Τέλεση διακονίας
Ας προσεγγίσουμε τους άλλους και ας φροντίσουμε όπως θα το έκανε ο Σωτήρας μας, ειδικά εκείνους στους οποίους έχουμε το προνόμιο από αγάπη και ανάθεση να τελούμε διακονία.
Αγαπητοί αδελφοί και αγαπητές αδελφές μου, φίλοι, καλώς ήλθατε στη γενική συνέλευση!
Μετά τη γενική συνέλευση τον περασμένο Οκτώβριο, η αδελφή Γκονγκ και εγώ περπατήσαμε στο Κέντρο Συνελεύσεων για να πούμε γεια και να ακούσουμε τις εμπειρίες σας σχετικώς με το Ευαγγέλιο.
Τα μέλη μας από το Μεξικό είπαν: “Hoy es el tiempo de México” [«Σήμερα είναι ο καιρός του Μεξικού»].
Μάθαμε ότι η Γκίλλυ και η Μαίρη είναι φίλες από την Αγγλία. Όταν η Μαίρη προσεχώρησε στην Εκκλησία, έχασε το σπίτι που ζούσε. Η Γκίλλυ, μεγαλόψυχα, προσκάλεσε τη Μαίρη να έρθει να μείνει μαζί της. Γεμάτη πίστη, η Γκίλλυ λέει: «Ποτέ δεν αμφέβαλλα ότι ο Κύριος είναι μαζί μου». Στη συνέλευση, η Γκίλλυ είχε επίσης μία χαρούμενη συνάντηση με την αδελφή ιεραπόστολο που την δίδαξε πριν από 47 χρόνια.
Ο Τζεφ και η σύζυγός του, η Μελίσσα, παρευρίσκονταν στη γενική συνέλευση για πρώτη φορά. Ο Τζεφ έπαιζε επαγγελματικό μπέιζμπολ (ήταν κυνηγός) και τώρα είναι αναισθησιολόγος. Μου είπε: «Προς μεγάλη μου έκπληξη, προχωρώ προς το βάπτισμα, επειδή αισθάνομαι ότι είναι ο πιο αυθεντικός και έντιμος τρόπος να ζει κανείς».
Νωρίτερα, η Μελίσσα είχε ζητήσει συγγνώμη από τον αδελφό τέλεσης διακονίας του Τζεφ: «Ο Τζεφ δεν θέλει “λευκά πουκάμισα” στο σπίτι μας». Ο αδελφός που τελεί διακονία είπε: «Θα βρω έναν τρόπο». Τώρα αυτός και ο Τζεφ είναι καλοί φίλοι. Στη βάπτιση του Τζεφ, συνάντησα ένα εκκλησίασμα Αγίων των Τελευταίων Ημερών τους οποίους αγαπούν ο Τζεφ, η Μελίσσα και η κόρη τους, Σάρλοτ.
Ως οπαδοί του Ιησού Χριστού, επιζητούμε να τελούμε διακονία στους άλλους όπως θα έκανε Εκείνος, επειδή ζωές περιμένουν να αλλάξουν.
Όταν η Πέγκυ μου είπε ότι ο άνδρας της, Τζων, μετά από 31 χρόνια γάμου, επρόκειτο να βαπτισθεί, ρώτησα τι είχε αλλάξει.
Η Πέγκυ είπε: «Ο Τζων και εγώ μελετούσαμε το Έλα, ακολούθα με σχετικά με την Καινή Διαθήκη και ο Τζων ρώτησε για τη διδαχή της Εκκλησίας».
Η Πέγκυ είπε: «Ας προσκαλέσουμε τους ιεραποστόλους».
