«Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα τόσο έντονο και γλυκό όσο ήταν η αγαλλίασή μου»
Ο τρόπος για να νιώθουμε χαρά –χαρά πέρα από κάθε φαντασία– είναι να μετανοούμε καθημερινά και να ερχόμαστε προς τον Ιησού Χριστό.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της θνητής διακονίας Του, ο Σωτήρας έδειξε μεγάλη συμπόνια για όλα τα τέκνα του Θεού – ειδικά για εκείνους που υπέφεραν ή είχαν απομακρυνθεί. Όταν επικρίθηκε από τους Φαρισαίους επειδή συναναστρεφόταν και έτρωγε ανάμεσα σε αμαρτωλούς, ο Ιησούς απάντησε διδάσκοντας τρεις γνωστές παραβολές1. Σε καθεμία από αυτές τις παραβολές, τόνισε τη σπουδαιότητα της αναζήτησης εκείνων που είχαν παρεκκλίνει, και τη χαρά που επικρατεί, όταν επιστρέφουν. Για παράδειγμα, στην παραβολή του χαμένου προβάτου είπε: «[Μεγάλη] θα είναι χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί»2.
Η επιθυμία μου σήμερα είναι να ενδυναμώσω τη σύνδεση μεταξύ χαράς και μετάνοιας – πιο συγκεκριμένα, τη χαρά που έπεται της μετάνοιας και τα συναισθήματα χαράς που βιώνουμε, όταν καλούμε άλλους να έλθουν στον Χριστό και να λάβουν την εξιλεωτική Του θυσία στη ζωή τους.
Υπάρχουμε για να μπορούμε να έχουμε αγαλλίαση
Στις γραφές, η λέξη χαρά συνήθως σημαίνει πολλά περισσότερα από φευγαλέες στιγμές ικανοποίησης ή ακόμη και συναισθήματα ευτυχίας. Η χαρά σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο είναι ένα θεϊκό γνώρισμα, που βρίσκεται στην πληρότητά του, όταν επιστρέφουμε για να κατοικήσουμε στην παρουσία του Θεού3. Είναι πιο βαθιά, πιο εμψυχωτική, διαρκέστερη και ικανότερη να αλλάξει τη ζωή, από οποιαδήποτε ευχαρίστηση ή παρηγοριά που μπορεί να προσφέρει αυτός ο κόσμος.
Δημιουργηθήκαμε για να έχουμε χαρά. Αυτός είναι ο προορισμός μας ως τέκνων ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Θέλει να μοιραστεί τη χαρά Του μαζί μας. Ο προφήτης Λεχί δίδαξε ότι το σχέδιο του Θεού για όλους μας είναι να «έχου[με] αγαλλίαση»4. Επειδή ζούμε σε έναν πεπτωκότα κόσμο, η ακατάλυτη χαρά ή η παντοτινή χαρά συχνά φαίνεται να είναι πέρα από τις δυνάμεις μας. Ωστόσο, στο επόμενο εδάφιο, ο Λεχί συνεχίζει εξηγώντας ότι «ο Μεσσίας [ήλθε ώστε]… να [μας] λυτρώσει… από την πτώση»5. Η λύτρωση, διά και μέσω του Σωτήρος Ιησού Χριστού, κάνει δυνατή τη χαρά.
Το μήνυμα του Ευαγγελίου είναι ένα μήνυμα ελπίδας, «ένα χαρμόσυνο άγγελμα μεγάλης χαράς»6 και τo μέσo με τo οποίo όλοι μπορούν να νιώσουν ειρήνη και χαρά σε διάφορες περιστάσεις σε αυτή τη ζωή και να λάβουν πληρότητα αγαλλίασης στη μελλοντική ζωή7.
Η χαρά για την οποία μιλάμε είναι δώρο για τους πιστούς, όμως έχει και τίμημα. Η χαρά δεν είναι ούτε φτηνή ούτε προσφέρεται τυχαία. Αντιθέτως, εξαγοράζεται «με το πολύτιμο αίμα του [Ιησού] Χριστού»8. Εάν πραγματικά κατανοούσαμε την αξία της αληθινής, θεϊκής χαράς, δεν θα διστάζαμε να θυσιάσουμε οποιοδήποτε εγκόσμιο αγαθό ή να κάνουμε οποιεσδήποτε αλλαγές θα χρειαζόταν στη ζωή για να την λάβουμε.
Ένας ισχυρός αλλά ταπεινός βασιλιάς στο Βιβλίο του Μόρμον το κατάλαβε αυτό. «Τι πρέπει να κάνω» ρώτησε «για να γεννηθώ από τον Θεό, να ξεριζωθεί από το στήθος μου αυτό το κακό πνεύμα, και να λάβω το Πνεύμα του, ώστε να μπορέσω να είμαι γεμάτος αγαλλίαση…; Ιδού, είπε εκείνος, θα αφήσω όλα όσα κατέχω, μάλιστα, θα εγκαταλείψω το βασίλειό μου για να λάβω αυτήν τη μεγάλη αγαλλίαση»9.
