Kapitulo 23

Ang Kalamboan ug ang Kapalaran sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw

Ang Simbahan motuman sa iyang balaang kapalaran, ug ato ang kahigayunan nga mapasarang ang atong mga kaugalingon aron mamahimong kabahin niining mahinungdanon nga buhat.

Gikan sa Kinabuhi ni Heber J. Grant

Si Heber J. Grant natawo niadtong 1856, sa panahon sa pagpaningkamot sa mga Santos sa pagtukod sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Didto sa walog sa Salt Lake. Niadtong panahona, ang Simbahan adunay 7 ka mga stake ug gibanabana nga may 64, 000 ka mga sakop. Walay templo nga naglihok.

Niadtong 1882, sa dihang si Heber J. Grant giorden isip usa ka Apostol, ang Simbahan lig-on na nga naestablisar sa Walog sa Salt Lake. Daghan ang mga tawo sa kalibutan niadtong panahona ang nanaway ug adunay sayup nga mga ideya kalabut sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, apan ang Simbahan mipadayon og tubo. Ang kasakopan nagkaduol na sa 146, 000, ug ang gidaghanon sa mga stake mitubo ngadto sa 24. Lima ka tuig sa wala pa niana, ang templo sa St. George, Utah, gipahinungod—ang naginusarang templo nga naglihok niadtong panahona.

Isip usa ka Apostol, si Elder Grant usa ka mabuligon nga saksi sa pag-uswag sa Simbahan. Niadtong 1902—sa dihang ang Simbahan adunay 4 ka mga templo nga naglihok, 50 ka mga stakes, ug hapit 300, 000 ka mga sakop—siya mihimo sa mosunod nga pamahayag: “Walay butang nga giingon nga nag-urong. Ang Simbahan wala mag-urong; kita karon adunay timailhan sa pagtubo niini, sa nagkadugang nga ikapulo niini, sa nagkadugang nga mga resulta sa misyonaryo nga buhat sa tibuok kalibutan, ug sa nagkadugang nga kaarang sa mga kolehiyo, ug sa mga unibersidad ug mga tulunghaan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang buhat sa Dios nag-uswag, ug ang gahum ug impluwensya sa kaaway ug kadtong nagbuhat batok kanato nagkaluya.”¹

Sa panahon sa pagpangalagad ni Heber J, Grant isip Presidente sa Simbahan, gikan sa Nobyembre 1918 ngadto sa 1945, ang talagsaong pagtubo sa Simbahan nagpadayon. Ang gidaghanon sa mga sakop misaka gikan sa gibanabana nga 496, 000 ngadto sa kapin sa 954, 000. Ang gidaghanon sa mga stake mitubo gikan sa 75 ngadto sa 149 ug ang gidaghanon sa mga templo nga naglihok mitubo gikan sa 4 ngadto sa 7.

Si Presidente Grant kanunay nga nakamatikod nga ang mga tawo nagsugod na sa pagtamud sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. “Ako nagtuo, ” siya miingon, “nga kita giila na karon sa tanan nga nakaila kanato, isip usa ka katawhan nga mahadlokon sa Dios, isip usa ka matarung, matinuoron nga komunidad.”² Sa kinatibuk- ang komperensya niadtong Oktubre 1937 paghiabut pa lang gikan sa pagbisita sa mga misyon sa Uropa, siya mipakigbahin sa mosunod nga mga panig-ingnan:

“Sa didto pa ako sa Uropa, labaw sa 30 ka tuig na ang milabay [isip usa ka presidente sa misyon, ]… sulod sa tibuok tulo ka tuig nga didto ko British Isles wala gyud ko molampus sa pagmatantala bisan sa usa lang ka artikulo sa pamantalaan. Ang ubang pinakangil-ad, labing dautan, malaw-ay, mapintas nga mga butang gimantala mahitungod kanato, apan kadtong nagdumala sa pamantalaan midumili sa pagpaminaw sa bisan unsa nga among isulti.

