Оставете на Господ Исус Христос
Почитувајќи ги нашите завети, му овозможуваме на Бога да го излее мноштвото ветени благослови поврзани со овие завети.
Кога моите две најмали деца растеа, пронајдов книги што беа забавни и привлечни, но истовремено користеа симболика во своите приказни. Додека заедно читавме навечер, сакав да им помагам на децата да ја сватат симболиката што авторот ја користи при поучување на подлабоките принципи, дури евангелските принципи.
Знаев дека ова ќе биде целосно апсорбирано еден ден, кога мојот помлад син беше во раните тинејџерски години. Тој почна нова книга и едноставно сакаше да ужива во приказната, но неговиот ум продолжи да се обидува да најде подлабоко значење во сѐ што тој читаше. Беше фрустриран, а јас само се смеев во себе.
Исус поучувал преку приказни и симболи—едно синапово семе за да поучува за моќта на верата, една изгубена душа за да поучува за вредноста на душите, еден помлад син за да поучува за карактерот на Бога. Неговите параболи биле симболи преку кои Тој можел да го продлабочи поучувањето на лекциите за оние кои имале „уши да слушнат“. Но, оние кои не бараат подлабоко значење, нема да го разберат тоа, исто како што многумина кои ги читаат истите книги што им ги читав на моите деца никогаш не знаеле дека постои подлабоко значење, и можност да се научи многу повеќе од овие приказни.
Кога Бог Отецот го понуди неговиот Единороден Син како жртва за нас, самиот Исус Христос стана врвен симбол на неисцрпната љубов на нашиот Отец на Небесата кон секој од нас. Исус Христос стана Јагнето Божје.
Имаме привилегија и благослов да бидеме повикани во заветна врска со Бога, во која нашите сопствени животи можат да станат симбол на тој завет. Заветите создаваат вид на врска што му дозволува на Бога да нѐ обликува и менува со текот на времето и да не воздига за да наликуваме на Спасителот, приближувајќи нѐ се поблиску и поблиску до Него и до нашиот Отец за да на крај нѐ подготви да влеземе во Нивно присуство.
Секое лице на земјата е возљубен Божји син или ќерка. Кога избираме да бидеме дел од заветот, тоа ја подобрува и продлабочува нашата врска со Него. Претседателот Расел М. Нелсон поучува дека кога избираме да склучуваме завети со Бога, нашата врска со Него може да стане многу поблиска отколку што била пред склучувањето на заветот, а тоа Му овозможува да нѐ благослови со дополнителна љубов и милост, заветна љубов наречена хесед (милост и сочувство) на хебрејски јазик. Заветениот пат се однесува на нашата врска со Бога—нашата хесед врска со Него.
Нашиот Отец сака поголема блискост со сите Свои синови и ќерки, но останува на нас да избереме. Кога избираме да се зближиме со Него преку заветна врска, тоа Му дозволува да ни се приближи и поцелосно да нѐ благослови.
Бог ги поставува условите и обврските на склучените завети. Кога избираме да влеземе во оваа врска, ние Му сведочиме преку симболичните дејствија на секој завет, дека сме спремни да се придржуваме до условите што Тој ги поставил. Почитувајќи ги нашите завети, му дозволуваме на Бога да го излее мноштвото ветени благослови поврзани со овие завети, вклучително и зголемената моќ да се менуваме и да наликуваме сѐ повеќе на Спасителот. Исус Христос е во центарот на сите завети што ги склучуваме, а заветните благослови се овозможени преку Неговата помирувачка жртва
Крштевањето со потопување е симболична врата преку која влегуваме во заветна врска со Бога. Да се биде потопен во водата и повторно да се излезе оттаму е симбол на смртта на Спасителот и Воскресение во нов живот. Кога се крштеваме, симболично умираме и повторно се раѓаме во Исусовото семејство со што покажуваме дека сме подготвени да го преземеме Неговото име на нас. Ние самите ја отелотворуваме таа симболика. Во Новиот Завет читаме, „Сите што се крстивте во Христа, во Христа се облековте“. Со нашето крештевање ние симболично се облекуваме во Христа.
Обредот на земање сакрамент исто така укажува на Спасителот. Лебот и водата се симболи на Исусовото тело и крв пролеани за нас. Дарот на Негово Помирување симболично ни се нуди, секоја недела, кога носителот на свештенство, кој го претставува Самиот Спасител, ни нуди леб и вода. Кога ги јадеме и пиеме симболите на Неговото тело и крв, Христос симболично станува дел од нас. Ние повторно го облекуваме Христос кога склучуваме нов завет секоја недела.
Кога склучуваме завети со Бога во Господовиот дом, го продлабочуваме нашиот заветен однос со Него. Сѐ што правиме во храмот укажува на планот што нашиот Отец го има за нас, во чија срж се Спасителот и неговата помирувачка жртва. Господ ќе нѐ поучува малку по малку преку симболиката на обредите и заветите, кога ги отвораме нашите срца и со молитва се обидуваме да ги разбереме продлабоките значења
Како дел од храмското обдарување, овластени сме да носиме долна облека на светото свештенство. Тоа е света обврска и привилегија.
