Paghinulsol

“Sugdan nato karon ang pagbag-o, ug moingon karon, sa tibuok natong mga kasingkasing, atong isalikway ang atong mga sala ug magmatarung.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Smith

Niadtong Hunyo 14, 1828, si Martin Harris mibiya sa Harmony, Pennsylvania, midala sa unang 116 ka manuskrito nga mga pahina nga gihubad gikan sa bulawan nga mga palid aron ipakita sa pipila niya ka mga sakop sa pamilya didto sa Palmyra, New York. Sa pagkasunod gayud adlaw, ang unang anak ni Joseph ug Emma natawo, usa ka lalaki nga ginganlan og Alvin. Ang bata namatay sa samang adlaw, ug ang kahimsog ni Emma nagkahinay hangtud nga hapit siya mamatay. Ang inahan sa Propeta misulat: “Dihay higayon nga si [Emma] ingon og nag-alindasay tungod sa kamatayon sa iyang anak. Nga walay kasiguroan ang iyang kahimtang nga sulod sa duha ka semana ang iyang bana dili makatulog og usa ka oras nga dili madisturbo. Pagkahuman niini, ang iyang kabalaka misamot mahitungod sa manuskrito nga siya determinado, sa dihang miarang-arang na ang iyang asawa, nga kon mabaskog na siya og gamay mobiyahe siya ngadto sa New york ug susihon ang nahitabo sa manuskrito.¹

Sa pagka-Hulyo, sa sugyot ni Emma, ang Propeta mibilin ni Emma sa iyang inahan ug mibiya ginamit ang karwahe ngadto sa panimalay sa iyang mga ginikanan sa Manchester Towship, New York. Ang biyahe sa Propeta miabut og 200 ka kilometro ug milungtad og duha ngadto sa tulo ka mga adlaw aron makaabut. Naguol sa kamatayon sa iyang unang anak nga lalaki, nabalaka sa iyang asawa, ug nabalaka pag-ayo sa manuskrito, si Joseph Smith wala mokaon o matulog sa tibuok biyahe. Usa ka kaubang biyahidor, ang bugtong pasahero sa karwahe, nakaobserbar sa nagkaluya nga kahimtang sa Propeta ug namugos nga kuyugan siya sa 32 kilometro nga paglakaw gikan sa istasyonan sa karwahe ngadto sa panimalay sa Smith. Sa katapusang upat ka mga milya nga laktunon, nahinumdom ang inahan sa Propeta, “ang estranghero mibati sa panginahanglan nga iyang agakon si Joseph, tungod kay wala na siyay umoy pa nga makasuporta kaniya ug siya makatulog nga magtindog.”² Dihadiha sa pag-abut niya sa panimalay sa iyang mga ginikanan, gipaadto sa Propeta si Martin Harris.

Miabut si Martin sa panimalay sa Smith sa sayong kahaponon, nagminghoy ug nagmasulub-on. Wala niya ang manuskrito, miingon siya, ug wala makahibalo kon asa kini. Sa pagkadungog niini, si Joseph mituaw, “O! Dios ko, Dios ko…. Ang tanan nawala. Unsay akong buhaton? Nakasala ako. Ako ang mitintal sa kasuko sa Dios pinaagi sa pagpangayo kaniya niana nga dili angay ipa-ngayo…. Unsaon man nako sa pag-atubang sa Ginoo? Unsa nga pagpanton ang dili angay kanako gikan sa anghel sa Labing Halangdon?”

Samtang ang adlaw nagdagan, ang Propeta nagsigig pasopaso sa panimalay sa iyang mga ginikanan sa hilabihan nga kasubo, “nagbakho ug nagbangutan.” Pagkasunod adlaw mibiya siya aron mobalik ngadto sa Harmony, diin, siya miingon, “Gisugdan nako ang pagpaubos sa akong kaugalingon sa hilabihan nga pag-ampo sa atubangan sa Ginoo … nga kon posible ako makadawat og kalooy sa iyang mga kamot ug mapasaylo sa tanan nga akong nabuhat nga supak sa iyang kabubut-on.”³