Ako gihatagan og kasigurohan niining [bag-o] nga biyahe nga kita gipasidunggan og maayo nga mga taho sa pamantalaan sa Germany, Switzerland, Czechslovakia, sa Holland ug Belgium. Walay pagpanaway sa bisan unsa nga matang o paghulagway, kondili maayo nga mga taho mahitungod sa atong mga miting, ug sa ubang higayon ang nakasulat sa pamantalaan sa British Isles maayo kaayo nga pagkahimo nga bisan tingali og duna kami kahigayonan sa pagsulat wala kami masulat nga mas makahimuot pa kanamo. Sa akong paminaw walay bisan usa ka artikulo nga gisulat sulod sa among panaw nga wala mohatag og makiangayon, halangdon ug maanindot nga taho sa atong mga katawhan. Ako nalipay niining mga butanga. Kini usa ka maanindot nga kausaban gikan sa espiritu sa dautang buot ug hapit kasilag nga akong namatikdan sa mga tigmantala nga akong nahimamat labaw na sa 30 ka tuig ang milabay.”³

Si Presidente Grant makanunayong mipakigbahin sa iyang pagbati sa pagpasalamat alang sa temporal o espiritwal nga pag-uswag sa Simbahan. Niining pagpahayag sa pagpasalamat, siya mipasidungog sa mga panalangin sa Ginoo ug sa mga pagpahinungod sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw bisan pa man sa kalisdanan nga ilang gisagubang. Sulod sa panahon sa tumang kalisud sa Grabeng Depresyon, siya miingon, “Walay laing butang nga makahatag kanato og kalampusan, bisag dili kaayo parehas sa atong kalampusan karon, gawas lang niining hingpit ug tinuod nga kahibalo nga atong gibatonan isip usa ka katawhan. Kon buot hunahunaon niining mga adlaw sa depresyon ug kasamok kita nakahimo sa paggasto og mga minilyon ka dolyares aron sa pagtukod og mga balay tigumanan! Hapit matag Domingo, daghang mga semanang nagsunodsunod, ako mipahinungod og mga balay tigumanan ug sa matag higayon ang mga balay napuno pagayo niadtong mitambong niini nga mga tigum.… Maanindot ang atong pag-uswag. Lig-on ang atong pagsalig. Wala kita magduhaduha nga sa katapusan ang buhat sa Dios magmadaugon.”⁴

Mga Pagtulun-an ni Heber J. Grant

Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay balaang kapalaran.

Ako mohatag sa akong pagsaksi karon nga si Joseph Smith usa ka propeta sa tinuod ug buhi nga Dios, nga siya ang instrumento diha sa mga kamot sa Dios sa pagpatukod og usab sa yuta sa plano sa kinabuhi ug kaluwasan, dili lang sa buhi apan usab alang sa patay, ug nga kini nga ebanghelyo, nga sa kasagaran gitawag nga “Mormonismo, ” sa mga tawo sa kalibutan, sa pagkatinuod mao ang plano sa kinabuhi ug kaluwasan, ang ebanghelyo ni Ginoong Jesukristo, nga ang gamayng bato nga gipikas na gikan sa bukid nga walay gigamit nga mga kamot, mokaylap hangtud nga kini mopuno sa tibuok yuta [tan-awa sa Daniel 2:31–45; D&P 65:2].⁵

Ang Ginoo mitukod sa Iyang gingharian niining ulahing mga adlaw aron ang mga katawhan mahimong tawagon sa paghinulsol, alang sa kaluwasan ug kahimayaan sa ilang mga kalag. Sa daghang mga higayon siya misulti kang Joseph Smith ug niadtong uban kaniya nga “ang umahan puti ug andam na sa pagani.” (D&P 4:4; 6:3; 11:3; 12:3; 14:3; 33:3, 7.) Siya mimando kanila sa makadaghan nga walay laing isangyaw ngadto niini nga henerasyon gawas sa paghinulsol (D&P 6:9; 11:9; 14:8) sa katapusan mipahayag:

“Ug ikaw magpadayag sa maayo nga balita, oo imantala kini sa mga kabukiran, ug diha sa matag taas nga dapit, ug diha sa mga katawhan nga ikaw pagatugotan sa pagtan-aw.

“Ug ikaw mobuhat niini sa tanan nga pagpaubos, mosalig ngari kanako, dili magbiaybiay batok sa nagbiay-biay.

“ Ug sa mga tinuohan ikaw dili mosulti apan ikaw magpahayag sa paghinulsol ug hugot nga pagtuo sa Manluluwas, ug sa kapasayloan sa mga sala pinaagi sa bunyag, ug pinaagi sa kalayo, oo, gani sa Espiritu Santo.

