Mga Leksiyon gikan sa Atabay

Ni Susan H. Porter

Unang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Primary

Kita makaduol ngadto sa Manluluwas alang sa kalig-on ug pagkaayo nga mohimo kanato nga matuman ang tanan diin kita gipadala dinhi aron atong buhaton.

Unsa ka dakong kalipay nga magkapundok uban sa matag usa kaninyo dinhi niining sesyon sa kababayen-an sa kinatibuk-ang komperensiya!

Nagdako ko sa kasadpang New York ug mitambong sa gamay nga branch sa Simbahan mga 32 ka kilometro gikan sa among panimalay. Samtang naglingkod ko sa klase sa Sunday School diha sa basement sa among karaang giabangan nga chapel uban ang akong amiga nga si Patti Jo, ako wala nagdahom nga malakip sa usa ka tibuok kalibotan nga sisterhood sa milyones nga mga kababayen-an.

Lima ka tuig ang miagi ang akong bana, si Bruce, grabe nga nagkasakit niadtong nagserbisyo kami uban sa mapahinungoron nga mga Santos diha sa Europe East Area. Kami mipauli sa panimalay, ug siya mitaliwan human lamang ang pipila ka semana. Ang akong kinabuhi kalit nga nausab. Ako nagmagul-anon ug mibati nga huyang ug tandogonon. Ako mihangyo sa Ginoo sa paggiya sa akong dalan: “Unsa man ang Imong gusto nga akong buhaton?”

Pipila ka semana human niadto, nagsusi ko sa akong mga sulat dihang ang usa ka gamay nga hulagway diha sa usa ka katalogo nakakuha sa akong atensiyon. Sa akong pagtan-aw og maayo, ako nakaamgo nga usa kadto ka paghulagway sa usa ka artist sa Samarianhon nga babaye uban ni Jesus diha sa atabay. Niana nga higayon ang Espiritu klaro nga misulti kanako: “Kana mao ang angay nimo nga buhaton.” Usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan midapit kanako sa pagduol ngadto sa Manluluwas ug magkat-on.

Ako gusto nga mopakigbahin kaninyo sa tulo ka leksiyon nga akong nakat-onan samtang ako nagpadayon sa pag-inom sa tubig gikan sa Iyang atabay sa “buhi nga tubig.”¹

Una: Ang Atong Nangagi ug ang Karon nga mga Kahimtang Dili Motino sa Atong Umaabot

Igsoon kong mga babaye, ako nasayod nga kadaghanan kaninyo mibati og sama sa akong gibati, dili sigurado unsaon pag-atubang ang lisod nga mga hagit ug pagkawala—pagkawala tungod kay ang inyong kinabuhi wala mahitabo sa paagi nga inyong gilaoman, giampo, ug giplano.

Bisan unsa pa ang atong mga kahimtang, ang atong mga kinabuhi sagrado ug adunay kahulogan ug katuyoan. Matag usa kanato usa ka hinigugmang anak nga babaye sa Dios, natawo nga adunay balaang kinaiyahan diha sa atong mga kalag.

Ang atong Manluluwas, si Jesukristo, pinaagi sa Iyang maulaong sakripisyo, mihimo niini nga posible alang kanato nga malimpyo ug mamaayo, naghimo kanato sa pagtuman sa atong katuyoan dinhi sa yuta bisan pa man sa mga desisyon sa mga sakop sa pamilya, sa atong estado sa kaminyoon, pisikal o mental nga kahimsog, o bisan sa lahi nga kahimtang.

Hunahunaa ang babaye diha sa atabay. Unsa kaha ang iyang kinabuhi kaniadto? Si Jesus nasayod nga siya kaniadto adunay lima ka bana ug sa kasamtangan dili minyo sa lalaki nga iyang gikaipon. Ug gani, bisan pa sa kalisdanan sa iyang kinabuhi, usa sa unang pamahayag sa Manluluwas sa publiko nga Siya mao ang Mesiyas gihimo ngadto kaniya. Siya miingon, “Ako nga nakigsulti kanimo mao siya.”²

Siya nahimong gamhanan nga saksi, namahayag niadtong anaa diha sa iyang lungsod nga si Jesus mao ang Kristo. “Ug daghang mga Samarianhon sa maong lungsod misalig kaniya tungod sa panghimatuod sa babaye.”³

Ang iyang nangagi ug ang karon nga mga kahimtang dili motino sa iyang umaabot. Sama kaniya, kita makapili nga moduol ngadto sa Manluluwas karon alang sa kalig-on ug pagkaayo nga mohimo kanato nga matuman ang tanan diin kita gipadala dinhi aron atong buhaton.

