Onuitwisbare stift
De auteur woont in Utah (VS).
De strepen die onze vergissingen nalaten, hoeven niet onuitwisbaar te zijn. Het is de moeite waard om reine handen te hebben, al is het pijnlijk.
Een week nadat ik mijn middelbare-schooldiploma had gehaald, verhuisde ik naar de andere kant van het land, waar ik de zomer bij het gezin van mijn oudere zus zou doorbrengen voordat ik in de herfst aan mijn studie begon.
Ik sloot wat vriendschappen, voornamelijk met oudere studenten. Op een zaterdagavond haalden twee van mijn nieuwe vrienden me op om te gaan luisteren naar een goede band die in een plaatselijke club optrad.
Bij het parkeren was ik een beetje zenuwachtig, maar ik wilde de avond niet verknoeien door bezwaar te maken. We gingen de club binnen en de man achter de balie keek naar mijn rijbewijs. Zonder waarschuwing haalde hij een zwarte onuitwisbare stift over de knokkels van mijn handen.
Ik keek verbaasd naar beneden. Ik besefte dat hij mijn handen had gemarkeerd om aan te geven dat ik te jong was om alcohol te kopen aan de bar.
Ik voelde me meteen niet op mijn gemak. Er waren mensen aan het drinken en het roken.
En het spijt me om dit te vertellen, maar ik had niet de moed om meteen te vertrekken. Na een half uurtje vroeg een van mijn vrienden of ik me wel goed voelde. Ik zei dat ik van de muziek en de rook hoofdpijn had gekregen. Hij bood aan me naar huis te brengen, en dat aanbod nam ik dankbaar aan.
Ik haastte me naar de badkamer van mijn zus en schrobde de zwarte strepen tot mijn handen zeer deden. De volgende dag zou ik met die handen van het avondmaal nemen, en ik was wanhopig om ze schoon te krijgen. Maar er bleven twee vage zwarte strepen zichtbaar op mijn rauwe roze huid.
Voordat ik naar bed ging, vroeg ik om vergeving voor mijn gebrek aan moed om weg te gaan — en, belangrijker nog, dat ik niet de moed had gehad om te zeggen dat ik er helemaal niet naartoe wilde. Ik beloofde mijn hemelse Vader dat ik mezelf nooit meer in zo’n situatie zou begeven.
De volgende ochtend lukte het me redelijk goed om de rest van de stiftstrepen te verwijderen en waren mijn handen bijna helemaal schoon toen ik van het avondmaal nam. Ik bedacht dat zonde erg op die zwarte strepen lijkt. Het kan moeilijk en zelfs pijnlijk zijn, maar we kunnen ons bekeren en onze zonden laten verwijderen door de macht van de verzoening, en kunnen de rest van ons leven streepvrij blijven.