“Tan-awa kini mao ang mahinungdanon ug katapusan nga sugo diin ako mohatag kaninyo mahitungod niini nga butang, kay kini igo alang sa imong adlaw adlaw nga paglakaw, gani ngadto sa katapusan sa imong kinabuhi.

“Ug pag-antus ikaw makadawat kon dili nimo igsapayan kini nga mga tambag, oo bisan ang pagkalaglag sa imong kaugalingon ug kabtangan.” (D&P 19:29–33.)

Kini nga mga sugo kinahanglan atong tumanon aron ang mga tawo makaila sa Dios ug ni Jesukristo, kinsa Iyang gipadala, kay “kini ang kinabuhing walay katapusan.” (Juan17:3.)

Tungod kay niini nga tumong ang simbahan gitukod, ang ebanghelyo sa makausa pa gipadayag sa iyang kahingpitan, ang Priesthood sa makausa pa gipahiuli, uban sa tanan niining mga katungod, mga gahum, mga yawe, ug mga katuyoan. Mao kini ang misyon sa Simbahan. Ang balaan nga pagsalig nga gihatag ngadto sa mga Apostoles kaniadto (Mateo 28:19; Marcos 16:15) gibalik karon nga panahon, nga ang ebanghelyo pagadalhon ngadto sa tanang nasud (D&P 38:33), ngadto sa mga Hudeo ug sa mga Hentil (D&P 18:26); nga kini ipahayag uban sa tingog sa pagmaya (D&P 18:16); ug kini mokaylap ngadto sa kinatumyan sa yuta (D&P 65:2); ug kini kinahanglan isangyaw pinaagi kanato kang kinsa ang gingharian gihatag. (D&P 84:76.) Walay kalihokan nato o sa Simbahan nga makababag niining gihatag sa Dios nga kasugoan.⁶

Ang misyon sa ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang kalinaw. Nagtinguha kini sa pag-andam sa mga katawhan sa kalibutan alang sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo, ug alang sa inagurasyon nianang bulahan nga adlaw nga ang milenyum moabot ug si Kristo maghari isip Hari sa mga hari, magbarug diha sa punoan sa tibuok kalibutan nga panag-igsuonay sa tawo.⁷

Ang pagtubo ug pag-uswag sa unang Simbahan nahitabo isip katumanan sa panagna.

Ang mga nahimo sa mga Santos sa Ulahing Adlaw tukma ug nagsubay sa panagna nga gihatag sa kasadpang daplin sa Suba sa Mississippi pinaagi ni Propeta Joseph Smith, sama sa natala sa journal sa propeta ubos nga gipetsahan niadtong Agosto 6, 1842:

“Ako nanagna nga ang mga Santos mopadayon sa pag-antus og mga kalisud ug abogon ngadto sa Batoon nga mga Kabukiran. Daghan ang mobiya sa kamatuoran, ang uban patyon sa atong mga kaaway o mawad-an o mawad-an sa ilang mga kinabuhi sangputanan sa katugnaw o pagtakboy sa mga sakit, ug pipila kaninyo mabuhi aron makatabang sa pagbuhat og mga kapuy-an ug sa pagtukod og mga dakbayan, ug makita ang mga Santos nga mahimong gamhanan nga mga tawo taliwala sa Batoon nga mga Kabukiran.” [History of the Church, 5:85.]

… Sa pagkatinuod kita mipatuman niana nga panagna bisan sa kamatuoran nga kining kasadpang bahin sa Tinipong Bansa giisip nga walay bili. Kon inyong hunahunaon kini nga rehiyon, kon inyong hunahunaon nga kini giisip nga walay bili, ug dayon makaamgo kon unsa ang kalampusan nga nahimo, walay duda nga atong natuman kana nga panagna.⁸

