கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சியமளிக்கும் வாய்ப்பை ஒருபோதும் விட்டுவிடாதே
கிறிஸ்துவிடம் நெருங்கி வந்து நமக்காக சாட்சியமளிப்பதற்கான நமது விருப்பத்தின் மீது உண்மையான மகிழ்ச்சி தங்கியுள்ளது.
ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இன்று, நமது அன்புக்குரிய தீர்க்கதரிசி, தலைவர் ரசல் எம். நெல்சனை, பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களின் இயேசு கிறிஸ்து சபையின் தலைவராக, இந்த குறிப்பிடத்தக்க வளர்ச்சி மற்றும் வெளிப்பாட்டின் கர்த்தரின் வாயாக ஆதரிக்க நமது கைகளை நாம் உயர்த்தினோம். அவர் மூலம், எண்ணற்ற அழைப்புகளைப் பெற்றுள்ளோம், நம்முடைய இரட்சகராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் மீது நம் வாழ்க்கையை மையமாகக் கொண்டால், மகிமையான ஆசீர்வாதங்கள் வாக்களிக்கப்பட்டுள்ளன.
2011-ல், பிரேசிலில் உள்ள அழகான குரிடிபாவில் நான் என் கணவருடன் ஊழியத் தலைவர்களாகச் சேவை செய்து கொண்டிருந்தபோது, ஒரு கூட்டத்தின்போது என்னுடைய தொலைபேசி ஒலித்தது. அதை அமைதிப்படுத்த அவசரப்பட்டு, என் தந்தையிடமிருந்து அழைப்பு வந்ததைக் கவனித்தேன். “வணக்கம், அப்பா!” என்று பதிலளிப்பதற்காக நான் கூட்டத்திலிருந்து விரைவாக வெளியேறினேன்.
எதிர்பாராத விதமாக, அவரது குரல் உணர்ச்சியால் நிறைந்திருந்தது: “வணக்கம், போனி. நான் உன்னிடம் ஒன்று சொல்ல வேண்டும். எனக்கு ALS இருப்பது கண்டறியப்பட்டது.”
என் மனம் குழப்பத்தில் சுழன்றது, “பொறுங்கள்! ALS என்றால் என்ன?”
“என் உடல் மெதுவாக மூடப்படும்போது என் மனம் விழிப்புடன் இருக்கும்” என்று அப்பா ஏற்கனவே விளக்கிக் கொண்டிருந்தார்.
இந்த துயரமான செய்தியின் தாக்கங்களுடன் நான் போரிடத் துவங்கியபோது எனது முழு உலகமும் மாறுவதை உணர்ந்தேன். ஆனால் அந்த மறக்க முடியாத நாளில் அவர் சொன்ன கடைசி வாக்கியம்தான் என் இருதயத்தில் நிரந்தர இடத்தைப் பிடித்தது. என் அன்பான அப்பா அவசரமாக சொன்னார், “போனி, கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சியமளிக்கும் வாய்ப்பை ஒருபோதும் விட்டுவிடாதே.”
நான் பல வருடங்களாக அப்பாவின் அறிவுரையை சிந்தித்து ஜெபித்திருக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சியமளிக்கும் வாய்ப்பை ஒருபோதும் விட்டுவிடக்கூடாது என்பதன் அர்த்தம் என்ன என்பதை நான் முழுமையாக அறிய நான் அடிக்கடி என்னையே கேட்டேன்.
நான் எப்போதாவது மாதத்தின் முதல் ஞாயிறு அன்று நின்று கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சி கொடுத்திருக்கிறேன். ஒரு பாடத்தின் ஒரு பகுதியாக சுவிசேஷ சத்தியங்களைப்பற்றி நான் பலமுறை சாட்சியமளித்திருக்கிறேன். நான் தைரியமாக சத்தியத்தைக் கற்பித்தேன் மற்றும் கிறிஸ்துவின் தெய்வீகத்தை ஒரு ஊழியக்காரனாக அறிவித்தேன்.
