« ពិភពវិញ្ញាណ » ប្រធានបទ និង សំណួរ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
មគ្គុទ្ទេសក៍សិក្សាដំណឹងល្អ
ពិភពវិញ្ញាណ
កន្លែងដែលវិញ្ញាណរស់នៅក្នុងចន្លោះរវាងសេចក្តីស្លាប់ និងការរស់ឡើងវិញរបស់យើង
តើអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថា តើមានអ្វីកើតឡើងបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ ? ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់ថា ជីវិតនៅលើផែនដីនេះមិនមែនជាអ្វីៗទាំងអស់នោះទេ ។ រូបកាយខាងវិញ្ញាណរបស់យើងមានវត្ដមានមុនពេលយើងកើតមក ហើយនឹងបន្តរស់នៅបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ ។ បន្ទាប់ពីសេចក្ដីស្លាប់ យើងទៅកាន់ពិភពវិញ្ញាណដើម្បីរង់ចាំការរស់ឡើងវិញរបស់យើង ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏ត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណផងដែរ ។ ពីព្រោះព្រលឹងគ្រប់រូបមានតម្លៃចំពោះព្រះ នោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានផ្ដល់នូវវិធីមួយដើម្បីសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានស្លាប់ដោយគ្មានឱកាសដើម្បីទទួលដំណឹងល្អ ។
តើពិភពវិញ្ញាណគឺជាអ្វី ?
ពិភពវិញ្ញាណគឺជាកន្លែងដែលវិញ្ញាណរបស់អ្នកស្លាប់រស់នៅជាបណ្តោះអាសន្ន ខណៈដែលពួកគេរង់ចាំការរស់ឡើងវិញ ។ ពិភពវិញ្ញាណមានទាំងស្ថានបរមសុខ និងស្ថានឃុំព្រលឹង ។ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយដល់បុគ្គលទាំងនោះដែលមិនមានឱកាសក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ដើម្បីទទួលយកដំណឹងល្អ និងទទួលនូវពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ។
ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃប្រធានបទ ៖ ពិភពវិញ្ញាណ
មគ្គុទ្ទេសក៍សិក្សាដំណឹងល្អដែលជាប់ទាក់ទង ៖ ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ, ការរស់ឡើងវិញ, ពិធិបរិសុទ្ធជំនួសសម្រាប់មរណជន, ការចូលរួមក្នុងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ
ផ្នែកទី ១
មានជីវិតក្រោយពីការស្លាប់
ការស្លាប់របស់មិត្តភក្តិ ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ធ្វើឲ្យកើតមានការឈឺចាប់ និងទុក្ខសោក ។ ពេលកាន់ទុក្ខចំពោះការបាត់បង់អ្នកដទៃគឺជាផ្នែកមួយនៃបទពិសោធន៍នៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង ព្រះគម្ពីរប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានដកចេញនូវ « ទ្រនិចនៃសេចក្ដីស្លាប់ » តាមរយៈការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញពីសេចក្តីស្លាប់របស់ទ្រង់ ( ម៉ូសាយ ១៦:៨; អាលម៉ា ២២:១៤; មរមន ៧:៥ ) ។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានផ្ដាច់ចំណងទាំងឡាយនៃសេចក្ដីស្លាប់ នោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញ ( សូមមើល អាលម៉ា ១១:៤២-៤៣ ) ។ នៅពេលយើងស្លាប់ រូបកាយខាងសាច់ឈាមរបស់យើង និងរូបកាយខាងវិញ្ញាណរបស់យើងត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្នា ។ រូបកាយខាងវិញ្ញាណរបស់យើង « គឺ [ ត្រូវ ] បានចាត់តាំងឲ្យទៅកន្លែងមួយទៅតាមកិច្ចការ [ របស់យើង ] ទោះគេល្អ ឬអាក្រក់ក្ដី នៅទីនោះដើម្បីរង់ចាំការរស់ឡើងវិញ » ។ ( សូមមើល អាលម៉ា ៤០:១១–១៣ ) ។
រឿងទាំងឡាយដែលត្រូវពិចារណា
-
អែលឌើរ វេឌើរហ្វដ ធី ក្លេតុន បានសង្កេតឃើញថា « ពិភពលោកនេះមើលឃើញថាការចាប់កំណើតគឺជាការចាប់ផ្ដើម ហើយក្ដីស្លាប់គឺជាចុងបញ្ចប់ ។ ប៉ុន្តែដោយសារផែនការដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ យើងដឹងថា ការចាប់កំណើត និងសេចក្ដីស្លាប់ តាមពិតទៅគ្រាន់តែជាគ្រាដ៏សំខាន់នៅក្នុងដំណើររបស់យើងទៅកាន់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌យើងប៉ុណ្ណោះ » ។ តើទស្សនៈនេះអាចរៀបចំអ្នកសម្រាប់នៅពេលដែលនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្រឡាញ់ស្លាប់ដោយរបៀបណា ?
