Դաս 27

Հավատք, հույս և գթություն

Նախաբան

Հավատքի, հույսի և գթության հատկանիշներն անհրաժեշտ են բոլորին, ովքեր ցանկանում են ապրել Երկնային Հոր ներկայությունում: Այս հատկանիշները պարգևներ են Աստծուց, որ տրվում են նրանց, ովքեր փնտրում են դրանք՝ հետևելով Հիսուս Քրիստոսի օրինակին:

Ընթերցանության օժանդակ նյութեր

• Դիտեր Ֆ․ Ուխդորֆ, «Հույսի անսահման զորությունը», Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2008, 21–24:

• Ռիչարդ Գ․ Սքոթ, «Հավատի և բնավորության վերափոխող զորությունը», Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2010, 43–46:

Ուսուցման առաջարկներ

Եթեր 12.28, Մորոնի 10.18–21

Հավատքը, հույսը և գթությունը պարտադիր են փրկության համար

Խնդրեք ուսանողներին արագ թվել հատկանիշներ, որոնք, իրենց կարծիքով, կարևոր է ձեռք բերել մահկանացու կյանքում: Այնուհետև խնդրեք նրանց առանձնացնել այն հատկանիշները, որոնք, իրենց կարծիքով, անհրաժեշտ են Աստծո թագավորությունը ժառանգելու համար:

Հիշեցրեք ուսանողներին, որ երբ Մորոնին ավարտեց իր աշխատանքը ոսկե թիթեղների հետ կապված, նա գրեց իր վերջին խրատական խոսքը նրանց, ովքեր մի օր կկարդան այդ գրառումը: Որպես իր խորհրդի մի մաս նա ընդգծել է երեք հատկանիշներ, որոնք էական են մեր փրկության համար: Ուսանողներից մեկին հրավիրեք բարձրաձայն կարդալ Մորոնի 10.18–21 հատվածները, իսկ դասարանին խնդրեք գտնել այդ երեք հատկանիշները:

• Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ են հավատքի, հույսի և գթության հատկանիշները այդքան էական մեր փրկության համար։

Որպեսզի օգնեք ուսանողներին պատասխանել այս հարցին, հրավիրեք որևէ ուսանողի կարդալ Եթեր 12.28 հատվածը բարձրաձայն և խնդրեք դասարանին բացահայտել այս հատվածում ուսուցանվող վարդապետությունը:

• Ի՞նչ վարդապետություն է գրված այս հատվածում: (Ուսանողները պետք է հիշատակեն հետևյալը. Հավատք, հույս և գթություն զարգացնելը մեզ բերում է Հիսուս Քրիստոսի մոտ:)

Խնդրեք ուսանողներին այսօրվա դասի ընթացքում փնտրեն սկզբունքներ և վարդապետություններ, որոնք կօգնեն նրանց ավելի լիարժեք կերպով հասկանալ և զարգացնել այս կարևոր հատկանիշները:

Ալմա 32.26–29, 37–41, Մորոնի 7.21, 25–28, 33

Հավատքը թույլ է տալիս մեզ «որդեգրել այն ամենը, ինչ բարի է»։

Գրատախտակին գրեք Մեծացնել մեր հավատքը Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ:

Հիշեցրեք ուսանողներին, որ մարգարե Ալման, երբ ուսուցանում էր զորամացիներին, թե ինչպես հավատք զարգացնել Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ, որպես փոխաբերություն էր օգտագործում աճող սերմը: Հրավիրեք մի քանի ուսանողների` հերթով բարձրաձայն կարդալ Ալմա 32.26–29 հատվածները: Քաջալերեք ուսանողներին գտնել այն արտահայտությունները, որոնք նկարագրում են, թե ինչ կարող ենք անել, որպեսզի մեծացնենք մեր հավատքը:

Հրավիրեք մի քանի ուսանողների կիսվել իրենց գտած արտահայտությամբ և բացատրել, թե ինչ է ուսուցանում այդ արտահայտությունը մեր հավատքը մեծացնելու վերաբերյալ: Երբ ուսանողները բարձրաձայնեն արտահայտությունները, կարող եք գրել դրանք գրատախտակին: Արտահայտությունները կարող են լինել հետևյալները. արթնացնել և զարթնեցնել ձեր ունակությունները, փորձարկել իմ խոսքերի վրա, ցանկանալ հավատալ, տեղ տալ, որ [խոսքը] սերմանվի ձեր սրտում: Անհրաժեշտության դեպքում օգնեք ուսանողներին հասկանալ, որ ունակությունները բառը վերաբերում է մեր մտածելու և գործելու կարողություններին:

