Να βρίσκουμε χαρά στη ζωή
Κάρεν Ρόκγουντ, Άινταχο, Η.Π.Α.
Σε κάποια περίσταση διάβαζα μία ομιλία γενικής συνέλευσης από τον Πρεσβύτερο Ρίτσαρντ Σκοτ, τής Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. Αν και είχα ήδη ακούσει και διαβάσει αυτή την ομιλία, μία φράση τράβηξε την προσοχή μου και έμεινε στις σκέψεις μου.
Μερικές ώρες αργότερα, ο γιος μου, που έμενε σε ένα διαμέρισμα με τους φίλους του, ήρθε στο σπίτι μου να με επισκεφθεί. Είχε υπηρετήσει πλήρους απασχόλησης ιεραποστολή και είχε παρακολουθήσει μερικά εξάμηνα σε κολέγιο. Δεν είχε αποφασίσει τι θα σπουδάσει και ποιο επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθούσε. Επειδή είχε αποθαρρυνθεί και αισθανόταν ότι το σχολείο, προς το παρόν, ήταν χάσιμο χρόνου και χρημάτων, άφησε τις σπουδές του κατά μέρος και άρχισε να εργάζεται με πλήρες ωράριο.
Μου είπε ότι ένας από τους φίλους του, είχε προτείνει να πάνε σε κάποιο νησί στις Μπαχάμες ή στην Καραϊβική, να βρουν δουλειά και να διασκεδάσουν για μερικούς μήνες. Ο γιος μου είχε ενθουσιαστεί με την προοπτική αυτή. Εύκολα μπορούσα να δω πόσο δελεαστική μπορούσε να είναι μια τόσο ανέμελη εμπειρία για έναν νέο άνδρα.
Τότε ακριβώς, το γεμάτο έμπνευση μήνυμα τού Πρεσβύτερου Σκοτ ήρθε στο νου μου. Πήρα το Ensign και διάβασα τα εξής στον γιο μου: «Είστε εδώ στη γη για έναν θεϊκό σκοπό. Και αυτός ο σκοπός δεν είναι να διασκεδάζετε ατελείωτα ή να επιδιώκετε συνεχώς τις απολαύσεις. »Είστε εδώ για να δοκιμαστείτε, να αποδειχθείτε άξιοι, ώστε να μπορείτε να λάβετε τις επιπρόσθετες ευλογίες που έχει ο Θεός για σας. Απαιτείται το μετριοπαθές αποτέλεσμα τής υπομονής» (“Finding Joy in Life” [«Βρίσκοντας χαρά στη ζωή»], Ensign, Μάιος 1996, 25).
Χωρίς να πει λέξη, ο γιος μου πήρε το περιοδικό, έφυγε και διάβασε ολόκληρη την ομιλία. Αργότερα, το μόνο που είπε ήταν πως δεν θα έφευγε για εκείνη την περιπέτεια στο νησί.
Τελικά μπήκε στην αστυνομική ακαδημία, έναν δρόμο που τον οδήγησε στο να συναντήσει τη μέλλουσα σύζυγό του. Παντρεύτηκαν στον Ναό Μέσα τής Αριζόνας και σήμερα μεγαλώνουν τρία υπέροχα παιδιά. Το 2010 ο γιος μου πήρε το πτυχίο του και πραγματικά «βρίσκει χαρά στη ζωή».
Η περιπέτεια που είχε προτείνει ο γιος μου θα μπορούσε να είναι μια θαυμάσια εμπειρία. Από την άλλη πλευρά, ίσως να απέβαινε πνευματικά επικίνδυνη. Κάθε φορά που συλλογίζομαι αυτή την εμπειρία, το Πνεύμα αγγίζει πάντα την καρδιά μου.
Είμαι ευγνώμων για τα λόγια των προφητών και διότι παρακινήθηκα να θυμηθώ μια ομιλία, η οποία με βοήθησε να παράσχω καθοδήγηση. Είμαι, επίσης, ευγνώμων διότι ο γιος μου άκουσε προσεκτικά έναν αγγελιαφόρο τού Κυρίου και επέτρεψε στο Πνεύμα να τον επηρεάσει. Ξέρω ότι πολλές ευλογίες και τα στοργικά ελέη έρχονται όταν αφουγκραζόμαστε και ακολουθούμε τις διδασκαλίες τού Σωτήρα και των υπηρετών Του.