Ο Τζων είπε: «Όχι τους ιεραποστόλους – εκτός κι αν μπορεί να έλθει ο φίλος μου». Πάνω από 10 χρόνια τώρα, ο αδελφός που τελεί διακονία στον Τζων είχε γίνει ο έμπιστος φίλος του. (Σκέφτηκα: Τι θα γινόταν αν ο αδελφός που τελούσε διακονία στον Τζων είχε σταματήσει να έρχεται ύστερα από ένα, δύο ή εννέα χρόνια;)
Ο Τζων άκουσε. Διάβασε το Βιβλίο του Μόρμον με πραγματική πρόθεση. Όταν οι ιεραπόστολοι προσκάλεσαν τον Τζων να βαπτισθεί, είπε ναι. Η Πέγκυ είπε: «Έπεσα από την καρέκλα μου και άρχισα να κλαίω».
Ο Τζων είπε: «Άλλαξα καθώς πλησίαζα τον Κύριο». Αργότερα, ο Τζων και η Πέγκυ επισφραγίσθηκαν στον άγιο ναό. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Τζων απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών. Η Πέγκυ λέει: «Ο Τζων ήταν πάντοτε καλός άνθρωπος, αλλά έγινε διαφορετικός με έναν όμορφο τρόπο, αφού βαπτίσθηκε».
Η αδελφή Γκονγκ και εγώ γνωρίσαμε τον Μεμπ και την Τζέννυ μέσω βίντεο κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID. (Γνωρίσαμε πολλά υπέροχα ζευγάρια και άτομα μέσω βίντεο κατά τη διάρκεια του COVID, που παρουσίασαν το καθένα ο πρόεδρος πασσάλου τους κατόπιν προσευχής.)
Ο Μεμπ και η Τζέννυ είπαν ταπεινά ότι οι ανησυχίες στη ζωή τους τούς έκαναν να αναρωτιούνται αν ο γάμος τους στον ναό θα μπορούσε να σωθεί και, αν γινόταν αυτό, πώς. Πίστευαν ότι η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού και οι δεσμεύσεις της διαθήκης θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν.
Φαντασθείτε τη χαρά μου, όταν ο Μεμπ και η Τζέννυ έλαβαν νέα εγκριτικά ναού και πήγαν ξανά μαζί στον οίκο του Κυρίου. Αργότερα, ο Μεμπ κόντεψε να πεθάνει. Τι ευλογία είναι που ο Μεμπ και η Τζέννυ έχουν αποκαταστήσει τις σχέσεις διαθήκης με τον Κύριο και μεταξύ τους, και νιώθουν την αγάπη από την τέλεση διακονίας πολλών γύρω τους.
Όπου πάω, μαθαίνω με ευγνωμοσύνη από εκείνους που τελούν διακονία και φροντίζουν όπως θα έκανε ο Σωτήρας μας.
Στο Περού, η αδελφή Γκονγκ και εγώ συναντήσαμε τον Σαλβαδόρ και τα αδέλφια του1. Ο Σαλβαδόρ και τα αδέλφια του είναι ορφανά. Ήταν τα γενέθλια του Σαλβαδόρ. Οι ηγέτες της Εκκλησίας και τα μέλη που με πίστη τελούν διακονία σε αυτήν την οικογένεια με εμπνέουν. «Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι… είναι τούτη: Να επισκέπτε[στε] τους ορφανούς και τις χήρες»2, «να βο[ηθάτε] τους αδύναμους, [να σηκώνετε] τα χέρια που κρέμονται προς τα κάτω και [να ενισχύετε] τα τρεμάμενα γόνατα»3.
Στο Χονγκ Κονγκ, ένας πρόεδρος απαρτίας πρεσβυτέρων αναφέρει σεμνά πώς η απαρτία τους διευθύνει στο 100 τοις εκατό συνεντεύξεις τέλεσης διακονίας. «Οργανώνουμε με προσευχή συντροφιές, ώστε όλοι να μπορούν να φροντίζουν κάποιον και να τους φροντίζουν» λέει. «Ρωτάμε τακτικά κάθε συντροφιά για εκείνους προς τους οποίους τελούν διακονία. Δεν συμπληρώνουμε απλώς έναν κατάλογο, τελούμε διακονία προς εκείνους που φροντίζουν τον λαό μας».
