Κεφάλαιο 13
Ο Ναός – το μέγα σύμβολο της ιδιότητάς μας ως μέλη
«Είναι η βαθύτερη επιθυμία της καρδιάς μου κάθε μέλος της Εκκλησίας να είναι άξιο να εισέλθει στον ναό».
Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ
Η μητέρα του Χάουαρντ Χάντερ ήταν ένα πιστό μέλος της Εκκλησίας σε όλη τη ζωή της, όμως ο πατέρας του δεν είχε βαπτισθεί μέχρι που ο Χάουαρντ έγινε 19 ετών. Χρόνια αργότερα, όταν ο Χάουαρντ ήταν πρόεδρος πασσάλου στην Καλιφόρνια, τα μέλη του πασσάλου ταξίδεψαν στον Ναό Μέσα της Αριζόνας για να κάνουν έργο ναού. Προτού αρχίσει μία συγκέντρωση, ο πρόεδρος ναού τού ζήτησε να απευθυνθεί σε εκείνους που ήταν συγκεντρωμένοι στην κυρίως εκκλησία. Ήταν τα 46α γενέθλια του Προέδρου Χάντερ. Αργότερα έγραψε για εκείνη την εμπειρία:
«Ενώ μιλούσα στο εκκλησίασμα… ο πατέρας και η μητέρα μου ήρθαν στην κυρίως εκκλησία ντυμένοι στα λευκά. Δεν είχα ιδέα ότι ο πατέρας μου ήταν προετοιμασμένος για τις ευλογίες του ναού, μολονότι η μητέρα ανυπομονούσε γι’ αυτό επί αρκετό καιρό. Με είχε κυριεύσει τόσο πολύ η συγκίνηση, ώστε δεν μπορούσα να εξακολουθήσω να μιλάω. Ο Πρόεδρος Πηρς [ο πρόεδρος ναού] ήρθε κοντά μου και εξήγησε τον λόγο της διακοπής. Όταν ο πατέρας και η μητέρα μου ήρθαν στον ναό εκείνο το πρωί, ζήτησαν από τον πρόεδρο να μη μου αναφέρει ότι ήταν εκεί, διότι ήθελαν να είναι μια έκπληξη γενεθλίων. Ήταν τα γενέθλια που δεν ξέχασα ποτέ, διότι εκείνη την ημέρα πήραν την προικοδότησή τους και εγώ είχα το προνόμιο να είμαι μάρτυρας στην επισφράγισή τους, μετά την οποία επισφραγίστηκα σε αυτούς»1.
Λίγο περισσότερο από 40 χρόνια αργότερα, όταν ο Χάουαρντ Χάντερ έκανε την πρώτη δημόσια δήλωσή του ως Πρόεδρος της Εκκλησίας, ένα από τα κύρια μηνύματά του ήταν να επιζητήσουν τα μέλη τις ευλογίες του ναού με μεγαλύτερη αφοσίωση2. Εξακολούθησε να τονίζει εκείνο το μήνυμα καθ’ όλη την υπηρέτησή του ως Πρόεδρος. Μιλώντας στην τοποθεσία του Ναού στη Ναβού, τον Ιούνιο του 1994, είπε:
«Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ξεκίνησα τη διακονία μου εκφράζοντας μια βαθιά ελπίδα να έχουμε όλο και περισσότερα μέλη της Εκκλησίας άξια για τον ναό. Όπως στην εποχή [του Τζόζεφ Σμιθ], το να έχουμε άξια και προικοδοτημένα μέλη, είναι το κλειδί της οικοδόμησης του βασιλείου σε όλο τον κόσμο. Το να είμαστε άξιοι για τον ναό, διασφαλίζει ότι η ζωή μας είναι σε αρμονία με το θέλημα του Κυρίου και είμαστε προετοιμασμένοι να λάβουμε την καθοδήγησή Του στη ζωή μας»3.
Αρκετούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1995, η τελευταία δημόσια δραστηριότητα του Προέδρου Χάντερ ήταν η αφιέρωση του Ναού Μπάουντιφουλ της Γιούτας. Στην προσευχή αφιερώσεως, ζήτησε ώστε οι ευλογίες του ναού να εμπλουτίσουν τη ζωή όλων όσοι εισέρχονταν:
«Ταπεινά προσευχόμαστε ώστε να δεχθείς αυτό το οικοδόμημα και να αφήσεις τις ευλογίες σου επάνω σε αυτό. Άφησε το πνεύμα σου να συνοδεύει και να καθοδηγεί όλους όσοι ιερουργούν εδώ μέσα, ώστε η αγιότητα να επικρατεί σε κάθε αίθουσα. Είθε όλοι όσοι εισέρχονται να έχουν καθαρά χέρια και αγνή καρδιά. Είθε να ενδυναμωθούν στην πίστη τους και να αναχωρήσουν με ένα αίσθημα γαλήνης, δοξάζοντας το άγιο όνομά σου…
»Είθε αυτός ο Οίκος να παράσχει ένα πνεύμα ειρήνης σε όλους όσοι παρατηρούν τη μεγαλοπρέπειά του και ειδικά σε εκείνους οι οποίοι εισέρχονται για τις δικές τους ιερές διατάξεις και για να επιτελέσουν το έργο για τους αγαπημένους τους πέραν του πέπλου. Ας αισθανθούν την ουράνια αγάπη και ευσπλαχνία σου. Είθε να έχουν το προνόμιο να πουν, όπως ο Ψαλμωδός της παλαιάς εποχής: “Που συνομιλούσαμε με γλυκύτητα, πηγαίναμε μαζί στον οίκο τού Θεού”.
»Καθώς αφιερώνουμε αυτό το ιερό οικοδόμημα, αφιερώνουμε εκ νέου την ίδια τη ζωή μας προς εσέ στο δικό σου έργο»4.
Ο Ναός της Μέσα στην Αριζόνα, όπου ο Πρόεδρος Χάουαρντ Χάντερ επισφραγίστηκε στους γονείς του το 1953.
Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ
1
Παροτρυνόμαστε να καθιερώσουμε τον ναό ως το μέγα σύμβολο της ιδιότητάς μας ως μέλη.
Κατά την εποχή της κλήσης μου σε αυτή την ιερή θέση [Πρόεδρος της Εκκλησίας], έγινε μία πρόσκληση προς όλα τα μέλη της Εκκλησίας να καθιερώσουν τον ναό του Κυρίου ως το μέγα σύμβολο της ιδιότητάς τους ως μέλη και ως το ουράνιο περιβάλλον για τις πλέον ιερές διαθήκες τους.
Όταν συλλογίζομαι τον ναό, σκέφτομαι αυτά τα λόγια:
«Ο ναός είναι ένα μέρος διδασκαλίας, όπου διδάσκονται βαθιές αλήθειες που αφορούν στο βασίλειο του Θεού. Είναι ένα μέρος ειρήνης, όπου ο νους μπορεί να επικεντρωθεί στα του πνεύματος και οι ανησυχίες του κόσμου μπορούν να τεθούν στην άκρη. Στον ναό συνάπτουμε διαθήκες για να υπακούμε τους νόμους του Θεού και δίδονται υποσχέσεις σε εμάς, εξαρτώμενες πάντοτε από την πίστη μας, οι οποίες εκτείνονται στην αιωνιότητα» (The Priesthood and You, Melchizedek Priesthood Lessons–1966, Σωλτ Λέηκ Σίτυ: Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, 1966, σελ. 293).
