Ֆաթիմայի սիրելի երգը
Ֆաթիման ցատկելով քայլում էր փողոցում Նա մայրիկի հետ դպրոցից տուն էր գնում: Փողոցում քայլելիս նա մի երգ էր երգում:
«Տիկին Լոպեսը մեզ խնդրեց մի երգ սովորել»,ասաց Ֆաթիման: «Կարո՞ղ ես ինձ մի երգ սովորեցնել»:
Մայրիկը ժպտաց: «Իհարկե»:
Երբ նրանք տուն հասան, մայրիկը և Ֆաթիման միասին երգեր երգեցին: Նրանք շատ երգեր երգեցին: Բայց նրանք չէին երգել ֆաթիմայի սիրելի երգը:
«Կարո՞ղ եմ Երեխաների միության երգը երգել»,- հարցրեց Ֆաթիման:
«Իհարկե»,- ասաց մայրիկը:
Ֆաթիման երգեց «Ընտանիքները կարող են հավերժ միասին լինել» երգը։ Նա կրկնեց բառերը մայրիկի հետ: Հետո նա մենակ երգեց։ Նա երգեց այն այնքան ժամանակ, մինչև որ բոլոր բառերը ճիշտ հիշեց:
Դպրոցում Ֆաթիման ոգևորված ցանկանում էր այս երգով կիսվել դասարանի հետ:
«Որևէ մեկը ցանկանո՞ւմ է կիսվել իր երգով»,- ասաց տիկին Լոպեսը:
Ֆաթիման բարձրացրեց ձեռքը և ասաց. «Ես»:
Նա վեր կացավ և ժպտաց: «Ես ընտանիք ունեմ այստեղ՝ երկրի վրա: Նրանք այնքան ջերմ ու բարի են»,- երգեց նա:
Երգելիս Ֆաթիման իրեն երջանիկ էր զգում։ Նա հիշեց ամբողջ երգը: Դասարանում բոլորը ծափահարեցին։
Դասից հետո մայրիկը եկավ Ֆաթիմային տանելու: Տիկին Լոպեսը մայրիկին ասաց.
«Նա երգեց մի գեղեցիկ երգ: Եվ նա ընդհանրապես վախեցած չէր»:
Ֆաթիման ժպտաց: Մայրիկը նույնպես ժպտաց:
«Մենք ամեն շաբաթ գեղեցիկ երգեր ենք երգում եկեղեցում»,- ասաց Ֆաթիման:
«Դուք կարող եք մեզ հետ գալ ցանկացած ժամանակ»,- ասաց մայրիկը:
Տիկին Լոպեսը ժպտաց: «Շնորհակալություն»:
Ֆաթիման երգում էր, երբ մայրիկի հետ տուն էր գնում: Նրան դուր եկավ, երբ դասարանի հետ կիսվեց իր սիրելի երգով: Երգելը նրան երջանկացնում էր։
Նկարները` Ալեսսիա Ջիրասոլեի