Οπαδοί του Άρχοντα Ειρήνης
Καθώς προσπαθούμε να αναπτύξουμε γνωρίσματα όπως του Σωτήρος, μπορούμε να γίνουμε όργανα της ειρήνης Του στον κόσμο.
Σε εκπλήρωση της προφητείας που δόθηκε στον Ζαχαρία1, ο Ιησούς εισήλθε θριαμβευτικά στην Αγία Πόλη επάνω σε ένα γαϊδουράκι, το οποίο εθεωρήθη στη λογοτεχνία «αρχαίο σύμβολο της εβραϊκής βασιλείας»2, όπως πράγματι άρμοζε στον Βασιλέα βασιλέων και Άρχοντα Ειρήνης3. Περιβαλλόταν από ένα πλήθος χαρούμενων μαθητών που άπλωσαν τα ενδύματά τους, φύλλα φοινίκων και άλλα φυλλώματα κατά μήκος του μονοπατιού όπου περνούσε ο Ιησούς. Δόξαζαν τον Θεό, λέγοντας με δυνατή φωνή: Ευλογημένος ο ερχόμενος βασιλιάς στο όνομα του Κυρίου· ειρήνη στον ουρανό, και δόξα εν υψίστοις4. Και πάλι: «Ωσαννά στον γιο τού Δαβίδ· ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Kυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις»5. Αυτό το μεγαλοπρεπές γεγονός, το οποίο εορτάζουμε σήμερα γνωστό ως Κυριακή των Βαΐων, ήταν ένα χαρούμενο προοίμιο των βασανιστικών γεγονότων που θα συνέβαιναν κατά τη διάρκεια εκείνης της μοιραίας εβδομάδας που κορυφώθηκε στην ανιδιοτελή θυσία του Σωτήρος και στο μεγαλοπρεπές θαύμα του άδειου τάφου.
Ως οπαδοί Του, είμαστε ο ιδιαίτερος λαός Του, κεκλημένοι να διακηρύττουμε τις αρετές Του6, υποστηρικτές της ειρήνης που τόσο γενναιόδωρα προσφέρονται μέσω Εκείνου και της εξιλεωτικής θυσίας Του. Αυτή η ειρήνη είναι ένα δώρο υπεσχημένο σε όλους όσοι στρέφουν την καρδιά τους στον Σωτήρα και ζουν ενάρετα. Τέτοια ειρήνη μας δίνει τη δύναμη να απολαύσουμε τη θνητή ζωή και μας δίνει τη δυνατότητα να υπομείνουμε τις οδυνηρές δοκιμασίες του ταξιδιού μας.
Το 1847, ο Κύριος έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες στους πρωτοπόρους Αγίους που χρειάζονταν ειρήνη για να παραμείνουν ήρεμοι και ενωμένοι καθώς αντιμετώπιζαν απροσδόκητες δυσκολίες στο ταξίδι τους προς τα δυτικά. Μεταξύ άλλων, ο Κύριος έδωσε οδηγίες στους Αγίους να «σταματήσ[ουν] να φιλονικ[ούν] ο ένας με τον άλλο. [Να] σταματήσ[ουν] να μιλ[ούν] άσχημα ο ένας για τον άλλο»7. Οι γραφές επιβεβαιώνουν ότι σε εκείνους που πράττουν έργα χρηστότητας και προσπαθούν να βαδίζουν με την πραότητα του Πνεύματος του Κυρίου τούς δίνεται η υπόσχεση για την ειρήνη που χρειάζονται για να επιβιώσουν στις ημέρες αναταραχής στις οποίες ζούμε σήμερα8.
Ως μαθητές του Άρχοντα Ειρήνης, έχουμε λάβει οδηγίες να ζούμε με «καρδιές συνυφασμένες με ενότητα και με αγάπη ο ένας προς τον άλλον»9. Ο αγαπημένος μας προφήτης, Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, δήλωσε προσφάτως: «Η έριδα παραβιάζει όλα όσα ο Σωτήρας αντιπροσώπευε και δίδασκε»10 Ο προφήτης μας επίσης εκλιπαρούσε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τελειώσουμε τις προσωπικές διαμάχες που μαίνονται επί του παρόντος στην καρδιά και τη ζωή μας11.