Ikaduha: Ang Gahom ania Kanato

Diha sa usa ka pamilyar nga bersikulo sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ang Ginoo nag-awhag sa mga kababayen-an ug kalalakin-an nga mahimong “matinguhaon nga moapil diha sa usa ka maayo nga katuyoan, ug mobuhat og daghan nga mga butang diha sa ilang kaugalingon nga gawasnon nga kabubut-on, ug magpahinabo sa daghan nga pagkamatarong; kay ang gahom anaa kanila.”⁴

Igsoong mga babaye, ang gahom anaa kanato sa pagpahinabo sa daghan nga pagkamatarong!

Si Presidente Nelson mipamatuod, “Ang matag babaye ug matag lalaki kinsa mohimo og mga pakigsaad uban sa Dios ug motuman niadto nga mga pakigsaad, ug kinsa takos nga moapil sa mga ordinansa sa pagkapari, direktang makaangkon sa gahom sa Dios.”⁵

Akong nahibaloan nga samtang kita maningkamot sa pagtahod sa sagrado nga mga pakigsaad nga gihimo sa bunyag ug diha sa balaang mga templo, ang Ginoo mopanalangin kanato “sa Iyang makaayo, makapalig-on nga gahom” ug uban ang “espirituwal nga mga panabot ug mga pagkaamgo nga [kita] wala sukad.”⁶

Ikatulo: “Gikan sa Gagmay nga mga Butang Magagikan ang mga Dagko”⁷

Diha sa Wali sa Ibabaw sa Bungtod, si Jesus mitudlo sa Iyang mga disipulo, “Kamo mao ang asin alang sa yuta”⁸ ug “Kamo mao ang kahayag alang sa kalibotan.”⁹ Sa ulahi iyang gitandi ang pagtubo sa gingharian sa langit ngadto sa igpapatubo nga, “gikuha sa usa ka babaye, ug gilubong niya diha sa tulo ka takos nga harina, hangtod gikapatuboan ang tanan.”¹⁰

Asin
Igpapatubo
Kahayag

Bisan gagmay ra kaayo kini, ang matag usa makaapekto sa tanan nga naglibot niini. Ang Manluluwas nagdapit kanato sa paggamit sa Iyang gahom nga mahimong sama sa asin, igpapatubo, ug kahayag.

Asin

Katingalahan kon unsa kadako ang kalainan sa pagbutang og asin nga maoy makapalami sa unsay atong kaunon. Ug gani ang asin maoy usa sa pinakabarato ug pinakayano nga mga sangkap.

Diha sa libro sa 2 Mga Hari, atong mabasa ang bahin sa “usa ka dalagita,”¹¹ kinsa nabihag sa mga Sirianhon ug nahimong tig-alagad sa asawa ni Naaman, ang kapitan sa Sirianhon nga kasundalohan. Siya sama sa asin; siya batan-on, walay kalibotanong importansiya, ug ang iyang kinabuhi isip usa ka ulipon sa langyaw nga nasod klaro nga wala niya gitinguha.

Hinoon, siya misulti og duha ka kapahayag uban ang gahom sa Dios, nagmatuod ngadto sa asawa ni Naaman: “Maayo unta nga makaadto ang akong agalon sa propeta nga atua sa Samaria! aron ayohon siya sa iyang sanla.”¹²

Ang iyang mga pulong sa hugot nga pagtuo gipasa ngadto kang Naaman, kinsa milihok sumala sa iyang mga pulong, nagtugot kaniya [Naaman] nga mamaayo sa pisikal ug espirituwal nga paagi.

