Bag-o nga Resipe ni Winfred
Kini nga istorya nahitabo sa Kampala, Uganda.
“Kami mipuyo subay sa matang sa pagkamalipayon” (2 Nephi 5:27).
Unsa ang ikabutang ni Winfred sa iyang resipe?
Si Winfred mitabang ni Jajja (Lola) sa paghimo og panihapon.
“Mmm, ganahan ko og matoke,” miingon si Jajja.
“Ako usab,” miingon si Winfred. “Usa kini sa akong paborito nga mga pagkaon! Gusto ko sa berde nga mga saging. Ug sa mga sili ug mga tamatis. Apan ang labing nindot mao ang sarsa.”
“Kana tungod kay ang sarsa nagtingub sa tanang mga lami ngadto sa usa,” miingon si Jajja.
Sila mipadayon sa paghiwa sa mga utanon. Dayon si Winfred nanghupaw.
“Jajja,” miingon siya, “unsaon nimo sa pagpabiling malipayon sa tanang panahon?”
“Naningkamot ako,” miingon si Jajja. “Apan dili ako malipayon sa tanang panahon. Ang kaguol usa ka bahin sa kinabuhi. Ikaw ba magul-anon karon?”
Miyango si Winfred. “Gimingaw ako ni Taata (Papa), tungod kay siya nagtrabaho sa layo. Ug gimingaw ako sa eskwelahan, tungod kay kita dili makaadto karon dayon. Ug gimingaw ako sa akong mga higala sa simbahan.”
“OK lang nga mobati og kaguol mahitungod niadtong mga butanga,” miingon si Jajja. Ang kinabuhi dili kanunay nga sayon. Apan kon ako maguol, naningkamot ako sa pagsunod sa akong resipe alang sa kalipay.”
“Imong resipe?”
“Sama lamang nga ako adunay usa ka resipe alang sa matoke, ako adunay usa ka resipe alang sa kalipay. Usahay ang kaguol dako ra kaayo nga mawala diha dayon. Apan sa kasagaran akong makita nga ang akong resipe mao lamang ang unsay akong gikinahanglan nga mobati og mas maayo.”
“Unsay imong resipe?”
Si Jajja mipahiyom. “Nganong dili ka mosulay kon makahunahuna ka ba og usa ka resipe alang sa imong kaugalingon? Dayon mahimo kang motawag nako bahin niana.”
Nianang gabhiona sa dihang nag-ampo si Winfred, nahibalo siya nga ang Langitnong Amahan naminaw. Nakaamgo siya nga ang pag-ampo nakahimo kaniya nga malipayon! Mikuha siya og usa ka piraso nga papel ug misulat, Resipe ni Winfred alang sa Kalipay. 1. Pag-ampo. Dayon natulog siya.
Pagkasunod buntag gibasa niya ang iyang Basahon ni Mormon. Ang pagbasa sa mga kasulatan mihimo kaniya nga malipayon usab. Nakaplagan niya ang iyang papel ug gisulat, 2. Basa sa mga kasulatan. Dayon gitan-aw niya ang kasulatan nga iyang giablihan ngadto sa: “Tuo kamo diha ni Kristo” (2 Nephi 33:10).
Gidugangan ni Winfred og laing mubo nga sulat: 3. Pagbaton og hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo.
Gihunahuna ni Winfred kon unsa ka nindot kon si Jajja makabisita kaniya. Nakit-an ni Winfred si Jajja ug miingon, “Salamat sa pagtugot kanako nga magpabilin uban kanimo.”
Ang pagsulti og salamat mihimo ni Winfred sa pagbati og maayo. Misulat siya diha sa iyang papel pag-usab. 4. Pagmapasalamaton.
Dayon gipangutana ni Winfred ang iyang mga silingan kon ang gagmay nga mga bata makaanha ug makadula ba. Gidala niya ang iyang manghud nga babaye, si Milfred, ug ang iyang igsoong lalaki, si Alfred. Sa dihang nahuman na sila sa pagdula, gidapit niya ang mga bata sa pagbasa uban kaniya. Naghiwa si Jajja og pakwan nga saluhan sa tanan.
Wala madugay si Winfred mibisita sa iyang higala nga ginganlan og Happy. Nag-uban, nanghugas sila sa mga plato alang sa inahan ni Happy. Dayon ilang gisilhigan ang salog. Makalingaw ang pagtabang!
Sa dihang miabut ang gabii, gitabangan ni Winfred ang iyang mga igsoon sa ilang homework. Gitun-an niya sa alpabeto si Milfred. Gitabangan niya si Alfred sa iyang math.
Nianang gabhiona, si Winfred nakigsulti ni Jajja pag-usab.
“Gibati nako ang ka mas maayo karong adlawa! Nagtuo ako nga akong nakaplagan ang akong resipe alang sa kalipay.”
“Nindot kaayo! Sultihi ko,” miingon si Jajja.
“Ang Resipe ni Winfred alang sa Kalipay,” iyang gibasa. “1. Pag-ampo. 2. Basa sa mga kasulatan. 3. Pagbaton og hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo. 4. Pagmapasalamaton.”
“Usa kana ka maayo kaayo nga resipe,” miingon si Jajja. “Apan nagtuo ako nga ikaw adunay nakalimtan nga usa ka butang. Unsa pa ang mihimo nimong malipayon karon?”
Naghunahuna si Winfred sa makadiyot. “Bahin niana, ako nalingaw nga nakigdula uban sa gagmay nga mga bata. Ug sa pagtabang ni Happy ug sa iyang inahan. Ug sa pagtuon uban ni Milfred ug Alfred. Hulat sa … mao na! Ang pagtabang sa uban mao ang katapusan nga sangkap.”
“Husto kana,” miingon si Jajja. “Ang pagserbisyo sa uban sama sa sarsa—nagtingub kini sa tanang maayong butang ngadto sa usa.”
“Nindot kana nga resipe.” Mingisi si Winfred. “Gusto ko nga sulayan kini pag-usab ugma.”
Mga paghulagway ni Hollie Hibbert