Gipanton pag-ayo sa Ginoo ang Propeta tungod sa pagkahadlok sa tawo labaw pa sa Dios, pero mihatag kaniya og kasiguroan nga siya mapasaylo. “Ikaw si Joseph,” ang Ginoo miingon, “ug ikaw napili sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo, apan tungod sa kalapasan, kon ikaw wala masayud ikaw mapukan. Apan hinumdumi, ang Dios maloloy-on; busa, paghinulsol niana nga imong nabuhat nga supak ngadto sa sugo diin Ako mihatag kanimo, ug ikaw sa gihapon pinili, ug ikaw gitawag pag-usab ngadto sa buhat” (D&P 3:9–10).

Sa makadiyot, ang Ginoo mikuha sa Urim ug Thummim ug sa mga palid gikan ni Joseph. Pero kining mga butanga sa wala madugay gibalik ngadto kaniya. “Nalipay ang anghel sa dihang iyang gibalik pag-usab ang Urim ug Thummim,” nahinumdom ang Propeta, “ug miingon nga ang Dios nahimuot sa akong pagkamatinud-anon ug pagkamapainubsanon, ug nahigugma kanako tungod sa akong paghinulsol ug makugihon nga pag-ampo, diin akong nahimo ang akong katungdanan pag-ayo nga nakahimo pag-usab sa pagsugod sa buhat sa paghubad.”⁴ Samtang si Joseph nagpadayon niining mahinungdanon nga buluhaton, gilig-on na siya karon sa maanindot nga pagbati sa pagdawat sa pasaylo sa Ginoo ug nabag-o nga determinasyon sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on.

Mga Pagtulun-an ni Joseph Smith

Pinaagi sa paghinulsol sa atong mga sala, makapaduol kita sa Dios ug mahimong mas sama Kaniya.

Si Wilford Woodruff, samtang nagserbisyo isip usa ka miyembro sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mirekord: “Si Joseph ang Manalagna mibarug diha sa gahum sa Dios, mibadlong ug mikasaba sa pagkadautan sa atubangan sa katawhan, pinaagi sa pangalan sa Ginoong Dios. Buot siyang mosulti og pipila ka mga pulong nga angay sa nagpundok nga mga tawo, ug dayon miingon:

“‘Mamulong ako uban sa awtoridad sa Priesthood pinaagi sa pangalan sa Ginoong Dios…. Bisan pa niini nga kongregasyon nga nagpatuo nga mga Santos, ako mobarug sa taliwala sa tanan nga [matang] sa mga kinaiya ug mga klase sa mga tawo. Kon kamo gusto nga moadto hain ang Dios, kinahanglan nga mahisama kamo sa Dios, o magbaton sa mga baruganan nga gihuptan sa Dios, kay kon kita wala magpaduol ngadto sa Dios pinaagi sa baruganan, nagpalayo kita gikan Kaniya paingon sa dautan. Oo, ako nagbarug sa taliwala sa tanang mga matang sa mga katawhan.

“Siksika ang inyong mga kasingkasing, ug susiha kon kamo sama ba sa Dios. Akong gisiksik ang akong kaugalingon, ug mibati nga maghinulsol sa tanan nakong mga sala.

“‘Ania kanato ang mga kawatan, mga mananapaw, mga bakakon, mga tigpakaaron-ingnon. Kon mamulong ang Dios gikan sa langit, Siya momando kaninyo sa dili pagpangawat, sa dili pagpanapaw, sa pagkasina, ni sa paglimbong, apan magmatinud-anon sa pipila ka mga butang…. Dili ba matarung ang Dios? Nan kamo kinahanglan nga magmatarung, kon Siya matinud-anon, nan kamo kinahanglan nga magmatinud-anon. Idugang sa inyong hugot nga pagtuo ang hiyas, sa hiyas ang kahibalo, ug pangitaa ang tanang maayo nga mga butang. Ang Simbahan kinahanglang malimpyohan, ug ako mopahayag sa pagbatok sa tanang kadautan.’”⁵