Ako nalipay sa pagtubo ug paglambo sa buhat sa Dios dinhi sa yuta … ako nahinumdom nga nakauban nako si Presidente Wilford Woodruff, nagbarug sa usa ka karwahe sa Idaho, … ug nakigsulti sa tunga sa dosenang mga batan-on nga taga didto, ug kusganong gipahinumdoman sa mga pulong nianang propeta sa Dios … akong nahinumdoman nga ang mga batan-on wala makaangay sa Sand Creek, samtang ilang nakita nga walay bisan usa nga kahoy, walay kalibunan gawas sa kakugnan, wala gani bisan kamalig lang. Si Brother Woodruff miingon ngadto sa mga batanon: “Ayaw pagkawala sa paglaum; ayaw kaluya; tungod kay ang panalangin sa Dios ania niini nga yuta. Gamay lang nga panahon, aduna nay mauswagon ug malipayon nga pinuy-anan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw dinhi. Inyong gibati nga halayo na kamo sa inyong mga higala, nga halos wala na kamo sa kalibutan, apan mubo lang nga panahon, kamo aduna nay balay tigumanan, ug tulunghaan ug tanan nga mga kagamitan dinhi nga kanhi duna kamo sa inyong mga panimalay sa wala pa kamo moanhi dinhi. Ang Dios manalangin ug mopalambo sa yuta.” Unsa ang sangputanan karon? Niana nga dapit sa yuta nagbarug ang lungsud sa Iona, ang punoang buhatan sa usa sa mga stake sa Zion, uban sa mga lima ka libo ka mga tawo, imbis nga unom o pito ka mga batan-on; ang mga gisulti ni Propeta Wilford Woodruff natuman sa matag pulong.⁹

Kon akong hunahunaon ang mga nahimo sa buhat sa Dios, malisud alang kanako ang pagpangita og tukma nga mga pulong sa pagpahayag sa akong pagdayeg sa tanan nga nahimo.¹⁰

Akong gibati nga ang tanan nga mga pagdaugdaug ug mga kasamok nga atong naagian miandam kanato ug mipalig-on kanato isip usa ka katawhan alang sa mas dagko nga mga butang.¹¹

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa pagkatinuod, sama sa giingon ni Propeta Joseph, usa ka gamhanan nga mga katawhan taliwala sa Batoon nga mga Kabukiran ug kita nagsugod pa lang sa pagtubo ug pag-uswag. Kita nagsugod sa pag-tubo ug aron mamahimong gamhanan nga mga katawhan, apan kon unsa kita karon hapit walay bili kon itandi sa unsay ato unya nga maabut.¹²

Walay makapakgang sa pagpatuman sa kapalaran sa Simbahan.

Sa matag tuig ang Simbahan nagkalig-on kay sa milabay nga tuig. Ang Simbahan nag-uswag, wala kini magkunhod. Ang mga tawo mahimong masayop, apan ang Simbahan magpabiling lig-on.¹³

Ang kaaway sa mga kalag sa tawo, ang tiglaglag, siya kinsa milaglag unta sa buhat sa Dios, siya ug ang iyang ginsakpan naghunahuna nga pinaagi sa pagpatay sa Propeta [Joseph Smith] sila makapahinay sa buhat sa buhi nga Dios, nga sa makausa pa gitukod sa yuta apan;… ang katingalahang paglambo sa Simbahan, ang maanindot nga templo sa Dios sa [Dakbayan sa Salt Lake], ang atong maanindot kaayo nga tabernakulo ang dakong [administrasyon sa Simbahan] gambalay…, ang mga monyumento ug mga templo, gikan sa Canada ngadto sa Hawaii, ug ngadto sa St. George, ug ang dakong pag-uswag sa buhat sa Dios—kining tanang butang mao ang kusganong pagpahimatngon niadtong naghunahuna nga sila makapakgang sa buhat sa Ginoo. Ang pagpamatuod mahitungod ni Jesukristo nga nakadasig sa mga kasingkasing sa Propeta ug sa Patriarka, ug diin sila mihatag sa ilang mga kinabuhi, nagdasig sa matag kasingkasing sa matag usa kanato kinsa gipanalanginan pinaagi sa kahayag, sa kahibalo ug sa pagpamatuod sa kabalaan sa buhat nga atong giatiman.¹⁴

Ang ubang katawhan miingon … nga gawas kon kini nga Simbahan mausab ug mosunod sa moderno nga kalibutan, sama sa ubang simbahan, kini mosangput sa kapakyasan. Bisan kinsa nga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga maghunahuna bisan sa usa ka minuto nga kini nga Simbahan mapakyas dili tinuod nga kinabig nga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Walay kapakyasan dinhi sa Simbahan. Kini gitukod sa katapusang higayon, dili gayud ihatag sa laing katawhan ug dili gayud malaglag.¹⁵

