Κεφάλαιο 17

Να διατηρείτε και να προστατεύετε την οικογένεια

«Το σπιτικό μπορεί να φαίνεται μια συνηθισμένη έννοια κάποιες φορές, με τα καθήκοντα ρουτίνας του, ωστόσο η επιτυχία του θα πρέπει να είναι η μεγαλύτερη από όλες τις επιδιώξεις μας».

Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ

Ο Χάουαρντ Χάντερ μεγάλωσε σε μία στοργική, σκληρά εργαζόμενη οικογένεια, όπου έμαθε από τους γονείς του ότι η οικοδόμηση ενός ευτυχισμένου σπιτικού, συχνά απαιτούσε θυσίες. Λίγο πριν παντρευτεί, έκανε μία θυσία την οποία θεώρησε απαραίτητη για την ευημερία της μελλοντικής οικογένειάς του.

Ο Χάουαρντ είχε αναπτύξει μια αγάπη για τη μουσική σε νεαρή ηλικία. Πρώτα έμαθε να παίζει πιάνο και βιολί και μετά έμαθε μόνος του να παίζει πολλά άλλα όργανα. Ως έφηβος δημιούργησε το δικό του μουσικό συγκρότημα, τους Hunter’s Croonaders, και έπαιζε σε χορούς και άλλες εκδηλώσεις γύρω από το Μπόιζι στο Άινταχο. Όταν ήταν 19 ετών, ο ίδιος και το συγκρότημά του προσελήφθησαν για να παίξουν μουσική σε μία κρουαζιέρα δύο μηνών στην Ασία¹.

Τη χρονιά που επέστρεψε ο Χάουαρντ από την κρουαζιέρα, μετακόμισε στη Νότια Καλιφόρνια, όπου εξακολούθησε να παίζει με διάφορα συγκροτήματα. Στην Καλιφόρνια γνώρισε, επίσης, την Κλαιρ Τζεφς, στην οποία έκανε πρόταση γάμου την άνοιξη του 1931. Τέσσερεις ημέρες πριν παντρευτούν, ο Χάουαρντ έπαιξε με το συγκρότημά του και κατόπιν πακετάρισε τα όργανά του και δεν ξανάπαιξε ποτέ επαγγελματικά. Το να παίζεις μουσική για χορούς και πάρτι «ήταν σαγηνευτικό από κάποια άποψη» είπε «και έβγαζα αρκετά χρήματα» όμως καταλάβαινε ότι κάποια σημεία εκείνου του τρόπου ζωής ήταν ασυμβίβαστα με το είδος της ζωής που οραματιζόταν για την οικογένειά του. «Αυτό άφησε ένα κενό για ένα πράγμα που απολάμβανα, [όμως] δεν μετάνιωσα ποτέ για την απόφαση» είπε χρόνια αργότερα².

Ο Χάουαρντ και η Κλαιρ ευλογήθηκαν με τρεις γιους, τον Χάουαρντ Ουίλλιαμ (Μπίλλυ), τον Τζων και τον Ρίτσαρντ. Προς μεγάλη θλίψη τους, ο Μπίλλυ πέθανε όταν ήταν νήπιο. Καθώς μεγάλωναν ο Τζων και ο Ρίτσαρντ, οι Χάντερ οικοδόμησαν μια στενά δεμένη οικογένεια. Ο Χάουαρντ εργαζόταν με πλήρη απασχόληση στη νομική επιστήμη του και στις κλήσεις της Εκκλησίας, όμως ο ίδιος και η Κλαιρ έδιναν προτεραιότητα στην οικογένειά τους. Πολύ πριν ορίσει η Εκκλησία το βράδυ της Δευτέρας για οικογενειακή βραδιά, οι Χάντερ είχαν ξεχωρίσει εκείνο το βράδυ ως χρόνο για διδασκαλία του Ευαγγελίου, αφήγηση ιστοριών, για να παίζουν παιχνίδια και για να πηγαίνουν μαζί σε διάφορα μέρη. Συχνά έδιναν στα αγόρια αναθέσεις για τα μαθήματα.

Ο Χάουαρντ και οι γιοι του ανέπτυξαν κοινά ενδιαφέροντα, όπως τα ομοιώματα τρένων. Κατασκεύαζαν τα τρένα από σειρές εξαρτημάτων και έφτιαχναν έναν περίτεχνο σιδηρόδρομο με σιδηροτροχιές προσαρτημένες σε φύλλα κόντρα-πλακέ. Θυμόταν: «Ένα από τα αγαπημένα χόμπι μας ήταν να πηγαίνουμε στις μάντρες του σιδηροδρόμου… κοντά στον σταθμό της Αλαμπάμα του Σιδηροδρόμου Νότιου Ειρηνικού για να παίρνουμε ιδέες για τους κόμβους αλλαγής τροχιάς και για εξοπλισμό»³.

