Dagelijks herstel
We hebben een aanhoudende, dagelijkse portie hemels licht nodig. We hebben ‘tijden van verkwikking’ nodig. Tijden van persoonlijk herstel.
Wij komen deze prachtige sabbatochtend bijeen om van Christus te spreken, ons in zijn evangelie te verheugen, en elkaar te steunen bij het bewandelen van ‘de Weg’1 van onze Heiland.
Als leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen komen wij gedurende het jaar elke sabbatdag voor dit doel bijeen. Als u geen lid van de kerk bent, heten wij u van harte welkom en danken wij u dat u samen met ons de Heiland aanbidt en van Hem leert. Net als u streven wij ernaar – zij het op onvolmaakte wijze – om betere vrienden, buren en mensen te worden,2 en wij doen dit door ons Voorbeeld, Jezus Christus, te volgen.
Wij hopen dat u aanvoelt hoe oprecht ons getuigenis is. Jezus Christus leeft! Hij is de Zoon van de levende God, en Hij geeft in deze tijd leiding aan profeten op aarde. Wij nodigen allen uit om te komen, naar het woord van God te luisteren, en deel te hebben aan zijn goedheid! Ik geef mijn getuigenis dat God onder ons is, en dat Hij beslist tot allen zal naderen die tot Hem naderen.3
Wij beschouwen het als een eer om met u het enge en smalle pad van het discipelschap van de Meester te bewandelen.
De kunst om in een rechte lijn te lopen
Er wordt vaak verteld dat mensen die verdwalen in rondjes lopen. Niet zo lang geleden hebben wetenschappers van het Max Planck Institute for Biological Cybernetics die theorie op de proef gesteld. Ze brachten proefpersonen naar een dichtbebost woud en gaven de eenvoudige instructie: ‘Loop in een rechte lijn.’ Er waren geen zichtbare oriëntatiepunten. De proefpersonen moesten zich uitsluitend op hun richtingsgevoel verlaten.
Hoe denkt u dat het ging?
De conclusie van de wetenschappers was: ‘Mensen lopen [echt] in rondjes als ze geen betrouwbare aanwijzingen hebben over de richting waarin ze lopen.’4 Toen de deelnemers er later over bevraagd werden, beweerden enkelen vol zelfvertrouwen dat ze totaal niet van een rechte lijn afgeweken waren. Maar ondanks hun grote vertrouwen, bleek uit GPS-gegevens dat ze in cirkels liepen, soms zelfs van slechts 20 meter.
Waarom vinden we het zo moeilijk om in een rechte lijn te lopen? Sommige onderzoekers stellen dat dit wordt veroorzaakt door kleine, schijnbaar onbelangrijke afwijkingen in het terrein. Anderen wijzen op het feit dat we allemaal één been hebben dat sterker is dan het andere. ‘Waarschijnlijker’ is echter dat we het moeilijk vinden om in een rechte lijn te lopen vanwege ‘toenemende onzekerheid over de vraag waar recht vooruit is’.5
Hoe het ook komt, het is de menselijke aard: zonder betrouwbare oriëntatiepunten wijken we van onze koers af.
Afdwalen van het pad
Is het niet interessant dat kleine, ogenschijnlijk onbelangrijke factoren een groot verschil in ons leven kunnen uitmaken?
Ik weet dit uit eigen ervaring als piloot. Telkens als ik op de aanvliegroute naar een luchthaven kwam, wist ik dat mijn werk er verder vooral uit zou bestaan om voortdurend kleine koerscorrecties te maken zodat ik het vliegtuig veilig naar de gewenste landingsbaan kon sturen.
U maakt dat misschien ook wel mee als u met de auto rijdt. Wind, oneffenheden op het wegoppervlak, onjuiste uitlijning van de wielen, onoplettendheid – om nog maar te zwijgen over de daden van andere bestuurders – kunnen u van uw bedoelde richting laten afwijken. Als u geen acht op deze factoren slaat, kan dat u een slechte dag bezorgen.6
Dat geldt voor ons in lichamelijk opzicht.