Ang atong mga kaaway wala makahimo og butang nga makapadaot niini nga buhat sa Dios, ug sila dili makahimo niana. Ako nagsusi, ako nagbasa, ug ako namalandong, ug ako nangutana, Hain na man ang maimpluwensang mga tawo, sa gahum ug kabantug, kinsa milihok batok sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw?… Hain na ang ilang mga katawhan nga mohatag kanila sa pasidungog? Dili sila makita … Hain na ang mga tawo nga miataki niini nga buhat? Hain na ang ilang impluwensya? Sila nahanaw sama sa yamog atubangan sa adlaw. Dili kita angay mahadlok, kita mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Ang Dios mopadayon sa pagpaluyo niini nga buhat; Siya magpaluyo sa matarung.¹⁶

Ang Dios buhi, si Jesus mao ang Kristo, si Joseph Smith usa ka propeta sa buhi nga Dios; ug kining buhat nga gitawag og “Mormonismo” mao ang Ebanghelyo ni Jesukristo nga atong Manunubos, ug mao ang plano sa kinabuhi ug kaluwasan; ug ang tanang pagkadili matuohon sa kalibutan, ang tanan nga mga pagbatok sa tibuok kalibutan dili makapakgang niini, ang Dios maoy nagtukod niini ug kini magpadayon hangtud kini makatuman sa iyang kapalaran!¹⁷

Kita kinahanglang mopasarang sa atong mga kaugalingon aron makasalmot sa kapalaran sa Simbahan.

Ang Dios misaad og daghang maanindot nga mga butang kalabut niini nga mga katawhan. Kita adunay labihan ka anindot nga kapalaran sa umaabut, ug hinayhinay nga nag-andam ug nagpasarang sa atong mga kaugalingon alang niana nga kapalaran.¹⁸

Kon aduna pay usa ka butang nga gusto nakong isilsil sa mga kasingkasing sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kini mao nga kita kinahanglan gayud nga moalagad sa Dios sa Tibuok natong gahum, hunahuna ug kusog, nga kita makaagpas sa paglambo sa iyang buhat dinhi sa yuta.¹⁹

Ang kapalaran sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mahinungdanon kaayo. Ako nakaamgo nga ang mga panagna mahitungod niining katawhan kinahanglang matuman. Ang gamay nga bato nga gipikas gikan sa bukid nga wala gamiti og kamot mokaylap hangtud nga kini mopuno sa tibuok yuta. Ako nakaamgo nga kinahanglan ang atong mga anak mapasarang, ug mamahimong takus, ug maandam pinaagi sa edukasyon, ug sa pagtuon, ug usab sa hugot nga pagtuo sa Dios, nga atong Langitnon nga Amahan ug sa Iyang Anak nga si Jesukristo, kon sila malampuson nga makatuman sa ilang kapalaran. Nga ang mga Santos makatuman unta sa ilang kapalaran, nga sila unta makahimo sa tanan nga gitinguha sa Dios nga ilang mahimo, wala akoy duda niana. Kon kita, isip indibidwal, mohimo man o dili sa tanan nga atong mahimo personal na kanang butanga. Sa kanunay akong isulti sa akong mga pahayag ngadto sa mga Santos, nga ang matag usa kanato mao ang arkitekto sa atong mga kinabuhi; nga ang Dios manalangin kanato tugbang sa atong pagkamatinuoron ug kakugi.²⁰

Walay pagduhaduha sa akong hunahuna nga ang Ginoo mopadaghan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug mopanalangin kanila sa hilabihan ka buhong sa umaabut kay sa Iyang gihimo kaniadto, kana kon kita magpaubos ug magmakugihon; kon kita magtinguha alang sa kauswagan sa gingharian sa Dios, ug dili mobuhat sa atong kaugalingon nga hunahuna ug kabubut-on. Anaa ang ebanghelyo ni Jesukristo gipahiuli ngari kanato; anaa kanato ang laraw sa kinabuhi ug kaluwasan; ania kanato ang mga ordinansa sa ebanghelyo dili lang sa mga buhi apan usab sa mga patay. Ania kanato ang tanan nga gikinahanglan, dili lang sa atong kaugalingon nga kaluwasan, apan nga unta kita mahimong tinuod nga “mga Manluluwas sa bukid sa Zion, ” [tan-awa sa Abdias 1:27] ug mosulod sa mga templo sa atong Dios ug moluwas sa atong mga katigulangan kinsa namatay nga wala masayud sa ebenghelyo.²¹