ஆனாலும் இந்த வேண்டுகோள் மிகவும் தனிப்பட்டதாக உணரப்பட்டது! “போனி, உலகம் உன்னை முந்த விடாதே! என்று அவர் சொல்வது போல் தோன்றியது. இரட்சகருடனான உங்கள் உடன்படிக்கைகளுக்கு உண்மையாக இருங்கள். ஒவ்வொரு நாளும் அவருடைய ஆசீர்வாதங்களை அனுபவிக்க முயலுங்கள், மேலும் பரிசுத்த ஆவியின் மூலம் உங்கள் வாழ்க்கையில் அவருடைய வல்லமையையும் பிரசன்னத்தையும் சாட்சியமளிக்க முடிபவராக இருங்கள்!”
நாம் ஒரு வீழ்ச்சியுற்ற உலகில் வாழ்கிறோம், கவனச்சிதறல்கள் நம் கண்களையும் இருதயங்களையும் பரலோகத்திற்குப் பதிலாக கீழ்நோக்கி இணைக்கின்றன. 3 நேபி 11,லிலுள்ள நேபியர்களைப் போலவே, நமக்கு இயேசு கிறிஸ்து தேவை. இவ்வளவு குழப்பங்களையும் அழிவுகளையும் அனுபவித்த மக்கள் மத்தியில் அங்கே உங்களை நீங்கள் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியுமா? கர்த்தரின் தனிப்பட்ட அழைப்பைக் கேட்டால் அது எதைப் போலிருக்கும்?
“பூமியனைத்தின் தேவன் நான் என்பதையும், உலகத்தினுடைய பாவத்திற்காக அடிக்கப்பட்டிருக்கிறேன் என்பதையும் நீங்கள் அறியத்தக்கதாக, எழுந்து வந்து உங்கள் கைகளை என் விலாவினுள் போட்டு என் கைகளிலும் என் கால்களிலும் உள்ள ஆணிகளின் தழும்புகளை உணருங்கள்.
“மேலும் … திரளானோர் … ஒவ்வொருவராக … போய் தங்கள் கண்களால் கண்டும், தங்கள் கைகளால் உணர்ந்தும் அவர்களாகவே அறிந்து, சாட்சி கொடுத்தார்கள்.”1
இந்த நேபியர்கள் ஆவலுடன் முன்னோக்கிச் சென்று அவரது விலாவினுள் தங்கள் கைகளைத் திணித்து, அவருடைய பாதங்களில் உள்ள ஆணிகளின் தழும்புகளை உணர்ந்தனர், இதனால் அவர் கிறிஸ்து என்று அவர்களே சாட்சியாக இருந்தனர். இதேபோல், இந்த ஆண்டு புதிய ஏற்பாட்டில் நாம் படித்த பல விசுவாசமிக்க மக்கள் கிறிஸ்துவின் வருகைக்காக ஆவலுடன் காத்திருந்தனர். பின்னர் அவர்கள் தங்கள் வயல்களிலிருந்தும், பணிப் மேசைகளிலிருந்தும், சாப்பாட்டு மேசைகளிலிருந்தும் இறங்கி, அவரைப் பின்தொடர்ந்து, அவர் மேல் விழுந்து, அவரைச் சூழ்ந்து, அவருடன் அமர்ந்தனர். வேதங்களில் உள்ள திரளான மக்களைப் போல நாமும் சாட்சி கொடுக்க ஆவலாக உள்ளோமா? நாம் தேடும் ஆசீர்வாதங்கள் அவர்களின் தேவையைவிட குறைவானதா?
