Чекорејќи во Заветена Врска со Христос
Тој што беше помодрен и скршен за нас ќе дозволи смртноста да си го стори нејзиното, но Тој не прашува нас да се соочиме со тие предизвици сами.
Бев запознаена со една патека во Израел од страна на мојот добар пријател Илан. „Таа се нарекува Исусова Патека, “ тој кажа, „ бидејќи тоа е патот од Назарет до Капернаум за кој многу веруваат дека Исус чекореше. Јас одлучив токму после тоа и таму сакав да чекорам по таа патека, па, јас започнав да планирам патување во Израел.
Шест недели пред патувањето, јас си го скршив глуждот. Мојот сопруг се грижеше за повредата; мојата најголема грижа беше како би чекорела по „Исусовата патека“ еден месец подоцна. Јас сум тврдоглава по природа, па не откажав авионски билети.
Јас се сеќавам како го сретнавме нашиот Израелска водич тоа прекрасна Јунско утро. Јас рипнав од комбето и потоа повлеков еден сет на штаки и држач за колено. Миа, нашиот водич, фрли поглед на мене и кажа, „Уф, мислам дека нема да можеш да чекориш на оваа патека во таа состојба.“
„Можеби не“, одговорив. „Но, ништо не ме спречува да се обидам“. Таа кимна со главата, и започнавме. Ја сакам поради тоа, затоа што веруваше дека можам скршена да одам по патеката.
Се ориентирав по стрмниот пат и карпи одреден период самата. Потоа, допрена од искреноста на мојата посветеност, Миа повлече тенко јаже, го заврза за рачките на мојот држач за колено, и започна да влече. Таа ме повлече низ ридот, преку лимонски овоштарници, и покрај бреговите на Галилејското Море. На крајот на патувањето, јас изразив благодарност за водичот, кој ми беше помогнал да исполнам нешто што никогаш не би можела да го исполнам самата.
Кога Господ го повика Енох да патува низ земјата и да сведочи за Него, Енох се двоумеше.1 Тој беше само момче, бавен на говор. Како може да чекори на тој пат во негова состојба. Тој беше заслепен од тоа што беше скршено во него. Одговорот на Господ за што го спречи беше едноставен и непосреден: „Чекори со мене.“2 Како Енох, ние мора да запомнеме дека Тој што беше помодрен и скршен за нас3 ќе дозволи смртноста да си го стори нејзиното, но Тој не не прашува нас да се соочиме со тие предизвици сами.4 Без разлика на тежината на нашата приказна, односно моменталннит правец од нашиот пат, Тој ќе не покани нас да чекориме со Него.5
Помисли на младиот човек на место на неволја кој го сретна Господ на едно место во дивината. Јакоб беше патувал далеку од дома. Во мрачната ноќ, тој имаше сон што не само што содржеше една скала туку исто имаше и значајни заветни ветувања, вклучувајќи тоа што јас го нарекувам ветување со пет прсти.6 На таа ноќ Господ стоеше покрај Јаков, се претстави Себеси како Бог односно таткото на Јаков, и тогаш вети:
-
Јас сум со вас.
-
Јас ќе те чувам безбеден.
-
Јас ќе те доведам дома повторно.
-
Нема да те оставам.
-
Јас ќе го одржам моето ветување кон тебе.7
Јакоб мораше да направи избор. Тој можеше да одбере да го живее неговиот живот едноставно зпаознаен со Богот на неговиот татко, односно Тој можеше да одбере да живее живот во посветена заветна врска со Него. Години подоцна Јаков сведочеше за еден живот кој го живееше со сопствените ветувања: „Бог … ми одговори на денот на мојата вознемиреност, и беше со мене на денот кога јас одев.“8 Како што направи за Јаков, Господ ќе одговори на секој од нас во нашиот ден на вознемиреност ако одбереме да го зацврстиме нашиот живот со Неговиот. Тој веди дека ќе чекори со нас по патот.
Ова го нарекуваме чекорење по заветениот пат—еден пат кој почнува со заветот на крштавање и води до подлабоки завети кои ги правиме во храмот. Можеби вие ќе слушнете овие зборови и помислите на квадратчиња за штиклирање. Можеби се што гледате е пат на барања. Поблизок поглед открива нешто попрмамливо. Еден завет не е само договор, иако ова е важно. Се работи за врска. Претседател Расел М. Нелсон поучуваше, „Патот на заветот е за нашиот однос со Бога.“9
Замете во предвид заветн за брак. Датата на венчавка е важна, но подеднакво важна е врската искалена низ животот кој го живееме заедно отпосле. Истото важи и за заветниот однос со Бога. Условите беа поставени и ќе постојат очекувања долж патот. Тој не поканува сите нас да дојдеме како што можеме, со целосна намера на срцето, и да „притиснеме напед“10 со Него на наша страна, верувајќи дека Неговите благослови ќе дојдат. Светите писма не потсетуваат дека често тие благослови доаѓаат во Негово сопствено време и на Негов сопствен начин: 38 years,11 12 години,12 веднаш.13 Како што патеката условува, таква ќе биде и Неговата помош.14
Неговата е мисија на удостојување. Исус Христос ќе не сретне каде што сме и какви што сме. Ова е зошто за градината, крстот, и гробницата. Спасителот беше испратен да ни помогне да надминеме.15 Но да останеме каде што сме нема да ни го донесе избавувањето што го бараме. Исто како што Тој не го напушти Јаков во правта, Господ нема намера да не остави нас каде што сме.
