Φωνή χαράς!
Η οικοδόμηση ναών ήταν μία από τις υψηλότερες προτεραιότητες όλων των προφητών από τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ.
«Λοιπόν, τι ακούμε στο Ευαγγέλιο που έχουμε λάβει; Φωνή χαράς! Φωνή ελέους από τους ουρανούς. Και φωνή αλήθειας από τη γη… Φωνή χαράς για τους ζώντες και τους νεκρούς. Χαρμόσυνα νέα μεγάλης αγαλλίασης»1.
Αδελφοί και αδελφές, είναι σχεδόν αδύνατον να ακούσουμε αυτά τα λόγια από τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και να μην φωτιστεί το πρόσωπο από ένα πλατύ χαμόγελο!
Η περιχαρής έκφραση του Τζόζεφ αληθινά αιχμαλωτίζει την πλήρη και μεγαλειώδη χαρά που βρίσκεται στο μεγάλο σχέδιο του Θεού περί ευδαιμονίας, του Επουράνιου Πατέρα μας, διότι μας έχει διαβεβαιώσει: «Οι άνθρωποι υπάρχουν για να μπορέσουν να έχουν αγαλλίαση»2.
Όλοι αλαλάξαμε από χαρά3 στην προγήινη ζωή μας, όταν ακούσαμε το σχέδιο του Θεού περί ευδαιμονίας και συνεχίζουμε να αλαλάζουμε από χαρά εδώ καθώς ζούμε σύμφωνα με το σχέδιό Του. Όμως ποιο ήταν ακριβώς το ευρύτερο πλαίσιο για αυτήν την χαρούμενη διακήρυξη από τον Προφήτη; Τι προκάλεσε αυτά τα βαθιά και ειλικρινή συναισθήματα;
Ο Προφήτης Τζόζεφ δίδασκε για τη βάπτιση των νεκρών. Αυτή ήταν πράγματι μία ένδοξη αποκάλυψη που ελήφθη με μεγάλη χαρά. Όταν τα μέλη της Εκκλησίας έμαθαν για πρώτη φορά ότι μπορούσαν να βαπτισθούν για τους αποθανόντες αγαπημένους τους, αγαλλίασαν. Ο Γουίλφορντ Γούντροφ είπε: «Τη στιγμή που το άκουσα, η ψυχή μου γνώρισε ξαφνική και βαθιά χαρά!»4.
Η βάπτιση για τους αποθανόντες αγαπημένους μας δεν ήταν η μόνη αλήθεια που ο Κύριος θα αποκάλυπτε και θα αποκαθιστούσε. Υπήρχαν πολλές άλλες δωρεές ή προικοδοτήσεις που ο Θεός ήταν πρόθυμος να απονείμει στους υιούς και τις θυγατέρες Του.
Αυτές οι άλλες δωρεές περιελάμβαναν την εξουσία της ιεροσύνης, τις διαθήκες και τις διατάξεις, τους γάμους που θα μπορούσαν να διαρκέσουν για πάντα, την επισφράγιση των παιδιών στους γονείς τους εντός της οικογένειας του Θεού και τελικώς την ευλογία της επιστροφής στην παρουσία του Θεού, του Επουράνιου Πατέρα μας και του Υιού Του, Ιησού Χριστού. Όλες αυτές οι ευλογίες έγινε δυνατό να πραγματοποιηθούν, μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού.
Επειδή ο Θεός τις θεωρούσε μεταξύ των υψηλότερων και ιερότερων ευλογιών5, έδωσε οδηγίες να ανεγερθούν ιερά κτήρια όπου θα μπορούσε να απονέμει αυτές τις πολύτιμες δωρεές στα τέκνα Του6. Αυτά τα κτήρια θα ήταν ο οίκος Του επί της Γης. Αυτά τα κτήρια θα ήταν ναοί όπου αυτό που ήταν σφραγισμένο ή δεμένο επάνω στη Γη στο όνομά Του, διά του λόγου Του και με την εξουσίας Του θα ήταν δεμένο στους ουρανούς7.
Ως μέλη της Εκκλησίας σήμερα, μερικοί από εμάς ίσως το βρίσκουμε εύκολο να θεωρήσουμε αυτές τις ένδοξες αιώνιες αλήθειες ως δεδομένες. Έχουν γίνει δευτέρα φύση για εμάς. Μερικές φορές είναι χρήσιμο, όταν τις βλέπουμε με τα μάτια εκείνων που τις μαθαίνουν για πρώτη φορά. Αυτό μου έγινε προφανές μέσω μίας πρόσφατης εμπειρίας.