இரட்சகர் நேபியர்களை அவர்களது ஆலயத்தில் சரீர ரீதியாகச் சந்தித்தபோது, தூரத்தில் நின்று அவரைப் பார்க்காமல், அவரைத் தொடவும், மனிதகுலத்தின் இரட்சகரின் யதார்த்தத்தை உணரவும் அவரது அழைப்பு இருந்தது. இயேசு கிறிஸ்துவின் தனிப்பட்ட சாட்சியைப் பெறுவதற்கு நாம் எப்படி நெருங்கி வரலாம்? இது என் தந்தை எனக்கு கற்பிக்க முயற்சித்ததில் ஒரு பகுதியாக இருக்கலாம். கிறிஸ்துவின் பூமிக்குரிய ஊழியத்தின் போது அவருடன் நடந்தவர்கள் போன்ற சரீர நெருக்கத்தை நாம் அனுபவிக்காவிட்டாலும், பரிசுத்த ஆவியின் மூலம் நாம் ஒவ்வொரு நாளும் அவருடைய வல்லமையை அனுபவிக்க முடியும்! நமக்குத் தேவையான அளவு!
உலகெங்கிலும் உள்ள இளம் பெண்கள் கிறிஸ்துவைத் தேடுவதைப்பற்றியும், தினசரி தனிப்பட்ட சாட்சியைப் பெறுவதைப்பற்றியும் எனக்கு நிறைய கற்றுக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். அவர்களில் இருவரின் ஞானத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்:
லிவி தனது வாழ்நாள் முழுவதும் பொது மாநாட்டைப் பார்த்தார். உண்மையில், அவரது வீட்டில் அவர்கள் பாரம்பரியமாக ஐந்து கூட்டங்களையும் ஒரு குடும்பமாக பார்க்கிறார்கள். கடந்த காலத்தில், லிவிக்கான மாநாடு என்பது படம் வரைதல் அல்லது எப்போதாவது திட்டமிடப்படாத தூக்கத்தில் மூழ்குவதைக் குறிக்கிறது. ஆனால் கடந்த அக்டோபர் மாதம் நடைபெற்ற பொது மாநாடு வித்தியாசமானது. அது தனிப்பட்டதாக மாறியது.
இந்த நேரத்தில், லிவி ஆர்வமுள்ள பங்கேற்பவராக இருக்க முடிவு செய்தார். அவர் தனது தொலைபேசியில் அறிவிப்புகளை நிறுத்தினார் மற்றும் பரிசுத்த ஆவியிடமிருந்து எண்ணங்களை குறித்துக்கொண்டார். அவள் கேட்கவும் செய்யவும் தேவன் விரும்பிய குறிப்பிட்ட காரியங்களை உணர்ந்ததால் அவள் ஆச்சரியப்பட்டாள். இந்த முடிவு அவரது வாழ்க்கையில் உடனடியாக மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அவளுடைய நண்பர்கள் அவளை ஒரு பொருத்தமற்ற திரைப்படத்திற்கு அழைத்தனர். அவள் பதிலளித்தாள், “மாநாட்டின் வார்த்தைகளும் பரிசுத்த ஆவியும் என் இருதயத்தில் திரும்புவதை நான் உணர்ந்தேன், அவர்களின் அழைப்பை நான் மறுத்ததை நானே கேட்டேன்.” அவள் தன் தொகுதியில் இரட்சகரின் சாட்சியையும் பகிர்ந்துகொண்டாள்.
இந்த நிகழ்வுகளுக்குப் பிறகு, “ஆச்சரியமான விஷயம் என்னவென்றால், இயேசுவே கிறிஸ்து என்று நானே சாட்சியமளித்ததைக் கேட்டபோது, பரிசுத்த ஆவியானவர் அதை மீண்டும் எனக்கு உறுதிப்படுத்தியதை உணர்ந்தேன்.”
லிவி மாநாட்டு வார இறுதியின் மேற்பரப்பில் ஒரு கல் போல் தவிர்க்கவில்லை; அவள் மனதையும் ஆவியையும் உள்வாங்கி, அங்கே இரட்சகரைக் கண்டாள்.
