Hugna 1

“Aron Makapuyo uban Kaniya sa Umaabut”

Ang bugtong paagi sa pagkaplag og kalipay, kamatuoran ug katumanan mao ang pagpuyo nga uyon sa plano sa atong Langitnong Amahan.

Gikan sa Kinabuhi ni Spencer W. Kimball

Ang mga miyembro sa Simbahan sa tibuok kalibutan ganahan kaayo sa kanta sa Primary nga “Ako Anak sa Dios,” uban sa simple pero halawom kaayo nga mensahe niini kon si kinsa kita, nganong ania kita sa kalibutan, ug unsa ang mga gisaad sa Ginoo kanato kon kita magmatinud-anon. Si Sister Naome W. Randall misulat sa teksto niini nga kanta niadtong 1957, dihang si Elder Spencer W. Kimball usa pa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Niadtong higayona, ang chorus sa kanta nagtapos sa mga pulong “Tudloi ko sa tanang angay nga mahibaloan aron makapuyo uban kaniya sa umaabut.”

Sa pagbisita sa usa ka komperensya sa stake, si Elder Kimball namati sa grupo sa mga bata sa Primary nga nagkanta sa “Ako Anak sa Dios.” Pagkahuman niana, mikomentaryo siya kabahin sa kanta ngadto sa usa ka miyembro sa General Board sa Primary. “Ganahan kaayo ko sa awit sa mga bata,” siya miingon, “pero adunay usa ka pulong nga nakahasol kanako. Mosugot kaha si Sister Randall nga ang pulong mahibaloan mailisan sa pulong nga buhaton?”¹

Si Sister Randall miuyon nga ilisan ang kanta. Karon ang chorus nagtapos sa mga pulong “Tudloi ko unsay buhaton nga makabalik kos’ Amahang Langitnon.”² Kining mga pulonga mitukma sa prinsipyo nga gihatagan og gibug-aton ni Presidente Kimball sa tibuok panahon sa iyang pangalagad: “Ang kinabuhing celestial mahimong makab-ot sa matag kalag kinsa nakatuman sa mga gikinahanglan. Ang pagkahibalo dili igo. Ang usa ka tawo kinahanglan nga mobuhat. Ang pagkamatarung importante ug ang mga ordinansa gikinahanglan.”³ Siya mitudlo nga ang ebanghelyo mao ang “usa ka pamaagi sa kinabuhi, ang plano sa personal nga kaluwasan, ug gibase kini sa personal nga responsibilidad. Gihimo kini alang sa tawo, ang mga kaliwatan sa Dios. Ang tawo usa ka dios gikan sa taguangkan ug anaa kaniya ang abilidad nga makab-ot ang pagkadios ug siya makahimo, kon iyang buhaton, sa pagkab-ot sa kinatas-an niyang maabot.”⁴

Mga Pagtulun-an ni Spencer W. Kimball

Sa atong kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta [premortal], ang Langitnong Amahan mitudlo kanato sa plano alang sa atong kahimayaan [exaltation].

Samtang mga espiritu pa kita, hingpit nga organisado ug takus sa paghunahuna ug pagtuon ug pagsabut uban kaniya, ang atong Langitnong Amahan miingon kanato, sa mga pulong: “Karon akong hinigugma nga mga anak, sa inyong pagkaespiritu milambo kamo kutob sa inyong nahimo. Aron mapadayon ang inyong paglambo, gikinahanglan ninyo ang pisikal nga lawas. Gituyo nako ang paghimo sa plano diin mahimo kamong mopadayon sa paglambo. Sama sa inyong nasayran, ang usa motubo lamang pinaagi sa pagsagubang.

“Karon,” miingon ang Ginoo, “atong pundokon kining mga elemento nga ania ug himoon kini nga usa ka yuta, butangan sa ibabaw niini og mga tanaman ug mga hayop, ug tugutan kamo nga mopuyo niini. Mao kini ang panahon sa pagsulay. Among ihatag kaninyo ang puno sa bahandi nga yuta, puno sa kahimanan alang sa inyong kaayohan ug katagbawan, ug among tan-awon kon kamo tinud-anay bang matinud-anon ug mohimo sa mga butang nga gisangon kaninyo. Mohimo ako og kasabutan tali kaninyo. Kon uyon kamo nga mokontrolar sa inyong mga tinguha ug mopadayon sa paglambo padulong sa kahingpitan ug sa pagkadiosnon pinaagi sa plano nga akong ihatag, hatagan ko kamo og pisikal nga lawas nga may unod og bukog ug puno sa bahandi ug malamboon nga yuta, nga may adlaw, tubig, kakahoyan, mga puthaw, yuta, ug tanan pang mga butang nga gikinahanglan aron makakaon ug masininaan ug balayan ko kamo ug ihatag kaninyo ang tanang katagbawan nga angayan alang sa inyong kaayohan. Dugang pa niini, himoon nakong posible alang kaninyo nga sa umaabut makabalik kamo kanako kon mapalambo ninyo ang inyong kinabuhi, mabuntog ang mga kalisdanan ug mopaduol sa kahingpitan.”

