บทที่ 20

ดำเนินชีวิตตามกฎพรหมจรรย์

เราทำอะไรได้ปางเพื่อปกปืองความบริสุทธี้ของตัวเราและครอบครัว?

บทน่า

“หากท่านต้องการให้พรแห่งพระวิญญาณของพระเจ้าอยู่กับท่าน ท่านต้องรักษา ร่างกายของท่าน ซึ่งเป็นวิหารของพระผู้เป็นเจ้า ให้สะอาดและบริสุทธี้” ประธานฮา- โรลด์ บี. ลี กล่าว¹

ท่านใช้จดหมายอันน่าเศร้าจากชายคนหนึ่งที่ละเมิดกฎพรหมจรรย์เพื่ออธิบาย ความสำคัญของคำแนะน่านี้ “เมื่อผมมีพระวิญญาณของพระเจ้าและดำเนินชีวิตตาม พระกิตติคุณ พระคัมภีร์ทุกๆ หน้าจะให้ความเช้าใจใหม่ๆ แก่ผม และความหมายของ พระคัมภีร์จะแวบเช้ามาในจิตวิญญาณของผม ตอนนี้ ตั้งแต่ถูกขับออกจากศาสนา จักร ผมไม่ไต้อ่านต้วยความเช้าใจอกเลย ผมอ่านพร้อมกับสงสัยช้อความที่ก่อนหน้า นี้คิดว่าตนเองเช้าใจอย่างชัดเจน แต่ก่อน ผมมีโอกาสประกอบพิธีการพระกิตติคุณ ให้กับลูกๆให้พรลูกน้อยของผมให้บัพติศมาเขายืนยันเขาปฏิบัติพิธีการให้พรเมื่อ เขาป่วย ตอนนี้ ผมไต้แต่ยืนเป็นสักขีพยานอยู่ช้างๆ ขณะที่ชายคนอื่นประกอบ พิธีการ ผมเคยไปพระวิหาร แต่บีจจุบันประตูพระวิหารปิดไม่ให้ผมเช้าไป ผมเคย บ่นเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับการบริจาคที่ศาสนาจักรร้องขอ การจ่ายส่วนสิบ การจ่าย เงินอดอาหาร บริจาคโน่นบริจาคนี่ และบัดนี้ ในฐานะผู้ถูกขับออก ผมไม่ไต้รับ อนุญาตให้จ่ายส่วนสิบ สวรรคํปิดสำหรับผมเพราะผมจ่ายส่วนสิบไม่ไต้ ผมจะไม่ บ่นอีกเลยหากศาสนาจักรขอให้ผมเลียสละรายไต้ของผม ลูกๆ ดีต่อผมมาก แค่ ผม รู้ว่าลึกลงไปในจิตวิญญาณของเขา เขารู้ลีกอายที่ต้องใช้นามสกุลเดียวกับผ่อ”²

ประธานลีกล่าวว่า “ชายหรือหญิงที่เห็นแก่เป้าหมายนิรันดร์แห่งชีวิตนิรันดร์แต่ อย่างเดียว คนๆ นั้นรารวยอย่างแห้จริง เพราะจิตวิญญาณทั้งดวงของผู้รักษาชีวิตให้ มีค่าควรจะอัดแน่นไปด้วยไฟ”³

คำสอนของฮาโรลด์ บี. ลี

ทำไมการเซึ่อฟ้งกฎพรหมจรรย์จึงจำเป็น?