Het geldt ook voor ons in geestelijk opzicht.
De meeste veranderingen in ons geestelijk leven – zowel positieve als negatieve – vinden geleidelijk, stap voor stap plaats. Net als de deelnemers aan het onderzoek van het Max Planck-instituut beseffen we misschien niet dat we van onze koers zijn afgeweken. We hebben er misschien zelfs veel vertrouwen in dat we in een rechte lijn lopen. Maar het is een feit dat we zonder de hulp van oriëntatiepunten onvermijdelijk van onze koers zullen afwijken en op een totaal onverwachte plek terechtkomen.
Dat geldt voor het individu. Het geldt ook voor gemeenschappen en naties. De Schriften staan vol voorbeelden hiervan.
In het boek Richteren staat dat er na de dood van Jozua ‘een andere generatie op[stond], die de Heere niet kende, en evenmin de daden die Hij voor Israël verricht had’.7
Ondanks de verbazingwekkende hemelse interventies, bezoeken, reddingen en wonderbaarlijke overwinningen waar de kinderen van Israël tijdens het leven van Mozes en Jozua getuige van waren geweest, waren de mensen binnen één generatie van de Weg afgeweken, en waren ze een koers gaan volgen die meer naar hun eigen zin was. En uiteraard duurde het niet lang voordat ze de prijs voor dat gedrag betaalden.
Soms vindt zo’n afval pas in de loop van generaties plaats. Soms vindt hij in een paar jaar of zelfs een paar maanden plaats.8 Maar wij zijn er allemaal vatbaar voor. Hoe sterk onze geestelijke ervaringen in het verleden ook waren, wij mensen zijn geneigd om af te dwalen. Dat is al sinds de tijd van Adam en Eva het patroon.
Het goede nieuws
Maar het is geen hopeloze zaak. In tegenstelling tot de proefpersonen die van hun koers afweken, hebben wij betrouwbare oriëntatiepunten waarmee wij onze koers kunnen evalueren.
En wat zijn die oriëntatiepunten?
Die omvatten toch zeker dagelijks bidden, de Schriften overdenken, en geïnspireerde middelen zoals Kom dan en volg Mij gebruiken. Wij kunnen Gods troon dagelijks in ootmoed en eerlijkheid benaderen. Wij kunnen onze daden overdenken en de momenten van de voorbije dag evalueren – en onze wil en verlangens afmeten aan de zijne. Als we zijn afgedwaald, smeken we God om ons te herstellen, en nemen we ons voor om het beter te doen.
Deze tijd van zelfbeschouwing is een gelegenheid tot herijking. Het is een tuin van bespiegeling waar we met de Heer doorheen kunnen wandelen, waar we kunnen leren, opgebouwd worden, en gezuiverd door het geschreven en door de Geest geopenbaarde woord van onze hemelse Vader. Het is een gewijde tijd waarin we ons onze plechtige verbonden herinneren om de zachtmoedige Christus te volgen, waarin we onze vooruitgang evalueren en onze koers afstemmen op de geestelijke oriëntatiepunten die God zijn kinderen heeft gegeven.
Beschouw het als uw persoonlijke, dagelijkse herstel. Op onze reis als pelgrims op het pad van heerlijkheid weten wij hoe makkelijk het is om af te vallen. Maar net zoals kleine afwijkingen ons van de Weg van de Heiland kunnen afbrengen, kunnen kleine en eenvoudige herijkingen ons beslist weer terugbrengen. Als er duisternis in ons leven sluipt, wat zo vaak gebeurt, stelt ons dagelijkse herstel ons hart open voor hemels licht, dat onze ziel verlicht, en schaduwen, angsten en twijfels verjaagt.