“Kinahanglan nga kamo inosente gayud, o kamo dili makaadto sa atubangan sa Dios: kon kita moatubang sa Dios, kinahanglan nga atong himoon ang atong mga kaugalingon nga putli, sama nga Siya putli. Ang yawa adunay dakong gahum sa paglimbong; iyang mapausab ang mga butang nga moyanghag ngadto niadtong kinsa nagbuhat sa kabubut-on sa Dios…. Ang pagkadautan kinahanglang mawagtang taliwala sa mga Santos; dayon ang tabil matangtang, ug ang mga panalangin sa langit modagayday—kini dili kapugngan nga mobaha sama sa suba sa Mississippi.”⁶

“Ayaw itugot nga si bisan kinsa nga tawo mopahibalo sa iyang kaugalingong pagkamatarung, kay ang uban makakita niini alang kaniya; apan hinoon ipakumpisal niya ang iyang mga sala, ug dayon siya pasayloon, ug siya mamunga og daghang mga bunga.”⁷

“Ang tanang mga kasingkasing kinahanglang maghinulsol ug magmaputli, ug ang Dios modawat kanila ug mopanalangin kanila sa paagi nga sila dili mapanalanginan sa bisan unsa nga paagi.”⁸

Kabubut-on sa Dios nga kita mosalikway sa atong mga sala ug mopalayo sa dautan gikan kanato.

“Paminawa kini, kamong tanang mga lumulupyo sa yuta—kamong tanang mga pari, kamong tanan nga mga makasasala, ug kamong tanang mga tawo. Paghinulsol! Paghinulsol! Sunda ang ebanghelyo. Balik ngadto sa Dios.”⁹

“Sugdan nato karon ang pagbag-o, ug moingon karon, sa atong tibuok mga kasingkasing, atong isalikway ang atong mga sala ug magmatarung.”¹⁰

“Ang dili matuohon moadto bisan asa aron mangayo og panabang hangtud magkaduol ang iyang kamatayon, ug ang iyang pagkadili matuohon mawala, kay ang mga kamatuoran sa mahangturong kalibutan mituhop sa iyang pagkatawo pinaagi sa gamhanang kamatuoran, ug kon ang matag yutan-ong suporta ug abag mopakyas kaniya, siya mobati gayud sa mahangturong mga kamatuoran sa pagkaimortal sa kalag. Kinahanglang mag-andam kita ug dili maghulat hangtud nga kita himatyon na aron maghinulsol; sama nga atong makit-an ang gamayng mga bata nga mamatay, mao usab ang mga batan-on ug ang hamtong, ingon man usab ang gagmayng mga bata nga kalit lang tawagon ngadto sa kahangturan. Nan, himoa kini, nga pasidaan ngadto sa tanan nga dili maglangaylangay sa paghinulsol, o maghulat hangtud nga himatyon na kay kabubut-on sa Dios nga ang tawo kinahanglang maghinulsol ug moserbisyo Kaniya, ug sa kusog ug gahum sa iyang hunahuna, aron makaangkon sa Iyang panalangin, ug dili maghulat hangtud nga siya tawagon nga mamatay.”¹¹

“Ang sakramento gipangalagad ngadto sa Simbahan [niadtong Marso 1, 1835]. Sa wala pa ang pagpangalagad, naghisgot ako sa husto nga pagkahan-ay sa ordinansa sa Simbahan, ug miawhag sa kamahinungdanon sa paghimo niini nga madawat sa Ginoo, ug mangutana, Hangtud kanus-a ang usa ka tawo nga moambit niini nga ordinansa nga dili takus, ug ang Ginoo dili mokuha sa Iyang Espiritu gikan kaniya? Hangtud kanus-a siya mobaliwala sa sagradong mga butang, sa dili pa ang Ginoo moluwas kaniya gikan sa mga paghampak ni Satanas hangtud sa adlaw sa katubsanan!… Busa ang atong mga kasingkasing kinahanglang magmapainubsanon, ug kita maghinulsol sa atong mga sala, ug isalikway ang dautan gikan kanato.”¹²

