2007
Harten wenden in een land van tempels
Oktober 2007


Harten wenden in een land van tempels

Als leden of zendelingen het met Li Tsjioen-tsan bij de voorbereiding op zijn doop over hun eigen doop hadden, beschreven ze een indrukwekkende, inspirerende ervaring. Daarom was het overweldigende gevoel van zwakheid dat broeder Li had toen hij uit de wateren van de doop kwam niet wat hij verwachtte, en het was beslist ook ongewoon.

Broeder Li werd op zeventienjarige leeftijd in Taipei (Taiwan) gedoopt. Hij had enkele jaren daarvoor al het christelijk geloof aangenomen, maar hij had nog niet de gemoedsrust gevonden die hij zocht, totdat het Boek van Mormon zijn hart raakte.

‘Ik voelde de Geest erg sterk’, zegt hij. ‘De Heilige Geest zei mij dat dit de ware kerk is.’

Daarom kon hij maar niet begrijpen waarom hij zich zo zwak voelde toen hij eenmaal lid was, en hij bad om erachter te komen waarom het hem ineens aan kracht ontbrak. Het onverwachte antwoord bepaalde zijn levenskoers.

‘Ik zou kracht opdoen als ik uitzocht wie mijn voorouders waren, zodat ik hun tempelwerk kon doen’, herinnert hij zich de influistering van de Geest.

In de loop van de afgelopen 35 jaar heeft broeder Li, die lid is van de wijk Hoe Wei in de ring Tsjoen Hsing (Taiwan), zich gewijd aan familiegeschiedenis en tempelwerk. Samen met zijn vrouw, Li-hsoee, heeft hij zijn geslachtslijn nagelopen tot ongeveer vijfduizend jaar geleden, naar de zogenaamde gele keizer, die de voorvader van alle Han-Chinezen zou zijn. Ze hebben ruim honderdduizend namen ingediend bij de tempel.

‘Familiehistorisch werk kan soms overweldigend lijken’ zegt broeder Li. ‘Maar het verlangen om je voorouders tot zegen te zijn, wordt rijkelijk beloond.’

De ervaringen van heiligen der laatste dagen in Taiwan getuigen van de zegeningen van deelname aan het nauw aan elkaar verwante familiehistorische werk en tempelwerk.

Een land van tempels

Taiwan is een land met veel verschillende tempels, een land waar het eren van je voorouders deel uitmaakt van een lange, rijke geschiedenis. Veel families houden verslagen bij met vele generaties van hun patriarchale lijn. Talloze traditionele tempels en andere heiligdommen verschaffen de mensen een plek waar zij volgens hun geloof in contact kunnen komen met hun voorouders. Die ambachtelijk gebouwde, vaak eeuwenoude, gebouwen zijn in het drukke Taipei praktisch op elke hoek te vinden, maar ook in de weelderige begroeiing van het rustige platteland.

‘In het traditionele geloof van ons volk wordt veel nadruk gelegd op voorouders’, zegt broeder Li. ‘Ons hart tot onze vaderen wenden maakt deel uit van onze cultuur.’

De meeste mensen gebruiken die traditionele tempels om zegeningen van hun voorouders te vragen, maar er is in Taiwan ook een tempel waar mensen zegeningen voor hun voorouders verzorgen, door middel van de verordeningen van het herstelde evangelie.

Sinds de inwijding van de Taipeitempel in 1984, hebben de kerkleden er de gelegenheid gehad om er zegeningen voor zichzelf te ontvangen en hun overleden familieleden tot zegen te zijn, wat hun familiehistorische gegevens een extra, eeuwige dimensie heeft gegeven.

Een bijzondere band

Net als de familie Li heeft ook de familie Woe hun voorouders getraceerd tot aan de keizer. Daardoor ontdekten zij dat de kinderen van het gezin de 150ste generatie na de keizer zijn. Dat verhaal trok de aandacht van de media en in 2005 werd Wilford Woe, die toen negentien was, gekozen om de jonge mensen van Taiwan te vertegenwoordigen in de jaarlijkse ceremonie bij het traditionele graf van de gele keizer.

Voor de familie Woe, die tot de wijk Tsing Hsin in de ring Taipei-West behoort, is familiehistorisch werk een gezamenlijke bezigheid. Broeder Woe, Tsji-Li en zijn vrouw, Shirley, deden een groot deel van het onderzoek. Wilford en zijn oudere zus, Camilla, hielpen met het organiseren van de gegevens en namen deel aan tempelverordeningen voor meer dan drieduizend voorouders.

Door de samenwerking heeft de familie Woe een nauwere onderlinge band gekregen. Ze zeggen dat ze door dat werk ook een bijzondere band met hun voorouders voelen.

‘Doordat ik werk voor mijn ouders heb gedaan, heb ik hemelse gevoelens van geluk gekregen die ik nooit eerder had gehad’, zegt zuster Woe. ‘Ik heb een groot verlangen om voor eeuwig met mijn voorouders verenigd te worden. Ik bid dat ze erop voorbereid zullen zijn.’

Veel hulp

De gegevens van 150 generaties met elkaar verbinden was niet makkelijk. Zoals zo vele anderen die op zoek zijn gegaan naar de gegevens van hun voorouders, erkent de familie Woe dat ze hulp kregen.

Na 26 generaties kwamen ze vast te zitten.

‘We hadden eigenlijk alleen iemands bijnaam’, zegt zuster Woe.