Alang nianang walay pagpanuko nga tanyag, kita isip mga anak sa atong Langitnong Amahan miuyon uban sa pasalamat.⁵

Ang Ginoo dayag nga mihimo sa plano ug sa mga kondisyon ug sa mga kaayohan niini.… Ang kabubut-on ihatag sa tawo aron makahimo siya og kaugalingong mga pagpili.

Ang kinabuhi mahimutang sa tulo ka bahin o mga kahimtang [estates]: kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta [premortal], mortal, ug pagka-imortal. … Ang paghimo sa usa niini ka kahimtang dako og epekto sa mosunod nga kahimtang o mga kahimtang. Kon ang usa ka tawo nakalampus sa una nga kahimtang, tugutan na usab siya sa ikaduha o ang mortal nga kinabuhi isip padayon nga panahon sa pagsulay ug kasinatian. Kon iyang mapalambo ang ikaduha nga kahimtang, nga mao ang iyang kasinatian sa kalibutan, ang kinabuhing walay katapusan magahulat kaniya.⁶

Samtang kulang ang atong pagnumduman sa atong premortal nga kinabuhi, sa wala pa moanhi sa yuta kitang tanan nakasabut gayud sa tumong sa atong pag-anhi dinhi. Gilauman nga kita makaangkon sa kahibalo, tudloan ang mga kaugalingon, bansayon ang kaugalingon. Kinahanglan natong ikontrol ang atong mga gusto ug mga tinguha, dumalahon ug kontrolon ang atong mga pagbati, ug buntogon ang atong mga kahuyang, magamay man ug madako. Kinahanglan natong isalikway ang sala sa dili pagbuhat [omission] ug sala nga gibuhat [commission], ug sundon ang mga balaod ug mga kasugoan nga gihatag kanato sa atong Amahan. …

Ato usab nga nasabtan human sa panahon nga nagkausab-usab gikan sa mga segundo ngadto sa mga dekada sa mortal nga kinabuhi moabut nga kita mamatay, ang atong lawas mobalik ngadto sa Inahang Yuta diin gikan niini kini giumol, ug ang atong mga espiritu moadto sa kalibutan sa mga espiritu, diin kita mopadayon sa atong pagbansay alang sa atong mahangturong padulngan. Human sa usa ka panahon, adunay pagkabanhaw o ang panaghiusa sa lawas ug sa espiritu, nga maoy maghimo kanato nga imortal ug mag-agak kanato alang sa padayon nga pagkab-ot padulong sa kahingpitan ug pagkadios. Kini nga pagkabanhaw mahitabo usab kanato pinaagi sa sakripisyo ni Ginoong Jesukristo, ang Tiglalang niining kalibutan, kinsa mihimo sa dili hitupngan nga serbisyo alang kanato—usa ka milagro nga dili nato mahimo sa atong mga kaugalingon. Sa ingon ang agianan giablihan alang sa atong imortalidad ug—kon atong mapakita nga kita angayan—makab-ot nato ang kahimayaan sa gingharian sa Dios.⁷

Atong nasabtan pag-ayo sa wala pa kita moanhi niining walog sa mga luha nga aduna gayuy mga kagul-anan, kapakyasan, paghago, dugo, singot, ug mga luha, pero bisan pa niining tanan mitan-aw kita sa ubos ug nakita kining yuta nga giandam na alang kanato, ug mao kini ang atong giingon, “Oo, Amahan, bisan pa nianang tanan akong nalantawan ang dagkong mga panalangin nga akong maangkon isip usa sa imong mga anak; sa pag-angkon og lawas akong nakita nga sa umaabut mahimo akong imortal sama kanimo, nga unta akong mabuntog ang mga epekto sa sala ug mahimong hingpit, ug mao nga ako naghinamhinam nga moadto sa kalibutan nga maoy unang kahigayunan.” Mao nga kita mianhi.⁸

Ang pagka-mortal mao ang panahon sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios.

Kitang mga mortal nga ania karon sa yuta nia sa atong ikaduha nga kahimtang. Ang atong presensya dinhi niining adunay mortal nga mga lawas nagpamatuod sa kamatuoran nga kita “nakatuman” sa atong una nga kahimtang. Ang atong pagka-espiritu mahangturon ug nagpuyo uban sa Dios, pero kini gihimo sa atong Langitnong Amahan nga mga espiritung lawas. Ang atong espiritu nga mga lawas miagi sa hataas nga panahon alang sa paglambo ug pag-uswag ug pagbansay, ug kay milampus sa paglatas sa mga pagsulay, sa katapusan kita gidawat niini nga kalibutan ug sa mortalidad.

Usa ka piho nga katuyoan sa atong mga espiritu sa pag-anhi sa yuta ug pag-angkon sa kahimtang nga pagkamortal mao ang pagbaton og pisikal nga lawas. Kini nga lawas mabutang nga ubos sa tanang mga kahuyang, mga tintasyon, pagkaluya ug mga limitasyon sa mortalidad, ug kinahanglang mosagubang sa mga hagit aron pagbuntog sa kaugalingon.⁹

Gipadala ikaw dinhi niining kalibutan dili lang aron maglingawlingaw o pagtagbaw sa kaugalingong mga gusto o pagbati o mga tinguha … ug angkonon ang giingon sa kalibutan nga “lingawlingaw.”

Gipadala ikaw dinhi niining kalibutan nga adunay tinud-anay nga katuyoan. Ikaw gipadala niining kinabuhia tungod niana nga hinungdan, nga magsugod isip usa ka gamay nga bata ug motubo ngadto sa dili katuhoan nga gidak-on sa kaalam, paghukom, kahibalo, ug gahum.¹⁰

Usa sa mga labing seryoso nga tawhanong depekto sa tanang kapanahonan mao ang paglangay-langay [procrastination], ang pagkadili andam nga modawat og personal nga mga responsibilidad karon. Ang mga tawo mianhi sa yuta nga adunay kasayuran alang sa ilang pagtuon, ilang pagbansay, ug paglambo, ug sa paghingpit sa ilang mga kaugalingon, apan daghan ang mitugot sa ilang kaugalingon nga mahisalaag ug nahimong … mga adik sa mental ug espiritwal nga katapulan ug sa tinguha sa kalibutanong kalipay.¹¹

Kining mortal nga kinabuhi mao ang panahon sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios, diin kini maoy nag-una nga responsibilidad. Sa pagkaangkon nato og lawas, nga nahimong permanente nga tabernakulo sa atong espiritu hangtud sa kahangturan, karon kinahanglan natong bansayon ang atong mga lawas, atong mga hunahuna, ug ang atong mga espiritu. Labaw sa tanan, mao ang paggamit niining kinabuhia sa paghingpit sa atong mga kaugalingon, himoong ulipon ang unod, ug ipaubos ang lawas ngadto sa espiritu, aron mabuntog ang tanang kahuyang, dumalahon ang kaugalingon aron ang usa makapangulo sa uban, ug mapahigayon ang tanang kinahanglanon nga mga ordinansa.¹²

Ang ebanghelyo ni Jesukristo naglatid sa agianan pabalik ngadto sa atong Langitnong Amahan.

Sa pagpangita sa usa ka lugar nga sukad wala pa maadto kasagaran mogamit kita og mapa. … Ang Ginoo nga si Jesukristo, ang atong Manunubos ug Manluluwas, mihatag kanato og mapa––usa ka lagda sa mga balaod ug mga kasugoan diin kita makakab-ot og kahingpitan, ug sa kadugayan, ang pagkadios. Kini nga hut-ong sa mga balaod ug mga ordinansa nailhan nga mao ang ebanghelyo ni Jesukristo, ug kini mao lamang ang bugtong nga plano nga makapahimaya [exalt] sa katawhan. Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao lamang ang bugtong tipiganan niining dili mapalit nga programa sa kinatibuk-an, nga mahimong maangkon niadtong modawat niini.¹³

Ang Ginoo mipahiuli sa iyang gingharian niining mga adlawa, uban sa tanan nga mga gasa ug mga gahum ug mga panalangin niini. Bisan unsang simbahan nga inyong nahibaloan mahimong modala kaninyo sa hataas nga biyahe, ug mohatag kaninyo og pipila ka ang-ang sa kalinaw ug kalipay ug panalangin, ug mahimong agakon ka nila hangtud sa utlanan sa imong kinabuhi ug kutob ra dinha. Ang Simbahan ni Jesukristo moagak kanimo niini nga kinabuhi ug kon ikaw motuman sa mga kasugoan niini, modala kini kanimo hangtud ngadto sa tabil [veil] nga dili nimo mabatyagan ug dayon ngadto sa kahangturan sa kahimayaan.¹⁴

Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang mahangturon nga plano sa kaluwasan. Mao kini ang plano nga gihimo ug gipahibalo sa Dios, ang Mahangturong Amahan, alang sa kaluwasan sa tanan nga motuo ug motuman.¹⁵

Aron makab-ot ang tumong sa kinabuhing dayon ug kahimayaan ug sa pagkadios, ang usa ka tawo kinahanglan nga mahisakop sa gingharian pinaagi sa bunyag, sa husto nga pagpahigayon; siya kinahanglan nga makadawat sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa may katungod nga mga kamot; ang usa ka lalaki kinahanglan nga maordinahan sa priesthood pinaagi sa may katungod nga mga naghupot sa priesthood; ang usa ka tawo kinahanglan ma-endowed ug ma-sealed sulod sa balay sa Dios pinaagi sa propeta nga naggunit sa yawe o pinaagi sa usa diin ang yawe gihatag; ug siya kinahanglan nga magpuyo sa kinabuhi nga matarung, kalimpyo, kaputli ug pagserbisyo. Walay makasulod sa kinabuhing dayon gawas lamang sa pag-agi sa husto nga pultahan—kang Jesukristo ug iyang mga kasugoan.¹⁶

Gihingpit ni Jesukristo ang iyang kinabuhi ug nahimo nga atong Kristo. Ang bililhon nga dugo sa usa ka dios gipaagas, ug siya nahimong atong Manluluwas; ang nahingpit niya nga kinabuhi gitugyan, ug siya nahimong atong Manunubos; ang iyang pag-ula alang kanato mihimong posible kanato nga kita makabalik ngadto sa atong Langitnong Amahan.¹⁷

Ang pinakadako ug talagsaon ug milagroso nga mga kaayohan sa pag-ula sa Manluluwas dili magamit sa kinatibuk-an ngari kanato gawas lang kon kita maghinulsol.¹⁸

Mapasalamaton kaayo kita nga ang atong Langitnong Amahan mipanalangin kanato og ebanghelyo sa paghinulsol. Mahinungdanon kana sa tanan kinsa mosunod sa plano sa ebanghelyo. Ang paghinulsol mao ang balaod sa Ginoo sa pagtubo, ang iyang prinsipyo sa paglambo, ug ang iyang plano sa kalipay. Dako ang atong pasalamat nga kita aduna niining tukma nga saad nga kon aduna may kasaypanan o sala, kini sila mahimong pagasundan sa sinsero ug igong paghinulsol nga unya pagagantihan og kapasayloan.

“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo,” miingon ang Manluluwas (Mat. 11:28.)

Ang pinakanindot nga butang kabahin sa kinatibuk-ang buluhaton sa paghinulsol mao nga ang mga kasulatan puno sa mga kasiguroan sa Ginoo nga siya mopasaylo kay kini puno sa mga mando alang kanato nga maghinulsol, nga mag-usab sa atong kinabuhi ug dalhon kini ngadto sa tinud-anay nga pagnunot sa iyang talagsaong mga pagtulun-an.

Ang Dios maayo. Andam siya nga mopasaylo. Gusto niya nga kita mahingpit ug ipadayon ang pagkontrol sa kaugalingon. Dili siya gusto nga si Satanas ug lain pa maoy mokontrolar sa atong mga kinabuhi. Kinahanglan natong makat-unan nga ang pagtuman sa mga kasugoan sa atong Langitnong Amahan nagrepresentar sa bugtong nga paagi aron sa pagkontrolar sa atong mga kaugalingon, ang bugtong paagi nga makakita og kalipay, kamatuoran, ug katumanan niining kinabuhi ug sa kahangturan.¹⁹

Ang balay sa bahandi sa kalipay bukas alang niadtong kinsa nagsunod sa ebanghelyo ni Jesukristo sa iyang kaputli ug kayano.… Ang kasiguroan sa labing taas nga kalipay, ang kasiguroan sa usa ka malampuson nga kinabuhi dinhi ug sa kahimayaan ug kinabuhing dayon human dinhi, moabut niadtong kinsa nagplano nga magpakabuhi sa hingpit nga pagpahiuyon diha sa ebanghelyo ni Jesukristo—ug dayon walay hunong nga pagsubay sa dalan nga ilang gipili.²⁰

Ang mga lig-on ug mga matinud-anon lamang ang pagahimayaon.

Kon kita matinud-anon ug matuohon, mobangon kita, dili lang sa imortalidad apan ngadto sa kinabuhing dayon. Ang imortalidad mao ang pagpuyo nga walay katapusan sa usa ka gitagana nga gingharian. Ang kinabuhing dayon mao ang pag-angkon og kahimayaan ngadto sa labing taas nga langit ug magpuyo nga usa ka pamilya.²¹

Usa ka tawo miingon sa miaging adlaw, ang bugtong butang nga dili nako ganahan sa Mormon nga Simbahan kay kini nangangkon nga mao lamang kini ang makadala diin ang tawo maluwas, miingon ako, “Ah dili, wala kami moingon niana. Miingon kami nga matag maayong panatiko sa relihiyon ug matag maayong tawo kinsa dili panatiko sa relihiyon maluwas pero adunay mga ang-ang sa kaluwasan. … ”²²

Kinsa kadtong nagpuyo uyon sa dagan sa kalibutan manununod sa telestial nga gingharian kansang himaya sama sa kahayag sa mga bitoon.

Kinsa kadtong mga desente ug matarung ug kinsa mipuyo nga tinahud ug maayo nga kinabuhi makaangkon sa terrestrial nga gingharian kansang himaya susama sa bulan.

Kinsa kadtong mituo kang Kristo, kinsa misalikway sa kalibutan, kinsa mihimo sa Balaang Espiritu nga ilang giya ug kinsa andam sa pagsakripisyo sa tanan diha sa altar, kadtong mituman sa mga kasugoan sa Dios—sila ang makaadto sa celestial nga gingharian kansang himaya susama sa kahayag sa adlaw.²³

Ang dalan sa kinabuhi dayag nga minarkahan sigun sa balaanon nga katuyoan, ang mapa sa ebanghelyo ni Jesukristo gihimo aron magamit sa mga tigbiyahe, ang destinasyon sa kinabuhing dayon tin-aw nga giestablisar. Niana nga destinasyon ang atong Amahan naghulat nga mapanghinauton, mahinamon nga mohimamat sa iyang hapit na mopauli nga anak. Unsa ka walay palad, daghan ang dili moabut.²⁴

Nganong diyutay ra man ang makakab-ot sa himaya sa celestial nga gingharian? Dili tungod kay kini wala kanila, dili tungod kay wala sila kahibalo nga anaa diay kini, dili tungod kay wala kini ipamatuod kanila, apan tungod kay dili sila ganahan nga mobubu og tinguha aron isusama ang ilang mga kinabuhi ug himoon ang ilang kaugalingon nga mahisama sa kinabuhi sa Manluluwas ug palig-unon kini pag-ayo nga unta wala nay paglubad hangtud sa katapusan.²⁵

Adunay … daghang mga miyembro sa Simbahan kinsa walay pagpakabana ug walay pagtagad ug kinsa nagpadayon sa paglangay-langay. Haruhay ang ilang pagsunod sa ebanghelyo apan dili kinasing kasing. Nakatuman sila sa ubang mga gikinahanglan pero dili sila lig-on. Wala silay bug-at nga mga sala pero wala nila mabuhat ang mga butang nga gikinahanglan—mga butang sama sa pagbayad sa ikapulo, pagtuman sa Pulong sa Kaalam, pag-ampo sa pamilya, pagpuasa, pagtambong og mga miting, pagserbisyo. …

… Ang Ginoo dili maoy mobalhin sa nindot nga mga pangandoy ug mga tinguha ug mga intensyon sa usa ka tawo ngadto sa buhat. Ang matag usa kanato maoy molihok niini alang sa kaugalingon. …

Ang mga lig-on lamang ang pagahimayaon ug makadawat sa labing taas nga dapit sa himaya, kay “daghan ang gitawag, apan pipila lamang ang gipili.” (D&P 121:40.) Sa giingon sa Manluluwas, “… kay masigpit ang pultahan ug hiktin ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyutay ra ang mga nakatultol niini.” Ug ang bali niini, “… dako ang pultahan, ug sangkad ang dalan, nga padulong sa kapildihan, ug daghan ang nagasulod agi niini.” (Mat. 7:13, 14.)

Tinuod kini nga daghang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nabunyagan ug nakumpirmahan nga miyembro sa Simbahan, bisan gani ang uban nakadawat na sa ilang mga endowment ug gikasal ug gi-sealed sulod sa balaang templo, nagtuo nga sila sigurado na sa panalangin sa kahimayaan ug kinabuhing dayon. Pero dili kini ingon niini. Adunay duha ka nag-una nga mga kinahanglanon nga kinahanglang buhaton sa matag usa o dili niya makab-ot ang talagsaong panalangin nga gitagana. Kinahanglan niyang dawaton ang mga ordinansa ug kinahanglan nga matinud-anon siya, buntogon ang iyang mga kahuyang. Hinonoa, nga dili ang tanan nga mangangkon nga Santos sa Ulahing mga Adlaw ang pagahimayaon.

Apan alang niadtong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga lig-on, kinsa matinud-anon ug hingpit nga nakatuman sa mga kinahanglanon, ang mga saad mahimayaon [glorious] nga dili matukib sa pulong:

“Niana sila mga dios, kay sila walay katapusan; busa sila gikan sa walay katapusan, ngadto sa walay katapusan, kay sila nagpadayon; niana sila labaw sa tanan, tungod kay ang tanan nga mga butang alagad ngadto kanila. Niana sila mga dios, tungod kay sila aduna sa tanan nga gahum, ug ang mga anghel mga alagad ngadto kanila.” (D&P 132:20.)²⁶

Kon ang usa makaamgo sa kalapad, sa kaadunahan, sa himaya nianang “tanan” nga gisaad sa Ginoo nga ihatag ngadto sa matinud-anon kaniya, igo na kana nga bayad sa pasensya, pagtuo, sakripisyo, mga singot ug mga luha. Ang mga panalangin sa kahangturan nga gipamalandungan niining “tanan” magdala sa katawhan og imortalidad ug walay katapusang kinabuhi, mahangturong paglambo, balaanong pagpangulo, mahangturong pagtubo, pagkahingpit, ug sa tanan niini, pagkadios.²⁷

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw magtuon sa hugna o samtang ikaw mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa ang mga pahina v–xi.

Ribyuha ang ikatulo nga paragrap sa pahina 2 ug ang tanang ikatulo nga paragrap sa pahina 4, diin si Presidente Kimball mihulagway sa atong gipakita nga tubag didto sa premortal nga kinabuhi sa plano sa Langitnong Amahan. Ngano kaha nga ingon man niadto ang atong tubag?
Ribyuha ang tibuok ikaduha nga paragrap sa pahina 4–5. Unsa may imong buhaton aron makakaplag og katagbawan sa kinabuhi nga dili hikalimtan ang imong “tinud-anay nga katuyoan”?
Tun-i ang mga pagtulun-an ni Presidente Kimball kabahin sa mga katuyoan sa mortalidad diha sa mga pahina 4–6. Ug base niini nga pagtulun-an, ngano kaha nga ang paglangay-langay “usa man sa mga labing seryoso nga depekto sa tawo”? Unsaon man nato sa pagbuntog niini nga kinaiya?
Si Presidente Kimball nagtudlo nga ang ebanghelyo ni Jesukristo sama sa usa ka mapa nga magtultol padulong sa kahimayaan (mga pahina 6–8). Hinuktuki kon asa na ikaw nga dapit niini nga panaw ug unsay imong mahimo sa pagpadayon sa pag-uswag.
Unsa man kaha ang buot ipasabut nga mahimong lig-on diha sa ebanghelyo? (Alang sa pipila ka mga ehemplo, tan-awa sa mga pahina 9–11 ug ang sugilanon sa pahina 1–2.) Ngano nga ang pagkamiyembro sa Simbahan ug ang kahibalo sa ebanghelyo dili pa man igo nga masiguro ang kahimayaan sa celestial nga gingharian?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Santiago 1:22; Alma 34:30–41; 3 Nephi 27:13–22; D&P 76:50–93; Abraham 3:22–26