“Ang paghinulsol usa ka butang nga dili kayama-yamaan sa matag adlaw. Ang matag adlaw nga kalapasan ug matag adlaw nga paghinulsol dili maoy makapahimuot sa panan-aw sa Dios.” ¹³

Si Propeta Joseph Smith misulat sa mosunod ngadto sa iyang igsoon nga si William Smith human si William masuko kaniya ug mibiaybiay kaniya. “[Nakasulti na ako kanimo] alang sa piho nga katuyoan sa pagpaningkamot sa pagpasidaan, pag-awhag, pagpahimatngon, ug sa pagluwas kanimo nga mahulog ngadto sa mga kalisdanan ug mga kasub-anan, nga akong nakita nga imong gipadulngan, pinaagi sa paghatag og kahigayunan nianang dautang espiritu, nga imong gitawag nga imong mga kahinam, nga kinahanglan nga imong pugngan ug pantunon, ug buntugon; nga kon dili nimo buhaton, dili gayud ikaw maluwas, sa akong panan-aw, sa Gingharian sa Dios. Ang Dios nagkinahanglan nga ang kabubut-on sa Iyang mga nilalang pagadumalahon sa Iyang kabubut-on.”¹⁴

Ang Atong Langitnong Amahan andam nga mopasaylo niadtong maghinulsol ug mobalik ngadto Kaniya uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing.

Niadtong 1835 si Joseph Smith nakadawat og sulat gikan kang Harvey Whitlock, kinsa mibiya gikan sa Simbahan ug nagtinguha nga mobalik ngadto sa hingpit nga pagpakigdait. Ang Propeta mitubag: “Akong nadawat ang imong sulat niadtong ika-28 sa Septyembre, 1835, ug nakabasa niini sa makaduha, ug nakahatag kini kanako og pagbati nga mas maayong hunahunaon kay sa gihulagway; igo nga ako mosulti nga ang mga pagbati sa akong kasingkasing dili kapugngan—wala ako makapugong sa paghilak. Nagpasalamat ako sa Dios nga kini misulod sa imong kasingkasing sa pagpaningkamot sa pagbalik ngadto sa Ginoo, ug ngadto niini nga mga katawhan, kon mao man gani nga Siya malooy kanimo. Nangutana ako sa Ginoo mahitungod sa imong kahimtang; kini nga mga pulong miabut kanako:

“Pagpadayag ngadto ni Harvey Whitlock.

“‘Sa pagkatinuod, sa ingon miingon ang Ginoo nganha kanimo—Himoa kinsa akong sulugoon nga si Harvey, mobalik ngari kanako, ug ngadto sa sulod sa akong Simbahan, ug mosalikway sa tanan nga mga sala diin siya nasilo batok kanako, ug mopadayon gikan karon og usa ka mahiyason ug matarung nga kinabuhi, ug magpabilin ubos sa direksyon niadtong kinsa akong gitudlo nga mahimong mga haligi ug mga pangulo sa akong Simbahan. Ug tan-awa, miingon ang Ginoo nga inyong Dios, ang iyang mga sala pagapapason gikan sa langit, ug makalimtan sa mga tawo, ug dili moabut sa akong mga dunggan, ni matala isip handumanan batok kaniya, apan bayawon nako siya, gikan sa lawom nga kalapukan, ug siya pagahimayaon gikan sa taas nga mga dapit, ug pagaiphon nga takus nga mobarug taliwala sa mga prinsipe, ug iyang gihimo ako nga usa ka mahinlo nga udyong sa paglumpag sa lig-ong kota sa pagkadautan niadtong mipataas sa ilang mga kaugalingon, nga sila nagsabot-sabot batok kanako, ug batok sa akong dinihogan sa katapusang mga adlaw. Busa, ipaandam ang iyang kaugalingon pagdali ug moanha kaninyo, bisan sa Kirtland. Ug sa ingon kon siya maminaw sa imong tanang tambag sukad karon, ipahiuli siya sa iyang kanhi nga lugar, ug makaangkon og hingpit nga kaluwasan, bisan sama nga ang Ginoo nga imong Dios buhi. Amen.’