• Ինչ վերաբերում է 29 հատվածին, ձեր կարծիքով ինչո՞ւ Ալման ուսուցանեց, որ մեր հավատքը դեռ կատարյալ չի լինի, այս գործողություններն անելուց հետո:

• Ձեր կարծիքով, է՞լ ինչ է հարկավոր մեր հավատքը կատարյալ դարձնելու համար:

Հրավիրեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն կարդալ Ալմա 32.37–41 հատվածները, և խնդրեք դասարանին փնտրել, թե մենք ինչ պետք է անենք, որ հավերժական կյանք ձեռք բերելու համար անհրաժեշտ հավատք ունենանք:

• Ի՞նչ սկզբունք է ուսուցանել Ալման այս հատվածներում այն մասին, թե մենք ինչպես կարող ենք շարունակել զորացնել մեր հավատքը: (Ուսանողները պետք է բացահայտեն հետևյալ սկզբունքը. Եթե մենք ջանասիրաբար սնուցենք Աստծո խոսքը մեր սրտերում, մեր հավատքն առ Հիսուս Քրիստոս կաճի: Այդ ճշմարտությունը գրեք գրատախտակին։)

• Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում ջանասիրաբար սնուցել խոսքը: Որո՞նք են այն որոշ հետևողական գործողությունները, որ մենք կարող ենք ձեռնարկել, որպեսզի սնուցենք Աստծո խոսքը և օգնենք հավատքին խորը աճել մեր սրտերում:

Որպեսզի օգնեք ուսանողներին հասկանալ, թե ինչպես կարող են սնուցել Աստծո խոսքը, ցուցադրեք Առաջին Նախագահությունից Նախագահ Հենրի Բ․ Այրինգի հետևյալ խոսքը և որևէ ուսանողի խնդրեք բարձրաձայն կարդալ այն, մինչդեռ դասարանը կփնտրի, թե որոնք են մեր հավատքը սնուցելու կարևոր ձևերը.

«Որքան էլ որ մեծ հավատք ունենանք՝ հնազանդվելու Աստծուն, մենք այն շարունակաբար պետք է ամրացնենք և անընդհատ թարմացված պահենք: Մենք կարող ենք անել դա՝ այժմ որոշելով ավելի արագ արձագանքել հնազանդվելուն և ավելի վճռական լինել դիմանալու: Վաղ սկսել և ամուր լինել սովորելը՝ հոգևոր պատրաստվածության բանալիներն են: …

… Մենք կառուցում ենք հավատքը, որպեսզի անցնենք հնազանդության ստուգարքը ժամանակի ընթացքում և մեր առօրյա ընտրությունների շնորհիվ: Մենք կարող ենք այժմ որոշել՝ արագ անել այն, ինչ Աստված խնդրում է մեզ: Եվ մենք կարող ենք որոշել, որ ամուր լինենք հնազանդության փոքր ստուգարքներում, որոնք կառուցում են հավատքը, որ կարողանանք անցնել մեծ ստուգարքներով, որոնք անպայման կլինեն» (“Spiritual Preparedness: Start Early and Be Steady,” Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2005, 38, 40)։

• Ի՞նչ է ասել Նախագահ Այրինգը, որ մենք պետք է անենք՝ ամրացնելու կամ սնուցելու համար մեր հավատքը:

• Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ է այդքան կարևոր կայուն կերպով ու ամեն օր հնազանդվել Աստծո խոսքին՝ մեր հավատքը զարգացնելու և Նրան վստահելու համար:

Հրավիրեք մի քանի ուսանողների կիսվել, թե Ալմայի ուսուցանած սկզբունքներին հետևելը ինչպես է փոխել իրենց հավատքն առ Հիսուս Քրիստոս:

Ասացեք ուսանողներին, որ մարգարե Մորմոնը վկայել է Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ հավատք ունենալու հավերժական կարևորության մասին: Հրավիրեք մի քանի ուսանողների հերթով բարձրաձայն կարդալ Մորմոնի վկայությունը Մորոնի 7.21, 25–28, 33 հատվածներում, մինչ դասարանը կխորհի, թե ինչ կարող են նրանք անել, որպեսզի մեծացնեն իրենց հավատքը Տիրոջ հանդեպ և «որդեգրեն» Մորմոնի նշած օրհնությունները:

