Βοηθώντας τα παιδιά να προετοιμασθούν για τη βάπτιση
Η παιδική ηλικία είναι μια εποχή χαρούμενων πραγμάτων που συμβαίνουν για πρώτη φορά. Η πρώτη φορά που κάνει ποδήλατο, που παρευρίσκεται στο σχολείο ή που δοκιμάζει ένα νέο φαγητό, αποτελούν λίγες από τις ενθουσιώδεις περιπέτειες που διαμορφώνουν τη ζωή ενός παιδιού. Ως ενήλικοι έχουμε την ευκαιρία να βοηθήσουμε τα παιδιά κατά μήκος αυτού τού μονοπατιού τής ανακάλυψης. Ως ενήλικοι στην Εκκλησία, έχουμε επίσης την ευκαιρία να τα βοηθήσουμε να μεγαλώσουν στο Ευαγγέλιο (βλέπε Δ&Δ 68:25). Τι μπορούμε να κάνουμε, για να βεβαιωθούμε ότι η βάπτιση ενός παιδιού—η πρώτη διαθήκη που συνάπτει ένα άτομο με τον στοργικό Επουράνιο Πατέρα μας—είναι ένα όμορφο και μεστό νοήματος γεγονός;
«Είναι ο βασικός σκοπός τούτης τής Εκκλησίας να διδάσκει τους νέους: πρώτα στο σπιτικό και μετά στην εκκλησία», δίδαξε ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ1.
Στα ακόλουθα παραδείγματα, γονείς μοιράζονται μαζί μας πώς έχουν προετοιμάσει τα παιδιά τους για τις ιερές διατάξεις και διαθήκες τής βαπτίσεως και τής επικυρώσεως.
Αρχίζουμε νωρίς
«Ο χρόνος που κάθε παιδί γίνεται επτά είναι ένας χρόνος για εορτασμό», λέει η Λόρι, μία μητέρα τεσσάρων παιδιών. Εκείνη και ο σύζυγός της διδάσκουν τα παιδιά τους για τη βάπτιση από την ημέρα που γεννήθηκαν. Ωστόσο, όταν κάθε παιδί γίνει επτά, η οικογένειά τους αρχίζει πιο συγκεκριμένη προετοιμασία. Έχουν ένα μάθημα οικογενειακής βραδιάς κάθε μήνα για διαφορετικά θέματα σχετικά με τη βάπτιση, όπως είναι οι διαθήκες και το παράδειγμα τού Ιησού.
Η Λόρι λέει ότι τα μαθήματα κατά τη διάρκεια τού μηνός των όγδοων γενεθλίων των παιδιών είναι ιδιαιτέρως τρυφερά. Δείχνει στα παιδιά τα ρούχα που φορούσαν, όταν έλαβαν το όνομα και μια ευλογία και μιλά για την ημέρα κατά την οποίαν τελέσθηκε αυτή η διάταξη.
«Είναι η τέλεια στιγμή για εστίαση στις ευλογίες των διαθηκών τού ναού», τονίζει η Λόρι. «Πάντοτε θεωρούμε σημαντικό να διδάσκουμε ότι η επιλογή να βαπτισθούμε είναι το πρώτο βήμα στην προετοιμασία για τις ευλογίες τού ναού».
Το κάνουμε οικογενειακή υπόθεση
Η Μόνικα, μία μητέρα τεσσάρων παιδιών, συνιστά να συμμετάσχουν μεγαλύτερα παιδιά στο να βοηθούν μικρότερα αδέλφια να προετοιμασθούν, όποτε είναι δυνατόν. «Το να ακούν τον έφηβο αδελφό ή αδελφή τους να καταθέτει μαρτυρία και να λέει την εμπειρία του/της πραγματικά προσθέτει δύναμη», λέει εκείνη. Η Λόρι προσθέτει ότι ενίοτε ζητούν από τα παιδιά που προετοιμάζονται για βάπτιση να διδάξουν τι έχουν μάθει στα μικρότερα αδέλφια τους.