Στην Κινσάσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, ο Πρόεδρος Μπόκολο αναφέρει πώς ο ίδιος και η οικογένειά του προσεχώρησαν στην Εκκλησία στη Γαλλία. Μία ημέρα, καθώς διάβαζε την πατριαρχική ευλογία του, το Πνεύμα ενέπνευσε τον αδελφό Μπόκολο να επιστρέψει με την οικογένειά του στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Ο αδελφός Μπόκολο ήξερε ότι θα αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες, αν επέστρεφαν. Και η εκκλησία τους, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, δεν είχε ακόμα εδραιωθεί στην Κινσάσα.
Ωστόσο, με πίστη, όπως και πολλοί άλλοι, η οικογένεια Μπόκολο ακολούθησε το Πνεύμα του Κυρίου. Στην Κινσάσα, τέλεσαν διακονία και ευλόγησαν τους γύρω τους, υπερνίκησαν τις δυσκολίες, έλαβαν πνευματικές και εγκόσμιες ευλογίες. Σήμερα, αγαλλιούν που έχουν έναν οίκο του Κυρίου στη χώρα τους4.
Ένας νεοφώτιστος έγινε αποδέκτης τέλεσης διακονίας μέσω προσωπικού παραδείγματος. Ως νέος άνδρας, είπε ότι περνούσε τις ημέρες του χαλαρώνοντας στην παραλία. Μία ημέρα είπε: «Είδα ένα όμορφο κορίτσι με ένα σεμνό μαγιό». Έκπληκτος, πήγε να ρωτήσει γιατί ένα τόσο ελκυστικό κορίτσι φορούσε ένα τόσο σεμνό μαγιό. Ήταν μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και ρώτησε χαμογελώντας: «Θα ήθελες να έλθεις στην εκκλησία την Κυριακή;» Εκείνος είπε ναι.
Πριν από χρόνια, ενώ ήμασταν σε μια ανάθεση μαζί, ο Πρεσβύτερος Λ. Τομ Πέρρυ ανέφερε πώς εκείνος και ο συνάδελφός του τελούσαν διακονία τακτικά σε μία αδελφή που ζούσε μόνη σε μία κακόφημη γειτονιά της Βοστώνης. Όταν έφθασαν ο Πρεσβύτερος Πέρρυ και ο συνάδελφός του, η αδελφή με επιφυλακτικότητα τους είπε: «Περάστε το εγκριτικό σας ναού κάτω από την πόρτα». Μόνον αφού είδε το εγκριτικό ναού ξεκλείδωσε τις πολλές κλειδαριές και άνοιξε την πόρτα5. Ασφαλώς, δεν εννοώ ότι οι συντροφιές τέλεσης διακονίας χρειάζονται εγκριτικά ναού. Όμως μου αρέσει η σκέψη ότι, καθώς αυτοί που τιμούν τις διαθήκες τελούν διακονία, σπίτια ξεκλειδώνουν και καρδιές ανοίγουν.
Ο Πρεσβύτερος Πέρρυ προσέφερε επίσης πρακτική συμβουλή. Είπε: «Δώστε στις συντροφιές έναν εύλογο αριθμό αναθέσεων, επιλεγμένων κατόπιν προσευχής, συγκεντρωμένων γεωγραφικά, όπου είναι κατάλληλο, ώστε ο χρόνος για μετακίνηση να χρησιμοποιείται σωστά». Συμβούλευσε: «Αρχίστε με εκείνους που χρειάζονται τις περισσότερες επισκέψεις. Ξεκινήστε από εκείνους που είναι πιθανότερο να σας καλωσορίσουν και να ανταποκριθούν καλά στις επισκέψεις». Κατέληξε: «Η συνέπεια με πίστη κάνει θαύματα».