Неговата е исто мисија на воздигнување. Тој ќе делува во нас16 да не крене каде што е Тој и, во меѓувреме, ни овозможува да станеме како што е Тој. Исус Христос дојде да не крене.17 Тој сака да ни помогне да станеме. Ова е зошто на храмот.
Мораме да запомниме, не е правецот само кој ќе не возвиши, туку придружникот––нашиот Спасител. И ова е зошто на заветната врска.
Кога јас бев во Израел, јас го посетив Западниот Ѕид. За Евреите, ова е најсветата глетка во Израел. Тоа е се што останува од нивниот храм. Повеќето носат најсвета облека кога ќе го посетат ова свето место; нивниот избор на облеки е симбол на нивната посветеност во нивната врска со Бог. Тие го посетуваат ѕидот на читаат свети писма, да обожаваат, и да ги излеваат нивните молитви. Заземањето за храм на среде нив ги обзема секој ден, секоја нивна молитва, ова копнеење за дом на заветот. Се восхитувам на нивната посветеност.
Кога се вратив дома од Израел, јас слушав повнимателно разговорите околу мене во врска со заветите. Забележав како народот прашува, Зошто да чекорам по заветениот пат? Дали треба да влезам во дом за да склучувам завети? Зошто ја носам светата облека? Дали треба да инвестирам во заветен однос со Господ? Одговорот на овие добри и важни прашања е ендоставен: Зависи на кој степен од врска вие сакате да го искусите Исус Христос.18 Секој од нас ќе мора да открие сопствен одговор на оние длабоко лични прашања.
Еве го мојот: Јас чекорам по овој пат како „возљубена ќерка на небесни родител,”19 божествено позната20 и длабоко верувана.21 Како деца на заветот, јас сум квалификван да примам ветени22 благослови. Јас сум одбрал23 да чекорам со Господ. Јас бев повикана24 да стојам како сведок на Христос. Кога патот изгледа заморувачки, Јас сум зацврстена25 со овозможувачка благодат. Секогаш кога јас ќе го преминам прагот на Неговата куќа, јас искусувам длабока заветена врска со Него. Јас сум осветена26 со Неговиот Дух, дарувана27 со Неговата сила, и одвоена28 да го изградам Неговото царство. Преку еден процес на дневно покајание и неделно земање на сакраментот, јас учам да станам цврста29 и да одам наоколу правејќи добро.30 Одам по овој пат со Исус Христос, очекувајќи го ветениот ден кога Тој повторно ќе дојде. Тогаш јас ќе бидам запечетена31 и крената како една света32 ќерка на Бог.
Ова е зошто јас чекорам по заветениот пат.
Ова е зошто јас сум приврзана за заветените ветувања.
Ова е зошто јас влегувам во Неговата заветена куќа.
Ова е зошто јас носам света облека како постојан потсетник.
Зашто јас сакам да живеам во посветена заветена врска со Него.
Можеби и вие исто. Зпаочнете каде што сте.33 Не дозволувајте вашата состојба да ве спречи. Запомнете, чекорот односно позицијата на патот не се толку важни како напредокот.34 Прашајте некого кому верувате, кој е на заветениот пат, да ве запознае со Спасителот кого го запознале. Дознајте нешто повеќе за Него. Инвестирајте во врската преку склучување на завет со Него. Не е важна вашата возраст односно состојба. Можете да чекорите со него.
Откако ќе завршиме да чекориме на Исусовата Патека, Мија не го зема јажето. Таа го остави врзан за мојот скутер. Наредните неколку дена моите внуци тинејџери и нивниот пријател ме повлекоа низ улиците на Ерусалим.35 Тие се осигураа да не ги пропуштам приказните за Исус. Бев потсетен за силата на растечкото поколение. Можеме да научиме од тебе. Имате автентична желба да го знаете водичот, Исус Христос. Вие верувате во силата на јажето кое не зацврстува нас со Него. Вие сте надарени да водите други кај Него.36
За среќа, чекориме по овој пат заедно, повикувајќи се на охрабрување на патот.37 Додека го споделуваме нашето лично искуство со Христос, ќе ја зајакнеме личната посветеност. За ова јас така сведочам, во името на Исус Христос, амин.