Το χρησιμοποιούμε ως ιεραποστολικό εργαλείο
Όταν η κόρη τού Ντάνιελ έγινε οκτώ, ο τελευταίος ήξερε ότι εκείνη θα ήθελε να μοιρασθεί την ημέρα τής βαπτίσεώς της με φίλους, οι οποίοι δεν ήσαν μέλη τής Εκκλησίας. Έτσι, η οικογένειά τους απεφάσισε να προσκαλέσει για τη βάπτιση τής Άλισον φίλους από το σχολείο και τη γειτονιά. Απ’ αυτούς τους φίλους ζητήθηκε να φέρουν στη βάπτιση αγαπημένα εδάφια τής Βίβλου. Μετά τη βάπτιση, η Άλισον υπογράμμισε τα εδάφια στο νέο της σύνολο γραφών και έγραψε τα ονόματα των φίλων της στα περιθώρια.
«Ασφαλώς, ως οικογένειά της, συμμετείχαμε πολύ εκείνη την ημέρα. Όμως, την αφήσαμε επίσης να είναι με φίλους λίγο μετά και να τους μιλήσει για όσα ένιωσε», είπε ο Ντάνιελ. «Ήταν πραγματικώς μια τρυφερή στιγμή που βλέπαμε το παιδί μας να θέτει ένα παράδειγμα».
Ασκούμε τη συνέντευξη τού επισκόπου
Η Κίμπερλυ, μία μητέρα παιδιών που φθάνουν σε ηλικία βαπτίσεως, θυμάται να πηγαίνει στο γραφείο τού επισκόπου για τη συνέντευξη βαπτίσεως, όταν ήταν οκτώ ετών. «Ήμουν τόσο ταραγμένη!» Λέει η Κίμπερλυ.
Τώρα προσπαθεί να διασφαλίσει ότι τα παιδιά της δεν αντιμετωπίζουν συναισθήματα πανικού. Εκείνη και ο σύζυγός της μιλούν στα παιδιά τους για τις συνεντεύξεις τού επισκόπου και τους κάνουν ερωτήσεις για τη βάπτιση σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με συνέντευξη. Αυτές οι συνεντεύξεις κάνουν περισσότερα από το να εξοικειώνουν τα παιδιά με τη διαδικασία τής συνέντευξης—παροτρύνουν επίσης τα παιδιά να σκέπτονται βαθιά τι σημαίνει γι’ αυτά η διαθήκη τού βαπτίσματος.
Έχουμε μια υπέροχη ευκαιρία
Αυτοί οι γονείς σπεύδουν να τονίσουν ότι δεν έχουν κάνει κάτι υπερβολικό στην προετοιμασία των παιδιών τους για τη βάπτιση και την επικύρωση, αλλά πολλοί εξ αυτών χρησιμοποίησαν λέξεις όπως «ενδελεχή» και «συνεπή», για να περιγράψουν τα μαθήματα που δίδαξαν με τα χρόνια. «Βεβαιωθήκαμε ότι τα παιδιά μας κατάλαβαν ότι αυτό ήταν ένα σημαντικό βήμα στη ζωή τους και ότι ήταν μεγάλο πράγμα», λέει η Κίμπερλυ. «Πάντοτε βεβαιωνόμασταν ότι εμείς ήμαστε αυτοί που τα προετοιμάζαμε και όχι απλώς να ελπίζουμε ότι οι δασκάλες τους στην Προκαταρκτική τα δίδασκαν».
Τι υπέροχη ευκαιρία μάς έχει δοθεί να βοηθήσουμε στην προετοιμασία των παιδιών που αγαπούμε για βάπτιση και επικύρωση! Καθώς το κάνουμε αυτό με προσευχή, ο Κύριος θα είναι μαζί μας, προκειμένου να διαμορφώσει αυτήν την πρώτη εμπειρία τής σύναψης διαθήκης σε δυνατό θεμέλιο για μελλοντική πνευματική ανάπτυξη.
Φωτογραφικές εικονογραφήσεις υπό John Luke, Craig Dimond και Cody Bell