Ας συλλογισθούμε αυτές τις αρχές λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αγνή αγάπη του Χριστού για εμάς ότι εμείς, ως οπαδοί Του, επιζητούμε να την έχουμε ο ένας για τον άλλον. Οι γραφές ορίζουν αυτό το είδος αγάπης ως αγνή αγάπη12. Όταν σκεφτόμαστε την αγνή αγάπη, ο νους μας συνήθως στρέφεται σε γενναιόδωρες πράξεις και δωρεές για την ανακούφιση των δεινών εκείνων που βιώνουν σωματικές, υλικές ή συναισθηματικές δυσκολίες. Παρ’ όλα αυτά, η αγνή αγάπη δεν σχετίζεται μόνο με κάτι που δωρίζουμε σε κάποιον, αλλά είναι χαρακτηριστικό του Σωτήρος και μπορεί να γίνει μέρος του χαρακτήρα μας. Δεν προκαλεί έκπληξη που ο Κύριος μάς έδωσε οδηγίες να ενδυθούμε «τον δεσμό της αγνής αγάπης… ο οποίος είναι ο δεσμός της τελειότητας και της ειρήνης»13. Χωρίς αγνή αγάπη, δεν είμαστε τίποτα14 και δεν μπορούμε να κληρονομήσουμε τη θέση που ο Κύριος έχει προετοιμάσει για εμάς στα οικήματα του Επουράνιου Πατέρα μας15.
Ο Ιησούς απετέλεσε το τέλειο παράδειγμα για το τι σημαίνει η ύπαρξη αυτού του δεσμού τελειότητας και ειρήνης, ειδικώς όταν αντιμετώπισε τα αγωνιώδη γεγονότα που προηγήθηκαν του μαρτυρίου Του. Σκεφθείτε για μία στιγμή τι πρέπει να αισθάνθηκε ο Ιησούς καθώς ταπεινά έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, γνωρίζοντας ότι ένας από αυτούς θα Τον πρόδιδε εκείνη τη νύχτα16. Ή όταν ο Ιησούς, ώρες αργότερα, με ευσπλαχνία θεράπευσε το αφτί ενός από τους άνδρες που είχαν συνοδεύσει τον Ιούδα, τον προδότη Του, για να Τον συλλάβουν17. Ή ακόμη και όταν ο Σωτήρας, που στεκόταν εμπρός από τον Πιλάτο, κατηγορήθηκε άδικα από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους και δεν είπε λέξη εναντίον των ψευδών κατηγοριών εναντίον Του και άφησε τον Ρωμαίο κυβερνήτη σαστισμένο18.
Μέσω αυτών των τριών τραγικών περιστατικών, ο Σωτήρας, παρ’ όλο που ήταν φορτωμένος με υπερβολική λύπη και άγχος, μας δίδαξε με το παράδειγμά Του ότι «η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί… δεν φθονεί… δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, [και] δεν συλλογίζεται το κακό»19.
Μία άλλη σημαντική πτυχή, για να τονίσουμε και μία πτυχή που έχει άμεσες επιπτώσεις στην ιδιότητά μας του μαθητού και πώς προάγουμε την ειρήνη του Σωτήρος, είναι ο τρόπος με τον οποίο φερόμαστε ο ένας στον άλλον. Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας Του, οι διδασκαλίες του Σωτήρος εστιάζονταν –όχι μόνον, αλλά ιδιαίτερα– στις αρετές της αγάπης, της αγνής αγάπης, της υπομονής, της ταπεινοφροσύνης και της συμπόνιας – θεμελιώδη γνωρίσματα σε όσους θέλουν να έρθουν πιο κοντά σε Εκείνον και να προαγάγουν την ειρήνη Του. Τέτοια γνωρίσματα είναι χαρίσματα από τον Θεό και καθώς προσπαθούμε να τα αναπτύξουμε, θα αρχίσουμε να βλέπουμε τις διαφορές και τις αδυναμίες του πλησίον μας με περισσότερη ενσυναίσθηση, ευαισθησία, σεβασμό και ανεκτικότητα. Ένα από τα πιο εμφανή σημεία ότι πλησιάζουμε τον Σωτήρα και γινόμαστε περισσότερο σαν Εκείνον είναι ο στοργικός, υπομονετικός και ευγενικός τρόπος με τον οποίο φερόμαστε στους συνανθρώπους μας, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες.