பின்னர் அங்கே மேடி இருந்தார். அவரது குடும்பத்தினர் சபைக்குச் செல்வதை நிறுத்தியபோது, மேடி என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் குழப்பமடைந்தார். குறிப்பிடத்தக்க ஒன்று காணவில்லை என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். எனவே, 13 வயதில், மேடி தனியாக சபைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள். தனியாக இருப்பது சில சமயங்களில் கடினமாகவும் சங்கடமாகவும் இருந்தாலும், சபையில் இரட்சகரைக் கண்டுபிடிக்க முடியும் என்பதை அவள் அறிந்திருந்தாள், மேலும் அவர் இருக்கும் இடத்தில் இருக்க விரும்பினாள். அவள் சொன்னாள், “சபையில், என் ஆத்துமா வீட்டில் இருப்பது போல் உணர்ந்தேன்.”
மேடி தனது குடும்பம் என்றென்றும் ஒன்றாக முத்திரிக்கப்பட்டுள்ளது என்ற உண்மையைப் பற்றிக் கொண்டாள். அவள் தன் இளைய சகோதரர்களை சபைக்கு அழைத்து வரவும், வீட்டில் அவர்களுடன் வேதங்களைப் படிக்கவும் தொடங்கினாள். இறுதியில் அவளுடைய அம்மா அவர்களுடன் சேர ஆரம்பித்தாள். மேடி தனது தாயிடம் ஒரு ஊழியப்பணியைச் செய்ய விரும்புவதாகக் கூறினார், மேலும் அவளுடன் ஆலயத்திற்குச் செல்ல தயாராக இருக்க முடியுமா என்று கேட்டாள்.
இன்று மேடி எம். டி. சியில் இருக்கிறாள். அவள் சேவை செய்கிறாள். அவள் கிறிஸ்துவுக்கு சாட்சியாக இருக்கிறாள். அவளுடைய உதாரணம் அவளுடைய பெற்றோர் இருவரையும் ஆலயத்திற்குத் திரும்பவும், கிறிஸ்துவிடம் திரும்பவும் வழிநடத்த உதவியது.
லிவியையும் மேடியையும் போலவே, நாம் கிறிஸ்துவைத் தேடும் போது, ஆவியானவர் பல்வேறு சூழ்நிலைகளில் அவரைப்பற்றி சாட்சி கொடுப்பார். நாம் உபவாசித்து, ஜெபித்து, காத்திருந்து, மற்றும் முன்னோக்கித் தொடரும்போது இந்த பரிசுத்த ஆவியின் சாட்சிகள் நிகழ்கின்றன. ஆலயத்தில் அடிக்கடி ஆராதிப்பது, தினமும் மனந்திரும்புதல், வேதங்களைப் படிப்பது, சபை மற்றும் வேதப் படிப்பில் கலந்துகொள்வது, நமது கோத்திரத்தலைவனின் ஆசீர்வாதங்களைச் சிந்திப்பது, நியமங்களை தகுதியுடன் பெறுவது, பரிசுத்த உடன்படிக்கைகளை மதிப்பது போன்றவற்றின் மூலம் கிறிஸ்துவுடனான நமது நெருக்கம் அதிகரிக்கிறது. இவை அனைத்தும் நம் மனதை தெளிவுபடுத்துவதற்கு ஆவியானவரை அழைக்கின்றன, மேலும் அவை கூடுதல் பாதுகாப்பைக் கொண்டு வருகின்றன. ஆனால் கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சியமளிப்பதற்கான பரிசுத்தமான வாய்ப்புகளாக நாம் அவற்றை மதிக்கிறோமா?
நான் பலமுறை ஆலயத்திற்குச் சென்றிருக்கிறேன், ஆனால் நான் கர்த்தரின் வீட்டில் வழிபடும்போது, அது என்னை மாற்றுகிறது. சில சமயங்களில் உபவாசம் இருக்கும் போது, நான் பசியுடன் இருப்பதைக் காண்கிறேன், ஆனால் மற்ற நேரங்களில், நான் ஒரு நோக்கத்துடன் ஆவியானவருடன் விருந்துண்ணுகிறேன். நான் சில நேரங்களில் முணுமுணுத்த ஜெபங்களை திரும்பத் திரும்ப செய்திருக்கிறேன், ஆனால் நான் ஜெபத்தின் மூலம் கர்த்தருடன் ஆலோசனையைப் பெற ஆர்வத்துடன் வந்தும் இருக்கிறேன்.