-
សូមអាន កូរិនថូស ទី១ ១៥:៥១–៥៥, ៥៧ ។ សូមគិតត្រឡប់ទៅគ្រាមួយដែលនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្រឡាញ់បានស្លាប់ ។ តើចំណេះដឹងដែលថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយកឈ្នះលើសេចក្តីស្លាប់ជួយដល់អ្នកដោយរបៀបណា ? តើអ្នកអាចប្រើចំណេះដឹងនោះដើម្បីពង្រឹងអ្នកដទៃដែលមានសំណួរអំពីការបាត់បង់ និងសេចក្ដីស្លាប់ដោយរបៀបណា ?
សកម្មភាពសម្រាប់ការរៀនសូត្រជាមួយអ្នកដទៃ
-
ដើម្បីជួយអស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមិនយល់អំពីគំនិតនៃរូបកាយខាងវិញ្ញាណ អ្នកអាចប្រើស្រោមដៃដើម្បីតំណាងឲ្យរូបកាយខាងសាច់ឈាម និងដៃរបស់អ្នកដើម្បីតំណាងឲ្យវិញ្ញាណ ។ ដាក់ដៃចូលទៅក្នុងស្រោមដៃ ហើយចង្អុលបង្ហាញថា ស្រោមដៃនោះ « មានជីវិត » នៅពេលមានដៃនៅក្នុងនោះ ។ បន្ទាប់មកដកដៃរបស់អ្នកចេញវិញ ហើយពន្យល់ថាដៃនៅតែបន្តរស់នៅទោះបីជាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះស្រោមដៃនោះក៏ដោយ ។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចដាក់ដៃចូលទៅក្នុងស្រោមដៃនោះវិញហើយពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីយើងបានរស់ឡើងវិញ វិញ្ញាណរបស់យើង និងរូបកាយរបស់យើងនឹងមិនត្រូវបានបែកចេញពីគ្នាទៀតឡើយ ។ ( សូមមើល អាលម៉ា ១១:៤៥ ) ។
ស្វែងយល់បន្ថែមទៀត
-
ផល វី ចនសុន « And There Shall Be No More Death » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១២១–១២៣
ផ្នែកទី ២
តើយើងដឹងអ្វីខ្លះអំពីពិភពវិញ្ញាណ ?