Συχνά βλέπουμε ανθρώπους που συμμετέχουν σε αρνητικά και ακόμη και υποτιμητικά σχόλια σχετικά με τα αντιληπτά χαρακτηριστικά, τις αδυναμίες και τις γνώμες των άλλων, κυρίως όταν τέτοια χαρακτηριστικά και απόψεις διαφέρουν ή αντικρούουν το πώς ενεργούν και σκέφτονται. Είναι πολύ κοινό να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους να διαβιβάζουν τέτοια σχόλια σε άλλους, οι οποίοι επαναλαμβάνουν αυτά που άκουσαν χωρίς να γνωρίζουν πραγματικά όλες τις συνθήκες που περιβάλλουν μία κατάσταση. Δυστυχώς, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παροτρύνουν αυτό το είδος συμπεριφοράς στο όνομα μιας σχετικής αλήθειας και διαφάνειας. Χωρίς αυτοσυγκράτηση, η ψηφιακή συζήτηση συχνά οδηγεί τους ανθρώπους σε προσωπικές επιθέσεις και έντονες διαμάχες, προκαλώντας απογοητεύσεις, πληγώνοντας καρδιές και εξαπλώνοντας φλογερή εχθρότητα.
Ο Νεφί προφήτευσε ότι κατά τις τελευταίες ημέρες, ο εχθρός θα φρένιαζε και θα ξεσήκωνε τους ανθρώπους να θυμώνουν εναντίον αυτού που είναι καλό20. Οι γραφές διδάσκουν ότι «καθετί που μας προσκαλεί και μας δελεάζει να κάνουμε καλό, και να αγαπούμε τον Θεό, και να Τον υπηρετούμε, είναι εμπνευσμένο από τον Θεό»21. Από την άλλη πλευρά, «όσα είναι πονηρά προέρχονται από τον διάβολο, επειδή ο διάβολος είναι εχθρός του Θεού, και πολεμά εναντίον Του διαρκώς, και μας προσκαλεί και μας δελεάζει να αμαρτάνουμε, και να κάνουμε διαρκώς αυτό που είναι πονηρό»22.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτήν την προφητική διδασκαλία, δεν προκαλεί έκπληξη ότι μία από τις τακτικές του εναντίου είναι να ξεσηκώνει εχθρότητα και μίσος στις καρδιές των τέκνων του Θεού. Χαίρεται όταν βλέπει ανθρώπους να επικρίνουν, να χλευάζουν και να συκοφαντούν ο ένας τον άλλον. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να καταστρέψει τον χαρακτήρα, τη φήμη και την αυτοεκτίμηση ενός ατόμου, ιδίως όταν το άτομο κρίνεται άδικα. Είναι ζωτικής σημασίας να επισημάνουμε ότι όταν επιτρέπουμε αυτό το είδος συμπεριφοράς στη ζωή μας, κάνουμε χώρο στην καρδιά μας για να φυτέψει ο εχθρός τον σπόρο της διχόνοιας ανάμεσά μας, διακινδυνεύοντας να πέσουμε στην αδηφάγο παγίδα του.
Εάν δεν είμαστε προσεκτικοί με τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις μας, μπορεί να καταλήξουμε να μας εμπαίζουν τα πανούργα τεχνάσματα του εχθρού, καταστρέφοντας τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους γύρω μας και τους αγαπημένους μας.
