Моќниот, Виртуозен Циклус на Учењето на Христос
Јас ве поканувам да го живеете евангелието на Христос повторно и повторувачки и да помагате на другите на нивниот пат.
Пред неколку години, мојата жена Рут, нашата ќерка, Ешли, и јас им се придруживме на други туристи на кајакарска екскурзија во државата Хаваи во Соединетите Држави. Кајак е бротче што е на површината на водата, како кану во кое веслачот седи завртен напред и користи весла со две лепези да плови од напред кон наназад од една страна и потоа од друга страна. Планот беше да весламе до два мали острови надвор од брегот на Оаху и назад повторно. Јас бев самоуверен бидејќи, како млад човек, јас веслав кајаци низ планинските езера. Хумрисот не ветува ништо добро,?
Нашиот водич ни даде инструкции и ни покажа океански кајаци кои ќе ги користиме. Тие се разликуваа од оние кои претходно ги веслав. Јас требаше да седам на врвот на кајакот, наместо на долната страна. Кога јас се качив на кајакот, мојот центар на гравитација беше повисок отколку што јас бев навикнат, и бев помалку стабилен во водата.
Додека ние започнувавме, јас веслав поврзо отколку Рут и Ешли. После некое време јас бев далеку пред нив. Иако бев горд на мојот херојски чекор, застанав со пловење и ги почекав нив да ме стигнат. Еден голем бран—волку голем, околу 13 сантиметри—ја удри страната на мојот кајак и ме преврте во водата. Додека го завртев кајакот исправено и се мачев да се качам, Рут, и Ешли беа ме поминале, но јас бев премногу одлучен да продолжам со веслање. Пред да можам да земам здив, уште еден бран, овој навистина огромен—волку голем, најмалку 20 сантиметри—го удри мојот кајак и повторно ме преврте. Додека успеав да го исправам кајакот бев толку без здив што се плашев дека не би можел да се качам на врвот.
Гледајќи ја мојата ситуација, водичот веслаше повторно и го стабилизираше мојот кајак, правејќи полесно за мене да се качам на врвот. Кога виде дека јас сè уште бев без здив да веслам самиот, тој заврза едно јаже на почетокот на мојот кајак и започна да весла, повлекувајќи ме со него. Наскоро земав здив и започнав да веслам адекватно самиот. Тој го одврза јажето, и јас достигнав до првиот остров без понатамошна асистенција. При доаѓање, јас се струполив на песокот, исцрпен.
Откако групата беше се одморила, водичот тивко ми кажа на мене, „Г-дин Ренланд, ако продолжите да веслате, одржувајќи го вашиот момент, мислам дека ќе бидете во ред.“ Јас го следев неговиот совет додека веславме до вториот остров и потоа назад да нашата почетна точка. Еднаш или два пати, водичот веслаше покрај мене и ми кажа ми оди „одлично!“ Дури и поголеми бранови го удираа мојот кајак од страна, но јас не бев превртен.
Со постојано веслање на кајакот, јас одржував момент и прогрес нанапред, ублажувајќи го ефектот од брановите кои ме удираа од страната. Истиот принцип се применува во нашите духовни животи. Ние сме ранливи кога запираме а особено кога запираме. Ако одржиме духовен момент со постојано „веслање“ кон Спасителот, ние сме побезбедни и поосигурани бидејќи нашиот вечен живот зависи од нашата вера во Него.
Духовен момент се создава „во текот на животот додека постојано ги прифаќаме учењето на Христос.“ Правејќи така, Претседателот Расел. М. Нелсон поучува, како се создава еден „моќен виртуозен циклус.“ Навистина, елементите на учењето на Христос—како вера во Господ Исус Христос, покајание, влегување во заветена врска со Господ преку крштавање, примање на дарот на Светиот Дух, и издржување до крај—не се наменети да бидат искусени одеднаш, проверете во кутијата со елементи. Особено, „издржување до крај“ не е посебно нешто во учењето во Христос—како да комплетираме први четири елементи и потоа се наведнуваме, стискаме заби, и чекаме да умреме. Не, издржување до крај се повторува и повторувачки се применува на другите елемнти на учењето на Христос, создавајќи, „виртуозен циклус“ кој Претседател Нелсон го опиша.
Повторно значи дека ние искусуваме елементи од учењето на Христос повторно и повторно низ животите. Повторувачки значи дека ние градиме и се подобруваме со секое повторување. Иако ги повторуваме елементите, ние не се вртиме само во круг без траекторија нанапред. Наместо тоа, ние се приближуваме поблизу до Исус Христос секогаш низ циклусот.
Моментум вклучува и брзина и насока. Да бев веслал кајак енергично во погрешна насока, можев да создадам значаен моментум, но јас не би стигнал до поскуваната дестинација. Слично, во животот, ние треба да „весламе“ кон Спасителот да дојдеме при Него.
Нашата вера во Исус Христос треба да биде негувана дневно. Таа е негувана додека се молиме дневно, ги учиме светите писма, се одразуваме на добрината на Бог дневно, се покајуваме дневно, и следиме поттикнувањата од Светиот Дух дневно. Исто како што не е здраво да се препуштиме да ја јадеме сета наша храна до Недела и тогаш да се прејадеме со нашата неделна распределба на нутрициски состојки, не е духовно здраво да го забраниме нашето однесување при нега на сведоштвото на само еден ден во неделата.