Είναι ο Ίδιος ο Κύριος ο οποίος, στις αποκαλύψεις Του σε εμάς, έκανε τον ναό το μέγα σύμβολο για τα μέλη της Εκκλησίας. Σκεφθείτε τη στάση και την ενάρετη συμπεριφορά για τα οποία επέστησε την προσοχή μας ο Κύριος στη συμβουλή που έδωσε στους Αγίους στο Κίρτλαντ μέσω του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ καθώς ετοιμάζονταν να οικοδομήσουν έναν ναό. Αυτή η συμβουλή ισχύει ακόμα:
«Μπείτε σε τάξη. Ετοιμάστε καθετί που είναι χρήσιμο. Και εδραιώστε έναν οίκο, έναν οίκο προσευχής, έναν οίκο νηστείας, έναν οίκο πίστης, έναν οίκο μάθησης, έναν οίκο δόξας, έναν οίκο τάξης, έναν οίκο του Θεού» (Δ&Δ 88:119). Αυτή η στάση και η συμπεριφορά αντικατοπτρίζουν πράγματα αυτό που ο καθένας μας επιθυμεί και επιζητά να είναι…;
Για να είναι πράγματι ο ναός ένα σύμβολο για εμάς, πρέπει να επιθυμούμε να είναι έτσι. Πρέπει να ζούμε άξια για να εισέλθουμε στον ναό. Πρέπει να τηρούμε τις εντολές του Κυρίου μας. Αν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας κατά το υπόδειγμα της ζωής του Διδασκάλου και θεωρήσουμε τη διδασκαλία και το παράδειγμά Του ως το υπέρτατο υπόδειγμα για τη δική μας ζωή, δεν θα δυσκολευτούμε να είμαστε άξιοι για τον ναό, να είμαστε συνεπείς και αφοσιωμένοι σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, διότι θα είμαστε δεσμευμένοι σε ένα μοναδικό, ιερό πρότυπο συμπεριφοράς και πιστεύω. Είτε είμαστε στο σπίτι είτε στην αγορά είτε στο σχολείο είτε πολλά χρόνια μετά το σχολείο είτε ενεργούμε απόλυτα μόνοι είτε μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους, η πορεία μας θα είναι ξεκάθαρη και τα πρότυπά μας φανερά.
Η ικανότητα να υποστηρίξει κάποιος τις αρχές του, να ζει με ακεραιότητα και πίστη σύμφωνα με το πιστεύω του – αυτό είναι που έχει σημασία. Εκείνη η αφοσίωση στην αληθινή αρχή –στην προσωπική ζωή μας, στο σπιτικό και στην οικογένειά μας και σε όλους τους χώρους όπου συναντάμε και επηρεάζουμε άλλους ανθρώπους– εκείνη η αφοσίωση είναι αυτό που ο Θεός ζητά τελικά από εμάς. Απαιτεί δέσμευση – ολόψυχη, από τα βάθη της καρδιάς μας, δέσμευση που διατηρούμε παντοτινά, προς τις αρχές που γνωρίζουμε ότι είναι αληθινές, στις εντολές που έχει δώσει ο Θεός. Αν είμαστε αληθινοί και πιστοί στις αρχές του Κυρίου, τότε θα είμαστε πάντα άξιοι για τον ναό και ο Κύριος και οι άγιοι ναοί Του θα είναι τα μεγάλα σύμβολα της ιδιότητά μας του μαθητή προς Εκείνον5.
2
Ο καθένας μας θα πρέπει να προσπαθεί να είναι άξιος να λάβει ένα εγκριτικό ναού.
Είναι η βαθύτερη επιθυμία της καρδιάς μου κάθε μέλος της Εκκλησίας να είναι άξιο να εισέλθει στον ναό. Θα ευχαριστούσε τον Κύριο αν κάθε ενήλικο μέλος ήταν άξιο –και έφερε– ένα έγκυρο εγκριτικό ναού. Τα πράγματα που πρέπει και δεν πρέπει να κάνουμε για να είμαστε άξιοι ενός εγκριτικού ναού είναι ακριβώς τα ίδια πράγματα που εξασφαλίζουν ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι ως άτομα και ως οικογένεια6.
Ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει ξεκάθαρα περιγράψει συνοπτικά ότι εκείνοι οι οποίοι εισέρχονται στον ναό πρέπει να είναι καθαροί και απαλλαγμένοι από τις αμαρτίες του κόσμου. Είπε: «Και εφόσον ο λαός μου χτίσει οίκο για εμένα στο όνομα τού Κυρίου, και δεν αφήσουν τίποτα ρυπαρό να εισέλθει σ’ αυτό, για να μη μιανθεί, δόξα μου θα είναι μέσα του… Όμως αν μιανθεί δε θα έλθω μέσα σ αυτόν, και η δόξα μου δε θα βρίσκεται εκεί. Γιατί εγώ δε θα έλθω μέσα σε ανόσιους ναούς» (Δ&Δ 97:15, 17).
Ίσως είναι ενδιαφέρον για εσάς να γνωρίζετε ότι ο Πρόεδρος της Εκκλησίας συνήθιζε να υπογράφει κάθε εγκριτικό ναού. Αυτό δείχνει πόσο δυνατά πίστευαν οι πρώτοι πρόεδροι στην αξιοσύνη, ώστε να εισέλθουμε στον ναό. Το 1891 η ευθύνη τέθηκε σε επισκόπους και προέδρους πασσάλου, οι οποίοι σας κάνουν ορισμένες ερωτήσεις ως προς το πόσο άξιοι είστε ώστε να πληροίτε τις προϋποθέσεις για ένα εγκριτικό ναού. Θα πρέπει να ξέρετε τι αναμένεται από εσάς, ώστε να πληροίτε τις προϋποθέσεις για ένα εγκριτικό ναού.
Θα πρέπει να πιστεύετε στον Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα, στον Υιό Του, Ιησού Χριστό, και στο Άγιο Πνεύμα. Θα πρέπει να πιστεύετε ότι αυτό είναι το ιερό και ουράνιο έργο τους. Σας παροτρύνουμε να εργάζεστε καθημερινά για την οικοδόμηση της μαρτυρίας σας για τον Επουράνιο Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό. Το Πνεύμα που αισθάνεστε είναι το Άγιο Πνεύμα που δίνει μαρτυρία σε εσάς για την πραγματικότητά τους. Αργότερα, στον ναό, θα μάθετε περισσότερα για τη Θεϊκή Κεφαλή μέσω της αποκεκαλυμμένης διδασκαλίας και των διατάξεων.
Θα πρέπει να υποστηρίζετε τα Μέλη της Γενικής Εξουσίας και τα μέλη της τοπικής εξουσίας της Εκκλησίας. Όταν ανυψώνετε το χέρι σας δημοσίως, όταν παρουσιάζονται τα ονόματα αυτών των ηγετών, δείχνετε ότι θα τους υποστηρίζετε στα καθήκοντά τους και στη συμβουλή που σας δίνουν.
Δεν είναι μία άσκηση στο να αποτίσουμε φόρο τιμής προς εκείνους που έχει καλέσει ο Κύριος να προεδρεύουν. Αντίθετα, είναι μία αναγνώριση του γεγονότος ότι ο Θεός έχει καλέσει προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές και άλλους ως Μέλη της Γενικής Εξουσίας. Είναι μία δέσμευση ότι θα ακολουθείτε τις διδασκαλίες που έρχονται από τους προεδρεύοντες κατέχοντες υπεύθυνη θέση στην Εκκλησία. Ομοίως, θα πρέπει να αισθάνεστε αφοσίωση προς τον επίσκοπο και τον πρόεδρο πασσάλου και άλλους ηγέτες της Εκκλησίας. Η αποτυχία να υποστηρίξουμε εκείνους που κατέχουν εξουσία, είναι ασυμβίβαστη με την υπηρέτηση στον ναό.
Θα πρέπει να είστε ηθικά καθαροί ώστε να εισέλθετε στον άγιο ναό. Ο νόμος της αγνότητας απαιτεί να μην έχετε σεξουαλικές σχέσεις με οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τον σύζυγο ή την σύζυγο. Σας παροτρύνουμε ειδικά να φυλάγεστε από τους δελεασμούς του Σατανά που θα αμαυρώσουν την ηθική καθαρότητά σας.