Αδελφοί και αδελφές, ως ο ιδιαίτερος λαός του Κυρίου και υποστηρικτές της ειρήνης Του, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να λαμβάνουν χώρα στην καρδιά μας αυτά τα τεχνάσματα του πονηρού. Δεν μπορούμε να φέρουμε ένα τέτοιο διαβρωτικό φορτίο που καταστρέφει συναισθήματα, σχέσεις και ακόμη και ζωές. Το Ευαγγέλιο αντιπροσωπεύει χαρμόσυνα νέα μεγάλης αγαλλίασης.
Ασφαλώς, κανένας από εμάς δεν είναι τέλειος και ασφαλώς υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες έχουμε εξαπατηθεί προς αυτό το είδος συμπεριφοράς. Στην τέλεια αγάπη Του και στην πάνσοφη γνώση Του για τις ανθρώπινες τάσεις μας, ο Σωτήρας πάντοτε προσπαθεί να μας προειδοποιεί για τέτοιους κινδύνους. Μας δίδαξε: «Επειδή, με όποια κρίση κρίνετε, θα κριθείτε· και με όποιο μέτρο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας»23.
Αγαπητοί αδελφοί και αγαπητές αδελφές μου, καθώς προσπαθούμε να αναπτύξουμε στοιχεία χαρακτήρα όπως του Σωτήρος, μπορούμε να γίνουμε όργανα της ειρήνης Του στον κόσμο σύμφωνα με το πρότυπο που Εκείνος ο Ίδιος καθιέρωσε. Σας καλώ να σκεφθείτε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να μετατρέψουμε τον εαυτό μας σε εμψυχωτικούς και υποστηρικτικούς ανθρώπους, ανθρώπους που έχουν κατανόηση και συγχωρητική καρδιά, ανθρώπους που αναζητούν το καλύτερο στους άλλους, πάντα ενθυμούμενοι ότι «εάν υπάρχουν ενάρετα, ωραία ή αξιόλογα ή αξιέπαινα πράγματα, αυτά και επιδιώκουμε»24.
Σας υπόσχομαι ότι καθώς ακολουθούμε και αναπτύσσουμε αυτά τα στοιχεία χαρακτήρα, θα γίνουμε όλο και πιο εγκάρδιοι και ευαίσθητοι στις ανάγκες των συνανθρώπων μας25 και θα βιώσουμε χαρά, ειρήνη και πνευματική ανάπτυξη26. Αναμφίβολα, ο Κύριος θα αναγνωρίσει τις προσπάθειές μας και θα μας δώσει τα χαρίσματα που χρειαζόμαστε για να είμαστε πιο ανεκτικοί και υπομονετικοί με τις διαφορές, τις αδυναμίες και τις ατέλειες ο ένας του άλλου. Επιπροσθέτως, θα είμαστε καλύτερα εις θέσιν να αντισταθούμε στην παρόρμηση να προσβληθούμε ή να προσβάλουμε εκείνους που μας πληγώνουν. Η επιθυμία μας να συγχωρούμε, όπως έκανε ο Σωτήρας, όσους μας κακομεταχειρίζονται ή μιλούν άσχημα για εμάς σίγουρα θα αυξηθεί και θα γίνει μέρος του χαρακτήρα μας.
Είθε σήμερα, αυτήν την Κυριακή των Βαΐων, να απλώσουμε τα ενδύματα αγάπης μας και τα φύλλα από βάια αγνής αγάπης, περπατώντας στα βήματα του Άρχοντα Ειρήνης καθώς προετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε, την ερχόμενη Κυριακή, το θαύμα του άδειου τάφου. Ως αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ, ας διακηρύξουμε με χαρά: «Ωσαννά στον γιο τού Δαβίδ· ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Kυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις»27.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός ζει και ότι η τέλεια αγάπη Του, η οποία εκφράζεται μέσω της εξιλεωτικής θυσίας Του, εκτείνεται σε όλους όσοι επιθυμούν να περπατήσουν μαζί Του και να απολαύσουν την ειρήνη Του σε αυτόν τον κόσμο και στον μελλοντικό κόσμο. Τα λέω αυτά στο άγιο όνομα του Σωτήρος και Λυτρωτή, Ιησού Χριστού, αμήν.