Πέρυσι, μόλις πριν από την εκ νέου αφιέρωση του Ναού του Τόκυο της Ιαπωνίας, πολλοί επισκέπτες όχι του δόγματός μας ξεναγήθηκαν σε αυτόν τον ναό. Σε μία τέτοια ξενάγηση ήταν μεταξύ άλλων και ένας πολυμαθής ηγέτης άλλης θρησκείας. Διδάξαμε στον επισκέπτη μας για το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα περί ευδαιμονίας, τον λυτρωτικό ρόλο του Ιησού Χριστού σε αυτό το σχέδιο και τη διδαχή ότι οι οικογένειες μπορούν να ενωθούν αιωνίως μέσω της διάταξης επισφράγισης.
Στο τέλος της ξενάγησης, κάλεσα τον φίλο μας να μιλήσει για τα συναισθήματά του. Αναφορικά με την ένωση των οικογενειών –του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος– αυτός ο καλός άνδρας ρώτησε με πάσα ειλικρίνεια: «Καταλαβαίνουν πραγματικά τα μέλη της πίστης σας πόσο βαθιά είναι αυτή η διδαχή;» Προσέθεσε: «Αυτή μπορεί κάλλιστα να είναι μία από τις λίγες διδασκαλίες που μπορούν να ενώσουν αυτόν τον κόσμο που είναι τόσο διηρεμένος».
Τι συγκλονιστική παρατήρηση! Αυτός ο άνδρας δεν συγκινήθηκε απλώς από την εξαιρετική καλλιτεχνία του ναού, αλλά μάλλον από την εκπληκτική και βαθιά διδαχή ότι οι οικογένειες είναι ενωμένες και επισφραγισμένες με τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό παντοτινά8.
Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, λοιπόν, όταν ακόμη και κάποιος που δεν είναι της πίστης μας αναγνωρίζει το μεγαλείο αυτού που συμβαίνει στον ναό. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει κοινό ή συνηθισμένο για εμάς φαίνεται μερικές φορές σε όλη τη μεγαλοπρέπεια και στο μεγαλείο του στα μάτια εκείνων που το ακούν ή το αισθάνονται για πρώτη φορά.
Μολονότι οι ναοί υπήρχαν στα αρχαία χρόνια, με την Αποκατάσταση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, η οικοδόμηση ναών υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προτεραιότητες όλων των προφητών από τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Και είναι εύκολο να καταλάβουμε το γιατί.
Όταν ο Προφήτης Τζόζεφ δίδασκε για τη βάπτιση υπέρ των νεκρών, απεκάλυψε μία άλλη μεγάλη αλήθεια. Δίδαξε: «Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι αυτές είναι αρχές που αφορούν στους νεκρούς και τους ζώντες, οι οποίες δεν μπορούν να ξεπεραστούν με ελαφρότητα, καθόσον αφορούν στη σωτηρία μας. Γιατί η σωτηρία τους είναι απαραίτητη και αναγκαία για τη σωτηρία μας… αυτοί χωρίς εμάς δεν μπορούν να τελειοποιηθούν – ούτε κι εμείς χωρίς τους νεκρούς μας μπορούμε να τελειοποιηθούμε»9.
Όπως μπορείτε να δείτε, η ανάγκη για ναούς και το έργο που γίνεται τόσο για τους ζώντες όσο και για τους νεκρούς γίνεται πολύ ξεκάθαρη.
Ο εναντίος είναι σε εγρήγορση. Η δύναμή Του απειλείται από τις διατάξεις και τις διαθήκες που τελούνται στους ναούς και κάνει ό,τι μπορεί για να προσπαθήσει να σταματήσει το έργο. Γιατί; Επειδή γνωρίζει τη δύναμη που προέρχεται από αυτό το ιερό έργο. Καθώς κάθε νέος ναός αφιερώνεται, η σωτήρια δύναμη του Ιησού Χριστού επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο για να εξουδετερώσει τις προσπάθειες του εναντίου και να μας λυτρώσει καθώς ερχόμαστε σε Αυτόν. Καθώς οι ναοί και οι φύλακες των διαθηκών αυξάνονται σε αριθμό, ο εναντίος γίνεται πιο αδύναμος.