Θα πρέπει να διασφαλίζετε ότι δεν υπάρχει τίποτα στις σχέσεις σας με τα μέλη της οικογένειας, το οποίο είναι σε δυσαρμονία με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας. Παροτρύνουμε ιδιαιτέρως [τους νέους] να υπακούν τους γονείς [τους] με χρηστότητα. Οι γονείς πρέπει να επαγρυπνούν ώστε να διασφαλίζουν ότι οι σχέσεις τους με τα μέλη της οικογένειας βρίσκονται σε αρμονία με τις διδασκαλίες του Ευαγγελίου και ποτέ να μην τα κακομεταχειρίζονται ή να τα αμελούν.
Για να εισέλθετε στον ναό θα πρέπει να είστε έντιμοι σε όλες τις σχέσεις σας με τους άλλους. Ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, έχουμε μία ιερή υποχρέωση να μην εξαπατάμε ποτέ ούτε να είμαστε ανέντιμοι. Η ουσιώδης ακεραιότητά μας κινδυνεύει όταν παραβιάζουμε αυτή τη διαθήκη.
Για να έχετε τις προϋποθέσεις για ένα εγκριτικό ναού, θα πρέπει να προσπαθείτε να πράττετε το καθήκον σας στην Εκκλησία, παρευρισκόμενοι στη μετάληψη, στην ιεροσύνη και σε άλλες συγκεντρώσεις σας. Θα πρέπει, επίσης, να προσπαθείτε να υπακούσετε τους κανόνες, τους νόμους και τις εντολές του Ευαγγελίου. Μάθετε… να αποδέχεστε κλήσεις και άλλες ευθύνες που σας ανατίθενται. Να συμμετέχετε ενεργά στους τομείς και τους κλάδους σας και να είστε άτομα στα οποία να μπορούν να βασιστούν οι ηγέτες σας.
Για να εισέλθετε στον ναό θα πρέπει να πληρώνετε πλήρως τη δεκάτη σας και να ζείτε τον Λόγο Σοφίας. Αυτές οι δύο εντολές, απλές στη διδασκαλία τους, ωστόσο τεράστιας σημασίας για την πνευματική πρόοδό σας, είναι θεμελιώδεις στην επιβεβαίωση της προσωπικής αξίας σας. Η παρατήρηση πολλών ετών έχει δείξει ότι εκείνοι οι οποίοι πληρώνουμε με πίστη τη δεκάτη τους και τηρούν τον Λόγο Σοφίας, είναι συνήθως πιστοί σε όλα τα άλλα θέματα τα οποία αφορούν στο να εισέλθουν στον άγιο ναό.
Αυτά δεν είναι ζητήματα που παίρνουμε ελαφρά. Όταν θεωρηθούμε άξιοι να εισέλθουμε στον ναό, τελούμε διατάξεις οι οποίες είναι οι πλέον ιερές που χορηγούνται οπουδήποτε αλλού στη γη. Αυτές οι διατάξεις αφορούν στα τής αιωνιότητας7.
«Επίσκοποι και πρόεδροι πασσάλου… σας κάνουν κάποιες ερωτήσεις ως προς το πόσο άξιοι είστε ώστε να πληροίτε τις προϋποθέσεις για ένα εγκριτικό ναού».
3
Το να κάνουμε έργο ναού φέρνει μεγάλες ευλογίες σε άτομα και οικογένειες.