ทั้งนี้เพื่อให้ชายและหญิงไต้ไข้ชีวิตร่วมกันในส้มพันธภาพอันดักดสิทธ์ของการ แต่งงาน ซึ่งร่างกายทางโลกถูกเตรียมไว้เป็นที่อาศัยชองวิญญาณสวรรค์ พระเจ้าจึง ทรงใส่ความปรารถนาที่จะคบหากันไวํในทรวงอกของชายและหญิงทุกคน สิงเหล่านี้ เป็นแรงผลักดันที่บรืสุทธ์ศักดี้สิทธ์แต่ทรงพลังยิ่ง เพื่อจะไม่ประเมินค่าชีวิตตาเกิน ไป หรือใช้กระบวนการเหล่านี้ของชีวิตอย่างผิดๆ เพียงเพื่อสนองกิเลสตัณหาของ มนุษย์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงจัดประเภทของการทำผิดร้ายแรงต่อสิงที่เราได้รับการเตือน ในบัญญัติสิบประการเอาไว้ อันดับแรกสุด คือ ฆาตกรรม และอันดับสองรองจากนี้ คือ ความไม่บรีสุทธ์ทางเพศ “อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณีผัวเมียเขา” (ดู อพยพ 20:13-14)…ศาสนาจักรแนะนำให้ท่านแต่งกายสุภาพและมีมารยาทติ สกัดกั้น ความคิดชั่วร้ายที่จะกระตุ้นท่านให้พูดจาหยาบคายหรือไร้คืลธรรม ประพฤติตน เพื่อมทรามและไม่เหมาะสม เพื่อให้มีความสุขสูงสุดในชีวิตสมรสอันศักดึสิทธ์ ท่าน ต้องรักษาแหล่งกำเนิดชีวิตให้บรืสุทธ์⁴

จงมีคุณธรรม นี่เป็นพระบัญญัติข้อใหญ่ที่สุดข้อหนึ่ง

“ให้อุทรของท่านเต็มไปด้วยความใจบุญต่อคนทั้งปวง และต่อครอบครัวแห่ง ศรัทธาและให้คุณธรรมประดับความนึกคิดของท่านไม่เพื่อมคลาย เมื่อทั้นความ มั่นใจของท่านจะแข็งแกร่งขึ้นในการประทับอยู่ของพระผู้เป็นเจ้า และคำสอนของ ฐานะปุโรหิตจะกลั่นลงมาบนจิตวิญญาณของท่านดังนี้าค้างจากสวรรค์

“พระวิญญาณบรืสุทธ์จะเป็นเพื่อนของท่านเสมอ และคทาของท่าน คทาแห่ง ความชอบธรรมอันไม่เปลี่ยนแปลงและความจรืง และการครอบครองของท่านจะ เป็นการครอบครองอันเป็นนิจ และโดยปราศจากวิธีบีบกั้น มันจะไหลมาสู่ท่านตลอด กาลและตลอดไป” (ค.พ. 121:45-46)

แต่ในโลกเราจะไม่มีการครอบครองนั้น อำนาจนั้น และความเป็นเพื่อนของพระ วิญญาณบรืสุทธ์เลยหากเราไม่เรียนรู้ที่จะมีคุณธรรมในความนึกคิด ในนิสัยและใน การกระทำของเรา⁵

จงสวมเกราะแห่งความชอบธรรม อย่ายอมต่อการล่อลวงในชั่วขณะของความ อ่อนแอ จงป็องกันปราการแห่งความบรืสุทธ์ ร่างกายของท่านจะเป็นวิหารของพระ วิญญาณบรืสุทธ์ หากท่านจะรักษาให้สะอาดและบรืสุทธ์⁶

จงดำเนินชีวิตตามกฎพรหมจรรย์ให้ครบถ้วนมากกว่าแค่ ก่อน โดยมีความคิดที่ บรืสุทขึ้ จงจำสิงที่พระอาจารย์ตรัส “ท่านทั้งหลายไดํย้นคำซึ่งกล่าวไว้ว่า อย่าล่วงประ- เวณีผัวเมียเขา ฝ่ายเราบอกท่านทั้งหลายว่า ผู่ใดมองผู้หญิงเพื่อให้เกิดใจกำหนัดใน หญิงนั้น ผู้นั้นได้ล่วงประเวณีในใจกับหญิงนั้นแล้ว” (มัทธิว 5:27-28) ความคิด ของเราต้องบรืสุทขึ้ จงเอาชนะนิสัยที่อาจโน้มนำท่านไปสํการทำผิดคิลธรรม และสกัด กั้นความไร้คิลธรรมที่รังแด่จะท่าลายชีวิตท่าน⁷

อะไรคือผลของการละเมิดกฎพรหมจรรย์?

