Ang Pangutana sa Pagkamatinuoron
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Unsa ang mas importante: ang ganti o ang kamatuoran?
“Managbuhat sa matarung” (2 Mga Taga-Corinto 13:7).
“Christy, kini alang kanimo,” miingon ang iyang magtutudlo, si Gng. Devin. Iyang gitunol ni Christy ang usa ka sobre.
“Salamat,” miingon Christy. Iyang giablihan ang sobre ug gibasa ang mubo nga sulat sa sulod.
Mga Pahalipay! Ikaw ang usa sa unom ka mga estudyante nga gipili sa imong mga kauban sa klase nga makadawat og Dungganang Lungsuranon nga ganti alang sa ikalimang grado. Palihug tubaga ang mga pangutana sa ubos ug ihatag kini ngadto sa opisina sa pagtapos sa adlaw alang sa pagribyu sa atong mga maghuhukom.
Gipislit ni Christy ang sobre sa kahinam. Hapit dili siya makahulat nga ipakita sa iyang mga higala!
“Tag-ana unsa!” gisultihan niya si Gabriella sa pagpaniudto. “Ako tingali makadawat og ganti.”
“Nindot kaayo kana!” miingon si Gabriella.
“Kinahanglan lamang nga akong tubagon og una kini nga mga pangutana,” miingon si Christy. “Apan gibati nako nga nahutdan na og makadani nga mga butang nga isulat. Kining usa nag-ingon, ‘Sa unsang paagi ikaw nakahimo og kalainan sa inyong komunidad?’ Ako adunay kalisud sa paghunahuna og bisan unsa.”
“Tingali mahimo lamang nimong isulat ang usa ka butang nga imong gihunahuna nga maayong buhaton,” miingon si Gabriella. “Dili kaayo na importante nga butang. Gusto lamang sila nga mahibalo kon unsa nga matang ka nga pagkatawo.”
Dili maayo ang pagbati ni Kristy nga maghimo-himo og usa ka butang. Apan tingali siya makahimo sa pagsulat og usa ka butang nga siya makaplano nga buhaton sa umaabut. Gipikpik niya ang iyang lapis diha sa pahina samtang naghunahuna siya.
Dayon nahinumduman niya ang usa ka pahibalo nga iyang namatikdan didto sa pampubliko nga librarya: “Nangita og mga magtutudlo alang sa nagsugod nga mga magbabasa.” Gusto siyang motabang sa iyang mga manghud nga igsoon sa pagbasa. Kini makalingaw ang pagtabang sa ubang mga bata usab. Wala pa siya mipirma sa pagtabang … apan gusto siya! Siya misulat, “Pagboluntaryo diha sa librarya sa pagtabang sa mga bata pagkat-on sa pagbasa.”
Gitan-aw ni Christy ang unsay iyang gisulat. Siya mibati og gamay nga bugon sa iyang tutunlan ug naningkamot sa pagtulon niini. Apan ang pagbati nga dili komportable ingon lamang og nagkagrabe samtang siya milakaw padulong ngadto sa opisina ug gihatag ang iyang mga tubag.
Samtang si Christy milakaw pauli gikan sa eskwelahan, ang iyang mga tunob bug-at. Sa panihapon siya walay gana nga mokaon.
“Ok ka, honey?” nangutana si Mama.
Nanghupaw og kusog si Christy. “Dili kaayo.”
“Gusto nga makigsulti mahitungod niini?” nangutana si Papa.
Si Christy mipasabut kon unsay iyang nabuhat. “Dili maayo ang akong gibati sukad.” Siya mikyugpos ug mipadaus-os diha sa iyang gilingkuran.
“Nalipay ako nga ikaw misulti kanamo.” Gipislit ni Mama ang kamot ni Christy. “Mao kana ang unang lakang sa paghimo sa mga butang nga matarung.”
“Ug ako nasayud kon unsa ang sunod nga lakang,” si Christy miingon nga nagpahiyom. Ang paghunahuna lamang mahitungod sa unsay iyang buhaton mihimo kaniya nga mobati og gamay ka mas maayo.
Nianang gabhiona samtang siya nag-ampo, siya misulti sa Langitnong Amahan nga siya nagbasol nga wala siya nagmatinuoron. Nahibalo siya nga Siya motabang kaniya sa paghinulsol ug paghimo sa mga butang nga matarung.
Sa pagkasunod buntag, si Christy milakaw ngadto sa opisina sa eskwelahan. Giablihn niya ang pultahan ug misulod …
Mga paghulagway ni Morgan Bissant