Innerlijke vrede in moeilijke tijden
Het is nog nooit zo belangrijk geweest om naar innerlijke vrede te streven.
Onlangs kreeg ik de opdracht een deel van het historische Nauvoo in te wijden. Dankzij die opdracht was ik in de gelegenheid de gevangenis in Liberty in de staat Missouri te bezoeken. Toen ik de gevangenis bekeek, dacht ik na over de gebeurtenissen die een belangrijk deel van de kerkgeschiedenis uitmaken. Als gevolg van het uitroeiingsbevel dat de gouverneur van Missouri in omloop had gebracht, was het leven van de heiligen in gevaar. Bovendien waren de profeet Joseph en een aantal trouwe volgelingen ten onrechte gevangengezet in de gevangenis te Liberty. Een van de redenen dat onze leden met gewelddaden werden geconfronteerd, was dat de meesten van hen tegen slavernij waren.1 Deze intense vervolging van Joseph Smith en zijn volgelingen is een extreem voorbeeld van de onrechtvaardige aanwending van keuzevrijheid die rechtschapen mensen kan raken. Josephs tijd in de gevangenis van Liberty laat zien dat tegenspoed niet betekent dat we bij God in ongenade zijn gevallen, noch dat we zijn zegeningen niet waardig zijn.
Ik was diep geroerd toen ik de woorden van de profeet Joseph Smith las die hij in de gevangenis van Liberty opschreef: ‘O God, waar bent U? En waar is de tent die uw schuilplaats bedekt?’2 Joseph wilde weten hoelang Gods volk ‘dat onrecht en die onwettige verdrukking [zou] moeten verduren’.3
Het antwoord van de Heer dat ik daar in de gevangenis van Liberty las, raakte mij diep: ‘Mijn zoon, vrede zij uw ziel; uw tegenspoed en uw ellende zullen slechts van korte duur zijn; en dan, indien u het goed doorstaat, zal God u ten hemel verhogen.’4 Het is duidelijk dat tegenspoed ons loutert en voorbereidt op onze eeuwige, celestiale bestemming.5
De liefdevolle woorden van de Heiland, ‘Mijn zoon, vrede zij uw ziel’,6 raken mij persoonlijk en zijn in onze tijd zeer relevant. Ze herinneren mij aan de leringen die Hij zijn discipelen gaf.
Voorafgaand aan Christus’ lijden in de hof van Gethsémané en aan het kruis, gaf Hij zijn apostelen het gebod elkaar lief hebben, ‘zoals Ik u liefgehad heb’7 en troostte Hij hen vervolgens met deze woorden: ‘Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’8
Een van de meest treffende titels van onze Heer en Heiland, Jezus Christus, is ‘Vredevorst’.9 Uiteindelijk zal zijn koninkrijk gevestigd worden, en daarmee ook vrede en liefde.10 Wij kijken uit naar de heerschappij van de Messias tijdens het duizendjarig rijk.
In tegenstelling tot dit vooruitzicht op de heerschappij tijdens het duizendjarig rijk, weten we dat wereldvrede en harmonie nu ver te zoeken zijn.11 Nog nooit is het gebrek aan beschaafdheid zo groot geweest. We worden bedolven onder boze, opruiende taaluitingen en provocerende, verschrikkelijke daden die de rust en vrede geweld aandoen.
Vóór de wederkomst van Jezus Christus hoeven we niet op vrede in de wereld te rekenen. De Heiland leerde zijn apostelen dat zijn aardse bediening geen universele vrede teweeg zou brengen. Hij zei: ‘Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde.’12 Universele vrede maakte geen deel uit van Jezus’ eerste bediening. Nu is er evenmin sprake van universele vrede.
Innerlijke vrede ligt daarentegen wel binnen ons bereik, ondanks de boosheid, conflicten en verdeeldheid die onze wereld teisteren en stukmaken. Het is nog nooit zo belangrijk geweest om naar innerlijke vrede te streven. In een prachtige en geliefde nieuwe lofzang voor onze jongeren, van de hand van broeder Nik Day, getiteld ‘Christus geeft je rust’, staat: ‘Als er geen vrede heerst, vind je rust in Hem.’13 Gelukkig kwam deze lofzang net vóór de wereldwijde COVID-19-pandemie uit.