Στις πρώτες ημέρες της Εκκλησίας, κάποιοι ανησυχούσαν όταν ανακοινωνόταν ένας νέος ναός, διότι έλεγαν: «Ποτέ δεν αρχίζαμε να οικοδομούμε έναν ναό χωρίς οι καμπάνες της κόλασης να αρχίζουν να ηχούν». Όμως ο Μπρίγκαμ Γιανγκ απήντησε με θάρρος: «Θέλω να τις ακούσω να ηχούν ξανά»10.
Σε αυτήν τη θνητή ζωή, δεν θα ξεφύγουμε ποτέ από τον πόλεμο, αλλά μπορούμε να έχουμε δύναμη επί του εχθρού. Αυτή η δύναμη και η ισχύς προέρχονται από τον Ιησού Χριστό καθώς συνάπτουμε και τηρούμε διαθήκες του ναού.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον έχει διδάξει: «Έρχεται ο καιρός που όσοι δεν υπακούν στον Κύριο θα χωριστούν από εκείνους που υπακούν. Η πιο μεγάλη μας ασφάλεια είναι να εξακολουθούμε να είμαστε άξιοι της εισόδου στον άγιο οίκο Του»11.
Ορίστε μερικές επιπρόσθετες ευλογίες που μας έχει υποσχεθεί ο Θεός μέσω του προφήτη Του:
Χρειάζεστε θαύματα; Ο προφήτης μας έχει πει: «Σας υπόσχομαι ότι ο Κύριος θα φέρει τα θαύματα που γνωρίζει ότι χρειάζεστε καθώς κάνετε θυσίες για να υπηρετείτε και να λατρεύετε στους ναούς Του»12.
Χρειάζεστε τη θεραπευτική και ενδυναμωτική δύναμη του Σωτήρος Ιησού Χριστού; Ο Πρόεδρος Νέλσον μας διαβεβαιώνει ότι «όλα όσα διδάσκονται στον ναό… αυξάνουν την κατανόησή μας για τον Ιησού Χριστό… Καθώς τηρούμε τις διαθήκες μας, Εκείνος μας προικοδοτεί με τη θεραπευτική, ενδυναμωτική Του δύναμη. Και ω, πόσο θα χρειαστούμε τη δύναμή Του στις ημέρες που έρχονται»13.
Την πρώτη Κυριακή των Βαΐων, καθώς ο Ιησούς Χριστός εισήλθε θριαμβευτικώς στην Ιερουσαλήμ, ένα πλήθος των μαθητών Του «χαίροντα[ν] και υ[μνούσαν] τον Θεό με δυνατή φωνή λέγοντας: Ευλογημένος ο ερχόμενος βασιλιάς στο όνομα του Κυρίου»14.
Πόσο ταιριαστό ήταν που την Κυριακή των Βαΐων του 1836 αφιερώθηκε ο Ναός του Κέρτλαντ. Σε εκείνη την περίσταση οι μαθητές του Ιησού Χριστού επίσης αγαλλίαζαν. Σε εκείνη την προσευχή αφιερώσεως, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ δήλωσε τα εξής λόγια αίνου:
«Ω Κύριε Παντοκράτορα, εισάκουσ[έ]… μας, και απάντησέ μας από τους ουρανούς… όπου κάθεσαι στον θρόνο σου με δόξα, τιμή, δύναμη, μεγαλοπρέπεια [και] ισχύ…
»…Βοήθησέ μας με τη δύναμη του Πνεύματός σου, για να σμίξουν οι φωνές μας μαζί με εκείνα τα φωτεινά, λαμπερά σεραφείμ γύρω από τον θρόνο σου, σε δοξαστικές επευφημίες, υμνώντας Ωσαννά στον Θεό και τον Αμνό!
»Kαι οι άγιοί σου ας αγάλλονται»15.
Αδελφοί και αδελφές, σήμερα την Κυριακή των Βαΐων, ας αινέσουμε κι εμείς ως μαθητές του Ιησού Χριστού τον άγιο Θεό μας και ας αγαλλιάζουμε με την καλοσύνη Του προς εμάς. «Τι ακούμε στο Ευαγγέλιο που έχουμε λάβει;» Αληθώς «φωνή χαράς!»16
Καταθέτω μαρτυρία ότι θα αισθάνεστε χαρά όλο και περισσότερο καθώς εισέρχεστε στους άγιους ναούς του Κυρίου. Καταθέτω μαρτυρία ότι θα βιώσετε τη χαρά που Εκείνος με τη σειρά Του έχει για εσάς, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.