Πόσο ένδοξο είναι για εμάς, να έχουμε το προνόμιο να πηγαίνουμε στον ναό για τις ευλογίες μας. Μετά, αφού πάμε στον ναό για τις ευλογίες μας, τι ένδοξο προνόμιο να κάνουμε το έργο για εκείνους που έχουν φύγει πριν από εμάς. Αυτή η πτυχή τού έργου ναού είναι ένα ανιδιοτελές έργο. Ωστόσο, όποτε κάνουμε έργο ναού για άλλους ανθρώπους, υπάρχει μία ευλογία η οποία επιστρέφει σε εμάς. Επομένως, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ο Κύριος πράγματι επιθυμεί ώστε ο λαός του να είναι λαός ο οποίος θα παρακινείται από τον ναό…
Θα πρέπει να πηγαίνουμε όχι μόνο για τους νεκρούς συγγενείς μας, αλλά ας πηγαίνουμε επίσης για την προσωπική ευλογία της λατρείας στον ναό, για την αγιότητα και ασφάλεια που παρέχεται μέσα σε αυτούς τους καθαγιασμένους και αφιερωμένους τοίχους. Καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό, μαθαίνουμε με το παραπάνω και βαθιά τον σκοπό της ζωής και τη σημασία της εξιλεωτικής θυσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ας καταστήσουμε τον ναό, με τη λατρεία του ναού και τις διαθήκες του ναού και το γάμο του ναού, τον απώτερο επίγειο στόχο μας και την υπέρτατη θνητή εμπειρία8.
Αρκετά πράγματα πραγματοποιούνται με την προσέλευσή μας στον ναό – συμμορφωνόμαστε με τις διδασκαλίες του Κυρίου για να ολοκληρώσουμε το έργο μας των διατάξεων, ευλογούμε τις οικογένειές μας με τις διατάξεις επισφραγίσεως και μοιραζόμαστε τις ευλογίες μας με άλλους, κάνοντας γι’ αυτούς ό,τι δεν μπορούν να κάνουν για τον εαυτό τους. Επιπλέον, ανυψώνουμε τις σκέψεις μας, ενδυναμώνουμε τις σχέσεις μας με τον Κύριο, τιμούμε [την] ιεροσύνη και δίνουμε περισσότερη πνευματικότητα στη ζωή μας9.
Λαμβάνουμε προσωπικές ευλογίες καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό. Σχολιάζοντας το πώς ευλογείται η ζωή μας όταν παρευρισκόμαστε στον ναό, ο Πρεσβύτερος Τζων Γουίντσοου δήλωσε:
«Το έργο ναού… προσφέρει μία υπέροχη ευκαιρία για να διατηρούμε ζωντανή την πνευματική γνώση και δύναμή μας. …Η ισχυρή προοπτική της αιωνιότητας ξετυλίγεται εμπρός μας στους άγιους ναούς. Βλέπουμε τον χρόνο από την άπειρη αρχή του έως το ατελείωτο τέλος του. Και η αναπαράσταση της αιώνιας ζωής ξεδιπλώνεται εμπρός μας. Τότε βλέπω καθαρότερα τη θέση μου ανάμεσα στα πράγματα του σύμπαντος, τη θέση μου ανάμεσα στους σκοπούς του Θεού. Μπορώ καλύτερα να θέσω τον εαυτό μου εκεί όπου ανήκω και μπορώ καλύτερα να αποτιμήσω και να ζυγίσω, να ξεχωρίσω και να οργανώσω τα κοινά, συνηθισμένα καθήκοντα της ζωής μου, ώστε τα μικρά πράγματα να μη με καταπιέζουν ή να αποσπούν το όραμά μου από τα σημαντικότερα πράγματα που μας έχει δώσει ο Θεός» (στο Conference Report, Απρ. 1922, σελ. 97-98)10.
Συλλογιστείτε τις μεγαλειώδεις διδασκαλίες στη μεγάλη προσευχή αφιερώσεως τού Ναού στο Κίρτλαντ, μία προσευχή που ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είπε ότι του δόθηκε μέσω αποκάλυψης. Είναι μία προσευχή η οποία συνεχίζει να έχει ανταπόκριση σε εμάς ατομικά, στις οικογένειές μας και σε εμάς ως λαό, χάρη στη δύναμη της ιεροσύνης που μας έχει δώσει ο Κύριος να τη χρησιμοποιούμε στους άγιους ναούς Του.