Op de laatste dag van het Chinese Nieuwjaar wilde zuster Woe een feestelijke viering bijwonen na een bezoek aan de tempel. Maar toen een vriendin die naar dezelfde dienst ging, zei dat ze daarna naar het centrum voor familiegeschiedenis op het tempelterrein ging, voelde zuster Woe dat ze met haar mee moest gaan.

Ze pakte een boek met gegevens over mensen met dezelfde achternaam als de voorouder die de familie niet kon vinden. Toen ze het boek opendeed, viel het open op een pagina met informatie over de bewuste voorouder. Met die informatie waren ze in staat om verbanden te leggen met andere lijnen die vele generaties terug gingen.

‘Het was een heel bijzondere ervaring voor me’, aldus zuster Woe. ‘Ik voel dat onze voorouders graag hun verordeningen gedaan wilden hebben.’

Een zegen voor het nageslacht

Het verlangen om deel te hebben aan de zegeningen van de tempel heeft voor Tsjiang, Joeng-feng en zijn vrouw, Tsjoen-mei, uit de gemeente Tsji An in het district Hoea Lien, tot ervaringen met een ander aspect van Maleachi’s belofte geleid. Hun hart is niet alleen tot hun vaderen gewend, maar hun hart als ouder is tevens tot hun kinderen gewend.

Broeder en zuster Tsjiang behoren tot een toenemend aantal kerkleden in Taiwan dat aan het hoofd staat van driegeneratiefamilies waarvan de leden allemaal aan elkaar zijn verzegeld.

‘Het is ons een genoegen om onze kleinkinderen naar de kerk te zien gaan’, zegt broeder Tsjiang, die onlangs is ontheven als eerste raadgever in het presidium van de Taipeitempel. ‘Het is onze grote plicht om hen ertoe te brengen door de verordeningen van het evangelie tot Christus te komen. Wij mogen de keten niet verbreken.’

De familie Li gelooft dat de gevolgen van de tempelverordeningen beginnen met een echtpaar.

‘Ons huwelijk werd beter toen we in de tempel aan elkaar verzegeld waren, zelfs al leefden we voor die tijd al naar de normen van de kerk’, aldus broeder Li. ‘Als je aan elkaar verzegeld bent, verandert dat je relatie. Als je leven voorbij is, verlies je alles waar je in dit leven voor hebt gewerkt — je auto, je baan, je huis, je geld. Maar je hoeft je familie niet te verliezen.’

Zuster Li zegt: ‘Daardoor ga je beseffen wat eeuwig is en wat niet. En dus richt je je op je gezin en investeer je daarin.’

En van daaruit verbreidt de uitwerking zich.

‘Als je weet dat je gezin eeuwig is, heb je je partner en je kinderen meer lief’, zegt broeder Li. ‘Daardoor is er een warmere sfeer thuis. Het is hier prettiger. De Geest is er.’

Het hoogtepunt van de zegeningen

Deze Taiwanese families zeggen dat hun familieleden gezegend zijn door familiegeschiedenis en tempelwerk, en zij vinden troost in de beloofde zegeningen van de eeuwigheid.

‘Door ons tempelwerk hebben we ons leven geleidelijk zie veranderen’, aldus broeder Tsjiang, die samen met zijn vrouw werk voor zestien generaties voorouders heeft gedaan. ‘We hebben een opleving doorgemaakt in het evangelie.’

Broeder Tsjiang meent ook dat Satans invloed vermindert in het leven van hen die deelnemen aan tempelwerk. ‘Als je naar de tempel gaat, krijg je een eerbiedig hart’, zegt hij. ‘Je vergeet wereldse zaken.’

Broeder Woe is het daarmee eens. ‘Als we kunnen leren om de spiritualiteit en gelukzaligheid die we daar vinden mee naar huis te nemen, kunnen we onze gezinsleden helpen om de aantrekkingskracht van wereldse zaken te overwinnen en dichter tot God te komen.’

Deze families geloven dat tempelverordeningen ontvangen en die vervolgens beschikbaar stellen aan wie daar in dit leven verstoken van bleven, essentieel is voor het bereiken van eeuwige doelen.

President Gordon B. Hinckley heeft gezegd: ‘De tempelverordeningen vormen het hoogtepunt van de zegeningen die de kerk te bieden heeft.’

‘Het uiteindelijke doel van ons lidmaatschap is als een eeuwige familie terug te keren naar onze hemelse Vader’, aldus broeder Tsjiang. ‘Daarvoor moeten we alle essentiële verordeningen van de tempel ontvangen.’

Een uiting van liefde

Camilla Woe ontdekte op zending hoe belangrijk elke ziel voor God is. Ze voelde een grote uitstorting van de liefde van de Heiland voor elk van de vele mensen die zij onderwees.

‘Toen ik weer thuis was en aan onze familiegeschiedenis ging werken, besefte ik dat ik misschien wel net zo’n grote invloed kon hebben op de redding van zielen door familiegeschiedenis en tempelwerk te doen’, zegt ze.

De familie Woe vindt de tempel een van de grootste uitingen van liefde van hun hemelse Vader voor zijn kinderen, want de tempel heeft ons zo veel te bieden.

‘De betekenis die ik in de tempel zie,’ zegt Camilla’s broer Wilford, ‘is Gods liefde voor zijn kinderen.’

Noot

  1. Zie ‘New Temples to Provide “Crowning Blessings” of the Gospel’, Ensign, mei 1998, p. 87.