Եթեր 12.4, 8–9, Մորոնի 7.40–42

Հույսը խարիսխ է հոգու համար

Հանձնարարեք ուսանողներից մեկին բարձրաձայն կարդալ Եթեր 12․8-9 հատվածները, իսկ մեկ այլ ուսանողի խնդրեք բարձրաձայն կարդալ Մորոնի 7.40-42 հատվածները: Խնդրեք ուսանողներին բացահայտել այն հատկանիշը, որը մենք կարող ենք ձեռք բերել՝ զարգացնելով հավատք:

• Համաձայն այս հատվածների՝ ի՞նչ հատկանիշով ենք մենք օժտվում մեր հավատքի շնորհիվ:

Կարդացեք այս երկու նախադասությունները և խնդրեք ուսանողներին գտնել տարբերությունը դրանց միջև. (1) Հուսով եմ, այսօր անձրև չի գալու: (2) Ես հույս ունեմ, որ եթե ապաշխարեմ, ապա կներվեմ Հիսուս Քրիստոսի Քավության միջոցով:

• Ինչո՞վ են տարբերվում հույսի այս արտահայտությունները: (Առաջինը անորոշ ցանկություն է մի բանի, ինչը դուրս է մեր վերահսկողությունից, իսկ երկրորդը վստահության արտահայտություն է, որը դրդում է գործողության:)

Որպեսզի օգնեք ուսանողներին հասկանալ սուրբ գրություններում գործածվող հույսի իմաստը, հրավիրեք որևէ ուսանողի կարդալ Առաջին Նախագահությունից Նախագահ Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆի հետևյալ խոսքը.

«Հույսը … մի անսասան վստահություն է, որ Տերը կկատարի մեզ տված Իր խոստումը: Դա վստահություն է, որ եթե մենք այժմ ապրենք համաձայն Աստծո օրենքների և Նրա մարգարեների խոսքերի՝ մենք կստանանք ցանկալի օրհնություններն ապագայում: Դա հավատալն է և ակնկալելը, որ մեր աղոթքները կպատասխանվեն: Այն դրսևորվում է վստահությամբ, լավատեսությամբ, խանդավառությամբ և համբերատար տոկունությամբ» («Հույսի անսահման զորությունը», Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2008, 22)։

Հրավիրեք ուսանողներին մտքում կարդալ Մորոնի 7.41 հատվածը և տեսնել, թե ինչն է, որի համար մենք պետք է հույս ունենանք, զարգացնելով հավատք Քրիստոսի հանդեպ:

• Ի՞նչ սկզբունք է ուսուցանել Մորմոնն այս հատվածում հույսի մասին: (Ուսանողները պետք է հիշատակեն հետևյալը. Զարգացնելով հավատք Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ մենք հույս ենք ձեռք բերում, որ Նրա Քավության միջոցով կարող ենք բարձրացվել դեպի հավերժական կյանք:)

• Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ են իրար հետ սերտ կապված հավատքը Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ և հույսը:

Ուսանողներից մեկին հրավիրեք բարձրաձայն կարդալ Եթեր 12.4 հատվածը, իսկ դասարանին խնդրեք տեսնել, թե ինչպես է Մորոնին նկարագրել հույսը:

• Ի՞նչ է սովորեցնում մեզ հույսի մասին Մորմոնի օգտագործած խարիսխ բառը: Ինչո՞վ է նման քիչ հավատքով մարդը մի նավի, որն առանց խարիսխ է:

Հրավիրեք մի քանի ուսանողների վկայել հույսի մասին, որն իրենց կյանքում հայտնվել է շնոհիվ հավատքի առ Հիսուս Քրիստոս:

Եթեր 12.33–34, Մորոնի 7.43–48

Գթությունը Քրիստոսի մաքուր սերն է։

Հրավիրեք ուսանողներից մեկին բարձրաձայն կարդալ Մորոնի 7.43–44 հատվածները և խնդրեք ուսանողներին գտնել, թե որ հատկանիշի մասին է հայտարարել Մորմոնը, որ մենք պետք է զարգացնենք, երբ ունենք հավատք և հույս:

Ցուցադրեք Նախագահ Էզրա Թաֆտ Բենսոնի (1899–1994) հետևյալ խոսքը և հրավիրեք մի ուսանողի բարձրաձայն կարդալ այն.