«Τώρα λοιπόν, Άγιε Πατέρα» παρακάλεσε ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ «σου ζητούμε να βοηθήσεις εμάς, το λαό σου, με τη χάρη σου… να κριθούμε άξιοι στα μάτια σου, για να εξασφαλίσουμε εκπλήρωση των υποσχέσεων τις οποίες εσύ έχεις δώσει σε μας, το λαό σου, στις αποκαλύψεις που μας έχουν δοθεί·
»Ώστε η δόξα σου να είναι επάνω στο λαό σου…,
»Και σου ζητούμε, Άγιε Πατέρα, οι δούλοι σου να βγαίνουν από ετούτον τον οίκο σου οπλισμένοι με δύναμη, και το όνομά σου να είναι επάνω τους, και η δόξα σου να τους περιτριγυρίζει, και οι άγγελοί σου να τους φροντίζουν» [Δ&Δ 109:10-12, 22]11.
Η προσέλευση στον ναό δημιουργεί πνευματικότητα. Είναι ένα από τα πιο εξαίρετα προγράμματα που έχουμε στην Εκκλησία για να αναπτύξουμε πνευματικότητα. Αυτό θα επαναφέρει την καρδιά των πατέρων προς τα παιδιά, και την καρδιά των παιδιών προς τους πατέρες τους (Μαλαχίας 4:6). Αυτό προάγει τη σύμπνοια και την ενότητα της οικογένειας12.
4
Ας σπεύσουμε στον ναό.
Ας μοιραστούμε με τα παιδιά μας τα πνευματικά συναισθήματα που έχουμε μέσα στον ναό. Και ας τα διδάξουμε με περισσότερη προθυμία και επάρκεια τα πράγματα που μπορούμε κατά τον κατάλληλο τρόπο να πούμε για τους σκοπούς τού οίκου του Κυρίου. Να έχετε μια φωτογραφία του ναού στο σπίτι σας ώστε να την βλέπουν τα παιδιά σας. Διδάξτε τα για τους σκοπούς του οίκου του Κυρίου. Βάλτε τα να σχεδιάζουν από τη μικρή τους ηλικία να πάνε εκεί και να παραμείνουν άξια αυτής της ευλογίας. Ας προετοιμάσουμε κάθε ιεραπόστολο να πάει άξια στον ναό και να κάνει εκείνη την εμπειρία πιο εξέχουσα, ακόμα και από τη λήψη της ιεραποστολικής κλήσης. Ας σχεδιάσουμε, ας διδάξουμε και ας παρακαλέσουμε θερμά τα παιδιά μας να παντρευτούν στον οίκο του Κυρίου. Ας επιβεβαιώσουμε εντονότερα από όσο έχουμε κάνει ποτέ στον παρελθόν ότι έχει σημασία πού παντρεύεστε και από ποια εξουσία ονομάζεστε σύζυγοι13.
Είναι ευάρεστο στον Κύριο να πηγαίνουν οι νέοι μας άξια στον ναό και να τελούν βάπτισμα δι’ αντιπροσώπου για εκείνους που δεν είχαν την ευκαιρία να βαπτιστούν στη ζωή. Είναι ευάρεστο στον Κύριο όταν πηγαίνουμε άξια στον ναό για να τελέσουμε προσωπικώς τις διαθήκες μας με Εκείνον και να επισφραγιστούμε ως ζευγάρια και ως οικογένειες. Και είναι ευάρεστο στον Κύριο όταν πηγαίνουμε άξια στον ναό για να τελέσουμε αυτές τις ίδιες σωτήριες διατάξεις για εκείνους που έχουν πεθάνει, όπου πολλοί από αυτούς περιμένουν με ανυπομονησία την ολοκλήρωση αυτών των διατάξεων για λογαριασμό τους14.