ไม่เคยมีการห้าทายคำสอนเรื่องความชอบธรรม และความบรืสุทขึ้เซ่นนี้มาก่อน อำนาจของความชั่วร้ไยกำลังกัดกร่อนมาตรฐานทางสืลธรรม ไม่มีสิงใดสำคัญกับเรา มากกว่าการสอนและนำด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะท่าได้เพื่อ ซักซวนผู้คนของเราในโลกให้อยู่ใกลํซดพระเจ้าในโมงแห่งการล่อลวงอย่างหนักนี้⁸

ทุกวันนี้การคุกคามที่ใหญ่หลวงที่สุดของซาตาน คือ การทำลายครอบครัว เยาะเย้ย กฎพรหมจรรย์และความคักดสิทธึ้ของพันธสัญญาแต่งงาน⁹

เมื่อไม่นานมานี้การประชุมใหญ่สเตคครั้งหนึ่งของเราสินสุดลงด้วยข่าวสารที่นำ สนใจ…ขณะที่ประธานสเตคลุกขึ้นกล่าวปีดการประชุม เขามองไปยังระเบียงที่เต็มไป ด้วยคนหนุ่มสาวพลางพูดว่า “มีบางสิงที่ข้าพเจ้าอยากพูดกับเยาวชนที่อยู่ตรงระเบียง ดู เหมือนว่าช่วงที่ข้าพเจ้าเป็นประธานสเตคของท่าน ทุกคนจะมาหาข้าพเจ้าเพื่อรับ การสัมภาษณ์—เลื่อนฐานะปุโรหิต ไม่ก็สัมภาษณ์รับตำแหน่งที่ท่านได้รับเรียก หรือ เพื่อขอใบรับรองพระวิหาร—นอกจากนี้แล้ว ข้าพเจ้าจะถามท่านด้วยคำถามในเซิง ตรวจสอบจิตวิญญาณว่า ท่านสะอาดทางคิลธรรมหรือเปล่า? ล้าท่านตอบได้อย่าง ซื่อสัตย์ว่า ‘สะอาดครับ (ค่ะ) ประธาน ผม (ดิฉัน) สะอาดทางคิลธรรม’ ท่านจะมี ความสุข ล้าท่านต้องตอบว่า ‘ไม่ครับ ผมไม่สะอาค่ ท่านจะเสียใจ และล้าท่านโกหก ข้าพเจ้า ความขมขื่นจะอัดแน่นอยู่ในจิตวิญญาณของท่านตราบที่ท่านมีชีวิตอยู่”…

วันหนึ่ง [เรา] จะต้องพบพระอาจารย์ และดังที่โมโรไนเขียนไว้-และนี่เป็นภาษาที่ รุนแรงมาก—ท่านกล่าวว่า “ท่านคิดหรือว่าท่านจะมีความสุขไต่ในที่ประทับของพระ ผู้บรืสุทขึ้ยองอิสราเอลด้วยความรู!เกผิดต่อความไม่สะอาดของตนเอง?” ท่านกล่าว ว่า “เมื่อท่านอยู่กับจิตวิญญาณที่ถูกกล่าวโทษในนรก ท่านคงจะมีความสุขมากกว่าอยู่ ในที่ประทับของพระผู้บรืสุทขึ้ของอิสราเอลเนื่องด้วยความไม่สะอาดและความสกปรก ที่ยังคงอยู่กับท่าน” [ดู มอรมอน 9:3-4]¹⁰

เมื่อเราฝ่าบนพระบัญญัติ ก็เท่ากับเราทำร้ไยทั้งตัวเองและผู้อื่น หากเราไม่กลับใจ การกระทำผิดมักจะล่งผลให้เกิดความเสียใจ ความห้อแห้ ความเกลียดซัง หรือการ เก็บตัวอยู่เงียบๆ ความจริงก็คือ เราลดคักดศรืของตนเอง เราลดคุณคำบทบาทของ ตนเองในฐานะบุตรและธิดาของพระผู้เป็นเจ้ายิ่งกว่านั้น เราอาจจะพยายามวิ่งหนี ความจริงพื้นฐานที่ว่าจริง ๆ แล้วเราเป็นใคร!

