Љубовта на Бог
Нашиот Отец и нашиот Откупител нѐ благословија со заповеди, а додека се покоруваме на Нивните заповеди, ја чувствуваме Нивната совршена љубов поцелосно и подлабоко.
Нашиот Небесен Отец нѐ сака длабоко и совршено.1 Во Својата љубов, Тој создаде план, план за откуп и среќа што ни ги отвори сите можности и радости што сме подготвени да ги добиеме, вклучувајќи го сето тоа што Тој го има и е.2 За да се постигне ова, беше спремен дури и да го понуди својот Возљубен Син, Исус Христос, како наш Откупител. „Зашто Бог толку го возљуби светот, што го даде Неговиот Единороден Син, та секој што верува во него да не загине, туку да има вечен живот.“.3 Тој е чистата љубов на Отецот—универзален за сите, а сепак личен за секого.
Исус Христос ја споделува со Отецот оваа иста совршена љубов. Кога Отецот за прв пат го образложи Својот голем план за среќа, тој повика некого да делува како Спасител за да не откупи—суштински дел од тој план. Исус доброволно прифати, „Еве ме, мене испрати ме.“4 Спасителот „не правеше ништо што не е за доброто на светот; зашто тој го сакаше светот, што дури и го положи сопствениот живот за да ги привлече сите луѓе кон себе. Затоа, тој никому не му заповеда да не учествува во неговото спасение.”5
Оваа божествена љубов би требало да ни даде изобилство на утеха и самодоверба додека се молиме на Отецот во името на Христос. Никој од нас не Им е непознат. Не треба да се двоумиме да се повикаме на Бога, дури и кога се чувствуваме недостојно. Можеме да се потпреме на милоста и доблестите на Исус Христос за да бидеме слушнати.6 Кога остануваме во Божјата љубов, зависиме сѐ помалку и помалку од согласноста на другите да нѐ водат.
Божјата Љубов не Оправдува Грев; Наместо Тоа, Нуди Откуп
Бидејќи божјата љубов е сеопфатна, некои тврдат дека е „безусловна“, и во нивните мисли можеби ја проектираат таа мисла да значи дека Божјите благослови се „безусловни,“ и дека спасението е „безусловно.“ Но тие не се. Некои имаат навика да кажат, „Спасителот ме сака како што сум“, и тоа е секако вистина. Но Тој не може да земе никого од нас во Своето Царство какви што сме, „зашто ништо нечисто не смее да живее таму, или да живее во неговото присуство.“7 Најнапред нашите гревови мора да бидат разрешени.
Професорот Хју Нибли еднаш изјави дека царството Божје не би можело да издржи доколку се предаде дури и на најмалиот грев: „Најмалата дамка на корупција значи дека другиот свет не е ниту бесмртен ниту вечен. Најситниот недостаток во една зграда, институција, код или карактер неизбежно ќе се покаже фатален на долг рок за вечноста.“8 Божјите заповеди се „строги“9 бидејќи Неговото царство и неговите граѓани можат да издржат само ако постојано го отфрлаат злото и избираат добро, без исклучок.10
Старешина Џефри Р. Холанд забележа, „Исус јасно го свати она што многумина од нашата современа култура се чини го забораваат: дека постои клучна разлика помеѓу заповедтта да се прости гревот (за што Тој има бесконечен капацитет да го прави) и предупредувањето против простување на истиот (што Тој никогаш не го сторил-ниту еднаш)“.11
И покрај нашите сегашни несовршености, сепак, сѐ уште може да се надеваме дека ќе стекнеме „име и углед“,12 место, во Неговата Црква и во небесниот свет. Откако јасно стави до знаење дека нема да може да оправдува или да намигна на гревот, Господ нѐ увери:
„Сепак, секој што ќе се преобрати и ги почитува Господовите заповеди, ќе биде простен.“13
„Да, и онолку пати колку што мојот народ ќе се покае јас ќе му ги простам неговите престапи против мене.“14
Покајанието и божествената благонаклоност ја разрешуваат дилемата:
„ Сетете се исто така на зборовите што Амулек му ги говореше на Зезром, во градот Амониха; Имено Тој му кажа дека Господ сигурно ќе дојде за да го откупи својот народ, но дека не треба да дојде за да го откупи во неговите гревови, туку да го откупи од неговите гревови.
