Aanbidding door lofzangen
Ik wou dat ik zo mooi kon zingen als zuster Schneider. Kon ik maar zo goed pianospelen als broeder Menendez. Hoe vaak hebben we dit niet gehoord of gedacht? Soms denken we dat een muzikaal talent een bijzondere gave is die alleen voor anderen is weggelegd, een talent om trots op te zijn, maar dat buiten ons bereik ligt.
In De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen behoren muziek en zang aan iedereen toe. Door de gezangen kunnen we onze dank en lofprijzing uiten, het herstelde evangelie van de Heiland leren kennen, zijn verzoening gedenken, en ons voornemen Hem te volgen.
Dank en lof uiten
Toen het oude Israël uit Egypte was bevrijd ‘zong Mozes met de Israëlieten de Here [een] lied’ (Exodus 15:1). Toen de Jaredieten de oceaan overstaken ‘zongen [zij] de Heer lof toe’ (zie Ether 6:9). En toen de eerste heiligen der laatste dagen de Kirtlandtempel inwijdden, zongen ze de nieuwe lofzang die William W. Phelps geschreven had: ‘Gods Geest brandt in ’t harte’.1 In elke bedeling van het evangelie hebben de kinderen Gods Hem lof toegezongen.
Veel van onze lofzangen delen in die geest van jubel en lof. Zo verkondigt een andere geliefde lofzang van William W. Phelps:
Verlosser van Isr’el,
onz’ enige vreugd,
tot wie voor een zegen wij gaan,
een schaduw bij dag
en een licht in de nacht,
van dwaling heeft Hij ons ontdaan.2
Een lofzang kan ook uiting geven aan onze dank voor specifieke zegeningen, zoals in dit welbekende vers:
Wij danken U, Heer, voor profeten,
ons tot leiding in deez’ laatste tijd,
wij danken voor ’t rein evangelie,
welks licht onze ziel zo verblijdt.
Wij danken voor iedere zegen
die Gij uitstort van uw milde troon,
wij achten het vreugd U te dienen,
vervullen met liefd’ uw geboôn.3
Wanneer wij deze lofzangen zingen, geven wij gehoor aan het gebod ‘indien gij vrolijk zijt — d.w.z. als u blij of gelukkig bent —, prijst dan de Here met gezang, muziek (…), en met een gebed van lof en dankzegging’ (LV 136:28).
Zijn evangelie leren
Behalve dank en lof uiten, bieden de lofzangen ons ook de kans om het evangelie van Jezus Christus te leren. Deze vertrouwde lofzang voor kinderen legt bijvoorbeeld heel eenvoudig en mooi onze relatie tot onze Vader in de hemel uit:
Ik ben een kind van God,
door Hem op aard’ gebracht.
Hij heeft mij met een veilig thuis
en ouders lief bedacht.4
Uit andere lofzangen leren we hoe we de evangeliebeginselen kunnen naleven, zoals in de veel gezongen lofzang die in de pionierstijd is geschreven:
Komt, heil’gen komt, geen werk noch strijd gevreesd,
maar uw reis blij volbracht!
Schijnt zwaar de tocht, volhardt, zijt kloek van geest,
naar uw kruis krijgt gij kracht.
’t Is beter voor ons vastberaân
met moed en blijdschap voort te gaan,
Dan dat de zorg ons harte kwell’:
Alles wel! Alles wel!5
En er zijn lofzangen, geliefd onder de heiligen, die ons zeggen Christus’ dienstknechten na te volgen, zijn gekozen profeten in deze tijd. ‘Ere de man’, bijvoorbeeld, herinnert ons aan de belangrijke rol die de profeet Joseph Smith in de herstelling van het evangelie heeft gespeeld:
Ere de man tot wie sprak weer Jehovah,
die tot profeet werd gezalfd door de Heer.
Hij was d’ontsluiter der laatste bedeling,
eens geven volken en vorsten hem eer.6
Door deze en andere lofzangen te bepeinzen en de bijbehorende schriftuurverwijzingen die onderaan de bladzijde in het zangboek staan op te zoeken, kunnen we het evangelie meer gaan begrijpen en de Heiland indachtig zijn.
Zijn verzoening gedenken
Een van de belangrijkste manieren om aan de Heiland te denken is wekelijks aan het avondmaal deel te nemen. Ter voorbereiding op deze heilige ceremonie, zingen wij een lofzang. Avondmaalslofzangen herinneren ons aan Christus’ offer en wat dat voor ons inhoudt:
Aanschouw, de grote Redder stierf,
bevredigd’ een gebroken wet,
waardoor verzoening Hij verwierf, (…)
en ons van dood en zonde redt.7
Onschuldig vloeide eens zijn bloed
als losprijs voor de mens.
Zijn leven gaf Hij ons tot heil,
vervullend’s Vaders wens.8
Als ’k denk aan zijn wonden voor onze strafwaardigheid,
zal ’k ooit dan vergeten zijn groot’ offervaardigheid?
Nee, nee,‘k zal Hem prijzen, zolang ‘k hier op aarde leef,
Totdat ik Hem eer in de hemelse gaarde geef.9
Avondmaalslofzangen die nadenkend en gebedvol worden gezongen, richten onze aandacht op de Heiland. Die voorbereiding geeft hernieuwde betekenis aan onze deelname aan het avondmaal, zodat we ons vaster verbinden aan Christus’ naam, altijd aan Hem denken en zijn geboden beter naleven.
Jezus Christus volgen
Het vaste voornemen om de Heiland te volgen, komt in veel van onze lofzangen tot uitdrukking. Met onze zang getuigen we tot onze Vader in de hemel dat we verlangen zijn Zoon te volgen. Overweeg bijvoorbeeld deze regels:
Hemelse Vader, wij danken u zeer
voor uwe leiding en liefde zo teer.
Dankbaar tot U is ons loflied gericht,
blij nu, blij nu, wij wand’len in ‘t licht.10
De lofzang ‘Ik ga daar waarheen Gij mij zendt’ heeft een soortgelijke strekking:
’k Vertrouw dan steeds need’rig op uwe zorg,
daar ’k weet: Gij bemint mij teer.
Ik volg dan het voorbeeld, door U gesteld;
Wat Gij wilt zal ’k wezen, o Heer.11
Onze liederen — hetzij tot lof, dank, kennis, gedenking of toewijding — zijn de Heer welgevallig. Hij heeft gezegd: ‘Mijn ziel schept behagen in het gezang des harten; ja, het gezang der rechtvaardigen is Mij een gebed, en het zal verhoord worden met een zegen op hun hoofd’ (LV 25:12).
Gelukkig zei de Heer niet: ‘Alleen mooie liederen zijn Mij een gebed’, of ‘Ik luister alleen naar muzikaal talent’. Het is met onze muziek als met ons leven: Hij is veel meer geïnteresseerd in de staat van ons hart dan in onze bekwaamheid.
Ongeacht onze zangprestatie en onze zangkennis kunnen we allemaal de lofzangen meezingen. En als we met ons hart zingen, komen we door de lofzangen tot Christus.