“Ekamejkiki Riit Jeje ko Rekwojarjar,” Jera, Jān. 2024, 30–31.
Ekamejkiki Riit Jeje ko Rekwojarjar
Jekdoon n̄e elukkuun jibbon̄, Elvira eaar jeļā bwe riiti jeje ko rekwojarjar eļap tokjen.
Bwebwenato in ekar bōk jikin ilo Norway.
Elvira eaar ruj jān ainikien jemān. Ekar ba, “iien n̄an jeje ko rekwojarjar.”
Eaar jijōt ilo kineen im jibwe mejen emejki. Ekar marok wōt nabōj. Im eaar m̧ōļo̧! Elvira eaar jab kōņaan etal jan kineen.
M̧ama eaar ba riiti jeje ko rekwojarjar ej wāween eo n̄an jeļāļo̧k kōn Jisōs. Ak riit jeje ko rekwojarjar aolep jibbon̄ epen!
Elvira eaar jidikdik etalļo̧k n̄an jikin uwe eo im jijōt turin leddik eo jein, Sigrid, ioon kauj eo. Ekar atbakwoje pet eo im bakwoj kooj eo kojen. Būratōr ro an rekar pād ilo ruum̧ eo juon ilo aer jinoe kūlaaj in jemenere eo aer online.
Ekar riin̄ telephone eo an Baba. Eaar uaaki, im jet ro uwaan baam̧le eo rekar waļo̧k ilo mejen cell eo. M̧ama Liv eaar pojak n̄an jerbal. Eo rilikier, Dorthea, eaar nuknuk in kiki wōt, āinwōt Elvira.
Elvira eaar jaaļ er ilo video call eo im mabōļļa. Aolep raar kōm̧m̧ane iien jeje ko rekwojarjar ippān m̧ama Liv im Dorthea. Rej jokwe ilo bar juon jikin ilo Norway emān awa etoļo̧k. Epidodo n̄an aolepeer n̄an riiti jeje ko rekwojarjar n̄e ej wōr aer kōttōpar in call e doon aolep raan. Ak Elvira eaar kōņaan lo eo riilikin.
Jejjo̧ minit tokālik, M̧am̧a eaar kobatok ilo call eo. “Iakwe, leddik ro!” ekar ba. Eaar em̧akūtkūt ikijeen jkin jerbal ilo wiik in, bōtaab eaar baj wōt call n̄an iien jeje ko rekwojarjar an baam̧le.
Rekar jar. Innām Elvira eaar kōpeļļo̧k jeje ko an rekwojarjar. Rekar riiti Bok in Mormon ippān doon. Aolep raar kajjojo riiti eoon ko.
Elvira eaar ron̄jake an ro jet riit, ak elukkun pen n̄an mejen ruj. Sigrid eaar kikilo̧k ioon kauj eo. Elvira eaar arbwiji. Innam juon men ilo eoon eo eaar kauriji.
“Im iaar lo juon aen in dāpdep, im eaar erļo̧kļo̧k itōrerein reba eo, im ļo̧k n̄an wōjke eo ijo iaar jutak,” Dorthea eaar riiti.*
“Ijeļā kōn bwebwenato in!” Elvira eaar ba. “Ettōņak eo an Liai.” Eaar loe juon pija kōn menin. Ekar wōr juon wōjke eaibojooj kōn le ko leen remouj, im armej ro raar jibwe aen in dāpdep eo n̄an jipan̄ er tōpar e.
“Kwoj ke keememej āinwōt ta aen in dāpdep eo?” m̧ama eaar kajjitōk.
“Jeje ko rekwojarjar?”
“Ejim̧we!” Jema ekar ba: “Nipai eaar kwaļo̧k tokālik ke aen in dāpdep eo ej āinwōt naan in Anij. Ekōjkan am̧ ļōmņak jemaron̄ dāpdep ilo aen in dāpdep eo āinwōt armej ro ilo etōņak eo an Liai?”
“Jej dāpij aen in dāpdep eo kiiō!” Elvira eaar kotak Bok in Mormon eo an. “Jān an wōr iien jeje ko rekwojarjar.”
Jinō ekar emajidjid. “N̄e jej riiti jeje ko rekwojarjar, jej epaakeļo̧k Jisōs Kraist. Āinwōt an kar armej ro kar epaakeļo̧k wōjke in mour eo ke raar dāpij aen in dāpdep eo.”
Ke raar riitļo̧k wōt, Elvira eaar kōļmenļo̧kjeņ an make jibwe ļo̧k aen in dāpdep eo im etetalļo̧k n̄an wōjke aibojooj eo. Eaar jab en̄jake an mejki kiiō.
Ejjab to ekar iien em̧m̧akūt. M̧am̧a Liv im Mam̧a raar aikuj in etal n̄an jerbal. Im Elvira, Sigrid, im Dorthea raar aikuj in kōbojak n̄an jikuuļ.
“Lo kom̧, aolep!” Elvira eaar jaaļe baam̧le eo an ilo mejen cell eo. “Ij iakwe eok!”
Ke ej ettōr laļļo̧k n̄an kōbojak n̄an jikuuļ, Elvira eaar en̄jake m̧ōņōņō. Im ejjab kōnke kōn kooj eo an. Eaar jeļā ke m̧ōņōņō in en̄jake eo ekar Jetōb Kwojarjar ba n̄an e ke Bok in Mormon em̧ool. Ekar juon wāween em̧m̧an n̄an ijjino raan eo!
Kōmeļeļe ko jān Hector Borlasca