Thuiskomen

Suzanne Goble (Utah, VS)

Ik woonde voor het eerst zelfstandig toen mijn ouders uit elkaar gingen. Het was nog maar mijn eerste maand aan de universiteit, en door de verandering in het gezinsleven, vond ik het moeilijk om het woord thuis nog te begrijpen. Toen mijn ouders gingen scheiden en mijn familie het ouderlijk huis verliet waar ik de afgelopen achttien jaar had gewoond, was ik vooral erg in de war. Ik wist dat ik niet zonder thuis zat, maar het voelde wél zo.

Ik heb de kerk vaak horen beschrijven als een ‘toevlucht voor de storm’ (LV 115:6). Het instituut werd mijn toevlucht terwijl ik met deze nieuwe storm in mijn leven worstelde. Ik schreef me in voor het instituut. En hoewel ik me niet meer precies herinner wat er in de lessen werd gezegd, zal ik nooit de gevoelens van gemoedsrust en troost herinneren die ik toen tijdens het luisteren kreeg. Ik ontdekte de liefde die mijn hemelse Vader voor mij had en ik leerde de beste raadgever die ik ooit heb gevonden beter kennen: Jezus Christus.

Ik moet voor mijn studie betalen, maar ik leer de waardevolste lessen in het instituut, wat ik gratis kan volgen. Ik zie nu in dat de definitie van thuis niet per se het huis hoeft te zijn waarin je bent opgegroeid, maar een plek waar je levenslessen leert en waar liefde heerst. Vanwege wat ik heb geleerd, en de Geest die ik heb gevoeld, is het instituut een nieuw thuis voor me geworden. Het is geweldig om een plek te hebben waar ik me geliefd en welkom voel.