Kies ervoor om te geloven
Ouderling L. Whitney Clayton
van het Presidium der Zeventig
De Heiland schenkt de mensen die in Hem geloven en Hem volgen het licht van het evangelie als leidraad.
Afgelopen januari vloog de zeven jaar oude Sailor Gutzler met haar familie in een privévliegtuig van Florida naar Illinois. Haar vader vloog het toestel. Vlak na het vallen van de avond kregen ze mechanische problemen en stortte het vliegtuig in de pikdonkere heuvels van Kentucky neer. Het kwam ondersteboven in ruw terrein terecht. Op Sailor na kwam iedereen om. Zij had haar pols gebroken. Ze zat onder de snij- en schaafwonden, en ze was haar schoenen kwijt. Het was slechts drie graden boven nul. Het was een koude, regenachtige winteravond. Sailor droeg alleen een korte broek, een T-shirt en één sok.
Ze riep haar vader en moeder, maar niemand antwoordde. Met het laatste beetje moed ging ze blootsvoets door open velden op zoek naar hulp. Ze waadde door beekjes, stak greppels over en liep door bramenstruiken. Vanaf een kleine heuvel zag ze anderhalve kilometer verderop een lichtje branden. Ze strompelde door de duisternis en het kreupelhout naar dat lichtje toe. Toen ze er uiteindelijk aankwam, werd ze meteen liefdevol door iemand opgevangen. Sailor was veilig. Ze werd snel naar een ziekenhuis gebracht, waar ze medische verzorging kreeg.1
Sailor overleefde het omdat ze in de verte een lichtje zag en er naartoe liep, ondanks het ruwe landschap, de schok van het ongeluk en haar verwondingen. We kunnen ons nauwelijks voorstellen hoe Sailor dat die avond voor elkaar heeft gekregen. Maar we weten wel dat ze in het lichtje van dat huis in de verte een kans op redding zag. Er was hoop. Ze putte moed uit de gedachte dat hoe slecht haar situatie ook was, dat lichtje haar redding kon zijn.
De meesten van ons zullen nooit net zoiets als Sailor meemaken. Maar we moeten allemaal weleens door onze eigen geestelijke wildernis trekken en onze eigen zware, emotionele reis doorstaan. Als we op dergelijke momenten, hoe donker of hopeloos ze ook lijken, op zoek gaan naar een geestelijk lichtje, zal dat er altijd zijn en ons de hoop op redding en verlichting geven. De Heiland van de hele mensheid is de bron van dat licht. Hij is het licht der wereld.
Geestelijk licht zien is anders dan aards licht zien. Als we het geestelijke licht van de Heiland willen herkennen, moeten we eerst bereid zijn om te geloven. God verwacht van ons dat we eerst het verlangen hebben om te geloven. De profeet Alma heeft gezegd: ‘Indien gij uw vermogens wilt opwekken en wakker schudden […], en een sprankje geloof wilt oefenen — ja, al kunt gij niet meer doen dan verlangen te geloven — laat dat verlangen dan in u werken totdat gij zó gelooft dat gij plaats kunt inruimen voor een deel van [de Heilands] woorden.’2
Alma’s appèl om geloofsverlangen te hebben en een plaats in ons hart voor de woorden van de Heiland in te ruimen, herinnert ons eraan dat geloof een persoonlijke keuze en een handelingsbeginsel voor ons is. We moeten onze ‘vermogens […] opwekken en wakker schudden.’ We vragen voordat het ons wordt gegeven; we zoeken voordat we het vinden; we kloppen voordat ons opengedaan wordt. Dan krijgen we deze belofte: ‘Want eenieder die vraagt, ontvangt; en hij die zoekt, vindt; en voor hem die klopt, zal worden opengedaan.’3
Er is geen bezielender smeekbede die we moeten geloven dan die van de Heiland zelf. Tijdens zijn aardse bediening zei Hij tegen zijn ongelovige luisteraars:
‘Als Ik niet de werken van mijn Vader doe, geloof Mij dan niet,
maar als Ik ze doe en u Mij niet gelooft, geloof dan de werken, opdat u erkent en gelooft dat de Vader in Mij is en Ik in Hem.’4
We worden allemaal dagelijks getoetst. Het is de toets van ons leven: kiezen we ervoor in Hem te geloven en laten we het licht van zijn evangelie in ons toenemen? Of weigeren we te geloven en blijven we alleen in het duister tasten? De Heiland schenkt de mensen die in Hem geloven en Hem volgen het licht van het evangelie als leidraad.
Na het vliegtuigongeluk moest Sailor een beslissing nemen. Ze had in het donker bij het vliegtuig kunnen blijven – alleen en bang. Maar ze had nog een lange nacht voor de boeg, en het werd steeds kouder. Ze nam een andere beslissing. Sailor klom de heuvel op, waar ze aan de horizon een lichtje zag.
En toen ze langzaam maar zeker in het donker naar het lichtje toeliep, werd het steeds helderder. Toch moeten er momenten zijn geweest waarop ze het licht niet zag. Misschien was het even uit het zicht toen ze door een greppel liep of zich achter een boom of struikgewas bevond. Maar toch liep ze verder. Elke keer dat ze het licht kon zien, wist Sailor dat ze op de goede weg was. Ze wist nog niet precies wat het licht was, maar met de kennis die ze had, bleef ze er naartoe lopen. Ze hoopte en vertrouwde erop dat ze het opnieuw zou zien als ze in de juiste richting bleef gaan. Waarschijnlijk heeft ze het juist daardoor overleefd.