เมื่อเราทำบาป เราจะกลายเป็นสมาชิกที่ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพในครอบครัว มนุษย์…เราอาจจะเป็นภัยต่อผู้อื่น ยิ่งกว่านั้น เราอาจจะโต้กลับครอบครัวมนุษย์ใน แบบที่คาดไม่ถึงเพราะความล้มเหลวของตนเอง ด้วยเหตุนี้จีงทำให้ความทุกข์ยาก ของมนุษย์ทับถมทวี ความไม่บริสุทธของบิดามารดาจะส่งผลเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่พี่ สามารถขยายไปไต้หลายชั่วอายุ แม้ว่ารูปแบบของความเคืองแค้นและการกบฏของ ลูกที่ผิดหวังอาจจะต่างกันออกไป การขาดความรักที่บ้านก่อให้เกิดปฏิกิริยาที่ส่งผล ต่อเราทุกคน มนุษย์จ่ายให้ความล้มเหลวประเภทนี้มากเหลือเกิน สำหรับเราแล้ว จะ มีอะไรสนองความต้องการของครอบครัวมนุษยํไต้มากไปกว่าการที่เรามีความบริสุทธี้ พัฒนาความรักที่บ้าน และรักษาพระบัญญัติทุกข้อ?¹¹

ชายหรือหญิงที่ดำรงตำแหน่งสูงในศาสนาจักรนี้แค่ อยู่ตากว่ามาตรฐานที่คาดหวัง ให้เขาดำเนินชีวิตย่อมฉุดหลายคนที่มีศรัทธาในตัวเขาลงมา เขาทำลายจิตสำนึกของ คนเหล่านั้น เขาฉุดคนที่มีศรัทธาอ่อนแอกว่าลงมา และหลายคนคอยนับวันแห่ง ความไม่พอใจของตนในศาสนาจักรนี้เมื่อคนที่เขาศรัทธาอยู่ตากว่ามาตรฐานที่เขา คาดหวังว่าคน ๆ นั้นจะรักษา¹²

ข้าพเจ้าซี้ให้เห็นถึงความน่ากลัวของบาป ค่าจ้างของบาปคือความตาย และโดย ทางการซดใช้ของพระเจ้าพระเยซูคริสต์ ท่านที่ทำบาปและกลับใจอย่างแห้จริงจะไต้ รับการอภัย และพบหนทางสู่ความปีติยินดีในชีวิตนี้ และความบริบูรณในชีวิตที่จะมา ถึง¹³

อะไรคือความรับผิดชอบชองผู้ดำรงฐานะปุโรหิต ในเรื่องที่เกี่ยวกับกฎพรหมจรรย์?

พี่น้องชายที่รัก เราต้องตั้งปณิธานใหม่อีกครั้งว่าเราจะรักษากฎพรหมจรรย์ และ หากเราทำผิด ขอให้เริ่มต้นเสิยแค่ เดี๋ยวนี้ที่จะแก่ไชความผิดนั้น ขอให้เราเดินหน้า สู่ความสว่าง และพี่น้องตั้งหลาย ข้าพเจ้าขอร้องท่าน อย่าใช้เอกาสอันลํ้าค่าที่ทำนมี ในฐานะมนุษย์และในฐานะผู้ร่วมมือกับพระผู้สร้างในการให้กำเนิดจิตวิญญาณมนุษย์ อย่างพรรเพรื่อ โดยพัวพันอยู่ในส้มพันธภาพที่ผิดกฎหมายซึ่งรังแต่จะน่าไปสู่ความ อัปยศอดสู และทำให้หัวใจของภรรยาและลูกของท่านแตกสลาย พี่น้องชายที่รัก เรา ขอให้ท่านรักษาความสะอาดทางคืลธรรม และเดินในเส้นทางแห่งความจริงและ ความชอบธรรม ซึ่งจะทำให้ท่านไต้รับการสรรเสริญจากพระบิดาบนสวรรค์ผู้ที่ท่าน เป็นบุตรของพระองค์¹⁴

ข้าพเจ้าอยากเตือนองค์กรใหญ่ของฐานะปุโรหิตให้ระวังบาปใหญ่หลวงของโสโดม และโกโมราห้ ซึ่งถูกจารึกไว้ว่าเป็นบาปที่ร้ายแรงรองจากการฆาตกรรม ข้าพเจ้าพูด ถึงบาปของการเป็นชู้ อย่างที่ท่านรู้ นี่เป็นซื่อที่พระอาจารย์ทรงใช้เมื่อพระองค์ตรัสถึง บาปทางเพศทุกอย่างของการล่วงประเวณ์และการเป็นชู้ นอกจากนี้ บาปที่ร้ายแรง พอๆ กัน คือ การรักร่วมเพศ ซึ่งดูเหมือนว่า นับวันสังคมในแบบิลอนของโลกจะ ยอมรับมากขึ้น อันเป็นสังคมที่สมาซิกของศาสนาจักรต้องไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง

ถึงแม้เราจะอยู่ในโลก แต่เราต้องไม่เป็นของโลก ฐานะปุโรหิตในศาสนาจักรนี้ ต้องใช้วิธีการทุกอย่างที่ถูกต้องตามกฎหมายด้วยความกระตือรือร้นและไม่ลดละ เพื่อ [ต่อต้าน] สถาบันการคืกษาหรึอสถานบันเทิงที่พยายามส่งเสริมพฤติกรรมทาง เพศที่ผิดท่านองคลองธรรม ซึ่งมืแต่จะปลุกเร้าให้ทดลอง¹⁵

สำหรับลูกของพระผู้เป็นเจ้า โดยเฉพาะผู้ดำรงฐานะปุโรหิตที่ยังคงแข็งข้นในศาส- นาจักร หากเขาถือว่าของประทานแห่งอำนาจการสร้างที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้ เป็นเพียงของเล่นหรือถือว่าการคบหากับแฟนสาวของเขาเป็นเพียงการสนองความ อยากอันเร่าร้อนของตนเอง เขากำลังเล่นเกมของซาตาน ผูซึ่งรู้ว่าการประพฤติเซ่น นั้น จะทำลายความบริสุทขึ้ผุดผ่องที่จำเป็นต่อการได้รับความเป็นเพื่อนของพระวิญ- ญาณของพระเจ้า¹⁶

บิดามารดาจะสอนลูกให้เข้าใจน,ละดำเนินแวิต ตามกฎพรหมจรรย์ได้อย่างไร?

การสอนที่มืประสิทธิภาพที่สุดของศาสนาจักรเกิดขึ้นในครอบครัว โดยบิดามารดา มืดวามรับผิดชอบที่จะสอนลูกขณะยังเยาว์วัยถึงหลักธรรมเบื้องต้นแห่งศรัทธา การ กลับใจ ความเชื่อในพระผู้ช่วยให้รอด รวมทั้งหลักธรรมที่กล่าวมาข้างต้นของความ บริสุทขึ้ คุณธรรม เกียรติ และอื่นๆ พลังอันแข็งแกร่งที่สุดที่ลูกจะมืไดํในการยับทั้ง ตนจากสิงเหล่านี้ของโลก คือ ความกลัวว่าจะสูญเสียที่ของเขาในแวดวงของครอบดรัวนิรันดร ถ้าหากเขาไต้รับการสอนตั้งแต่วัยเยาว์ให้รักครอบครัวและมืความ เคารพยำเกรงในบ้าน เขาจะคิดสองครั้งก่อนจะทำบางสิงที่เขาอยากทำซึ่งจะปิดกั้น เขาตลอดกาลจากการเป็นส่วนหนึ่งในบ้านของครอบครัวนิรันดร สำหรับเราแล้ว การ แต่งงาน การให้กำเนิดบุตร ความบริสุทขึ้ และคุณธรรม เป็นความจริงอันลํ้าค่าที่สุด ที่เรามี เป็นสิงสำคัญที่สุดของเรา¹⁷

เราแน่ใจไหมว่าในพัฒนาการของจิตวิญญาณดวงน้อยที่มอบให้อยู่ในความดูแล ของเรา เราไม่เคยปล่อยลูกไว้[ดยไม่ได้รับประโยชน์จากความเป็นผู่ใหญ่ของเรา ที่จะ สอนลูกถึง “วิธี” ปฏิบัติตัวโดยใช้ประสบการณ์ของเราเป็นหลัก? ในช่วงที่ลูก กำลังเติบโต เราวางรากฐานและติกรอบสำหรับชีวิตที่แข็งแกร่ง ประสบความสำเร็จ และเป็นสุขหรือไม่ หรือเราปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรมสุดแล้วแต่ว่าลูกจะพบวิธี ไหนที่ได้ผล ในการแกํไขปัญหา และด้วยเหตุผลบางอย่าง เราหวังว่าพระผู้ทรง อารักขาจะทรงปกป้องลูกสุดที่รักของเราขณะที่เขาตักตวงประสบการณ์