Deze lofzang bezingt op prachtige wijze het vredesideaal en bevestigt op gepaste wijze dat vrede in het leven en de zending van Jezus Christus verankerd ligt. President Joseph F. Smith heeft gezegd: ‘Die geest van vrede en liefde kan pas tot de wereld komen […] als de mensheid Gods waarheid en Gods boodschap aanneemt […], en zijn goddelijke macht en gezag erkent.’14
Hoewel we die universele vrede nooit uit het oog mogen verliezen, is het fijn om te weten dat we nu al innerlijke vrede kunnen hebben, zoals Christus onderwijst. Dat beginsel staat in de Leer en Verbonden: ‘Maar leer dat wie de werken van gerechtigheid doet, zijn loon ontvangen zal, ja, vrede in deze wereld en het eeuwige leven in de toekomende wereld.’15
Wat zijn die werken van gerechtigheid waarmee wij geschillen oplossen, ruzies ontzenuwen en vrede in deze wereld bevorderen? Alle leringen van Christus wijzen in die richting. Ik noem er een paar die volgens mij heel belangrijk zijn.
1. Heb God lief, houd u aan zijn geboden en vergeef iedereen
George Albert Smith werd in 1945 president van de kerk. Tijdens zijn jaren als apostel stond hij bekend als een vredelievende leider. De vijftien jaren die aan zijn presidentschap voorafgingen – gekenmerkt door de armoede in de crisisjaren en de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog – waren allesbehalve vredig geweest.
Toen de Tweede Wereldoorlog ten einde liep, herinnerde president Smith de heiligen in oktober 1945, in zijn eerste algemene conferentie als president, aan de uitnodiging van de Heiland om hun naasten lief te hebben en hun vijanden te vergeven. Hij zei: ‘Dat is de houding die alle heiligen der laatste dagen behoren te hebben als ze ooit in zijn tegenwoordigheid hopen te komen en van Hem een glorierijk “welkom thuis” willen horen.’16
2. Zoek de vruchten van de Geest
De apostel Paulus legt in zijn brief aan de Galaten het onderscheid uit tussen werken van gerechtigheid die ons toegang tot Gods koninkrijk geven, en werken die ons, zonder bekering, van Gods koninkrijk uitsluiten. De vruchten van de Geest die ons geschikt maken zijn ‘liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid [en] zelfbeheersing’.17 Paulus noemt ook elkaars lasten dragen en niet moe worden goed te doen.18 Onder de werken die niet rechtvaardig zijn, rekent hij vijandschap, woede-uitbarstingen en onenigheid.19
Een van de grote lessen in het Oude Testament betreft vader Abraham. Abraham en Lot, zijn neef, hadden veel bezittingen, maar ze merkten dat ze niet konden samenleven. Om de onenigheid een halt toe te roepen, liet Abraham Lot kiezen welk land hij wilde bezitten. Lot koos voor de Jordaanvlakte, die rijk aan water en vruchtbaar was. Abraham ging op de minder vruchtbare vlakten van Mamre wonen. In de Schriften lezen we dat Abraham zijn tenten opzette en ‘een altaar voor de Heere’ bouwde.20 Lot daarentegen ‘zette zijn tenten op tot bij Sodom’.21 De les is duidelijk: om in vrede met elkaar te leven, moeten we bereid zijn om compromissen te sluiten en onenigheid uit te bannen, zolang onze onkreukbaarheid niet in het gedrang komt. Koning Benjamin verwoordde het aldus: ‘U zult geen zin hebben om elkaar kwaad te doen, maar om vredig te leven.’22 Maar waar het gaat om gedrag dat met onze normen en leerstellige verplichtingen verband houdt, dienen we onwrikbaar en standvastig te blijven.
Als we de vrede willen hebben die de beloning van de werken van gerechtigheid is, moeten we onze tenten niet naar de wereld toegekeerd opzetten. We moeten onze tenten naar de tempel toegekeerd opzetten.
