“Si Louie, si Nephi, ug ang Piyano,” Higala, Abril 2024, 30–31.
Si Louie, si Nephi, ug ang Piyano
PLANK! Lisod kini nga bahin sa kanta.
Kini nga istorya nahitabo didto sa Taiwan.
“Andam na, Louie?” Nangutana si Miss Li.
Mitando si Louie. Iyang gibutang ang mga tudlo sa itom ug puti nga mga tekla sa piyano ug misugod sa pagtukar. Plink, plink, plink. Ganahan kaayo siya nga dunganon sa pagtukar ang tanang nota aron makahimo og musika. Iyang gitukar ang unang tibuok nga pahina ug mipadayon sa sunod.
PLANK. Oops. Permi gyod siyang maglisod niana nga bahin. Daghan kaayo kini og paspas nga mga nota. Gisugdan na usab ni Louie gikan sa sinugdanan.
PLANK. Mikusmod si Louie. Mao lang gihapon!
“OK ra na” miingoon si Miss Li . Sulayan nato pag-usab nga hinayon lang.”
Nagpraktis si Louie uban sa tabang ni Miss Li sa pipila pa ka higayon. Apan dili gihapon siya maayong motokar niana nga bahin.
“Koti kaayo kana nga bahin, apan nasayod ko nga mahimo nimo kini,” miingon si Miss Li. “Sa imong hunahuna makapraktis ka pa og dugang sa balay sa dili pa ang pasundayag?”
“Tingali,” miingon si Louie.
Pagkasunod adlaw, nagpraktis na usab si Louie sa piyano. Apan nagsige siya og kasayop sa samang bahin! Plink, plink, PLANK.
Misulod si Papa sa lawak. “Kumusta man?” nangutana siya.
Gitudlo ni Louie ang mga nota sa musika. “Kini nga bahin hilabihan ka lisod. Magsige lang kog balikbalik niini!”
“Lisod tuod kana tan-awon,” miingon si Papa. “Apan nagpahinumdom kini kanako sa usa ka istorya sa Basahon ni Mormon. Ang istorya bahin ni Nephi nga mibalik aron kuhaon ang mga palid.”
Misiga ang mga mata ni Louie. “Ganahan ko ana nga istorya! Si Nephi nagsige og balikbalik aron sulayan na usab. Ang Langitnong Amahan mitabang kaniya.”
Mipahiyom si Papa. “Husto kana. Sa akong hunahuna kon mopadayon ka sa pagpaningkamot, ang Langitnong Amahan motabang nimo sama nga gitabangan Niya si Nephi.”
Mitando si Louie ug misugod na usab. Milingkod si Papa sa lingkoranan duol ni Louie og naminaw. Gitutokan ni Louie ang bahin nga lisod. Iyang gihinayhinay sa pagtukar ang mga nota.
Dayon gitukar og usab ni Louie ang tibuok nga kanta. Matag higayon nga iyang gitukar, nag-anam siya og kapaspas. Sa kataposan nasakto niya sa pagtukar ang tanang nota! Nindot kaayo ang iyang gibati. Wala gani siya kabantay kon unsa kadto kadugay.
“Nahimo gyod nimo! Nindot kaayo,” miingon si Papa.
Nagbarog si Mama sa pultahan. “Nindot kaayong paminawon, Louie!”
“Salamat,” miingon si Louie. “Sa kataposan nakat-onan ra gyod nako ang lisod nga bahin.”
Gigakos ni Mama si Louie. Mapasigarbohon ko nimo sa imong pagpaningkamot og maayo.”
Sa gabii sa pasundayag, gikulbaan si Louie. Nagbutokbutok ang iyang kasingkasing. Gipaningot ang iyang mga kamot.
Sa kataposan, gitawag ang iyang ngalan. Milakaw siya padulong sa entablado ug mitan-aw sa mga ginikanan ug sa mga bata nga naminaw. Iyang gisulti ang ngalan sa kanta, dayon milingkod sa gahi nga bangko.
Miginhawa og lawom si Louie ug gipahimutang ang iyang mga tudlo sa sinaw nga mga tikla. Nasayod siya nga nabuhat na niya ang tanan niyang makaya. Ang Langitnong Amahan motabang niya.
Misugod si Louie sa pagtukar. Ang mga nota natukar niya sama sa iyang gipraktis. Dayon panahon na alang sa lisod nga bahin.
Iyang gitukar ang matag nota sa saktong pagkatukar. Daw dili na kaayo kadto lisod niining panahona!
Sa kataposan iyang gitukar ang kataposang nota sa kanta. Ang tanan mipakpak samtang iyang gialsa ang iyang mga tudlo gikan sa mga tikla. Mipahiyom si Louie ug miyukbo. Nakita niya si Mama, si Papa, ug ang iyang igsoong babaye nga namakpak ug nagpahiyom. Milampos siya! Gisulayan niya pag-usab bisan kon malisod kadto, sama gayod ni Nephi. Ug ang Langitnong Amaham mitabang kaniya.
Mga paghulagway pinaagi ni Toby Newsome