បន្ទាប់ពីសេចក្តីស្លាប់ រូបកាយខាងវិញ្ញាណរបស់យើងទៅកាន់ពិភពវិញ្ញាណ ។ នៅទីនោះ វិញ្ញាណរបស់ពួកសុចរិត « នឹងបានទទួលស្ថានភាពនៃសុភមង្គល ដែលជាស្ថានបរមសុខ ដែលជាស្ថានភាពឈប់សម្រាក ស្ថានភាពសុខសាន្ត ជាកន្លែងដែលគេនឹងបានសម្រាកពីអស់ទាំងកង្វល់ ពីអស់ទាំងការបារម្ភ និងពីទុក្ខព្រួយ ( អាលម៉ា ៤០:១២ ) ។ « ពួកអ្នកដែល … ស្លាប់ ក្នុងអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន ដោយគ្មានការចេះដឹងពីសេចក្ដីពិត ឬនៅក្នុងការរំលងដោយបានបដិសេធពួកព្យាការី » គឺវិញ្ញាណដែលនៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៣២; សូមមើលផងដែរ ពេត្រុស ទី១ ៣:១៨-២០ ) ។
រឿងទាំងឡាយដែលត្រូវពិចារណា
-
វិញ្ញាណដែលនៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណអាចទទួលបានការបង្រៀនអំពីដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប៉ុន្តែស្ថានភាពនៃវិញ្ញាណមួយចំនួននៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ពេលខ្លះត្រូវបានគេហៅនៅក្នុងព្រះគម្ពីរថាជា « នរក » ឬជាកន្លែងបណ្តោះអាសន្នដែលអស់អ្នកដែលមិនស្មោះត្រង់ និងអស់អ្នកដែលនឹងមិនទទួលបានដំណឹងល្អរងទុក្ខរហូតដល់ការរស់ឡើងវិញរបស់ពួកគេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៨១-៨៥ ) ។ បុគ្គលដែលជ្រើសរើសមិនប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន ឬទទួលយកដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងរងទុក្ខវេទនា ព្រោះតែអំពើបាបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេមុននឹងត្រូវបានសង្គ្រោះទៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អនៅក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៦-១៨ ) ។ តើវគ្គបទគម្ពីរនេះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីបទពិសោធន៍របស់អស់អ្នកដែលជាប់ក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណដោយរបៀបណា ?
-
វិញ្ញាណក្នុងស្ថានបរមសុខ គឺជាវិញ្ញាណរបស់មនុស្សសុចរិតដែល « បានទទួលនូវស្ថានភាពនៃសុភមង្គល … ដែលជាស្ថានភាពឈប់សម្រាក ស្ថានភាពសុខសាន្ត ជាកន្លែងដែលគេនឹងបានសម្រាកពីអស់ទាំងកង្វល់ ពីអស់ទាំងការបារម្ភ និងពីទុក្ខព្រួយ » ( អាលម៉ា ៤០:១២ ) ។ តើសេចក្ដីពិតនេះបង្កើនបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីរក្សាបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ និងរស់នៅដោយសុចរិតដោយរបៀបណា ?
សកម្មភាពសម្រាប់ការរៀនសូត្រជាមួយអ្នកដទៃ
-
ដើម្បីរៀនអំពីអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនអំពីពិភពវិញ្ញាណ សូមបង្កើតជួរឈរពីរនៅលើក្រដាស ហើយដាក់ស្លាកម្ខាងថា « សុចរិត » និងម្ខាងទៀត « ទុច្ចរិត » ។ បន្ទាប់មកសិក្សា អាលម៉ា ៤០:៦–១៤ និង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:១២-១៤, ២០-២២ ។ សូមពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរកឃើញនៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ ។
ស្វែងយល់បន្ថែមទៀត
-
« The Spirit World » Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young ( ឆ្នាំ ១៩៩៧ ) ទំព័រ ២៧៩–២៨៤
ផ្នែកទី ៣
ដំណឹងល្អត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ
តើអ្នកបានពិចារណាអំពីអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះមនុស្សដែលស្លាប់ដោយមិនធ្លាប់ឮដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬដោយមិនមានឱកាសទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើងដែរទេ ? ព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏ឈ្លាសវៃ និងជាទីស្រឡាញ់បានរៀបចំផ្លូវមួយសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ទ្រង់ដើម្បីត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់វិញ ប្រសិនបើពួកគេជ្រើសរើសធ្វើដូច្នោះ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រកាសដល់សមាជិកសាសនាចក្រថា « ចូរឲ្យពួកអ្នកស្លាប់បន្លឺសំឡេងច្រៀងអំពីការសរសើរតម្កើងដ៏អស់កល្បជានិច្ចដល់ក្សត្រា អេម៉ាញូអែល ដែលបានតែងតាំងឡើងមុនកំណើតលោកិយមកម្ល៉េះ ដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងអាចប្រោសលោះពួកគេឲ្យរួចពីគុករបស់ពួកគេ ព្រោះពួកអ្នកជាប់គុកនឹងបានរួច » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:២២ ) ។
នៅឆ្នាំ ១៩១៨ ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ បានឃើញការនិមិត្តដ៏អស្ចារ្យមួយអំពីពិភពវិញ្ញាណ ។ សេចក្ដីលម្អិតនៃការនិមិត្តនោះដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨ បញ្ជាក់ពីការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលស្ថិតនៅក្នុងចំណងនៃស្ថានឃុំព្រលឹងមានលទ្ធភាពរៀនអំពីដំណឹងល្អ ប្រែចិត្ត និងទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធដ៏សំខាន់ៗនៃបព្វជិតភាព ។
រឿងទាំងឡាយដែលត្រូវពិចារណា
-
សូមអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:១៦–១៩, ៥០–៥២ ។ យោងតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើពិភពវិញ្ញាណទាំងមូលប្រៀបដូចជាគុក សូម្បីតែសម្រាប់វិញ្ញាណសុចរិតយ៉ាងដូចម្តេច ? ( សូមមើល ពេត្រុស ទី១ ៣:១៨-២០; ៤:៦ ) ។ តើបុគ្គលទាំងនោះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណានៅក្នុងស្ថានបរមសុខនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទសុគត និងនៅពេលទ្រង់បង្ហាញព្រះកាយនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ?
-
សូមអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:២៩-៣៧, ៥៧-៥៩ ដោយស្វែងរករបៀបដែលពរជ័យនៃដំណឹងល្អត្រូវបានផ្តល់ឲ្យបុគ្គលទាំងឡាយដែលបានស្លាប់ដោយមិនបានទទួលដំណឹងល្អក្នុងជីវិតនេះ ។ តើវាមានន័យចំពោះអ្នកយ៉ាងណាដែលថាបុព្វការីជនរបស់អ្នកអាចត្រូវបានសង្គ្រោះដោយសារតែអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើ ?
សកម្មភាពសម្រាប់ការរៀនសូត្រជាមួយអ្នកដទៃ
-
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « រាល់ពេលដែលបងប្អូនធ្វើអ្វីមួយដែលជួយដល់នរណាម្នាក់—នៅទាំងសងខាងនៃវាំងនន—បោះជំហានទៅធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះ ហើយទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏សំខាន់របស់ពួកគេនោះបងប្អូនកំពុងជួយប្រមូលផ្តុំអ៊ីស្រាអែលហើយ » ។ ពិភាក្សាអំពីវិធីដែលអ្នកអាចជួយដល់អ្នកដែលបានស្លាប់ទទួលបានការប្រោសលោះ និងទទួលបាននូវពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់នានា ។ អញ្ជើញសមាជិកក្រុមដែលបានចូលរួមក្នុងការងារនោះ ដើម្បីចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។
ស្វែងយល់បន្ថែមទៀត
-
យ៉ូហាន ៥:២៥-២៩; ពេត្រុស ទី១ ៣:១៨-២២; ៤:៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:៥៣-៥៦
-
ឌែល ជី រិនឡាន់ « Family History and Temple Work: Sealing and Healing » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៤៦–៤៩
-
« Redeeming Our Dead through Temple Service » Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith ( ឆ្នាំ ២០១១ ) ទំព័រ ៤០៧-៤១៥