Ο μικρός ιεραπόστολος τής γιαγιάς Ντένι
Η Εμίλια Μαρία Γκουιμάραες Κορρέα ζει στην ομοσπονδιακή περιοχή τής Βραζιλίας.
«Όταν ένας άνθρωπος μιλάει με την δύναμη τού Πνεύματος τού Αγίου, η δύναμη τού Πνεύματος τού Αγίου το μεταφέρει στην καρδιά των τέκνων των ανθρώπων» (Νεφί Β΄ 33:1).
Ο Βίτορ ζούσε με τη μητέρα και την αδελφή του στο σπίτι τής γιαγιάς του, Ντένι. Η γιαγιά τού Βίτορ αρρώστησε και ήταν στο κρεβάτι για πολλές εβδομάδες. Ήταν μόνη στο δωμάτιο της.
Ο Βίτορ αποφάσισε ότι θα μπορούσε να κρατήσει συντροφιά στην γιαγιά Ντένι. Κάθε μέρα, όταν ερχόταν στο σπίτι από το σχολείο, έπαιρνε ένα αντίτυπο από τη Λιαχόνα στο δωμάτιο τής γιαγιάς και τής διάβαζε ιστορίες από τις σελίδες των παιδιών.
Αφού τής διάβασε όλα τα αντίτυπα τής Λιαχόνας που είχε η οικογένειά του, άρχισε να τής διαβάζει το Βιβλίο τού Μόρμον και την Αγία Γραφή. Η γιαγιά Ντένι δεν ήταν μέλος τής Εκκλησίας, αλλά τής άρεσε να ακούει τον Βίτορ να τής διαβάζει. Ήταν χαρούμενη να μάθει για το Ευαγγέλιο.
Η γιαγιά έκανε πολλές ερωτήσεις. Αν ο Βίτορ δεν ήξερε τις απαντήσεις, ρωτούσε τη δασκάλα του τής Προκαταρκτικής ή έψαχνε στις γραφές. Η γιαγιά αποκάλεσε τον Βίτορ τον μικρό τής ιεραπόστολο.
Η γιαγιά Ντένι είπε στον Βίτορ ότι είχε μάθει πολλά από εκείνον. Υποσχέθηκε ότι θα πήγαινε στην εκκλησία μαζί του, όταν θα γινόταν καλά. Αυτά που είχε μάθει την έκαναν να είναι καλύτερα και να μελετήσει περισσότερο για το Ευαγγέλιο.
Όταν η γιαγιά έγινε καλά, τήρησε την υπόσχεσή της. Πήγε στην Εκκλησία με τον Βίτορ για να μάθει περισσότερα γι’ αυτά που τής είχε διδάξει. Δεν πέρασε πολύς καιρός και η γιαγιά βαπτίσθηκε και επικυρώθηκε. Ο Βίτορ την βοήθησε να μάθει ότι το Ευαγγέλιο είναι αληθινό.
Όταν ο Βίτορ μεγάλωσε, έγινε ιεραπόστολος πλήρους απασχόλησης στην Ιεραποστολή τής Βοστώνης τής Μασσαχουσέτης. Πριν φύγει, πήγε στον ναό—με την γιαγιά Ντένι.
Οι φωτογραφίες είναι κατόπιν αδείας τής Εμίλια Μαρίας Γκουιμάραες Κορρέα