Dat kunnen wij ook op onszelf toepassen. Er zijn momenten waarop we pijn hebben of moe zijn, en wanneer ons leven donker en koud lijkt. Er zijn wellicht momenten waarop we helemaal geen licht aan de horizon zien. Dan willen me misschien de moed opgeven. Als we bereid zijn te geloven, als we het verlangen hebben te geloven, als we ervoor kiezen te geloven, zullen de leringen en het voorbeeld van de Heiland ons de juiste weg laten zien.
Kies ervoor om te geloven
Net zoals Sailor moest geloven dat ze veilig zou zijn als ze het licht zou bereiken, zo moeten wij ons hart openstellen voor de goddelijkheid van de Heiland — voor zijn eeuwige licht en zijn genezende barmhartigheid. Profeten hebben ons eeuwenlang gemaand en zelfs gesmeekt om in Christus te geloven. Hun aanmoedigingen weerspiegelen een fundamenteel feit: God zal ons niet tot geloof dwingen. Maar wel nodigt Hij ons uit te geloven door de leringen van levende profeten en apostelen, door de Schriften en door de influisteringen van zijn Geest. Wij zijn degenen die ervoor moeten kiezen deze geestelijke uitnodigingen te aanvaarden, en met ons innerlijke oog het geestelijke licht te zien waarmee Hij ons roept. De beslissing om te geloven is de belangrijkste beslissing die we ooit zullen nemen. Die beslissing beïnvloedt al onze andere beslissingen.
God dwingt ons niet tot geloof, en Hij dwingt ons niet om de geboden te onderhouden, ondanks zijn oprechte verlangen om ons te zegenen. Toch is zijn oproep om in Hem te geloven, om een sprankje geloof te oefenen en ruimte te maken voor zijn woorden, nog steeds van kracht. De Heiland heeft gezegd: ‘Ik getuig dat de Vader alle mensen overal gebiedt zich te bekeren en in Mij te geloven.’5
Geloof en getuigenis zijn geen passieve beginselen. Ze overkomen ons niet. Geloof is iets waar we voor kiezen — iets waar we op hopen, waar we ons voor inspannen en waar we offers voor brengen. We gaan niet per ongeluk in de Heiland en zijn evangelie geloven, net zo min als we per ongeluk bidden of tiende betalen. We nemen een actieve beslissing om te geloven, net zoals we ervoor kiezen om andere geboden te onderhouden.
Geloof in daden omzetten
Sailor wist eerst niet of het haar zou lukken toen ze zich door het kreupelgewas worstelde. Ze was verdwaald en gewond, en het was donker en koud. Maar ze verliet de plaats van het ongeluk en ging op pad, in de hoop dat ze gered zou worden. Ze kroop en strompelde verder totdat ze in de verte een lichtje zag. Toen ze dat eenmaal had gezien, deed ze haar best om er naartoe te gaan, want ze wist wat ze had gezien.
Evenzo moeten wij plaatsmaken voor de hoop dat we geestelijk licht zullen vinden als we geloven en niet twijfelen. Onze daden zijn het bewijs van ons geloof en worden de essentie ervan. We kiezen ervoor te geloven als we bidden en de Schriften bestuderen. We kiezen ervoor te geloven als we vasten, als we de sabbat heiligen, en als we naar de tempel gaan. We kiezen ervoor te geloven als we ons laten dopen en als we van het avondmaal nemen. We kiezen ervoor te geloven als we ons bekeren en naar de vergeving en genezende liefde van God streven.
Geef nooit op
Soms lijkt het wel of onze geestelijke vooruitgang langzaam of wisselvallig is. Soms hebben we het gevoel dat we achteruitgaan, dat we fouten hebben gemaakt, of dat onze inspanningen om de Heiland te vinden geen resultaat opleveren. Als u dat gevoel hebt, geef dan niet de moed op — nooit. Blijf vooral in Hem, zijn evangelie en zijn kerk geloven. Breng uw gedrag in overeenstemming met dat geloof. En als het licht van uw geloof is afgezwakt, probeer uw twijfel dan te overwinnen door uw hoop op de liefde en genade van de Heiland, zijn evangelie en zijn kerk te richten. Ik beloof u dat Hij klaarstaat om u te ontvangen. Na verloop van tijd gaat u inzien dat u de allerbeste beslissing hebt genomen. Uw moedige beslissing om in Hem te geloven, zal een immense, eeuwige zegen zijn.
De zegeningen van geloof
Ik heb de barmhartige liefde van de Heiland gevoeld. Ik heb op mijn eigen momenten van duisternis naar Hem gezocht, en Hij heeft mij met zijn genezende licht hulp geboden. Een van de grootste vreugden in mijn leven is om met mijn vrouw, Kathy, op reis te gaan en wereldwijd leden van de kerk te bezoeken. Door die geweldige ontmoetingen heb ik en hebben wij meer inzicht in Gods liefde voor ons gekregen. Daardoor heb ik de oneindige mogelijkheden tot geluk gezien die uiteindelijk de mensen die de leringen van de Heer Jezus Christus volgen tot zegen zullen zijn. Ik heb geleerd dat in Christus en zijn verlossende macht geloven het juiste pad is dat naar ‘vrede in deze wereld en het eeuwige leven in de toekomende wereld’ leidt.6
Ik getuig dat Jezus Christus voor ons allen de bron van licht en hoop is. Ik bid dat we allemaal ervoor kiezen om in Hem te geloven. In de naam van Jezus Christus. Amen.