Προς εκείνους οι οποίοι δεν έχουν λάβει τις ευλογίες τους του ναού ή που δεν κατέχουν ένα έγκυρο εγκριτικό ναού, θα ήθελα να σας παροτρύνω με ταπεινότητα και αγάπη να εργαστείτε προς την ημέρα όπου θα μπορείτε να εισέλθετε στον οίκο του Κυρίου. Εκείνος έχει υποσχεθεί σε αυτούς που είναι πιστοί στις διαθήκες τους: «Και αν ο λαός μου υπακούσει στη φωνή μου, και στη φωνή των δούλων μου τους οποίους έχω ορίσει να ηγούνται τού λαού μου, ιδέστε, αληθινά σας λέω, δε θα μετατοπιστούν από τη θέση τους» (Δ&Δ 124:45). …Σας υπόσχομαι ότι η προσωπική πνευματικότητά σας, η σχέση με τον σύζυγο ή τη σύζυγο και οι οικογενειακές σχέσεις θα ευλογηθούν και θα ενδυναμωθούν καθώς παρευρίσκεστε τακτικά στον ναό15.
Ας είμαστε ένας λαός που παρευρίσκεται και αγαπά τους ναούς. Ας σπεύδουμε στον ναό, όσο συχνά το επιτρέπουν ο χρόνος, τα μέσα και οι προσωπικές μας συνθήκες. Ας πηγαίνουμε όχι μόνο για τους νεκρούς συγγενείς μας, αλλά ας πηγαίνουμε επίσης για την προσωπική ευλογία της λατρείας στον ναό, για την αγιότητα και ασφάλεια που παρέχεται μέσα σε αυτούς τους καθαγιασμένους και αφιερωμένους τοίχους. Ο ναός είναι ένα μέρος ομορφιάς, είναι ένα μέρος αποκάλυψης, είναι ένα μέρος ειρήνης. Είναι ο οίκος του Κυρίου. Είναι άγιος για τον Κύριο. Θα πρέπει να είναι άγιος για εμάς16.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Συλλογιστείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 1. Πώς μπορούμε «να θεσπίσουμε τον ναό του Κυρίου ως το μέγα σύμβολο της ιδιότητάς [μας] ως μέλη»;
-
Επανεξετάστε τα απαιτούμενα για ένα εγκριτικό ναού, όπως περιγράφεται στο τμήμα 2. Πώς το να ζείτε σύμφωνα με αυτά τα απαιτούμενα ευλόγησε εσάς και την οικογένειά σας; Γιατί μας ζητείται να προσπαθούμε να είμαστε «καθαροί από τις αμαρτίες του κόσμου» καθώς εισερχόμαστε στον ναό;
-
Επανεξετάστε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ σχετικά με τις ευλογίες όταν κάνουμε έργο ναού (βλέπε τμήμα 3). Πώς η συμμετοχή σας στις διατάξεις ναού ευλόγησε εσάς και την οικογένειά σας; Πώς μπορείτε να ωφεληθείτε περισσότερο από τις ευλογίες του ναού; Μπορείτε να μιλήσετε για μια εποχή όπου αισθανθήκατε πνευματική δύναμη ή κατεύθυνση στον ναό; Εάν δεν έχετε ακόμα βρεθεί στον ναό, συλλογιστείτε πώς μπορείτε να προετοιμαστείτε για να λάβετε εκείνη την ευλογία.
-
Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να μάθουν για τους ναούς και να αναπτύξουν αγάπη για αυτούς; (Βλέπε τμήμα 4.) Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους ώστε να επιθυμούν να παντρευτούν στον οίκο του Κυρίου; Γιατί είναι σημαντικό να πηγαίνουμε στον ναό «όσο συχνά το επιτρέπουν ο χρόνος, τα μέσα και οι προσωπικές μας συνθήκες»;
Σχετικές γραφές
Ψαλμοί 55:14, Ησαΐας 2:2-3, Δ&Δ 97:12-17, 110:6-10, 124:39-41, 138:53-54, Bible Dictionary, «Ναός»
Βοήθεια διδασκαλίας
«Συχνά ένα μάθημα θα περιέχει περισσότερη ύλη από αυτήν που είστε εις θέσιν να διδάξετε στον χρόνο που σας έχει δοθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να επιλέξετε την ύλη που θα είναι περισσότερο χρήσιμη για όσους διδάσκετε» (Teaching, No Greater Call [1999], 98).