2009
Kon ik mijn verleden loslaten?
Jan. 2009


Kon ik mijn verleden loslaten?

Een positieve en opgewekte houding is altijd onmisbaar voor mensen zoals ik, die in de verkoop werken. Maar enkele jaren geleden was ik ontmoedigd en voelde ik geen behoefte om met iemand te praten. Vooral op een bepaalde middag.

Mijn gelaat moet mijn gebrek aan levenslust verraden hebben, want een van mijn collega’s, met wie ik al vaak had gepraat, informeerde naar mijn situatie. Ik legde uit dat mijn vrouw en ik na zes jaar huwelijk uit elkaar waren gegaan. Deze maand was de echtscheiding zes jaar geleden, dus nu was ik net zo lang gescheiden als ik getrouwd was geweest. Mijn hart en ziel werden gekweld door pijn en verdriet. Ik wist dat ik veel miste van wat mijn kinderen meemaakten, en dat besef was een voortdurende kwelling voor me. Ik werd door eenzaamheid verteerd en ik zag geen oplossing of hoop in het verschiet. Ik vertelde mijn collega dat dit de prijs was die ik moest betalen voor mijn vergissingen.

Mijn collega, lid van een andere christelijke kerk, reageerde daarop. ‘Wat voor prijs heb je het over?’ vroeg hij. ‘Jezus Christus heeft de prijs betaald, als je je tenminste echt van je zonden hebt bekeerd. Of weet je niet meer waarom Hij naar de aarde was gekomen?’

Ik was stomverbaasd door zijn antwoord en stond met mijn mond vol tanden. Ik moest de hele middag aan zijn woorden denken. Ja, ook al had ik met de consequenties van mijn vergissingen geleefd, Jezus Christus had er de prijs voor betaald. Waarom had ik dat niet ingezien? Ik kende de leer, en ik wist dat die waar was. Toen ik erkende dat de verzoening zijn uitwerking had op mijn leven, werd ik vervuld van een gevoel van troost en vrede dat ik me tot op de dag van vandaag kan herinneren.

Er zijn sinds deze ervaring op mijn werk jaren voorbijgegaan. Ik heb geleerd dat we sommige consequenties van onze daden ons hele leven lang blijven ondervinden. Vele hebben ook een uitwerking op het leven van onze dierbaren. De eenzaamheid is niet makkelijk, maar heeft er wel toe bijgedragen dat ik mijn zwakheden in ben gaan zien en mijn hemelse Vader om vergiffenis heb gevraagd, en ook de mensen die er het meeste door geraakt zijn, namelijk mijn kinderen en hun moeder.

In tegenstelling tot hoe ik me die middag voelde, kan ik nu zeggen dat ik gemoedsrust en hoop heb. Ik weet dat Jezus Christus de prijs betaald heeft. En ik twijfel hier niet aan omdat ik me bekeerd heb. Hij heeft mij in die jaren vol beproeving geschraagd. Hoewel mijn beproevingen niet ten einde zijn, weet ik dat Hij me zal blijven schragen als ik me bekeer, me tot de Heer wend en de geboden onderhoud.