3. Gebruik uw keuzevrijheid en kies voor gerechtigheid
Vrede en keuzevrijheid zijn met elkaar verweven als twee onontbeerlijke elementen van het heilsplan. Zoals omschreven in het artikel over het evangeliethema ‘Agency and Accountability’ is ‘keuzevrijheid het vermogen en geschenk dat God ons heeft gegeven, waarmee we zelfstandig kunnen kiezen en handelen’.23 Keuzevrijheid is dus de kern van de persoonlijke groei en ervaring die ons tot zegen is in onze navolging van Christus.24
Keuzevrijheid was een belangrijk gespreksthema in de voorsterfelijke raadsvergadering in de hemel en het conflict tussen de volgelingen van Christus en de volgelingen van Satan.25 Als we hoogmoed en overheersend gedrag loslieten, en voor de Heiland kozen, zouden we Christus’ licht en zijn vrede hebben. Maar als mensen hun keuzevrijheid op een kwalijke en schadelijke manier uitoefenden, zou de innerlijke vrede in gevaar komen.
Ik ben er zeker van dat de vredige geruststelling die we daar in ons hart voelden, vergroot werd doordat we wisten wat de Heiland van de wereld voor ons zou doen. Dat wordt voortreffelijk uiteengezet in Predik mijn evangelie: ‘Naarmate we ons meer op de verzoening van Jezus Christus verlaten, kan Hij ons onze beproevingen, ziekte en pijn helpen doorstaan. Dan kunnen we met vreugde, vrede en troost vervuld worden. Alles wat scheef is aan het leven kan worden rechtgezet door de verzoening van Jezus Christus.’26
4. Bouw Zion in uw hart en bij u thuis op
We zijn kinderen van God en maken deel uit van zijn gezin. We maken ook deel uit van het gezin waarin we geboren zijn. Het gezin is een instituut dat het fundament is van zowel geluk als vrede. President Russell M. Nelson heeft ons geleerd – en tijdens de pandemie hebben we geleerd – dat de thuisgerichte, kerkgesteunde godsdienstbeleving ‘in elk gezin dat zijn woning […] in een heiligdom van geloof verandert, krachten [kan] vrijmaken’.27 Als we thuis die godsdienstbeleving hebben, zullen we ook de vrede van de Heiland hebben.28 We zijn ons ervan bewust dat velen onder u niet de zegeningen van een rechtschapen gezin hebben en regelmatig geconfronteerd worden met mensen die voor ongerechtigheid kiezen. De Heiland kan u de veiligheid en vrede bieden die u uiteindelijk tegen de levensstormen zullen beschermen en beschutten.
Ik verzeker u dat de vreugde, liefde en vervulling die u in een liefdevol rechtschapen gezin ervaart, zowel vrede als geluk brengen. Liefde en genegenheid zijn de kern van Zion in ons hart en bij ons thuis hebben.29
5. Volg de actuele aanwijzingen van onze profeet
Onze vrede neemt toe als we de profeet van de Heer, president Russell M. Nelson, volgen. We zullen zo dadelijk naar hem kunnen luisteren. Hij is vanaf de grondlegging van de wereld voorbereid op deze roeping. Zijn persoonlijke voorbereiding is opmerkelijk.30
Hij heeft ons geleerd dat we ‘voortdurend vrede en vreugde kunnen hebben, zelfs in roerige tijden’31 als we ernaar streven meer op onze Heiland, Jezus Christus, te lijken. Hij heeft de raad gegeven ons dagelijks te bekeren om de reinigende, genezende en versterkende macht van de Heer te ontvangen.32 Ik heb met eigen ogen gezien dat onze geliefde profeet openbaring uit de hemel kreeg en blijft krijgen.
We eren en steunen hem als profeet, maar we aanbidden onze hemelse Vader en onze Heiland, Jezus Christus. We worden door de Heilige Geest bediend.
Ik geef u mijn apostolisch getuigenis dat Jezus Christus, de Heiland en Verlosser van de wereld, zijn herstelde kerk leidt. Zijn leven en zoenoffer zijn de ware vredesbronnen. Hij is de Vredevorst. Ik getuig zeker en plechtig dat Hij leeft. In de naam van Jezus Christus. Amen.