Τελικά η οικογένεια του Προέδρου και της αδελφής Χάντερ μεγάλωσε και συμπεριέλαβε 18 εγγόνια. Εκτός από τις παρατεταμένες επισκέψεις στα παιδιά και στα εγγόνια, πολλές από τις επισκέψεις του Προέδρου Χάντερ ήταν πολύ σύντομες, κατά τη διάρκεια ενδιάμεσων στάσεων, όταν οι αναθέσεις της Εκκλησίας τον έκαναν να περνά από την Καλιφόρνια. Επειδή ο Τζων πήγαινε συχνά τα παιδιά του στο αεροδρόμιο για να δουν τον παππού τους στη διάρκεια αυτών των ενδιάμεσων στάσεων, εκείνα αναφέρονταν πολλές φορές σ’ αυτόν ως «ο παππούς που ζει στο αεροδρόμιο»⁴.

γονείς παίζουν με τα παιδιά — Η οικογένεια «υπερβαίνει κάθε άλλο ενδιαφέρον στη ζωή».

Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ

Η οικογένεια είναι η πιο σημαντική μονάδα στην κοινωνία, στην Εκκλησία και στην αιωνιότητα.

Η οικογένεια είναι η πιο σημαντική μονάδα για τον παρόντα καιρό και όλη την αιωνιότητα και, ως τέτοια, υπερβαίνει κάθε άλλο ενδιαφέρον στη ζωή⁵.

Η Εκκλησία έχει την ευθύνη –και την εξουσία– να διατηρεί και να προστατεύει την οικογένεια ως το θεμέλιο της κοινωνίας. Το πρότυπο για την οικογενειακή ζωή, θεσπισμένο πριν από τη θεμελίωση του κόσμου, προβλέπει για τα παιδιά να γεννιούνται και να γαλουχούνται από έναν πατέρα και μία μητέρα που είναι σύζυγοι, νόμιμα παντρεμένοι. Η ιδιότητα του γονέα είναι μία ιερή υποχρέωση και προνόμιο και τα παιδιά καλωσορίζονται ως «κληρονομιά από τον Κύριο» (Ψαλμοί 127:3).

Μία κοινωνία η οποία ανησυχεί, αρχίζει τώρα να βλέπει ότι η αποσύνθεση της οικογένειας φέρνει στον κόσμο τις συμφορές που προείπαν οι προφήτες. Τα συμβούλια και οι δημόσιες συζητήσεις του κόσμου θα επιτύχουν μόνον όταν προσδιορίσουν την οικογένεια όπως έχει αποκαλύψει ο Κύριος ότι είναι. «Αν ο Κύριος δεν οικοδομήσει οίκο, μάταια κοπιάζουν αυτοί που τον οικοδομούν» (Ψαλμοί 127:1)⁶.

Επιζητώντας την ευημερία ατόμων και οικογενειών, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η βασική μονάδα της Εκκλησίας είναι η οικογένεια. Παρ’ όλα αυτά, εστιάζοντας στην οικογένεια, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι στον κόσμο στον οποίον ζούμε, οι οικογένειες δεν περιορίζονται στον παραδοσιακό σχηματισμό πατέρα, μητέρας και παιδιών. Οι οικογένειες σήμερα στην Εκκλησία αποτελούνται, επίσης, από [συζύγους] χωρίς παιδιά, μόνους γονείς με παιδιά και ανύπανδρα άτομα που ζουν μόνοι. …Κάθε μία από αυτές τις οικογένειες θα πρέπει να λαμβάνει προσεκτική φροντίδα. Συχνά εκείνοι οι οποίοι μπορεί να χρειαστούν την πιο προσεκτική φροντίδα είναι εκείνες οι οικογένειες που δεν έχουν την παραδοσιακή δομή. Στοργικοί και αφοσιωμένοι οικογενειακοί διδάσκαλοι χρειάζονται σε κάθε σπιτικό. Κανένας δεν θα πρέπει να παραμεληθεί⁷.

μεγάλη οικογενειακή ομάδα — Ο Πρόεδρος Χάντερ με τους γιους, τα εγγόνια και τις οικογένειές τους, στις 2 Οκτωβρίου 1994, την ημέρα αφότου υποστηρίχθηκε ως Πρόεδρος της Εκκλησίας.

Οι γονείς είναι συνεργάτες στην ηγεσία του σπιτικού και έχουν αυστηρή υποχρέωση να προστατεύουν και να αγαπούν τα παιδιά τους.

Οι ευθύνες της ιδιότητας του γονέα έχουν σπουδαιότατη σημασία. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας θα έχουν αιώνιες συνέπειες για εμάς και για τα αγόρια και κορίτσια που ανατρέφουμε. Οποιοσδήποτε γίνεται γονέας είναι κάτω από αυστηρή υποχρέωση να προστατεύει και να αγαπά τα παιδιά [του] και να τα βοηθά να επιστρέψουν στον Επουράνιο Πατέρα τους. Όλοι οι γονείς θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο Κύριος δεν θα απενεχοποιήσει εκείνους οι οποίοι παραμελούν αυτές τις ευθύνες⁸.

Οι πατέρες και οι μητέρες έχουν μία μεγάλη ευθύνη αναφορικά με τα παιδιά τους, για τα οποία τους έχουν εμπιστευθεί τη φροντίδα τους. …Στο Βιβλίο των Παροιμιών βρίσκουμε αυτή την παραίνεση προς τους γονείς:

«Δίδαξε το παιδί στην αρχή τού δρόμου του· και δεν θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν ούτε όταν γεράσει». (Παροιμίες 22:6.)

Η μεγαλύτερη εκπαίδευση που μπορεί να δοθεί σε ένα παιδί είναι εκείνη που έρχεται από το παράδειγμα των γονέων. Οι γονείς θα πρέπει να θέσουν το παράδειγμα για να ακολουθήσουν οι νέοι. Μεγάλη δύναμη έρχεται από το σπιτικό όπου διδάσκονται χρηστές αρχές, όπου υπάρχει αγάπη και σεβασμός του ενός προς τον άλλο, όπου η προσευχή είναι μία επιρροή στην οικογενειακή ζωή και όπου υπάρχει σεβασμός για τα πράγματα εκείνα που αφορούν στον Θεό⁹.

Η αποτελεσματική ηγεσία στην οικογένεια… απαιτεί και ποσότητα και ποιότητα χρόνου. Η διδασκαλία και η διακυβέρνηση της οικογένειας δεν θα πρέπει να αφήνεται… στην κοινωνία, το σχολείο ή ακόμα και στην Εκκλησία¹⁰.

Ένας άνδρας ο οποίος φέρει την ιεροσύνη θεωρεί την οικογένεια ως ορισθείσα από τον Θεό. Η ηγεσία σας της οικογένειας είναι η σημαντικότερη και ιερότερη ευθύνη σας…

Ένας άνδρας ο οποίος φέρει την ιεροσύνη οδηγεί την οικογένειά του σε συμμετοχή στην Εκκλησία, ούτως ώστε να γνωρίζουν το Ευαγγέλιο και να είναι υπό την προστασία των διαθηκών και διατάξεων. Εάν θέλετε να απολαύσετε τις ευλογίες του Κυρίου, πρέπει να θέσετε το δικό σας σπίτι σε τάξη. Μαζί με τη σύζυγό σας, εσείς προσδιορίζετε το πνευματικό κλίμα του σπιτικού σας. Η πρώτη σας υποχρέωση είναι να θέσετε την δική σας πνευματική ζωή σε τάξη μέσω τακτικής μελέτης των γραφών και καθημερινής προσευχής. Να προασπίζετε και να τιμάτε την ιεροσύνη σας και τις διαθήκες του ναού· προτρέψτε την οικογένειά σας να κάνει το ίδιο¹¹.

Ένας άνδρας ο οποίος φέρει την ιεροσύνη δείχνει σεβασμό για τη μητρότητα. Στις μητέρες έχει δοθεί ένα ιερό προνόμιο να «φέρουν στη ζωή τις ψυχές των ανθρώπων. Γιατί με αυτόν τον τρόπο συνεχίζεται το έργο τού πατέρα μου, ώστε να λαμπρύνεται» (Δ&Δ 132:63).

…Η ιεροσύνη δεν μπορεί να επιτελέσει τον προορισμό της ούτε να εκπληρωθούν οι σκοποί του Θεού χωρίς βοηθούς. Οι μητέρες επιτελούν ένα έργο το οποίο δεν μπορεί να κάνει η ιεροσύνη. Για αυτό το δώρο της ζωής, η ιεροσύνη θα πρέπει να έχει αμέριστη αγάπη για τις μητέρες των παιδιών τους.

[Αδελφοί], να τιμάτε τον μοναδικό και ουράνια καθορισμένο ρόλο της συζύγου σας ως μητέρας στον Ισραήλ και την ξεχωριστή ικανότητά της να φέρει στον κόσμο και να γαλουχεί παιδιά. Είμαστε υπό την ουράνια εντολή να αυξανόμεθα και να κατακυριεύουμε τη γη και να ανατρέφουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας στο φως και στην αλήθεια (βλέπε Μωυσή 2:28, Δ&Δ 93:40). Μοιράζεστε, ως στοργικός σύντροφος, τη φροντίδα των παιδιών. Βοηθήστε την να διευθύνει και να κρατήσει το σπιτικό σας. Βοηθήστε την να διδάξει, να εκπαιδεύσει και να επιβάλει πειθαρχία στα παιδιά σας.

Θα πρέπει να εκφράζετε τακτικά στη σύζυγό σας και στα παιδιά σας τον σεβασμό και την εκτίμησή σας για εκείνη. Πράγματι, ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του είναι να αγαπά τη μητέρα τους¹².

Ένας άνδρας, ο οποίος φέρει την ιεροσύνη, αποδέχεται την σύζυγό του ως σύντροφο στην ηγεσία του σπιτικού και της οικογένειας εν πλήρει γνώσει και πλήρει συμμετοχή σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν αυτά. Είναι απαραίτητο να υπάρχει στην Εκκλησία και στο σπιτικό ένας προεδρεύων κατέχων υπεύθυνη θέση (βλέπε Δ&Δ 107:21). Με ουράνια ανάθεση, η ευθύνη να προεδρεύει στο σπίτι εναπόκειται στον φέροντα την ιεροσύνη (βλέπε Μωυσή 4:22). Ο Κύριος προόριζε ώστε η σύζυγος να είναι σύντροφος και συμπαραστάτης στον άνδρα (που σημαίνει ίση) – δηλαδή σύντροφος ίση και απαραίτητη εν πλήρει συνεργασία. Η προεδρία με χρηστότητα καθιστά αναγκαία μία από κοινού ευθύνη μεταξύ των συζύγων· μαζί ενεργείτε με γνώση και συμμετοχή σε όλα τα οικογενειακά θέματα. Όταν ένας άνδρας ενεργεί ανεξαρτήτως ή αδιαφορώντας για τα συναισθήματα και τις συμβουλές της συζύγου του στη διακυβέρνηση της οικογένειας, είναι σαν να ασκεί άδικη κυριαρχία¹³.

Σας παροτρύνουμε, αδελφοί, να θυμάστε ότι η ιεροσύνη είναι απλώς μία χρηστή εξουσία. Κερδίστε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη των παιδιών σας μέσω της στοργικής σχέσεώς σας μαζί τους. Ένας ενάρετος πατέρας προστατεύει τα παιδιά του με τον χρόνο και την παρουσία του στις κοινωνικές, εκπαιδευτικές και πνευματικές δραστηριότητες και ευθύνες. Οι στοργικές εκφράσεις αγάπης και στοργής προς τα παιδιά είναι τόσο ευθύνη του πατέρα, όσο και της μητέρας. Πείτε στα παιδιά σας ότι τα αγαπάτε¹⁴.

Το σπιτικό μας θα πρέπει να είναι τόπος αγάπης, προσευχής και διδασκαλίας του Ευαγγελίου.

Απλώς θα πρέπει να έχουμε αγάπη και ακεραιότητα και ισχυρές αρχές στο σπιτικό μας. Θα πρέπει να έχουμε μία σταθερή δέσμευση για τον γάμο, τα παιδιά και την ηθικότητα. Θα πρέπει να επιτυγχάνουμε εκεί όπου η επιτυχία μετρά περισσότερο για την επόμενη γενιά.

Σίγουρα το σπιτικό που είναι δυνατότερο και ωραιότερο είναι εκείνο όπου βρίσκουμε κάθε άτομο ευαίσθητο προς τα συναισθήματα των άλλων, να προσπαθεί να υπηρετεί τους άλλους, να προσπαθεί να ζει στο σπιτικό τις αρχές που δείχνουμε σε δημόσιο περιβάλλον. Θα πρέπει να προσπαθούμε περισσότερο να ζούμε το Ευαγγέλιο στην οικογένειά μας. Το σπιτικό μας αξίζει τις πιο αφοσιωμένες δεσμεύσεις μας. Ένα παιδί έχει το δικαίωμα να αισθάνεται ότι στο σπίτι του είναι ασφαλές, ότι εκεί έχει έναν χώρο προστασίας από τους κινδύνους και τα κακά του κόσμου. Η ενότητα και η ακεραιότητα της οικογένειας είναι απαραίτητα για να καλύψουν αυτήν την ανάγκη. Ένα παιδί χρειάζεται γονείς οι οποίοι είναι ευτυχείς στις μεταξύ τους σχέσεις, οι οποίοι εργάζονται ευτυχισμένοι προς την εκπλήρωση της ιδανικής οικογενειακής ζωής, οι οποίοι αγαπούν τα παιδιά τους με ειλικρινή και ανιδιοτελή αγάπη και οι οποίοι έχουν δεσμευθεί στην επιτυχία της οικογένειας¹⁵.

Όταν καθιερώθηκαν για πρώτη φορά οι οικογενειακές βραδιές ως επίσημο πρόγραμμα της Εκκλησίας, η Πρώτη Προεδρία είπε: «Εάν οι Άγιοι υπακούσουν στη συμβουλή αυτή [να έχουν οικογενειακές βραδιές] υποσχόμαστε ότι μεγάλες ευλογίες θα απορρεύσουν. Η αγάπη μέσα στο σπιτικό και η υπακοή στους γονείς θα αυξηθούν. Θα αναπτυχθεί η πίστη στις καρδιές των νέων του Ισραήλ και θα αποκτήσουν δύναμη για να μάχονται τις κακές επιρροές και τους πειρασμούς οι οποίοι τους περιστοιχίζουν». Επιβεβαιώνουμε εκ νέου τις υπεσχημένες ευλογίες προς εκείνους οι οποίοι με πίστη τηρούν οικογενειακές βραδιές.

Τα βράδια της Δευτέρας θα πρέπει να κρατούνται για την οικογενειακή βραδιά. Οι τοπικοί ηγέτες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα κτήρια και οι εγκαταστάσεις της Εκκλησίας είναι κλειστά, ότι δεν σχεδιάζονται δραστηριότητες τομέα ή πασσάλου για τα βράδια της Δευτέρας και ότι θα πρέπει να αποφεύγονται άλλα τα οποία εμποδίζουν τις οικογενειακές βραδιές.

Η πρωταρχική έμφαση για την οικογενειακή βραδιά θα πρέπει να είναι για τις οικογένειες, να είναι μαζί για τη μελέτη του Ευαγγελίου. Θυμίζουμε σε όλους ότι ο Κύριος έχει νουθετήσει τους γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους το Ευαγγέλιο, να προσεύχονται και να τηρούν την Ημέρα του Κυρίου. Οι γραφές είναι η σημαντικότερη πηγή διδασκαλίας του Ευαγγελίου¹⁶.

Να προσεύχεστε ως οικογένειες πρωί και βράδυ. Πόσο σπουδαίες ευλογίες έρχονται στη ζωή των παιδιών που ακούν τους γονείς τους να παρακαλούν τον Κύριο για την ευημερία τους. Σίγουρα τα παιδιά που είναι υπό την επιρροή αυτών των ενάρετων γονέων θα είναι καλύτερα προστατευμένα απέναντι στις επιρροές του ενάντιου¹⁷.

Για να μπορέσουν καλύτερα γονείς και παιδιά να καταλάβουν οι μεν τους δε, έχει υιοθετηθεί ένα σχέδιο από την εκκλησία, γνωστό ως το «Οικογενειακό συμβούλιο». Αυτό το συμβούλιο καλείται και διευθύνεται από τους γονείς και παρευρίσκονται όλα τα μέλη της οικογένειας. Ενδυναμώνει τους οικογενειακούς δεσμούς, βεβαιώνει τα παιδιά ότι «ανήκουν» και τα πείθει ότι οι γονείς ενδιαφέρονται για τα προβλήματά τους. Αυτή η οικογενειακή συγκέντρωση διδάσκει αμοιβαίο σεβασμό του ενός προς τον άλλο, απομακρύνει τον εγωισμό και τονίζει τον Χρυσό Κανόνα [βλέπε Κατά Ματθαίον 7:12] στο σπιτικό και στο να ζουν μία καθαρή ζωή. Διδάσκονται η οικογενειακή λατρεία και προσευχή, μαζί με τα μαθήματα καλοσύνης και εντιμότητας. Το πρόβλημα της οικογένειας το αντιμετωπίζει συνήθως ένα άτομο από τόσο κοντά, ώστε οι πραγματικές διαστάσεις και η σημασία του δεν εκτιμώνται εύκολα, όμως όταν οι οικογένειες είναι δυνατές και ενωμένες στην προσπάθεια να υπηρετήσουν τον Θεό και να τηρούν τις εντολές Του, πολλά από τα προβλήματα της εποχής μας εξαφανίζονται¹⁸.

[Αδελφοί], πάρτε στα σοβαρά την ευθύνη σας να διδάξετε το Ευαγγέλιο στην οικογένειά σας μέσω τακτικής οικογενειακής βραδιάς, οικογενειακής προσευχής, χρόνου πνευματικής συγκέντρωσης και ανάγνωσης των γραφών και άλλων στιγμών διδασκαλίας. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση στην προετοιμασία για ιεραποστολική υπηρέτηση και γάμο στον ναό. Ως πατριάρχης στο σπιτικό, ασκήστε την ιεροσύνη σας τελώντας τις κατάλληλες διατάξεις για την οικογένειά σας και δίνοντας ευλογίες στη σύζυγο και τα παιδιά σας. Αμέσως μετά τη δική σας σωτηρία, αδελφοί, τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό για εσάς, όσο η σωτηρία τής συζύγου και των παιδιών σας¹⁹.

ζευγάρι περπατώντας με έφηβο γιο — «Πρέπει να προσευχόμαστε συχνά και… να αφήνουμε τα παιδιά να καταλαβαίνουν την αγάπη και το ενδιαφέρον μας».

Ένας επιτυχημένος γονέας είναι εκείνος ο οποίος έχει αγαπήσει, εκείνος ο οποίος έχει θυσιάσει, έχει ενδιαφερθεί, διδάξει και εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός παιδιού.

Τα Μέλη της Γενικής Εξουσίας έχουν το προνόμιο να συγκεντρώνονται και να γνωρίζονται με μέλη της Εκκλησίας από όλο τον κόσμο, τα οποία έχουν ζήσει με συνέπεια καλή ζωή και αναθρέψει τις οικογένειές τους με την επιρροή του Ευαγγελίου. Αυτοί οι Άγιοι έχουν απολαύσει τις μεγάλες ευλογίες και την παρηγοριά που μπορεί να έρθει κοιτάζοντας πίσω, ως γονείς, παππούδες και προπάπποι, μέσα από μακροχρόνιες και επιτυχείς γονικές προσπάθειες. Οπωσδήποτε, είναι κάτι που θα ήθελε ο καθένας μας.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί στην Εκκλησία και στον κόσμο, οι οποίοι ζουν με συναισθήματα ενοχής και απαξίας, διότι κάποιοι από τους γιους και τις κόρες τους παρέκκλιναν ή απομακρύνθηκαν από το ποίμνιο…

Καταλαβαίνουμε ότι οι ευσυνείδητοι γονείς κάνουν το καλύτερο που μπορούν, όμως σχεδόν όλοι έχουν κάνει λάθη. Κάποιος, όταν ξεκινά στο έργο να είναι γονέας, σύντομα συνειδητοποιεί ότι θα γίνουν πολλά λάθη στη διαδρομή. Οπωσδήποτε, ο Επουράνιος Πατέρας μας γνωρίζει, όταν εμπιστεύεται τα παιδιά του πνεύματα στη φροντίδα νέων και άπειρων γονέων, ότι θα γίνουν λάθη και σφάλματα στην κρίση…

Ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός. Κάθε παιδί είναι μοναδικό. Όπως ακριβώς ο καθένας μας ξεκινά από ένα διαφορετικό σημείο στην κούρσα της ζωής και όπως ακριβώς ο καθένας μας έχει διαφορετικές δυνάμεις και ταλέντα, έτσι κάθε παιδί ευλογείται με τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο Κύριος θα κρίνει την επιτυχία του ενός ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως με έναν άλλον. Ως γονείς, συχνά θεωρούμε πως αν το παιδί μας δεν γίνει υπέρ επιτυχημένο από κάθε άποψη, έχουμε αποτύχει. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις κρίσεις μας…

Ένας επιτυχημένος γονέας είναι εκείνος ο οποίος έχει αγαπήσει, εκείνος ο οποίος έχει θυσιάσει και εκείνος ο οποίος έχει ενδιαφερθεί, διδάξει και εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός παιδιού. Εάν έχετε κάνει όλα αυτά και το παιδί σας είναι ακόμη άστατο ή απείθαρχο ή εγκόσμιο, θα μπορούσε να σημαίνει ότι είστε, παρ’ όλα αυτά, ένας επιτυχημένος γονέας. Ίσως υπάρχουν παιδιά που έχουν έλθει στον κόσμο και θα προκαλούσαν οποιουσδήποτε γονείς υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Ομοίως, ίσως υπάρχουν άλλα παιδιά τα οποία θα ευλογούσαν την ζωή και θα αποτελούσαν χαρά σε σχεδόν οποιονδήποτε πατέρα ή μητέρα.

Ανησυχία μου σήμερα είναι ότι υπάρχουν γονείς οι οποίοι ίσως κρίνουν σκληρά τον εαυτό τους και ίσως επιτρέπουν αυτά τα συναισθήματα να καταστρέψουν τη ζωή τους, όταν στην πραγματικότητα έχουν κάνει το καλύτερο που μπορούν και θα έπρεπε να εξακολουθήσουν με πίστη²⁰.

Ένας πατέρας ή μητέρα [το παιδί των οποίων έχει παρεκκλίνει] δεν είναι μόνοι. Οι πρώτοι γονείς μας ήξεραν τον πόνο και το βάσανο να βλέπουν κάποια από τα παιδιά τους να απορρίπτουν τις διδασκαλίες της αιώνιας ζωής. (Βλέπε Μωυσή 5:27.) Αιώνες αργότερα ο Ιακώβ έμαθε για τη ζήλεια και τα άσχημα αισθήματα των μεγαλύτερων γιων του προς τον αγαπημένο του Ιωσήφ. (Βλέπε Γένεση 37:1-8.) Ο μεγάλος προφήτης Άλμα ο οποίος είχε έναν γιο ονόματι Άλμα, προσευχήθηκε επί μακρόν στον Κύριο αναφορικά με την επαναστατική συμπεριφορά του γιου του και αναμφίβολα είχε κατακλυσθεί από έγνοια και ανησυχία για τη διχογνωμία και την ανομία που προκαλούσε ο γιος του ανάμεσα σε εκείνους οι οποίοι βρίσκονταν εντός της Εκκλησίας. (Βλέπε Μωσία 27:14.) Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς έχει, επίσης, χάσει πολλά από τα παιδιά του πνεύματα στον κόσμο. Γνωρίζει τα συναισθήματα της καρδιάς σας…

Μην απελπίζεστε για ένα αγόρι ή ένα κορίτσι που έχει παρεκκλίνει. Πολλοί οι οποίοι έδειχναν ότι είχαν τελείως χαθεί, επέστρεψαν. Πρέπει να προσευχόμαστε και, αν είναι δυνατόν, να αφήνουμε τα παιδιά μας να καταλαβαίνουν την αγάπη και το ενδιαφέρον μας…

Να γνωρίζετε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας θα αναγνωρίσει την αγάπη και τη θυσία, την ανησυχία και την έγνοια, ακόμα και αν η μεγάλη προσπάθειά μας υπήρξε ανεπιτυχής. Η καρδιά των γονέων συχνά συντρίβεται, ωστόσο θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η υπέρτατη ευθύνη εναποτίθεται στο παιδί, αφού οι γονείς έχουν διδάξει τις σωστές αρχές.

…Όποια κι αν είναι η θλίψη, όποια η ανησυχία, όποιος ο πόνος και η αγωνία, αναζητήστε έναν τρόπο να τα μετατρέψετε σε οφέλη – ίσως βοηθώντας άλλους να αποφύγουν τα ίδια προβλήματα ή, ίσως, αναπτύσσοντας μία μεγαλύτερη εσώτερη γνώση των συναισθημάτων των άλλων που παλεύουν με όμοιο τρόπο. Σίγουρα θα έχουμε βαθύτερη κατανόηση της αγάπης του Επουράνιου Πατέρα μας όταν, μέσω προσευχής, μάθουμε τελικά ότι εκείνος καταλαβαίνει και θέλει να κοιτάξουμε εμπρός…

Δεν θα πρέπει να αφήσουμε ποτέ τον Σατανά να μας ξεγελάσει, σκεπτόμενοι ότι όλα έχουν χαθεί. Ας είμαστε υπερήφανοι για τα καλά και σωστά πράγματα που έχουμε κάνει. Ας απορρίψουμε και ας διώξουμε από τη ζωή μας εκείνα που είναι λανθασμένα. Ας προσβλέψουμε στον Κύριο για συγχώρηση, δύναμη και παρηγοριά. Και κατόπιν, ας προχωρήσουμε μπροστά²¹.

Το σπιτικό μας θα πρέπει να είναι ιερό μέρος όπου μπορούμε να ζήσουμε τις αρχές του Ευαγγελίου και όπου μπορεί να κατοικήσει το Πνεύμα του Κυρίου.

Ελπίζουμε ότι δεν θα σας καταβάλει η αποθάρρυνση στις προσπάθειές σας να αναθρέψετε την οικογένειά σας με χρηστότητα. Θυμηθείτε ότι ο Κύριος έχει προστάξει τούτο: «Όμως οι μαθητές μου θα σταθούν σε άγιους τόπους, και δε θα κλονιστούν» (Δ&Δ 45:32).

Ενώ κάποιοι μεταφράζουν αυτό ότι εννοεί τον ναό, πράγμα που συμβαίνει βεβαίως, αντιπροσωπεύει επίσης και το σπιτικό όπου ζούμε. Εάν εργάζεστε επιμελώς για να καθοδηγήσετε την οικογένειά σας με χρηστότητα, ενθαρρύνοντας και συμμετέχοντας σε καθημερινή οικογενειακή προσευχή, μελέτη των γραφών, οικογενειακή βραδιά και με αγάπη και στήριξη του ενός προς τον άλλο για να ζουν τις διδασκαλίες του Ευαγγελίου, θα λάβετε τις υπεσχημένες ευλογίες του Κυρίου στην ανατροφή χρηστών απογόνων.

Σε έναν ολοένα και πιο άνομο κόσμο, πόσο απαραίτητο είναι ο καθένας από εμάς «να σταθεί σε άγιους τόπους» και να δεσμευθεί να είναι ειλικρινής και πιστός στις διδασκαλίες του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού²².

Για να αγγίξουν την επιτυχία στην οικογένεια, πρέπει οι γονείς να έχουν αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλο. Οι σύζυγοι, οι φέροντες την ιεροσύνη, θα πρέπει να δείχνουν στις συζύγους τους την υψηλότερη εκτίμηση μπροστά στα παιδιά τους και οι σύζυγοι πρέπει να αγαπούν και να στηρίζουν τους συζύγους τους. Σε ανταπόδοση, τα παιδιά θα έχουν αγάπη για τους γονείς τους και το ένα για το άλλο. Το σπιτικό μας θα γίνει τότε ένα ιερό μέρος όπου μπορούμε να ζήσουμε κάλλιστα τις αρχές του Ευαγγελίου και όπου μπορεί να κατοικήσει το Πνεύμα του Κυρίου. Το να είναι κάποιος επιτυχημένος πατέρας ή μητέρα είναι πολύ σπουδαιότερο από την ανάρτηση σε ηγεσία ή υψηλές θέσεις στη δουλειά, την κυβέρνηση ή σε εγκόσμιες υποθέσεις. Το σπιτικό μπορεί να φαίνεται μια συνηθισμένη έννοια κάποιες φορές, με τα καθήκοντα ρουτίνας του, ωστόσο η επιτυχία του θα πρέπει να είναι η μεγαλύτερη από όλες τις επιδιώξεις μας στη ζωή²³.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Καθώς επανεξετάζετε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 1, σκεφθείτε τη σπουδαιότητα της οικογένειας. Ποια είναι η ευθύνη της Εκκλησίας για την οικογένεια; Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε και να ενδυναμώσουμε τις οικογένειές μας;
Συλλογιστείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ σχετικά με τους γονείς που θα είναι συνεργάτες στην ηγεσία του σπιτικού (βλέπε τμήμα 2). Πώς μπορούν αυτές οι διδασκαλίες να βοηθήσουν τόσο τους πατέρες, όσο και τις μητέρες; Πώς μπορούν οι γονείς να είναι ενωμένοι στην ανατροφή των παιδιών τους; Συλλογιστείτε πώς θα μπορούσατε να βελτιώσετε το «πνευματικό κλίμα» στο σπιτικό σας.
Στο τμήμα 3, ο Πρόεδρος Χάντερ δίνει συμβουλές για την εδραίωση μιας δυνατής οικογένειας. Πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε μεγαλύτερη «οικογενειακή ενότητα και ακεραιότητα»; Πώς η οικογενειακή βραδιά έχει ευλογήσει την οικογένειά σας; Πώς έχει ευλογήσει την οικογένειά σας η οικογενειακή μελέτη των γραφών και η οικογενειακή προσευχή;
Πώς θα μπορούσαν οι διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ στο τμήμα 4 να βοηθήσουν τους γονείς ενός παιδιού που έχει παρεκκλίνει; Πώς μπορούν οι γονείς οι οποίοι βιώνουν θλίψη και πόνο να τα μετατρέψουν σε όφελος γι’ αυτούς; Τι μπορούν να κάνουν γονείς, παππούδες, ηγέτες νέων και άλλοι για να βοηθήσουν τα παιδιά που παρεκκλίνουν;
Αφού διαβάσετε το τμήμα 5, σκεφθείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ σχετικά με το να κάνουμε τα σπιτικά μας «άγιους τόπους». Ποιες είναι μερικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε κάνοντας αυτό; Πώς μπορούμε να πασχίσουμε να κάνουμε τα σπιτικά μας άγιους τόπους;

Σχετικές γραφές

Έξοδος 20:12, Δευτερονόμιο 6:4-7, Ψαλμοί 127:3-5, Προς Εφεσίους 6:1-4, Ενώς 1:1-3, Μωσία 4:14-15, Άλμα 56:45-48, Νεφί Γ΄ 18:21, Δ&Δ 68:25-28, 93:40, 121:41-46

Βοήθεια διδασκαλίας

Ζητήστε από τα μέλη της τάξης να εργαστούν ανά ζεύγη και να σχεδιάσουν πώς θα μπορούσαν να διδάξουν ένα τμήμα του κεφαλαίου σε μία οικογενειακή βραδιά. Πώς μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικές τις διδασκαλίες στα παιδιά και τους νέους; Καλέστε μερικά από τα ζεύγη να μιλήσουν για τα σχέδιά τους στην τάξη.