บางทีเหตุการณ์ไนชีวิตจริงอาจจะสนับสนุนความคิดที่ข้าพเจ้าพยายามจะแนะน่า …นักบินคนหนึ่งกำลังแกบินเดี่ยวอยู่บนน่านฟ้าเหนือสนามบินอย่างที่ทำเป็นประจำ ทุกวัน…ทันใดนั้น เขาก็ตะโกนผ่านระบบวิทยุลิ่อสารมายังเจ้าหน้าที่ในหอบังคับการ ว่า “ผมมองไม่เห็น! ผมมองใม’เห็นอะใรเลย” ถ้าหากในหอบังคับการตื่นตระหนก ตามไปด้วย ภัยพิบัติย่อมมาถึงนักบินหนุ่มและเครื่องบินราคาแพงลิบลิ่วนั้นอย่าง แน่นอน แต่โซคดีที่เจ้าหน้าที่ในหอบังคับการเป็นคนมีประสบการณ์และจากประสบ- การณ์ เขารู้ว่าในสถานการณ์เซ่นนี้ อาการมองไม่เห็นชั่วคราวอาจเกิดขึ้นได้กับนักบิน มือใหม่ที่อยู่ในภาวะเครียดอย่างรุนแรง เจ้าหน้าที่พูดกับขายหนุ่มคนนั้นอย่างใจเย็น แนะน่าเขาตามขั้นตอนของการบินวนเพื่อลดความสูงลงชำ ๆ ขณะเดียวกันก็สั่งให้น่า อุปกรณ์ฉุกเฉินออกมาเผื่อไว้หากเครื่องบินตก หลังจากชั่วขณะของความตื่นเต้น ตกใจ ซึ่งดูราวกับจะเนึ่นนานไม่จบสินสำหรับทุกคนที่เอาใจช่วย นักบินที่มองไม่เห็น คนนั้นก็สามารถน่าเครื่องบินลงสู่พื้นจนแล่นไปสงบนึ่งอยู่ที่ลานจอด แล้วเจ้าหน้าที่ รถพยาบาลก็รืบน่าเด็กหนุ่มผู้นึ่ไปรักษาคัวที่โรงพยาบาลของฐานทัพ

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเจ้าหน้าที่ในหอบังคับการตื่นตระหนกหรือหลบหนีภาระหน้าที่ หรือไม่ทราบว่าจะจัดการกับสถานการณ์ฉุกเฉินนี้อย่างไร? คำตอบคือ จะเกิดสิงเดียว กับที่เกิดขึ้นได้กับ [เยาวชน] ถ้าเขาไม่ได้รับคำแนะน่าอันชาญฉลาดจากผู้มีประสบ- การณ์เมื่อเผชิญกับภาวะคับขันอันน่าตื่นตกใจที่เขาไม่คุ้นเคย ทั้งสองกรณีนี้ หากไม่ ตายก็ด้องได้รับบาดเจ็บ และโอกาสที่จะบรรลุถึงจุดสูงสุดก็สูญสลายไปสิน…

ข้าพเจ้าอยากให้มารดาทุกคนไดํยนเสืยงสะอื้นในอกและคำถามของลูกสาวสุดที่รัก ผู้ฝ่าแนกฎพรหมจรรย์ เมื่อความฝืนในวัยสาวของเธอถึงการแต่งงานในพระวิหารดู เหมือนจะริบหรี่เต็มที และบัดนี้…สำนึกผิดชอบชั่วดีก็คอยหลอกหลอนเธออยู่ตลอด เวลา คำถามของเธอคือ “หนูจะรู้ได้อย่างไรคะว่าตนเองอยู่ในอันตราย? ทำไมหนู ไม่มีพลังพอที่จะต่อด้าน?” เซ่นเดียวกับนักบินที่มองไม่เห็น เธอบินทั้งๆ ที่มองไม่ เห็น แต่น่าเสืยดายที่ไม่มืคนในหอบังคับการคอยน่าเธอลงจอดอย่างปลอดภัยในภาวะ คับขัน โอ้ เธอน่าจะได้พูดคุยกับมารดาที่ชาญฉลาดถึงปัญหาของเธอ!

