Το τηλέφωνο έκλεισε
Σέντα Μελικσετιάν, Αρμενία
Τον Μάρτιο τού 1997, όταν ζούσαμε στη ρωσική πόλη Ροστόβ-ον-Ντον, ο σύζυγός μου κι εγώ βαπτιστήκαμε στην Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Μελετώντας τις διδαχές τής Εκκλησίας, απαντήθηκαν πολλές από τις ερωτήσεις μου. Ενδιαφερόμουν να μάθω σχετικά με το σχέδιο σωτηρίας, συμπεριλαμβανομένης τής πρακτικής τού βαπτίσματος για τους νεκρούς. Με έκπληξη έμαθα ότι μπορούσαμε να βαπτιστούμε για τους αποθανόντες προγόνους μας.
Ένα χρόνο μετά τη βάπτισή μας, ο πρόεδρος ιεραποστολής μάς προσκάλεσε να προετοιμαστούμε για να πάμε στον ναό. Ως μέρος τής προετοιμασίας μας, αρχίσαμε να κάνουμε έρευνα οικογενειακής ιστορίας. Μία ημέρα, καθώς συλλογιζόμουν το έργο αυτό, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν η πεθερά μου. Την ρώτησα αν μπορούσε να μου στείλει έναν κατάλογο των αποθανόντων προγόνων από την οικογένεια τού συζύγου μου. Έμεινε έκπληκτη και μου είπε ότι το βάπτισμα για τους νεκρούς δεν ήταν διδαχή τού Χριστού, αλλά μάλλον κάτι που είχαν εφεύρει οι μορμόνοι. Δεν ήμουν σίγουρη πώς έπρεπε να απαντήσω, διότι δεν είχα εξοικειωθεί με τις παραπομπές των γραφών που στήριζαν τη διδαχή.
Καθώς σκεφτόμουν τι να απαντήσω, το τηλέφωνο έκλεισε. Στάθηκα αβέβαιη για ένα λεπτό μην ξέροντας τι είχε συμβεί, ωστόσο κατέβασα το ακουστικό και πήγα στην κρεβατοκάμαρά μου. Πήρα στα χέρια μου την Καινή Διαθήκη, γονάτισα να προσευχηθώ και ζήτησα από τον Επουράνιο Πατέρα να μου δείξει πού θα μπορούσα να βρω την απάντηση.
Στο τέλος τής προσευχής μου, άνοιξα τη Βίβλο. Ένιωσα σαν κάποιος να μου είχε πει να διαβάσω το 29ο εδάφιο τής σελίδας ακριβώς που είχα ανοίξει. Βρισκόμουν στο 15ο κεφάλαιο στο Προς Κορινθίους Α΄, το οποίο αναφέρεται στη διδαχή τού βαπτίσματος για τους νεκρούς.
Συγκινήθηκα και έμεινα έκπληκτη που ο Επουράνιος Πατέρας είχε απαντήσει στην προσευχή μου εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Ήταν ένα θαυμάσιο συναίσθημα.
Σκεπτόμουν συνέχεια αυτή την εμπειρία, όταν ξαφνικά χτύπησε ξανά το τηλέφωνο. Ήταν η πεθερά μου και με ρώτησε γιατί είχε κλείσει το τηλέφωνο. Της είπα ότι δεν ήξερα και ύστερα τής ζήτησα να ανοίξει τη Βίβλο της και να διαβάσει το Προς Κορινθίους Α΄ 15:29.
Λίγες ημέρες αργότερα, ένας κατάλογος αποθανόντων συγγενών βρισκόταν επάνω στο τραπέζι μου. Η πεθερά μου είχε διαβάσει τη γραφή και τώρα πίστευε ότι ο Σωτήρας, μέσω τού Αποστόλου Παύλου, είχε διδάξει τη διδαχή τού βαπτίσματος για τους νεκρούς.
Ο Θεός έχει υποσχεθεί μεγάλες ευλογίες σε εκείνους οι οποίοι κάνουν αυτό το λυτρωτικό έργο. Ξέρω ότι αυτό είναι αληθές.