Η ανώτερη και αγιότερη τέλεση διακονίας6 έρχεται όταν προσευχόμαστε για «την αγνή αγάπη του Χριστού»7 και ακολουθούμε το Πνεύμα. Έρχεται επίσης καθώς οι προεδρίες απαρτίας πρεσβυτέρων και Εταιρείας Αρωγής, υπό τη διεύθυνση του επισκόπου, επιβλέπουν τις προσπάθειες τέλεσης διακονίας, συμπεριλαμβανομένης της ανάθεσης συντροφιών τέλεσης διακονίας. Παρακαλούμε δώστε στους νέους άνδρες και τις νέες γυναίκες μας την απαραίτητη ευκαιρία να συνοδεύσουν και να καθοδηγηθούν από έμπειρους αδελφούς και αδελφές που τελούν διακονία. Και παρακαλώ αφήστε τη νέα ανερχόμενη γενεά μας να εμπνεύσει τους συναδέλφους αδελφούς και αδελφές που τελούν διακονία.
Σε ορισμένα μέρη της Εκκλησίας, έχουμε ένα κενό τέλεσης διακονίας. Περισσότεροι λένε ότι τελούν διακονία παρά ότι είναι αποδέκτες αυτής. Δεν θέλουμε μια λίστα με ανησυχίες. Αλλά συχνά χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από ένα ειλικρινές «γεια» ή ένα αυθόρμητο «μπορώ να σας βοηθήσω;» στον χώρο στάθμευσης. Σε πολλά μέρη μπορούμε να προσεγγίσουμε, να καταλάβουμε πού βρίσκονται οι άλλοι και να οικοδομήσουμε σχέσεις, όταν επισκεπτόμαστε τακτικά τα μέλη στο σπίτι τους. Οι εμπνευσμένες προσκλήσεις αλλάζουν ζωές. Όταν οι προσκλήσεις μάς βοηθούν να συνάπτουμε και να τηρούμε ιερές διαθήκες, πλησιάζουμε τον Κύριο και ο ένας τον άλλον.
Λέγεται ότι εκείνοι που καταλαβαίνουν το αληθινό πνεύμα της τέλεσης διακονίας κάνουν περισσότερα από πριν, ενώ εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν κάνουν λιγότερα. Ας κάνουμε περισσότερα, όπως θα έκανε ο Σωτήρας μας. Όπως λέει ο ύμνος μας, είναι «καθήκον κι αγάπη μαζί»8.
Συμβούλια τομέως, απαρτίες πρεσβυτέρων και Εταιρείες Αρωγής, παρακαλώ ακούστε τον Καλό Ποιμένα και βοηθήστε Τον «[να] αναζητήσ[ει] το χαμένο… [να] επαναφέρ[ει] το πλανεμένο… [να] επιδέσ[ει] το συντετριμμένο… [να] ενισχύσ[ει] το ασθενικό»9. Μπορεί να φιλοξενήσουμε «αγγέλους, μη γνωρίζοντας»10 καθώς κάνουμε τόπο στο κατάλυμά Του για όλους11.
Η εμπνευσμένη τέλεση διακονίας ευλογεί οικογένειες και άτομα. Ενδυναμώνει επίσης τομείς και κλάδους. Σκεφθείτε τον τομέα ή τον κλάδο σας ως πνευματικό οικοσύστημα. Στο πνεύμα της αλληγορίας του Βιβλίου του Μόρμον για τα ελαιόδενδρα, ο Κύριος του αμπελώνα και οι υπηρέτες του αποφέρουν πολύτιμο καρπό και ενισχύουν κάθε δένδρο, δένοντας μαζί τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες όλων των δένδρων12. Ο Κύριος του αμπελώνα και οι υπηρέτες του επανειλημμένως ρωτούν: «Τι μπορούσα να είχα κάνει περισσότερο;»13 Μαζί ευλογούν καρδιές και σπίτια, τομείς και κλάδους, μέσω εμπνευσμένης, συνεπούς τέλεσης διακονίας14.
Η τέλεση διακονίας –η ποίμανση– κάνει τον αμπελώνα μας «ένα σώμα»15– ένα ιερό άλσος. Κάθε δένδρο στο άλσος μας είναι ένα ζωντανό οικογενειακό δένδρο. Οι ρίζες και οι κλάδοι συμπλέκονται. Η τέλεση διακονίας ευλογεί γενεές. Όταν είναι αναγκαία η υπηρέτηση, συνετοί επίσκοποι και οι προεδρίες απαρτίας πρεσβυτέρων και Εταιρείας Αρωγής ρωτούν: «Ποιοι είναι οι αδελφοί και οι αδελφές που τελούν διακονία;» Τα συμβούλια τομέως και οι συνεντεύξεις τέλεσης διακονίας δεν ρωτούν μόνον για δυσκολίες ή προβλήματα, αλλά επίσης κοιτάζουν με μάτια που βλέπουν και αγάλλονται με τα πολλά πολυεύσπλαχνα ελέη του Κυρίου στη ζωή μας καθώς τελούμε διακονία όπως θα τελούσε Εκείνος.
Ο Σωτήρας μας είναι το τέλειο παράδειγμά μας16. Επειδή είναι καλός, μπορεί να περάσει ευεργετώντας17. Ευλογεί το ένα και τα 99. Τελεί προσωποποιημένη διακονία. Γινόμαστε περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό, όταν κάνουμε «σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους» όπως θα κάναμε σε Εκείνον18, όταν αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας19, όταν «αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα»20 και όταν «όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, ας είναι υπηρέτης σας»21.
Ο Ιησούς Χριστός τελεί διακονία. Οι άγγελοι τελούν διακονία22. Οπαδοί του Ιησού Χριστού «τελ[είτε] διακονία ο ένας προς τον άλλο»23, «να χαίρεστε μ’ αυτούς που χαίρονται, και να κλαίτε μ’ αυτούς που κλαίνε»24, «φρ[οντίζετε] [και]… γαλουχ[είτε] [τον λαό] με θέματα που αφορούν στη χρηστότητα»25 «να θυμάστε… τους φτωχούς και τους απόρους, τους αρρώστους και τους ταλαιπωρημένους»26 – ας γίνει γνωστό το όνομά Του μέσω της διακονίας μας27. Καθώς τελούμε διακονία όπως θα έκανε Εκείνος, γινόμαστε μάρτυρες των θαυμάτων Του, των ευλογιών Του28. Αποκτούμε «μία εξοχότερη υπηρεσία»29.
Μπορεί να κουραστούμε σωματικώς. Όμως στην υπηρέτησή Του «δεν αποκ[άμουμε] στο να πράττουμε το καλό»30. Κάνουμε με επιμέλεια το καλύτερο που μπορούμε, δεν τρέχουμε γρηγορότερα από όσο έχουμε δύναμη31, αλλά εμπιστευόμαστε, όπως διδάσκει ο Απόστολος Παύλος, ότι «τον πρόσχαρο δότη αγαπάει ο Θεός»32. Επειδή ο Θεός ο οποίος «χορηγεί τον σπόρο σ’ αυτόν που σπέρνει, και ψωμί για τροφή, είθε να χορηγήσει και να πληθύνει τον σπόρο σας»33. Με άλλα λόγια, ο Θεός εμπλουτίζει «καθώς γίνεστε πλούσιοι σε κάθε τι»34. Αυτοί «που σπέρν[ουν] με αφθονία, με αφθονία και θα θερίσ[ουν]»35.
Όπου κι αν είμαστε αυτή την εποχή του Πάσχα, ας προσεγγίσουμε τους άλλους και ας φροντίσουμε όπως θα το έκανε ο Σωτήρας μας, ειδικά εκείνους στους οποίους έχουμε το προνόμιο από αγάπη και ανάθεση να τελούμε διακονία. Κάνοντάς το αυτό, είθε να πλησιάσουμε πιο κοντά στον Ιησού Χριστό και ο ένας στον άλλον, να γίνουμε περισσότερο σαν Εκείνον και οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού που Εκείνος θα ήθελε καθένας μας να είμαστε. Στο ιερό όνομά Του, του Ιησού Χριστού, αμήν.