Kita sa kasagaran motutok diha sa mga sulugoon kinsa mikumbinser ni Naaman sa pagkaligo diha sa suba sa Jordan, ingon sa gisugo ni Eliseo, apan si Naaman dili gani makaadto sa pultahan ni Eliseo kon wala ang “usa ka dalagita.”

Mahimong bata pa kamo o gibati ninyo nga walay importansiya, apan mahimo kamong sama sa asin diha sa inyong pamilya ug sa inyong komunidad.

Igpapatubo

Nakakaon na ba kamo og pan nga walay igpapatubo? Unsaon man ninyo sa paghulagway niini? Bus-ok? Bug-at? Gahi? Bisan gamay ra nga igpapatubo, ang pan motubo, modako nga mahimong gaan ug humok.

Kon atong dapiton ang gahom sa Dios diha sa atong mga kinabuhi, kita makapuli sa “espiritu sa kasub-anan”¹³ uban sa makadasig nga mga panglantaw nga makapabayaw sa uban ug makahatag og luna alang sa mga kasingkasing nga mamaayo.

Bag-ohay lang ang usa nako ka higala naghigda diha sa katre sa buntag sa Pasko, nga hilabihan ang kasubo. Ang iyang mga anak nagpakilooy kaniya sa pagbangon; bisan pa niana, siya napuno sa kasakit sa iyang naghulat nga diborsiyo. Naghigda nga naghilak, iyang gibubo ang iyang tanang hunahuna ug pagbati diha sa pag-ampo ngadto sa iyang Langitnong Amahan, misumbong Kaniya sa iyang kasagmuyo.

Samtang gitapos niya ang iyang pag-ampo, ang Espiritu mihunghong kaniya nga ang Ginoo nasayod sa iyang kasakit. Siya napuno sa Iyang kalooy alang kaniya. Kining sagrado nga kasinatian nagpamatuod sa iyang mga emosyon ug naghatag kaniya og paglaom nga wala siya mag-inusara nga nagbangotan. Siya mibarog, migawas, ug mihimo ug snowman uban sa iyang mga anak, gipulihan ang kabug-at sa kabuntagon sa katawa ug kalipay.

Kahayag

Unsay kadak-on ang kahayag nga gikinahanglan aron molusot sa kangitngit sa usa ka lawak? Usa ka gamay nga silaw. Ug kana nga silaw sa kahayag diha sa usa ka mangitngit nga dapit mahimo nga gikan sa gahom sa Dios nga anaa kanimo.

Bisan og mobati ka nga nag-inusara samtang ang mga unos sa kinabuhi mapuwersahon, ikaw makapadan-ag og kahayag diha sa kangitngit sa dili pagsinabtanay, pagkalibog, ug pagkawalay pagtuo. Ang imong kahayag sa hugot nga pagtuo diha ni Kristo mahimong makanunayon ug sigurado, naggiya niadtong naglibot kanimo ngadto sa kaluwasan ug kalinaw.

Igsoong mga babaye, ang mga kasingkasing mahimong mabag-o ug ang mga kinabuhi mapanalanginan kon kita magtanyag og usa ka kusi nga asin, usa ka kutsara nga igpapatubo, ug usa ka silaw sa kahayag.

Ako mopamatuod nga ang Manluluwas mao ang asin diha sa atong mga kinabuhi, nagdapit kanato sa pagtilaw sa Iyang hilabihan nga kalipay ug gugma.¹⁴ Siya mao ang igpapatubo kon ang atong mga kinabuhi malisod, magdala kanato og paglaum¹⁵ ug magkuha sa atong mga kabug-at¹⁶ pinaagi sa Iyang dili hitupngan nga gahom ug matubsanon nga gugma.¹⁷ Siya mao ang atong kahayag,¹⁸ nagdan-ag sa atong dalan pauli sa panimalay.

Ako nag-ampo nga kita makaduol ngadto sa Manluluwas, sama sa babaye diha sa atabay, ug moinom sa Iyang buhi nga tubig. Uban ang katawhan sa Samaria, kita makapahayag, “Kami nagatuo, … kay kami na gayod mao ang nakadungog kaniya, ug among naila nga siya sa pagkatinuod mao ang Kristo, ang Manluluwas sa kalibotan.”¹⁹ Sa ngalan ni Jesukristo, amen.