„И Тој ја има моќта што Отецот му ја даде, да ги откупи од нивните гревови поради покајание; ги испрати тој, затоа, своите ангели да ја објават веста за условите на покајание, кое ја приближува моќта на Откупителот, за спасение на нивните души.“15
Под услов да се покаат, Господ може да ја прошири милоста без да ја ограби правдата, и „Бог не престанува да биде Бог.“16
Патот на светот, како што знаете, е анти-Христов или „сѐ освен Христос.“ Нашите денови се реприза на историјата на Книгата на Мормон во која харизматични фигури остваруваат неправедна доминација над другите, ја слават сексуалната слобода, и промовираат акумулација на богатство како цел на нашето постоење. Нивните филозофии „го оправдуваат извршувањето на мал грев“17 или дури и многу грев, но ниедна не може да понуди откуп. Тој доаѓа само преку крвта на Јагнето. Најдоброто што светот на „сѐ освен Христос“ или „сѐ освен покајание“ може да понуди е неоснованото тврдење дека гревот не постои или дека, доколку постои, на крајот ќе нема последици. Не можам да замислам дека овој аргумент ќе најде многу поддршка на Судниот Ден.18
Не мора да се обидуваме да го направиме невозможното обидувајќи се да ги разционализираме нашите гревови. Од друга страна, не мора да се обидуваме да го направиме невозможното бришејќи ги последиците од гревот, само преку сопствените заслуги. Нашата не е религија на рационализација ниту религија на перфекционализам, туку религија на откуп—откуп преку Исус Христос. Ако сме меѓу покајаниците, со Неговото Помирување нашите гревови се приклештени за Неговиот крст, и „со неговите ознаки ние сме исцелени.“19
Копнежната Љубов на Пророците ја Отсликува Љубовта на Бога
Долго време бев воодушевен од, а исто така сум ја почувствувал копнежната љубов на пророците на Бога преку нивните предупредувања против гревот. Тие не се мотивираат од желбата за осуда. Нивниот копнеж ја отсликува љубовта на Бога; всушност, тоа е љубовта на Бога. Тие ги сакаат оние за кои што се испратени, кои и да се и какви и да се. Исто како и Господ, Неговите слуги не сакаат никој да трпи болки од гревот и лошите избори.20
Алма беше испратен да ја објави пораката за покајание и откуп на исполнетиот со омраза народ кој бил подготвен да прогонува, да мачи па дури и да убива Христијани, вклучувајќи го и самиот Алма. Сепак тој ги сакал и чезнеел за нивно спасение. Откако го објави Помирувањето на Христос до народот Амонија, Алма молеше: „И сега, мои браќа, Посакувам од длабочините на моето срце, да, со голема вознемиреност дури и до болка, да ги послушате моите зборови, и да ги отфрлите своите гревови, … за да може да бидете возвишени на последниот ден и влезете во [Божјиот] покој.”21
Според зборовите на Претседателот Расел М. Нелсон, „Токму затоа што ние сме длабоко загрижени за сите Божји деца, ние ја објавуваме Неговата вистина.“22
Бог ве сака; Дали вие го сакате Него?
Љубовта на Отецот и на Синот е слободно дадена но вклучува надежи и очекувања. Повторно, цитирајќи го Претседателот Нелсон, „Божјите заповеди се целосно мотивирани од Неговата бескрајна љубов и желба за ние да станеме сѐ што можеме да станеме“.23
Бидејќи Тие ве сакаат, не би сакале да ве остават „онакви какви што сте.“ Бидејќи Тие ве сакаат, Тие сакаат да имате радост и успех. Бидејќи Тие ве сакаат, Тие сакаат да се покаете бидејќи тоа е патот до среќата. Но тоа е ваш избор—Тие само го почитуваат вашето право на избор. Вие мора да изберете да ги сакате, да им служите и да ги одржувате Нивните заповеди. Тогаш тие би можеле пообилно да ве благословуваат и да ве сакаат .
Нивното главно очекување од нас е ние исто така да сакаме. „Кој не сака не го познава Бога; зашто Бог е љубов.“24 Како што напиша Јован, „Возљубени, ако Господ толку нѐ сака, ние мора исто така да се сакаме едни со други.“25
Поранешната Претседателка на Основно Џои Д. Џонс се сеќава дека како млада двојка, таа и нејзиниот сопруг биле повикани да посетат и да му служат на семејство кое не дошло во црквата многу години. Веднаш беше јасно од нејзината прва посета дека тие не се посакувани. После фрустрирациите од дополнителни неуспешни обиди, и после многу искрени молитви и размислување, Брат и сестра Џонс добиле одговор на прашањето зошто за нивната служба во овој стих од Учење и Завети: „Сакајте го Господ својот Бог со сето свое срце, снага, памет и сила; и во името на Исус Христос вие ќе му служите.“26 Сестра Џонс рече:
„Свативме дека искрено се обидуваме да му служиме на ова семејство и нашиот епископ, но мора да се запрашаме себе си дали ние навистина служиме со љубов кон Господ. …
„… Започнавме да им се радуваме на нашите посети на ова прекрасно семејство поради нашата љубов кон Господ [види 1 Нефи 11:22]. Ние го правевме тоа за Него. Тој направи борбата да не е борба. После многу месеци стоење пред врата, семејството започна да ни дозволува да влеземе внатре. На крај, имавме редовна молитва и нежни заеднички евангелски расправии. Се разви долготрајно пријателство. Му служевме и го сакавме Него сакајќи ги Неговите деца.“27
Признавајќи дека Бог совршено не сака, секој од нас би можел да се запраша, „Колку добро го сакам Бога?“ Може ли тој да се ослони на мојата љубов како што јас се ослонувам на Неговата?“ Дали не би била достојна надежта да живееме за да Бог нѐ сака не само поради нашите пропусти туку исто така и поради она што стануваме? Ох, кога Тој би можел да каже за нас како што кажал за Хајрим Смит, на пример, „Јас, Господ, го сакам него поради чесноста на неговото срце.“28 Ајде да се потсетиме на Јовановата љубезна опомена: „Зашто ова е љубовта Божја, ние да ги одржуваме неговите заповеди: а неговите заповеди не се тешки.“29
Несомнено, Неговите заповеди не се тешки—сосема спротивно. Тие го означија патот на заздравувањето, среќата, мирот и радоста. Нашиот Отец и нашиот Откупител нѐ благословија со заповеди, покорувајќи се на Нивните заповеди, ја чувствуваме Нивната совршена љубов поцелосно и подлабоко.30
Еве го решението за нашите постојани расправии—љубовта на Бога. Во златните години на Книгата на Мормон после Спасителовата служба, се известува дека “немало расправии во земјата, поради Божјата љубов што живееше во срцата на луѓето.“31 Додека се стремиме кон Сион, сетете се на ветувањето во Откровение: „Блажени се оние што ги исполнуваат заповедите Негови, за да бидат достојни за дрвото на животот, и за да може да влезат во [светиот] град низ портите.“32
Јас сведочам за вистинитоста на нашиот Небесен Отец и нашиот Откупител, Исус Христос и за нивната постојана, вечна љубов. Во името на Исус Христос, амин.