Kleine roeren, grote schepen
Als wij ernaar streven, zal God ons beslist ‘kennis geven door zijn Heilige Geest, ja, door de onuitsprekelijke gave van de Heilige Geest’.9 Zo vaak als we het vragen, zal Hij ons de Weg wijzen en ons helpen om die te volgen.
Maar dat vergt uiteraard een gestage inspanning van ons. We kunnen geen genoegen nemen met geestelijke ervaringen uit het verleden. We hebben een aanhoudende stroom nodig.
We kunnen ons niet altijd maar op het getuigenis van anderen verlaten. We moeten zelf een getuigenis ontwikkelen.
We hebben een aanhoudende, dagelijkse portie hemels licht nodig.
We hebben ‘tijden van verkwikking’ nodig.10 Tijden van persoonlijk herstel.
‘Stromende wateren’ kunnen niet lang ‘onrein’ blijven.11 Om onze gedachten en daden zuiver te houden, moeten we blijven stromen!
Tenslotte was de herstelling van het evangelie en van de kerk geen eenmalige gebeurtenis die al voorbij is. Het is een voortdurend proces – één dag tegelijk, één hart tegelijk.
Zoals onze dagen verstrijken, verstrijkt ons leven. Een schrijver heeft het als volgt verwoord: ‘Een dag is net een heel leven. Je begint het ene te doen, maar doet uiteindelijk iets anders, je bent van plan een boodschap te doen, maar je komt er niet aan toe. […] Aan het eind van je leven blijkt je hele bestaan ook zo’n willekeurige aard te hebben. Je hele leven ziet er net zo uit als één dag.’12
Wilt u dat uw leven er anders gaat uitzien?
Zorg dan dat uw dag er anders gaat uitzien.
Wilt u uw dag veranderen?
Verander dan dit uur.
Verander wat u denkt en voelt, en doe het nu meteen.
Een klein roer kan een groot schip sturen.13
Kleine bakstenen kunnen een groot herenhuis worden.
Kleine zaadjes kunnen tot torenhoge sequoia’s uitgroeien.
Nuttig bestede minuten en uren zijn de bouwstenen van een goed leven. Ze kunnen tot goedheid aanzetten, ons uit de gevangenschap van onze onvolmaaktheden bevrijden, en ons opwaarts voeren op het verlossende pad van vergeving en heiliging.
De God van een nieuw begin
Ik hef met u in dankbaarheid mijn hart op voor de magnifieke gave van een nieuwe kans, een nieuw leven, en nieuwe hoop.
Wij verheffen onze stem vol lof over onze gulhartige en vergevensgezinde God. Want Hij is beslist een God van een nieuw begin. Het allerhoogste doel van al zijn werk is ons, zijn kinderen, te helpen op onze zoektocht naar onsterfelijkheid en eeuwig leven.14
Wij kunnen nieuwe scheppingen in Christus worden, want God heeft beloofd: ‘Zo vaak als mijn volk zich bekeert, zal Ik hun hun overtredingen jegens Mij vergeven’15 en ‘[Ik] denk er niet meer aan’.16
Mijn geliefde broeders en zusters, beste vrienden, we dwalen allemaal weleens af.
Maar we kunnen weer terug op koers komen. We kunnen onze weg door het donker en door de beproevingen van het leven heen, en terug naar onze liefdevolle hemelse Vader, vinden als we op de geestelijke oriëntatiepunten letten die Hij heeft verschaft, en die accepteren, persoonlijke openbaring verwelkomen, en naar dagelijks herstel streven. Zo worden we ware discipelen van onze geliefde Heiland, Jezus Christus.
Doen wij dat, dan zal God ons vriendelijk toelachen. ‘De Heere zal […] u zegenen in het land dat de Heere, uw God, u geeft. De Heere zal u voor zichzelf bevestigen tot een heilig volk.’17
Dat wij dagelijks herstel zullen zoeken, en er voortdurend naar streven om de Weg van Jezus Christus te bewandelen, is mijn gebed. In de naam van Jezus Christus. Amen.