Σε απάντηση στην ερώτηση του βασιλιά, ο ιεραπόστολος Ααρών είπε: «Αν το επιθυμείς αυτό το πράγμα… [προσκύνησε] εμπρός [στον] Θεό, μάλιστα [και] μεταν[όησε] για όλες τις αμαρτίες σου»10. Η μετάνοια είναι το μονοπάτι προς τη χαρά11, επειδή είναι το μονοπάτι που οδηγεί στον Σωτήρα Ιησού Χριστό12.
Η χαρά έρχεται μέσω ειλικρινούς μετάνοιας
Για ορισμένους, η σκέψη πως η μετάνοια είναι το μονοπάτι προς τη χαρά μπορεί να φαίνεται αντιφατική. Η μετάνοια, ενίοτε, μπορεί να είναι επώδυνη και δύσκολη. Απαιτεί να παραδεχθούμε ότι κάποιες από τις σκέψεις και τις πράξεις μας –ακόμη και κάποιες από τις πεποιθήσεις μας– ήταν λανθασμένες. Η μετάνοια απαιτεί επίσης αλλαγή, η οποία ενίοτε μπορεί να ξεβολεύει. Αλλά χαρά και άνεση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η αμαρτία –συμπεριλαμβανομένης της αμαρτίας του εφησυχασμού– περιορίζει τη χαρά μας.
Όπως αναφέρει ο Ψαλμωδός: «Την εσπέρα μπορεί να συγκατοικήσει κλαυθμός, αλλά το πρωί έρχεται αγαλλίαση»13. Καθώς μετανοούμε για τις αμαρτίες μας, πρέπει να εστιάσουμε στη μεγάλη χαρά που έπεται. Οι νύκτες μπορεί να φαίνονται μεγάλες, αλλά η μέρα χαράζει και, ω τι αγαλλίαση και πόσο θαυμάσια είναι η χαρά που αισθανόμαστε όταν η Εξιλέωση του Σωτήρος μάς ελευθερώνει από την αμαρτία και τα δεινά.
Δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα τόσο έντονο και γλυκό
Σκεφθείτε την εμπειρία του Άλμα στο Βιβλίο του Μόρμον. Εκείνος «βασανιζόταν με αιώνια τυραννία» και η ψυχή του είχε «καταρρακωθεί» εξαιτίας των αμαρτιών του. Όμως από τη στιγμή που στράφηκε προς τον Σωτήρα για ευσπλαχνία, «δεν μπορούσ[ε] πλέον να θυμηθ[εί] τους πόνους [του]»14.
«Και ω, τι αγαλλίαση» διακήρυξε «και τι θαυμάσιο φως είδα. Ναι, …δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα τόσο έντονο και γλυκό όσο ήταν η αγαλλίασή μου»15.
Αυτό είναι το είδος της χαράς που προσφέρεται σε εκείνους που έρχονται προς τον Ιησού Χριστό μέσω της μετάνοιας16. Όπως έχει διδάξει ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον διδάξει:
«Η μετάνοια ανοίγει την πρόσβασή μας στη δύναμη της Εξιλεώσεως του Ιησού Χριστού…
»Όταν επιλέγουμε να μετανοήσουμε, επιλέγουμε να αλλάξουμε! Επιτρέπουμε στον Σωτήρα να μας μεταμορφώσει στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Επιλέγουμε να αναπτυχθούμε πνευματικώς και να λάβουμε χαρά – τη χαρά της απολύτρωσης σε Εκείνον. Όταν επιλέγουμε να μετανοήσουμε, επιλέγουμε να γίνουμε περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό!»17
Η μετάνοια φέρνει χαρά, επειδή προετοιμάζει την καρδιά μας για να δεχθεί την επιρροή του Αγίου Πνεύματος. Το να είμαστε πλήρεις με το Άγιο Πνεύμα σημαίνει να είμαστε γεμάτοι χαρά. Και όταν είμαστε γεμάτοι χαρά σημαίνει ότι είμαστε πλήρεις του Αγίου Πνεύματος18. Η χαρά μας αυξάνεται όσο πασχίζουμε καθημερινά για να φέρουμε το Πνεύμα στη ζωή μας. Όπως δίδαξε ο προφήτης Μόρμον: «Ωστόσο νήστευαν και προσεύχονταν συχνά, και γίνονταν ισχυρότεροι και ισχυρότεροι στην ταπεινοφροσύνη τους, και σταθερότεροι και σταθερότεροι στην πίστη [τους] [στον] Χριστ[ό], μέχρι που γέμιζε η καρδιά τους με αγαλλίαση και παρηγοριά»19. Ο Κύριος υπόσχεται σε όσους πασχίζουν να Τον ακολουθήσουν: «Θα σας παραχωρήσω… το Πνεύμα μου, το οποίο θα φωτίσει τον νου σας, το οποίο θα γεμίσει την ψυχή σας με αγαλλίαση»20.