«Եթե մենք իսկապես ձգտենք ավելի նմանվել մեր Փրկիչին և Տիրոջը, ապա սովորելը սիրել՝ ինչպես Նա է սիրում, պետք է լինի մեր բարձրագույն նպատակը: Մորմոնը համարել է գթությունը «բոլորից մեծ» (Մորոնի 7.46)» (“Godly Characteristics of the Master,” Ensign, Nov. 1986, 47)։

Պարզաբանելու համար, թե ինչու է գթությունը այդքան կարևոր հատկանիշ, որը պետք է ձգտել ունենալ, հրավիրեք մի քանի ուսանողների հերթով կարդալ Մորոնի 7.45–47 հատվածները: Նշեք, որ այս հատվածներն օգնում են մեզ հասկանալ գթությունը, թվելով, թե ինչպիսին է գթությունը և ինչպիսին՝ չէ:

• Ո՞ր բառերն ու արտահայտություններն են այս հատվածներում հաղորդում գթության կարևորությունը։

• Ի՞նչ մտքերով և գաղափարներով կարող եք կիսել 45 հատվածում թվարկված գթության բնութագրերի մասին:

Հրավիրեք ուսանողներից մեկին բարձրաձայն կարդալ Մորոնի 7.48 հատվածը։

• Ի՞նչ է մեզ խորհուրդ տվել Մորմոնը, որ անենք գթության՝ պարգևին ձգտելիս: (Օգնեք ուսանողներին բացահայտել հետևյալ սկզբունքը. Եթե աղոթենք սրտի ողջ կորովով և հետևենք Հիսուս Քրիստոսին, մենք կարող ենք լցվել գթությամբ:)

• Գթության պարգևին ձգտելն ինչպես է օգնում մեզ դառնալ Հիսուս Քրիստոսի ավելի լավ հետևորդներ:

Հրավիրեք որևէ ուսանողի բարձրաձայն կարդալ Եթեր 12.33–34 հատվածները, մինչ դասարանը կփնտրի կապը գթության և Հիսուս Քրիստոսի Քավության միջև:

• Ո՞րն է կապը գթության և Քավության միջև:

Հրավիրեք որևէ ուսանողի բարձրաձայն կարդալ Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդի հետևյալ խոսքը.

«Ավելի մեծ սահմանումը «Քրիստոսի մաքուր սիրո» … այն չէ, ինչ մենք, որպես քրիստոնյաներ, փորձում ենք, բայց հիմնականում թերանում ենք ցուցաբերել ուրիշների հանդեպ, այլ այն, ինչ Քրիստոսին լիարժեք կերպով հաջողվեց ցուցաբերել մեր հանդեպ: Ճշմարիտ գթությունը հայտնի է եղել միայն մեկ անգամ: Այն կատարյալ և մաքուր ձևով ցույց է տրվել Քրիստոսի անխափան, ծայրաստիճան և քավող սիրով՝ մեր հանդեպ: … Դա Քրիստոսի սերն է մեր հանդեպ, որ «տանում է ամեն բան, հավատում է ամեն բանի, ամեն բանի հույս ունի, ամեն բանի համբերում է»: Դա ցույց է տրվել Քրիստոսում, որ «գթությունը երբեք չի խափանվում»: Դա այդ գթությունն է՝ նրա մաքուր սերը մեր հանդեպ, առանց որի մենք ոչինչ կլինեինք, անհույս և թշվառ՝ բոլոր տղամարդկանցից և կանանցից առավել: Իրոք, նրանք, ովքեր վերջին օրը կունենան Նրա սիրո օրհնությունները՝ Քավությունը, Հարությունը, հավերժական կյանքը և հավերժության խոստումը, անշուշտ, այդ ամենը կլինի նրանց հետ» (Christ and the New Covenant [1997], 336)։

• Ինչպե՞ս է Երեց Հոլլանդն օգնում ձեզ հասկանալ, թե ինչու «գթությունը երբեք չի խափանվում» և ինչու է այն հոգևոր պարգևներից մեծագույնը:

• Ի՞նչ պետք է դուք անեք, որպեսզի կիսեք ուրիշների հետ Հիսուս Քրիստոսի մաքուր սերը, որը Նա այդքան առատորեն տվել է ձեզ:

Խնդրեք ուսանողներին վերանայել Մորոնի 7.45 հատվածը, այնուհետև նպատակ դնել աղոթելու և աշխատելու՝ գթության բնութագրերից մեկն ավելի լիարժեք ձևով զարգացնելու ուղղությամբ: Վկայեք աստվածային օգնության մասին, որը դուք ստացել եք, երբ աշխատել եք զարգացնել գթությունը:

Ուսանողի ընթերցարան

• Ալմա 32.26–29, 37–41, Եթեր 12.4, 8–9, 28, 33–34, Մորոնի 7.21, 25–28, 33, 40–48, 10.18–21

• Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Հույսի անսահման զորությունը», Ensign կամ Լիահոնա, նոյ. 2008, 21-24: