Κεφάλαιο 9
Ο νόμος των δεκάτων
«Η μαρτυρία για τον νόμο των δεκάτων έρχεται με το να τον ζείτε».
Από τη ζωή του Χάουαρντ Χάντερ
Λίγο πριν ο Χάουαρντ Χάντερ και η Κλαιρ Τζεφς παντρευτούν, ο Χάουαρντ πήγε στον επίσκοπό του να λάβει το εγκριτικό ναού. Εξεπλάγη κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, όταν ο επίσκοπος ρώτησε αν θα μπορούσε να υποστηρίξει μια γυναίκα και μία οικογένεια με το εισόδημά του. Ο Χάουαρντ ενθυμήθηκε: «Όταν του είπα πόσα χρήματα κέρδιζα, είπε ότι ο λόγος της αμφιβολίας του για την ικανότητά μου να υποστηρίξω οικονομικά μια σύζυγο βασιζόταν στο ποσό δεκάτων που είχα πληρώσει».
Μέχρι εκείνον τον καιρό, ο Χάουαρντ δεν πλήρωνε δέκατα εις το ακέραιον, επειδή δεν είχε καταλάβει τη σημασία να πληρώνεις τα δέκατα εις το ακέραιον. Εξήγησε: «Επειδή ο πατέρας μου δεν ήταν μέλος της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια των χρόνων που ήμουν σπίτι, τα δέκατα δεν είχαν ποτέ συζητηθεί στην οικογένειά μου και ποτέ δεν τα θεωρούσα σημαντικά».
Ο Χάουαρντ είπε ότι καθώς συνέχιζαν να μιλούν, ο επίσκοπος «με τον ευγενικό τρόπο του… με δίδαξε τη σημαντικότητα του νόμου και όταν του είπα ότι από εδώ κι εμπρός θα πληρώνω τα δέκατα εις το ακέραιον, συνέχισε τη συνέντευξη και ανακούφισε την αγωνία μου συμπληρώνοντας και υπογράφοντας το εγκριτικό».
Όταν ο Χάουαρντ είπε στην Κλαιρ για αυτήν την εμπειρία, έμαθε ότι εκείνη πάντα πλήρωνε τα δέκατά της εις το ακέραιον. «Αποφασίσαμε ότι θα ζούσαμε αυτόν τον νόμο κατά την διάρκεια του γάμου μας και ότι τα δέκατα θα ήταν το πρώτο πράγμα» είπε1.
«Η πληρωμή των δεκάτων ενδυναμώνει την πίστη, αυξάνει την πνευματικότητα και την πνευματική ικανότητα και στερεοποιεί τη μαρτυρία».
Διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ
1
Ο ορισμός του Κυρίου για τον νόμο των δεκάτων είναι απλός.
Ο νόμος [των δεκάτων] απλώς δηλώνεται ως το «ένα δέκατο επί όλων των κερδών τους» (Δ&Δ 119:4). Κέρδος σημαίνει όφελος, αποζημίωση, αύξηση. Είναι ο μισθός ενός εργαζομένου, το όφελος από την λειτουργία μίας επιχειρήσεως, η αύξηση κάποιου που καλλιεργεί ή παράγει ή το εισόδημα ενός ατόμου από οιανδήποτε άλλη πηγή. Ο Κύριος είπε ότι αποτελεί ισχύοντα νόμο «για πάντα», όπως ήταν και στο παρελθόν2.
Όπως όλες οι εντολές και οι νόμοι του Κυρίου, [ο νόμος των δεκάτων] είναι απλός, αν έχουμε λίγη πίστη. Στην πράξη ο Κύριος είπε: «Βγάλε ένα δεκαδικό στοιχείο και μετακινήστε το κατά ένα μέρος». Αυτός είναι ο νόμος των δεκάτων. Είναι τόσο απλό3.
2
Ο νόμος των δεκάτων υπήρχε από την αρχή και συνεχίζει σήμερα.
Η πρώτη ξεχωριστή αναφορά της λέξης «δέκατα» στη Βίβλο είναι στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Άβραμ… συναντήθηκε με τον Μελχισεδέκ, βασιλιά της Σάλεμ και ιερέα του Υψίστου Θεού. Ο Μελχισεδέκ τον ευλόγησε και ο Άβραμ «έδωσε σ’ αυτόν ένα δέκατο από όλα». (Γένεση 14:20.)
Μερικά κεφάλαια αργότερα στο ίδιο βιβλίο, ο Ιακώβ, στη Βαιθήλ έδωσε όρκο με αυτά τα λόγια…: «Από όλα όσα μου δώσεις, το δέκατο θα το προσφέρω σε σένα». [Γένεση 28:20-22.]
Η τρίτη αναφορά ήταν σε σύνδεση με τον λευιτικό νόμο. Ο Κύριος μίλησε μέσω του Μωυσή:
«Και κάθε δέκατο τής γης, είτε από τον σπόρο τής γης είτε από τον καρπό των δέντρων, είναι τού Κυρίου· είναι άγιο στον Κύριο». (Λευιτικό 27:30.)
Υπό τον λευιτικό νόμο τα δέκατα δίνονταν στους Λευίτες για τη συντήρησή τους και με τη σειρά τους είχαν ευθύνη να πληρώσουν τα δέκατα από αυτά που ελάμβαναν, όπως τους επεδείχθη από τα λόγια του Κυρίου όπως διέταξε τον Μωυσή:
«Μίλησε και στους Λευίτες, και πες τους: Όταν παίρνετε από τους γιους Ισραήλ το δέκατο, που σας έδωσα απ’ αυτούς για κληρονομιά σας, τότε θα προσφέρετε απ’ αυτά προσφορά που υψώνεται στον Κύριο, δέκατο από το δέκατο». (Αριθμοί 18:26.)
Αυτό καθαρά δείχνει ότι ο νόμος των δεκάτων ήταν μέρος του Λευιτικού νόμου και πληρωνόταν από όλους τους ανθρώπους – ακόμα και τους ίδιους τους Λευίτες οι οποίοι καθοδηγήθηκαν να πληρώνουν δέκατα από τα δέκατα που λαμβάνονταν από εκείνους.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο νόμος των δεκάτων ήταν ένας λευιτικός θεσμός, αλλά η ιστορία επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ήταν και είναι ένας παγκόσμιος νόμος. Ήταν βασικός στον μωσαϊκό νόμο. Υπήρξε από την αρχή και μπορεί να βρεθεί στον νόμο της αρχαίας Αιγύπτου, της Βαβυλώνας και μπορεί να εντοπιστεί σε όλη τη βιβλική ιστορία. Αναφέρθηκε από τον Προφήτη Αμώς [βλέπε Αμώς 4:4] και από τον Νεεμία που είχε την ευθύνη να ξανακτίσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ [βλέπε Νεεμία 10:37-38, 12:44, 13:5, 12]. Λίγο πιο μετά ο Μαλαχίας άρχισε μια πιο μεγάλη ανάθεση να οικοδομήσει εκ νέου την πίστη και την ηθική ενός έθνους. Στην υπέρτατη προσπάθεια να πατάξει την απληστία εκείνων που ήταν θρησκευόμενοι μόνο κατ’ όνομα, τους μαστίγωσε με την κατηγορία ενός εγκλήματος εναντίον του Θεού.
«Μήπως θα κλέψει ο άνθρωπος το Θεό; Εσείς όμως με κλέβετε. Και λέτε: Σε τι σε κλέψαμε; Στα δέκατα και στις προσφορές.
»Εσείς είστε καταραμένοι με κατάρα, γιατί εσείς με κλέψατε, ναι, εσείς, όλο το έθνος.
»Φέρτε όλα τα δέκατα στην αποθήκη, για να είναι τροφή στον οίκο μου· και, τώρα, δοκιμάστε με σε τούτο, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, αν δεν σας ανοίξω τούς καταρράκτες τού ουρανού, και εκχέω την ευλογία σε σας, ώστε να μη επαρκεί τόπος γι’ αυτή». (Μαλαχίας 3:8-10.)…
Τα λόγια του Μαλαχία κλείνουν την Παλαιά Διαθήκη με μια επανάληψη του νόμου των δεκάτων, δείχνοντας ότι δεν υπήρξε καμία κατάργηση αυτού του νόμου, ο οποίος υπήρξε από την αρχή. Η θεϊκή νομή της Καινής Διαθήκης, συνεπώς, άρχισε κάτω από αυτήν τη νουθεσία…
Όχι πολύ μετά την αποκατάσταση του Ευαγγελίου σε αυτήν τη θεϊκή νομή, ο Κύριος έδωσε μια αποκάλυψη στον λαό του μέσω ενός προφήτη των τελευταίων ημερών ορίζοντας τον νόμο…:
«Και ύστερα από αυτό, αυτοί που έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο καταβάλει τα δέκατά τους θα πληρώνουν ένα δέκατο επί των κερδών τους ετησίως. Και αυτό θα αποτελεί ισχύοντα νόμο προς αυτούς για πάντα, για την άγια ιεροσύνη μου, λέει ο Κύριος». (Δ&Δ 119:4.)4
3
Κάνουμε μια δωρεά και επίσης εκπληρώνουμε μια υποχρέωση με τα δέκατά μας.
Τα δέκατα είναι νόμος του Θεού για τα τέκνα Του, αλλά η πληρωμή τους είναι εξ ολοκλήρου εθελοντική. Από αυτήν την άποψη δεν διαφέρει από τον νόμο της Ημέρας του Κυρίου ή από οποιοδήποτε άλλο νόμο Του. Μπορούμε να αρνηθούμε να υπακούσουμε σε μερικούς ή σε όλους. Η υπακοή μας είναι εθελοντική, αλλά η άρνησή μας να υπακούσουμε δεν ακυρώνει ούτε ανακαλεί τον νόμο.
Αν η πληρωμή των δεκάτων είναι ένα εθελοντικό ζήτημα, είναι μια δωρεά ή η πληρωμή μιας υποχρέωσης; Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα δύο. Μια δωρεά είναι μια εθελοντική μεταφορά χρημάτων ή ιδιοκτησίας χωρίς σκέψη. Είναι δωρεάν. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει μια δωρεά. Αν τα δέκατα είναι μια δωρεά, μπορούμε να δώσουμε ό,τι θέλουμε, όταν το θέλουμε ή να μην κάνουμε καμία δωρεά. Θα έβαζε τον Επουράνιο Πατέρα στην ίδια κατηγορία με τον ζητιάνο του δρόμου στον οποίο ρίχνουμε ένα νόμισμα καθώς περνάμε.
Ο Κύριος έχει εγκαθιδρύσει τον νόμο των δεκάτων και επειδή είναι νόμος, γίνεται υποχρέωσή μας να τον τηρήσουμε, εάν Τον αγαπάμε και έχουμε την επιθυμία να τηρήσουμε τις εντολές Του και να λάβουμε τις ευλογίες Του. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται χρέος. Ο άνθρωπος που δεν πληρώνει τα δέκατά του, επειδή είναι χρεωμένος, πρέπει να διερωτάται αν δεν είναι χρεωμένος στον Κύριο. Ο Κύριος είπε: «Αλλά, ζητάτε πρώτα τη βασιλεία τού Θεού, και τη δικαιοσύνη του· και όλα αυτά θα σας προστεθούν». (Κατά Ματθαίον 6:33.)
Δεν μπορούμε να περπατάμε προς τα ανατολικά και τα δυτικά ταυτόχρονα. Δεν μπορούμε να υπηρετούμε τον Θεό και τον Μαμμωνά. Ο άνθρωπος που απορρίπτει τον νόμο των δεκάτων είναι αυτός που δεν τον έχει δοκιμάσει. Φυσικά και κοστίζει κάτι. Απαιτεί δουλειά και σκέψη και προσπάθεια για να ζούμε οιονδήποτε νόμο του Ευαγγελίου ή οιανδήποτε από τις αρχές του…
Μπορεί να κάνουμε μια δωρεά και επίσης να εκπληρώνουμε μια υποχρέωση με τα δέκατά μας. Η πληρωμή της υποχρέωσης είναι προς τον Κύριο. Η δωρεά είναι προς τους συνανθρώπους μας για την οικοδόμηση της βασιλείας του Θεού. Αν κάποιος αναλογισθεί τη διδασκαλία που κάνουν οι ιεραπόστολοι, το πρόγραμμα διδασκαλίας της Εκκλησίας, το μεγάλο σύστημα εκπαίδευσης και το πρόγραμμα οικοδόμησης που ανεγείρει οίκους λατρείας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι βάρος να πληρώνουμε δέκατα, αλλά ένα μεγάλο προνόμιο. Οι ευλογίες του Ευαγγελίου μοιράζονται με πολλούς μέσω των δεκάτων μας5.
«Δεν είναι βάρος να πληρώνουμε δέκατα, αλλά ένα μεγάλο προνόμιο».
4
Μια προσφορά προς τον Κύριο πρέπει να κοστίζει κάτι αξίας στον δότη.
Στο Σαμουήλ Β΄ 24:18-25 διαβάζουμε ότι ο Δαβίδ δεν θα έκανε κάποια προσφορά στον Κύριο από εκείνα που δεν του κόστιζαν τίποτα. Χωρίς αμφιβολία σκέφτηκε ότι εκτός αν η δωρεά κοστίσει στον δωρητή κάτι αξίας, δεν θα ταίριαζε ή δεν θα ήταν κατάλληλη για προσφορά στον Κύριο.
Ο Χριστός είπε ότι είναι περισσότερο ευλογημένος αυτός που δίνει παρά αυτός που παίρνει [βλέπε Πράξεις 20:35], αλλά υπάρχουν μερικοί οι οποίοι θα δίνουν μόνο αν δεν τους κοστίσει τίποτα. Αυτό δεν είναι σύμφωνο με τη διδαχή του Κυρίου, ο οποίος είπε: «Αν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του» (Κατά Ματθαίον 16:24).
Είναι μερικοί που δεν θα ζήσουν τον νόμο των δεκάτων εξαιτίας του κόστους. Αυτό είναι ενάντια στη λογική του Δαβίδ, ο οποίος δεν θα έκανε μια προσφορά στον Κύριο παρά μόνο αν του κόστιζε κάτι. Οι μεγάλες ηθικές αρχές που περιλαμβάνονται στον νόμο των δεκάτων παραβλέπονται από αυτούς που δεν δίνουν δέκατα και τους λείπει η κατανόηση του νόμου και των λόγων γι’ αυτό6.
5
Η πληρωμή δεκάτων φέρνει πολλές ευλογίες.
Ο Κύριος έδωσε τον νόμο των δεκάτων. Αν ακολουθούμε τον νόμο Του, ευημερούμε, αλλά όταν βρούμε ό,τι νομίζουμε πως είναι ο καλύτερος τρόπος, συναντούμε την αποτυχία. Καθώς ταξιδεύω ανά την Εκκλησία και βλέπω τα αποτελέσματα της πληρωμής των δεκάτων, συμπεραίνω ότι δεν είναι βάρος αλλά μια μεγάλη ευλογία7.
Πληρώνετε δέκατα εις το ακέραιον. Αυτός ο αιώνιος νόμος, αποκεκαλυμμένος από τον Κύριο και ασκούμενος από πιστούς, από τους αρχαίους προφήτες μέχρι το παρόν, μας διδάσκει να βάζουμε τον Κύριο πρώτο στη ζωή μας. Μπορεί να μην ζητηθεί να θυσιάσουμε το σπίτι και την ζωή μας, όπως στη περίπτωση των πρώτων Αγίων. Δοκιμαζόμαστε σήμερα για να ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας. Πληρώνουμε δέκατα, επειδή αγαπάμε τον Κύριο, όχι επειδή έχουμε τα μέσα να το κάνουμε. Μπορεί να περιμένουμε ο Κύριος να «ανοίξ[ει] τους καταρράκτες του ουρανού» (Μαλαχίας 3:10) και να βρέξει ευλογίες στους πιστούς8.
Ακολουθούμε την αρχή να επιστρέφουμε στον Κύριο ένα μέρος της καλοσύνης του προς εμάς και αυτό το μέρος το ονομάζουμε δέκατα. Τα δέκατα… είναι εξ ολοκλήρου εθελοντικά. Μπορούμε να πληρώσουμε ή όχι τα δέκατα. Εκείνοι που πληρώνουν, λαμβάνουν ευλογίες που δεν είναι γνωστές σε άλλους9.
Η Μαίρη Φίλντινγκ Σμιθ [ήταν μια] ακατάβλητη μητέρα πρωτοπόρος, η οποία ήταν σύζυγος και χήρα του πατριάρχη Χάιρουμ Σμιθ, αδελφού του Προφήτη. …Κάποια άνοιξη καθώς η οικογένεια άνοιξε τους λάκκους με τις πατάτες, έκανε τους γιους της να πάρουν ένα φορτίο από τις καλύτερες πατάτες για να το πάνε στο γραφείο δεκάτων.
Συναντήθηκε στα σκαλιά του γραφείου με έναν από τους γραφείς, ο οποίος [διαμαρτυρήθηκε] καθώς τα αγόρια ξεφόρτωναν τις πατάτες. «Χήρα Σμιθ» είπε, ενθυμούμενος χωρίς αμφιβολία τις δοκιμασίες και θυσίες της: «Είναι κρίμα να πρέπει να πληρώνετε δέκατα». Εκείνος… την κριτίκαρε επειδή πλήρωνε δέκατα και την απεκάλεσε οτιδήποτε εκτός από σοφή και συνετή…
Η μικρή χήρα σήκωσε το πλήρες ανάστημά της και είπε: «Γουίλιαμ, θα πρέπει να ντρέπεσαι». Θα μου ηρνείσο μια ευλογία; Αν δεν πλήρωνα τα δέκατά μου θα έπρεπε να περιμένω ο Κύριος να παρακρατήσει τις ευλογίες του από εμένα. Πληρώνω τα δέκατα μου, όχι επειδή είναι μια εντολή του Θεού, αλλά επειδή περιμένω μια ευλογία από αυτό. Με την τήρηση αυτού και άλλων νόμων, περιμένω να ευημερήσω και να είμαι σε θέση να παρέχω για την οικογένειά μου. (Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ, Life of Joseph F. Smith [Σωλτ Λέηκ Σίτυ, 1938], 158-59)10.
Η αρχή των δεκάτων θα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από μαθηματικά, μηχανική συμμόρφωση προς τον νόμο. Ο Κύριος καταδίκασε τους Φαρισαίους για τη μηχανική πληρωμή των δεκάτων χωρίς να το κάνουν πνευματικό θέμα [βλέπε Κατά Ματθαίον 23:23]. Αν πληρώνουμε τα δέκατά μας, επειδή αγαπάμε τον Κύριο, σε πλήρη ελευθερία και πίστη, μικραίνουμε την απόστασή μας από εκείνον και η σχέση μας γίνεται πιο κοντινή. Ελευθερωνόμαστε από τα δεσμά του νομικισμού και μας αγγίζει το πνεύμα και αισθανόμαστε μια ενότητα με τον Θεό.
Η πληρωμή των δεκάτων ενδυναμώνει την πίστη, αυξάνει την πνευματικότητα και την πνευματική ικανότητα και στερεοποιεί τη μαρτυρία. Μας δίνει την ικανοποίηση να γνωρίζουμε ότι συμμορφωνόμαστε με το θέλημα του Κυρίου. Φέρνει τις ευλογίες που έρχονται από το να μοιραζόμαστε με άλλους μέσω των σκοπών για τους οποίους χρησιμοποιούνται τα δέκατα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να απαρνούμαστε αυτές τις ευλογίες. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην πληρώνουμε τα δέκατά μας. Έχουμε μια οριστική σχέση με το μέλλον όσο και με το παρόν. Αυτό που δίνουμε και πώς το δίνουμε και ο τρόπος που εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας προς τον Κύριο έχει αιώνια σημασία.
Μια μαρτυρία για τον νόμο των δεκάτων έρχεται με το να τον ζείτε11.
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Επανεξετάστε τον ορισμό του νόμου των δεκάτων στο τμήμα 1. Τι είναι τα δέκατα; Τι μπορούμε να μάθουμε από τον Πρόεδρο Χάντερ για την απλότητα του νόμου των δεκάτων;
-
Τι εσώτερη γνώση έχετε κερδίσει από τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ για την ιστορία των δεκάτων; (Βλέπε τμήμα 2.) Γιατί νομίζετε ότι ο Πρόεδρος Χάντερ θέλει να καταλάβουμε ότι ο νόμος των δεκάτων «ήταν και είναι ένας παγκόσμιος νόμος»;
-
Πώς μπορούμε να «κάνουμε μια δωρεά και επίσης εκπληρώνουμε μια υποχρέωση» με τα δέκατά μας; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς το να πληρώνουμε τα δέκατα δείχνει την αγάπη μας για τον Κύριο; Πώς μπορούμε να αισθανόμαστε ότι το να πληρώνουμε δέκατα είναι προνόμιο, όχι βάρος;
-
Γιατί πρέπει μια προσφορά προς τον Κύριο να κοστίζει κάτι αξίας στον δότη; (Βλέπε τμήμα 4.) Πώς μπορεί να υπερνικηθεί κάθε δυσκολία και διστακτικότητα να πληρώνουμε δέκατα;
-
Επανεξετάστε τις πολλές ευλογίες που ο Πρόεδρος Χάντερ λέει ότι έρχονται από την πληρωμή των δεκάτων (βλέπε τμήμα 5). Πώς έχετε δει αυτές τις ευλογίες στη ζωή σας;
Σχετικές γραφές
Άλμα 13:15, Δ&Δ 64:23, 104:14-18, 119, 120 Bible Dictionary, “Tithe”
Βοήθεια μελέτης
Όταν διαβάζετε για πρώτη φορά ένα κεφάλαιο, μπορεί να θέλετε να το διαβάσετε γρήγορα ή να κάνετε επανάληψη τους τίτλους για να έχετε μια πλήρη εικόνα των περιεχόμενων. Έπειτα διαβάστε το κεφάλαιο επιπρόσθετες φορές, πηγαίνοντας πιο αργά και διαβάζοντάς το εις βάθος. Επίσης μπορεί να θέλετε να διαβάσετε κάθε τμήμα με τις ερωτήσεις στον νου. Καθώς το κάνετε, μπορεί να αποκαλύψετε βαθιές εσώτερες γνώσεις και εφαρμογές.