มารดายุ่งกับงานของศาสนาจักร หรืองานบ้าน หรืองานสังคม หรือสโมสรมากเกิน ไปจนไม่สามารถปลูกฝืงมืดรภาพซึ่งจะทำให้ลูกสาวไว้เนื้อเชื่อใจเธอในเรื่องศักตื่สิทธ เซ่นนั้นหรือไม่? บางทีนึ่อาจเป็นมารดาที่พอใจจะให้ลูกสาวศึกษาหาความรู้ในเรื่อง ที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้จากหลักสูตรทางวิชาการ ซึ่งมีแต่จะสนับสนุนให้นักสิกษาทด- ลองทำ เธออาจจะนึกไม่ถึงว่าวิทยุ นิตยสาร และโทรทัศน์กำลังนำพาแนวสิดที่ผิดเพี้ยน แต่ทว่าซ่อนเร้นไว้อย่างแนบเนียนในเรื่องของความรัก ชีวิต และการแต่งงานเช้ามา ในห้องนั่งเล่นทุกวัน หนำนี้!ยังอำพรางแนวคิดเรื่องความรัก ชีวิต และการแต่งงานไว้ อย่างนุ่มนวลจนทำให้เยาวชนเช้าใจผิดคิดว่าเป็นหนทางสู่ความสุข¹⁸

มารดาทั้งหลาย จงอยู่ใกล็ชดลูกสาวชองท่าน เมื่อลูกยังเล็ก อย่าปล่อยให้ใครต่อ ใครบอกเขาเกี่ยวกับข้อเท็จจริงของการให้กำเนิดชีวิต ทันทีที่ลูกเล็กๆ ของท่านเริ่ม ซักถามตามประสาเด็กถึงเรื่องของความใกลํซดสนิทสนม จงนั่งลงพูดคุยกับลูกเกี่ยว กับเรื่องนั่นตามขีดความเช้าใจของเขา จากนั่นลูกจะพูดว่า “คุณแม่ขา หนูเช้าใจแล้ว ค่ะ” และอีกไม่นานนัก เมื่อเขาย่างเช้าสู่วัยรุ่น เขาจะกลับมาเป็นครั้งที่สอง คราวนี้จะ ซับช้อนมากกว่าเดิม และเมื่อเขาเริ่มมีนัดเที่ยว เขาจะขอค่าแนะนำได้ที่ไหน? ล้าท่าน ท่าหน้าที่ของท่าน เขาจะมาหาท่านเพื่อขอคำแนะนำเรื่องนั่นเรื่องนี้ และในคืน แต่งงาน เขาจะขอคำแนะนำจากมารดา ไม่ใช่จากผู้หญิงตามห้องถนน

บิดาทั้งหลาย จงเป็นเพื่อนกับลูกขายของท่าน อย่าผลักไสลูกชายของท่านเมื่อ เขาต้องการค่าแนะนำในเรื่องที่เขาอยากจะให้พ่อพูดคุยด้วย นี่คือความปลอดภัยใน บ้าน มีความปลอดภัยสำหรับลูกวัยหนุ่มสาวของท่าน บิดามารดาฑงหลาย อย่าปฏิ- เสธที่จะให้ความปลอดภัยนั่นแก่เขา¹⁹

สิงหนึ่งที่เราต้องท่าในการสอนเยาวชนของเราคือ ต้องให้เขาทราบวิธีรับมือกับ การล่อลวงที่เกิดขึ้นขณะไม่ทันระวังตัว…

ผู้ที่มีความรับผิดชอบหลักคือบิดาของลูกชาย นี่ไม่ไต้หมายความว่า บิดาจะต้อง ปลุกลูกขึ้นมาในเช้าวันใดวันหนึ่ง แล้วก็เรียกลูกมาอยู่ช้างเตียง และบอกข้อเท็จจริง ทั้งหมดของชีวิตให้เขาฟ้งภายในสิบห้านาที นั่นไม่ใช่สิงที่ลูกต้องการ เขาต้องการให้ พ่อตอบเมื่อเขาซักถามถึงธรรมซาตีที่ละเอียดอ่อน เขากระหายใคร่รู้ เขาอยากรู้เรื่อง