Кога преземаме одговорност за нашите сведоштва, добиваме духовен моментум и постепено развиваме цврста вера во Исус Христос, и учењето на Христос станува централно на целта на животот. Моментум исто така се гради додека се стремиме да го слушаме законот на Бог и се покаеме. Покајание е радосно и ни дозволува да учиме од нашите грешки, што е како напредуваме вечно. Ние несомнемо имаме времиња кога се превртуваме во нашите кајаци и се наоѓаме себеси во длабоката вода. Преку покајание, можеме да се вратиме назад и да продолжиме, без разлика колку пати сме паднале. Важниот дел е дека не се предаваме.
Наредниот елемент е учењето на Христос е крштавање, што вклучува крштавање со вода и преку потврдување, крштавање со Светиот Дух. Додека крштавање е единствен настан, ние ги обновуваме заветите за крштавање повторно додека земаме од сакраментот. Сакраментот не е замена за крштавање, но поврзува иницијални елементи од учењето на Христос—вера и покајание—со примање на Светиот Дух. Додека ние совесно земаме од сакраментот, ние го каниме Светиот Дух во нашите животи, исто кога бевме крштавани и потврдени. Додека ги одржуваме заповедите опишани во сакраменталните молитви, Светиот Дух станува наш придружник.
Додека Светиот Дух изведува поголемо поголемо влијание во нашите животи, ние прогресивно и повторувачки ќе развиеме Христолики атрибути. Нашите срца се менуваат. Нашата склоност да правиме зло се повлекува. Нашата сколоност да правиме добро се зголемува се додека само сакаме „да правиме добро.“ И затоа ние имаме пристап до небесната моќ потребна да издржиме до крај. Нашата вера се зголемува, и ние сме подготвени да го повториме моќниот, виртуозен циклус повторно.
Напреден духовен моментум ја зголемува нашата желба да практикуваме вера во Спасителот и не издига да склучуваме дополнителни завети со Бог во домот на Господ. Повеќе завети не приближуваат поблизу до Христос и не поврзуваат уште посилно до Него. Преку овие завети, ние имаме поголем пристап до Неговата моќ. Да се биде јасен, крштавачките и храмските завети не се, во и самите, изворот на моќта. Изворот на моќта е Господ Исус Христос и нашиот Небесен Отец. Правење и одржување завети создаваат однесување за Нивната моќ во нашите животи. Додека ние живеем според овие заповеди, ние на крај ќе станеме наследници на се што Небесниот Отец има. Моментумот произведен од живеење на учењето на Христос не само што ја засилува трансформацијата на нашата божествена природа во наша судбина, но исто не мотивира да им помогне на другите на соодветни начини.
Земете во предвид како водичот на експедиција ми помогна откако се превртев во кајакот. Тој не извика оддалеку прашувајќи непотребно прашање, како, „Г-дин Ренланд, што правите во водата?“ Тој не веслаше и не ме укори, велејќи, „Г-дин Ренланд, не би биле во оваа ситуација ако бевме пофизички виток.“ Тој не започна да го врзува мојот кајак додека јас се обидував да се качам на него. Тој не ме поправи пред групата. Наместо тоа, тој ми даде помош која ми требаше во времето кога ми требаше. Тој ми даде совет кога бев расположен. И тој отстапи од неговиот пат да ме охрабри.
Додека служиме на други, не треба да прашуваме непотребни прашања или да го изјавуваме очигледното. Најмногу луѓе се мачат знаејќи дека се мачат. Не треба да судиме; нашата осуда не помага ниту е добредојдена, и најчесто е болна.
Споредувајќи се со другите може да не води да правиме шокирачки грешки, особено ако заклучиме дека сме поправедни отколку оние кои се мачат. Таква споредба е како да се давите безнадежно во три метра од вода, гледајќи го вашиот познаник да се дави 4 метра во вода, судејќи поголем грешник, и чувствувајќи се добро за себеси. После се, ни се мачиме на сопствен начин. Никоја од нас не заслужува спасение. Никогаш не можеме. Јаков, во Книгата на Мормон, поучуваше, „Запомнете, откако [ние] сме помирени при Бог, тоа е само во и преку благодатта на Бог дека [ние] сме спасени.“ На сите нас ни треба безграничното спасение на Спасителот, не само дел од тоа.
Да ги доведеме сето наше сочувство, емпатија, и љубов додека разговараме со тие околу нас. Оние кои се мачат „треба да искусат чиста љубов на Исус Христос која се одразува во [наши] зборови и дела.” Додека служиме, ние ги охрабруваме другите често да нудат помош. Дури и ако некој не е приемлив, ние продолжуваме да служиме додека тие дозволуваат. Спасителот поучуваше дека „на такви ќе продолжите да им служите; зашто не знаете дека тие ќе се вратат и покајат, и ќе дојдат при мене со целосна намера на срцето, и јас ќе ги исцелам; и вие ќе бидете средства за доведување на спасение при нив.“ Делото на Спасителот е да исцелува. Нашето дело е љубов—да љубиме и да служиме на таков начин како што другите се привлечени до Исус Христос. Моќниот, Виртуозен Циклус на Учењето на Христос.
Јас ве поканувам да го живеете евангелието на Христос повторно и повторувачки и да помагате на другите на нивниот пат. Јас сведочам дека учењето на Христос е во фокусот на планот на Небесниот Отец; тоа е, после се, Негово учење. Додека практикуваме вера во Исус Христос и Неговото Помирување, ние сме издигнати долж патот и мотивирани да помогнеме не други да станат верни ученици на Исус Христос. Ние можеме да станеме наследници на царството на Небесниот Отец, кое е кулминација од верно живеење на учењето на Христос, во името на Исус Христос, амин. Во името на Исус Христос, амин.