Во традицијата на многу религии, специјална горна облека се носи како симбол на верувањата на една личност и посветеноста на Бога, а церемонијална облека често носат оние кои водат богослужба. Овие свети облеки имаат длабоко значење за оние кои ги носат. Читаме во светите писма дека во древно време, светата церемонијална облека се носела и за време на храмските ритуали.
Како членови на Црквата на Светците од Подоцнежните Дни, оние од нас кои избрале да склучат завети со Бога во Господовиот дом носат свети церемонијални горни облеки за време на храмското служење, симболика на облеката што се носела за време на древните храмски ритуали. Ние носиме долна облека на светото свештенство, за време на храмската служба и во секојдневниот живот.
Долната облека на светото свештенство е длабоко симболична и исто така посочува на Спасителот. Кога Адам и Ева јаделе од плодот на дрвото на познавање на доброто и злото и морале да ја напуштат Рајската градина, им биле дадени облеки од кожа за да се покријат. Многу е веројатно дека било жртвувано животно за да се направат овие облеки од кожа—симболи на Спасителовото жртвување за нас. Кафар е основен хебрејски збор за помирување, а едно од неговите значења е „да се покрие“. Нашата храмска облека нė потсетува дека Спасителот и благословите од неговото Помирување нė покриваат во текот на нашите животи. Кога ја облекуваме долната облека на светото свештенство секој ден, тој прекрасен симбол станува дел од нас.
Во книгата Римјаните од Новиот завет, читаме: „Ноќта помина, а денот се ближи: да ги отфрлиме пак сите дела на мракот, и да го облечеме оклопот на светлината. … Облечете се во Господа нашиот Исус Христа“.
Толку сум благодарна за привилегијата да носам долна облека на светото свештенство, за да ме потсетува дека Спасителот и благословите на Неговото бесконечно помирување постојано ме покриваат во текот на моето земно патување. Таа исто така ме потсетува дека, кога ги почитувам склучените завети со Бога во Господовиот дом, симболично сум го облекла Христа, кој и самиот е оклоп на светлината. Ќе ме заштити од зло, ќе ми даде моќ и зголемена способност, и ќе биде моја светлина и водич низ темнината и тешкотиите од овој свет.
Има длабоко и симболично значење во долната облека на светото свештенство и нејзиниот однос со Христос. Верувам дека мојата спремност да носам света долна облека станува мојот симбол за Него. Тоа е мој личен знак до Бога, а не знак за другите.
Јас сум толку благодарен за мојот Спасител, Исус Христос. Неговата помирувачка жртва за нас стана најголемиот симбол за Неговата и бесконечната љубов на нашиот Небесен Отец за секој од нас, со опипливи симболи за таа љубов и жртва—белезите на Исусовите раце, стапала и ребра—кои останале дури и по Неговото Воскресение.
Додека се држам до моите завети и обврски кон Бога, вклучително и носење на долна облека на светото свештенство, самиот мој живот може да стане личен симбол на мојата љубов и длабока благодарност кон мојот Спасител, Исус Христос, и мојата желба да Го имам секогаш со мене
Ако сė уште не сте го направиле тоа, ве канам да изберете подлабока врска со Бога склучувајќи завети со Него во Господовиот дом. Проучувајте ги говорите од нашиот пророк (вклучувајќи ги убавите учења во фуснотите на неговиот говор, што ги имаат повеќето конференциски говори). Тој постојано зборуваше за заветите со години, а особено откако стана Претседател на Црквата. Научете од неговите учења за прекрасните благослови и зголемената моќ и способност што може да ви дојде додека склучувате и ги одржувате завети со Бог.
Општиот Прирачник тврди дека не е потребно да се има мисионерски повик или да се биде во брак за да се склучат храмски завети. Едно лице мора да има најмалку 18 години, повеќе да не посетува средна школа или еквивалент, и да биде член на Црквата најмалку една година. Потребни се, и стандарди за лична светост. Доколку имате желба да го продлабочите вашиот однос со вашиот Небесен Отец и Исус Христос со склучување свети завети во Господовиот дом, ве повикувам да разговарате со вашиот епископ или претседател на гранка и да му ги соопштите вашите желби. Тој ќе ви помогне да знаете како да се подготвите за да ги добиете и почитувате тие завети.
Преку заветната врска со Бога, нашите сопствени животи може да станат жив симбол за нашата посветеност и длабока љубов кон нашиот Отец на Небесата нашата хесед за Него, нашата желба да напредуваме, и на крајот да станеме како нашиот Спасител, подготвени, еден ден, да влеземе во Нивно присуство. Јас сведочам дека големите благослови на тој заветен однос се вредни за цената. Во името на Исус Христос, амин.