“Sa ingon imong makita, akong minahal nga igsoon, ang pagkaandam sa atong Langitnong Amahan sa pagpasaylo og mga sala, ug sa pagpalabi niadtong kinsa andam nga magpaubos sa ilang mga kaugalingon sa Iyang atubangan, ug mokumpisal sa ilang mga sala, ug mosalikway kanila, ug mobalik ngadto Kaniya uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, nga walay pagpanglimbong, sa pagserbisyo Kaniya hangtud sa katapusan [tan-awa sa 2 Nephi 31:13].

“Ayaw katingala nga ang Ginoo mikunsad aron makigsulti gikan sa kalangitan, ug mohatag kanimo og mga instruksyon aron ikaw makakat-on sa imong katungdanan. Nakadungog siya sa imong mga pag-ampo ug nakasaksi sa imong pagkamapainubsanon, ug nag-andam sa mga kamot sa mapinanggaon nga amahan sa imong pagbalik; nagmaya ang anghel kanimo, samtang ang mga Santos andam nga modawat kanimo pag-usab ngadto sa pakigdait.”¹⁵

“Wala gayuy panahon nga ang espiritu tigulang kaayo sa pagduol sa Dios. Ang tanan mahimong mapasaylo, kinsa wala makahimo og dili mapasaylo nga sala.”¹⁶

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo magtuon niini nga hugna o samtang kamo mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–xiii.

Samtang inyong basahon ang reaksyon sa Propeta sa pagkawala sa 116 nga mga pahina (mga pahina 81–84), unsa nga mga panabut ang inyong naangkon mahitungod kang Joseph Smith? Unsa ang inyong nakat-unan gikan sa iyang ehemplo mahitungod sa paghinulsol?
Ribyuha ang seksyon sugod sa mga pahina 84–85. Samtang mamalandong kamo sa mga pagtulun-an niini nga kapitulo, paggahin og panahon sa pagsusi sa inyong kasingkasing, sama sa gitambag sa Propeta. Hunahunaa unsay inyong kinahanglang buhaton—ug unsay kinahanglan nga hunungon sa pagbuhat—aron mas mahisama sa Dios.
Palandonga ang mga pasidaan ni Joseph Smith batok sa paglangaylangay sa atong paghinulsol (mga pahina 85–87). Unsa ang pipila ka posibling mga sangputanan sa paglangaylangay sa paghinulsol?
Tun-i ang tambag ni Propeta Joseph mahitungod sa pagduol ngadto sa Dios ug magpaubos sa atong mga kaugalingon sa Iyang atubangan (mga pahina 85–89). Ngano nga ang paghinulsol dili kompleto nga walay pagpaubos? Unsa sa inyong hunahuna ang gipasabut sa “pagbalik ngadto sa [Dios] uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing”? (mga pahina 60–61).
Basaha ang pagpadayag nga nadawat ni Joseph Smith alang ni Harvey Whitlock, maghinumdom sa mga saad sa Ginoo kon si Brother Whitlock sinserong maghinulsol (mga pahina 88–89). Unsa ang inyong mga hunahuna o mga pagbati samtang inyong palandungon ang “ang pagkaandam sa atong Langitnong Amahan sa pagpasaylo sa mga sala, ug mopabor [kanato]”?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: 2 Mga Taga-Corinto 7:9–10; Mosiah 4:10–12; Alma 34:31–38; D&P 1:31–33; 58:42–43

Christ in Gethsemane — Ang paghinulsol nahimong posible pinaagi sa maulaong sakripisyo sa Manluluwas, nga si Jesukristo “Siksika ang inyong mga kasingkasing, ug susiha kon kamo sama ba sa Dios,” mipahayag si Propeta Joseph Smith. “Akong gisiksik ang akong kaugalingon, ug mibati nga maghinulsol sa akong tanang mga sala.”

prodigal son returning — Sama sa usikang anak nga gidawat sa iyang amahan sa ilang panimalay, ang atong Langitnong Amahan andam nga “mopasaylo sa mga sala, ug ipahiuli ang tanan ngadto kinsa andam nga mopaubos sa ilang kaugalingon sa Iyang atubangan.”