இந்த பரிசுத்த பழக்க வழக்கங்களை சரிபார்ப்புப் பட்டியலுக்கு அல்லாமல், சாட்சிகளாக மாற்றுவதில் வல்லமை உள்ளது. செயல்முறை படிப்படியாக இருக்கும், ஆனால் தினசரி, சுறுசுறுப்பான பங்கேற்பு மற்றும் கிறிஸ்துவுடன் நோக்கமுள்ள அனுபவங்களுடன் வளரும். நாம் தொடர்ந்து அவருடைய போதனைகளில் பங்குகொண்டு செயல்படும்போது, நாம் அவரைப்பற்றிய சாட்சியைப் பெறுகிறோம்; நாம் அவருடனும் நமது பரலோக பிதாவுடனும் ஒரு உறவை உருவாக்குகிறோம். நாமும் அவர்களைப் போல் ஆக ஆரம்பிக்கிறோம்.
கர்த்தருடைய சத்தத்தைக் கேட்பது கடினமாக இருக்கும் அளவுக்கு சத்துரு அதிக சத்தத்தை உருவாக்குகிறான். நமது உலகம், நமது சவால்கள், நமது சூழ்நிலைகள் அமைதியாக இருக்காது, ஆனால் கிறிஸ்துவின் காரியங்களைத் தெளிவாகக் “கேட்க” நாம் பசியும் தாகமும் கொண்டிருக்கலாம்.2 ஒவ்வொரு நாளும் நம் இரட்சகரின் மீது நாம் சார்ந்திருப்பதை மையமாகக் கொண்டு வரும் சீஷத்துவம் மற்றும் சாட்சியின் தசை நினைவை நாம் உருவாக்க வேண்டும்.
என் தந்தை மறைந்து 11 வருடங்களுக்கு மேலாகிறது, ஆனால் அவரது வார்த்தைகள் எனக்குள் உயிர்ப்புடன் உள்ளன. “போனி, கிறிஸ்துவைப்பற்றி சாட்சியமளிக்கும் வாய்ப்பை ஒருபோதும் விட்டுவிடாதே.” அவருடைய அழைப்பை ஏற்று என்னுடன் சேர உங்களை அழைக்கிறேன். எல்லா இடங்களிலும் கிறிஸ்துவைத் தேடுங்கள், அவர் இருக்கிறார் என்று நான் உறுதியளிக்கிறேன்!3 உண்மையான மகிழ்ச்சி கிறிஸ்துவிடம் நெருங்கி வந்து நமக்காக சாட்சியமளிப்பதற்கான நமது விருப்பத்தின் மீது தங்கியுள்ளது.
கடைசி நாட்களில், “முழங்கால்கள் யாவும் முடங்கும், சகல நாவும் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு முன்பாக அறிக்கையிடும்” என்பதை நாம் அறிவோம்.4 இந்தச் சாட்சி இப்போது நமக்கு வழக்கமான, இயல்பான அனுபவமாக மாற நான் ஜெபிக்கிறேன், மகிழ்ச்சியுடன் சாட்சியமளிக்க ஒவ்வொரு வாய்ப்பையும் பயன்படுத்துவோம்: இயேசு கிறிஸ்து ஜீவிக்கிறார்!
நான் அவரை எவ்வாறு நேசிக்கிறேன். “நித்திய ஜீவனை [நம்] அனைவருக்கும் ஒரு சாத்தியமாகவும், அழியாமையை ஒரு யதார்த்தமாகவும் ஆக்கிய” அவரது எல்லையற்ற பாவநிவர்த்திக்காக நான் எவ்வளவு நன்றியுள்ளவளாக இருக்கிறேன்.5 அவருடைய நற்குணத்தையும், மகத்தான மகிமையையும் இயேசு கிறிஸ்துவாகிய, அவருடைய பரிசுத்த நாமத்தில் நான் சாட்சியாகச் சொல்கிறேன், ஆமென்.