Kon kita maunongon, kon kita matinud-anon, kon kita takus niini nga ebanghelyo, diin ang Dios mihatag isip usa ka pagpAmatuod, dili mahitabo nga ang kalibutan makapasakit kanato. Kita dili gayud mapasakitan akong mga kaigsoonan, pinaagi sa bisan unsa nga mga mortal, gawas sa atong mga kaugalingon. Kon kita mapakyas sa pagpangalagad sa Dios, kon kita mapakyas sa pagbuhat sa matarung, niana, gihikawan nato ang atong mga kaugalingon sa kasarang ug gahum sa pagtubo, sa paglambo og hugot nga pagtuo ug kahibalo aron makabaton og gahum uban sa Dios, ug uban sa mga matarung.²²

Dili sayup ang pagpanagna nga ang mga tawo sa Simbahan ni Jesukristo Santos sa Ulahing mga Adlaw magpadayon sa pag-uswag ug paglambo sa temporal ug espirituhanon nga paagi, kon sila (1)motuman sa mga kasugoan sa Dios ug (2) maglakaw sa dalan nga Iyang itudlo pinaagi sa Iyang dinasig nga mga sulugoon kinsa naghupot sa Balaan nga Priesthood. Sila ang mga tawo kansang hugot nga pagtuo, mga pagtulun-an, pagdaginot, ug temporal ug espirituhanon nga mga paglambo mamahimong panalangin ug kaayohan sa tibuok nasud. Usa ka katawhan nga dili angay kahadlokan, apan sukwahi niana, panalanginan ug abi-abihon, tungod kay sila nagtinguha sa pagbuhat sa kabubuton sa Ginoo, sa pagtagad sa katawhan sumala sa mga baruganan sa hustisya ug katarung, sila mismo maunungon ug nagsubay sa balaod, masulondon sa mga balaod ug mga lagda sa maayo nga pangagamhanan sa yuta ug nagtuman sa ebanghelyo ni Jesukristo, nga gitukod ug gipahiuli pinaagi ni Joseph Smith isip nga maoy instrumento, pinaagi sa pagbisita sa Dios ug sa Iyang anak nga si Jesukristo, kinsa nagbarug diha sa ulohan sa mahinungdanon ug talagsaon nga buhat nga atong giatiman. Ang ilang sanglitanan mao ang “Kamatuoran ug Kagawasan, ” ug kini ilang ipakaylap sa tanang katawhan, ug himoon ang katawhan nga moambit sa impluwensya sa kalinaw ug katarung nga naguban sa tinuod nga ebanghelyo ni Jesukristo—ang nag-inusara nga dalan diin ang kalinaw ug panag-inigsoonay sa tawo mahimong pasiugdahan sa tibuok kalibutan.²³

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Unsa ang kapalaran sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw?
Unsa ang timailhan karon nga ang mga sakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nahimong “gamhanan nga mga tawo”? Ngano nga ang Simbahan nakasinati sa ingon niini ka dako nga pagtubo?
Unsa ang atong makat-onan gikan sa mga paningkamot sa nagunang mga Santos mahitungod sa pagbuntog sa mga babag ug sa pagtukod sa gingharian sa Dios?
Sa unsa nga paagi nga ang pag-uswag sa Simbahn sa panahon ni Presidente Grant matandi sa karon nga mga pag-uswag?
Sa unsa nga paagi kini nakatabang kaninyo sa pagkasayud nga ang Simbahan “gitukod sa katapusang panahon, dili na gayud ihatag sa uban nga mga katawhan ug dili na gyud malaglag?”
Sa unsa nga paagi kita makatabang sa pagpatuman sa kapalaran sa Simbahan? Sa unsa nga paagi ang mga ginikanan makatabang sa ilang mga anak nga “mamahimong angayan, mapasarang, ug mapaandam” nga mosalmot ngadto niini nga kapalaran?

President Grant in 1945 — Si Presidente Grant niadtong 1945, sa pangidaron nga 88. Siya nakakita sa talagsaon nga pagtubo sa Simbahan sa panahon sa iyang kinabuhi, ug siya mipamatuod nga ang buhat sa Ginoo “magpadayon hangtud nga kini makatuman sa kapalaran niini.”