Η χαρά να βοηθάμε άλλους να μετανοήσουν
Αφού αισθανθούμε τη χαρά που προέρχεται από την ειλικρινή μετάνοια, θέλουμε φυσικά να μοιραστούμε αυτήν τη χαρά με άλλους. Καθώς το κάνουμε, η χαρά μας πολλαπλασιάζεται. Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον Άλμα.
«Αυτό είναι το καύχημά μου» είπε εκείνος «ότι ίσως να γίνω όργανο στα χέρια του Θεού για να φέρω κάποια ψυχή σε μετάνοια. Και αυτή είναι η αγαλλίασή μου.
»Και ιδού, όταν βλέπω πολλούς από τους αδελφούς μου πραγματικά μεταμελημένους, να έρχονται στον Κύριο τον Θεό τους, τότε η καρδιά μου γεμίζει με χαρά. Τότε θυμάμαι τι έχει κάνει ο Κύριος για μένα… μάλιστα, τότε θυμάμαι τον ευσπλαχνικό βραχίονά του τον οποίον άπλωσε προς εμένα»21.
Φυσική έκφραση της ευγνωμοσύνης μας προς τον Σωτήρα είναι να βοηθούμε κι άλλους να μετανοήσουν, και είναι πηγή μεγάλης χαράς. Ο Κύριος έχει υποσχεθεί:
«Και αν γίνει έτσι ώστε να χρειαστεί να κοπιάζετε όλες τις ημέρες σας… και φέρετε, έστω μόνο μια ψυχή προς εμένα, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας μαζί του στη βασιλεία τού Πατέρα μου!
»Και τώρα, αν η χαρά σας θα είναι μεγάλη με μια ψυχή που φέρατε προς εμένα… πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας αν μπορέσετε να φέρετε πολλές ψυχές προς εμένα!»22
Πόσο μεγάλη είναι η χαρά Του για την ψυχή που μετανοεί
Προσπαθώ να φανταστώ τη χαρά που πρέπει να νιώθει ο Σωτήρας κάθε φορά που δεχόμαστε τις ευλογίες της εξιλεωτικής θυσίας Του στη ζωή μας23. Όπως παρέθεσε ο Πρόεδρος Νέλσον24, ο Απόστολος Παύλος στην Επιστολή του προς τους Εβραίους ανέφερε αυτήν τη στοργική εσώτερη γνώση: «Ας απορρίψουμε κάθε… αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, …αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή τής πίστης, ο οποίος, εξαιτίας τής χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθισε στα δεξιά τού θρόνου τού Θεού»25. Μιλούμε συχνά για τον πόνο και τα Πάθη στη Γεθσημανή και στον Γολγοθά, αλλά σπανίως μιλούμε για τη μεγάλη χαρά στην οποία ο Σωτήρας θα πρέπει να προσέβλεπε, όταν προσέφερε τη ζωή Του για εμάς. Ξεκάθαρα, ο Χριστός πόνεσε και υπέφερε για εμάς, ώστε να μπορέσουμε βιώσουμε τη χαρά της επιστροφής στην παρουσία του Θεού μαζί Του.
Αφού δίδαξε τους ανθρώπους στην αρχαία αμερικανική ήπειρο, ο Σωτήρας εξέφρασε τη μεγάλη Του αγάπη γι’ αυτούς, λέγοντας:
«Και τώρα, ιδού, η αγαλλίαση μου είναι μεγάλη, ακόμη και μέχρι πληρότητας, για σας… Μάλιστα, ακόμη και ο Πατέρας αγαλλιά, και επίσης όλοι οι άγιοι άγγελοι…
»…Για [εσάς] έχω πληρότητα αγαλλίασης»26.
Ελάτε προς τον Χριστό και λάβετε τη χαρά Του
Αδελφοί και αδελφές, ολοκληρώνω καταθέτοντας την προσωπική μου μαρτυρία, την οποία θεωρώ ιερό δώρο. Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου. Ξέρω ότι αγαπά τον καθένα από εμάς. Το αποκλειστικό σημείο εστίασης, «το έργο και η δόξα [Του]»27, είναι να μας βοηθήσει να λάβουμε πληρότητα χαράς σε Εκείνον. Έχω προσωπική μαρτυρία ότι ο τρόπος για να νιώθουμε χαρά –χαρά πέρα από κάθε φαντασία– είναι να μετανοούμε καθημερινά και να ερχόμαστε προς τον Ιησού Χριστό28. Αυτός είναι ο λόγος που είμαστε εδώ στη Γη. Γι’ αυτό ο Θεός ετοίμασε για εμάς το μεγάλο σχέδιο της ευδαιμονίας. Ο Ιησούς Χριστός είναι πράγματι «ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή»29 και το μοναδικό «όνομα που [να] έχει δοθεί από τους ουρανούς διά του οποίου ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί στη βασιλεία του Θεού»30. Αυτή τη μαρτυρία καταθέτω στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.