ล้าหากบิดาของเขาจะเปิดเผยตรงไปตรงมา จริงใจ และพูดกับเขาตามขีดความ เช้าใจขณะที่เขาเติบโตขึ้น บิดาคนนี้แหละที่ลูกชายจะหันมาขอคำแนะนำในปีต่อ ๆ มา บิดาคนนี้แหละที่จะเป็นสมอแก่จิตวิญญาณของลูกชายขณะที่เขานำบทเรียนจาก หนังสือประสบการณ์ของตนเองมามอบให้ลูกชายเพื่อลูกจะไม่ตกไปในกับดักที,เป็น อันตรายถึงชีวิตขณะไม่ทันระวังตัว²⁰

ข้าพเจ้าหวังว่าสิงที่พูดวันนี้จะจารึกอยู่ในใจท่านผู่ซึ่งต้องเดินไปบนสะพานที่แกว่ง ไปมาทุกวัน [ช้าม] ความเป็นของโลกและบาปซึ่งหลั่งไหลมาเสมือนสายธารเชี่ยวกราก ต้านล่าง ข้าพเจ้าหวังว่าเมื่อท่านมีความเจ็บปวดที่เกิดจากความสงสัยหรือความกลัว อันเป็นสาเหตุให้ท่านออกห่างจากการสวดอ้อนวอน ศรัทธา และความรัก ขอให้ท่าน ได้ยินเสียงข้าพเจ้าประหนึ่งกำลังพูดกับท่านจากจุดที่ไกลออกไปบนสะพานของชีวิต “จงมีศรัทธา—นึ่คือแนวทาง —เพราะข้าพเจ้ามองไปข้างหน้าไดิไกลกว่าท่าน” ข้าพ- เจ้าขอให้พระผู้เป็นเจ้าช่วยท่านวันนี้ให้รู้สีกถึงความรักที่หลั่งไหลจากจิตวิญญาณ ข้าพเจ้ามาสู่ท่าน และรู้ถึงความเมตตาอย่างสุดซึ้งที่ข้าพเจ้ามีค่ อทุกท่านขณะที่ท่าน เผชิญกับปัญหาของวันนั้น ถึงเวลาแล้วที่ทุกท่านต้องยืนด้วยขาของตนเอง ถึงเวลา แล้วที่ต้องไม่มีซายและหญิงคนใดอดทนได้ด้วยความสว่างที่ยืมมา ทุกคนจะต้องมี ความสว่างภายในตัวเขาคอยนำทาง ล้าท่านไม่มี ท่านจะยืนไม่ได้²¹

ข้อแนะนำสำหรับการสีกษาและการสนทนา

ทำไมเราต้องมีความคิดที่บริสุทซึ้หากเราจะดำเนินชีวิตตามกฎพรหมจรรย์?
พรใดมาถึงคนที่บริสุทธี้และมีคุณธรรม?
ทำไมความไม่บริสุทซึ้จึงเป็นเล้นทางสู่ความพินาศทั้งทางร่างกายและวิญญาณ? ความไม่บริสุทธหมายถึงการวิ,งหนีจาก “ความจริงพื้นฐานที่ว่าจริง ๆ แล้วเราเป็น ใคร”?
ผู้ดำรงฐานะปุโรหิตมีความรับผิดชอบอะไรในการป้องกันตัวเอง และคนที่ตนรัก จากอันตรายของความไม่บริสุฑธี้?
บิดามารดาควรสอนอะไรลูกเกี่ยวกับความบริสุทธึ้ทางเพศ? บิดามารดาทำอะไร ได้บ้างเพื่อให้แน่ใจว่าลูก ๆ ไว้เนื้อเชื่อใจเขามากพอที่จะเล่าเรื่องความใกล้ชิด สนิทสนมให้เขาฟังได้?
อิทธิพลอะไรในโลกทุกวันนี้ที่สามารถบั่นทอนความสามารถของเราในการต่อด้าน การล่อลวงให้ผิดคิลธรรม? ทำไมคำแนะนำที่ว่า “ไม่มีซายหญิงคนใดจะอดทนได้ ด้วยความสว่างที่ยืมมา” จึงนำมาใข้ใด้เป็นพิเศษกับการรักษากฎพรหมจรรย์ใน โลกปัจจุบัน?