Waarom huwelijk en gezin ertoe doen — overal ter wereld
Ouderling L. Tom Perry
van het Quorum der Twaalf Apostelen
Het gezin is het middelpunt van het leven en de sleutel tot eeuwig geluk.
Afgelopen november was ik — samen met president Henry B. Eyring en bisschop Gérald Caussé — uitgenodigd voor een colloquium over huwelijk en gezin in het Vaticaan te Rome (Italië). Er waren religieuze vertegenwoordigers van veertien verschillende godsdiensten en uit zes van de zeven werelddelen aanwezig. Allen waren uitgenodigd om hun opvattingen uiteen te zetten over wat er in de huidige wereld met het gezin gebeurt.
Paus Franciscus opende het eerste gedeelte van de bijeenkomst met de volgende verklaring: ‘We leven nu in een cultuur van het tijdelijke, waarin steeds meer mensen het huwelijk als openbare toewijding simpelweg opgeven. Deze revolutie van manieren en moraliteit vond vaak plaats onder de vlag van vrijheid, maar het heeft in feite voor geestelijke en materiële verwoesting gezorgd voor ontelbare mensen, vooral de armsten en meest kwetsbaren. […] Het zijn steeds zij die het meest te lijden hebben in deze crisis.’1
Met betrekking tot de opkomende generatie beklemtoonde hij het belang dat zij ‘zichzelf niet verliezen aan [de] giftige [mentaliteit] van het tijdelijke, maar juist revolutionairen zullen zijn, met de moed om ware en blijvende liefde te zoeken, tegen de algemene stroom in’.2 Dat moet er gebeuren.
Dit werd gevolgd door drie dagen met presentaties en besprekingen over het onderwerp van het huwelijk tussen man en vrouw. Ik hoorde de meest uiteenlopende groep religieuze leiders uit de hele wereld in volledige overeenstemming met elkaar en met steunbetuiging voor elkaars opvattingen aan over de heiligheid van het huwelijk als instituut en over het belang van het gezin als basiseenheid van de samenleving. Ik voelde een sterke gemeenschappelijkheid en eensgezindheid met hen.
Vele anderen merkten die eensgezindheid ook op en brachten die op verschillende manieren tot uiting. Ik was vooral ingenomen met een islamitische wetenschapper uit Iran die twee alinea’s uit onze eigen proclamatie over het gezin woordelijk aanhaalde.
Tijdens het colloquium merkte ik dat eensgezindheid onder verschillende geloven, kerkgenootschappen en religies met betrekking tot het huwelijk en het gezin ook eensgezindheid met betrekking tot de waarden, loyaliteit en toewijding inhield die op natuurlijke wijze met het gezin in verband worden gebracht. Ik vond het opmerkelijk om te zien dat prioriteiten inzake huwelijk en gezin alle politieke, economische of religieuze verschillen overstegen. Op het gebied van liefde voor onze wederhelft en van hoop, zorgen en dromen voor onze kinderen zijn we allemaal hetzelfde.
Het was geweldig om bijeen te zijn met sprekers uit de hele wereld die universeel hun gevoelens over het belang van het huwelijk tussen man en vrouw uiteenzetten. Elke presentatie werd gevolgd door het getuigenis van andere religieuze leiders. President Henry B. Eyring gaf het laatste getuigenis op het colloquium. Hij getuigde krachtig hoe schitterend een toegewijd huwelijk is, en van ons geloof in de beloofde zegening van eeuwige gezinnen.
President Eyrings getuigenis was een passend slot van die drie bijzondere dagen.
Nu stelt u misschien de vraag: ‘Als de meerderheid gelijkgestemd was inzake de prioriteit en opvattingen aangaande het gezin, als al die geloven en religies het eigenlijk eens waren over hoe een huwelijk eruit moet zien, en als iedereen de waarde onderschrijft die het gezin en de familieband dienen te hebben, waarin verschillen we dan? In welke opzichten onderscheidt De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zich van de rest van de wereld?’
Hier is het antwoord: hoewel het fantastisch was om te zien en te horen dat we zoveel met de rest van de wereld gemeen hebben wat het gezin aangaat, hebben alleen wij het eeuwig perspectief van het herstelde evangelie.
Wat het herstelde evangelie aan de discussie over huwelijk en gezin toevoegt, is zo omvangrijk en zo relevant dat we het niet voldoende kunnen onderstrepen: wij maken het onderwerp eeuwig! We tillen de toewijding aan en heiligheid van het huwelijk naar een hoger niveau vanwege ons geloof en begrip dat het gezin al vóór deze aardse periode van belang was en dat het in de eeuwigheid kan voortbestaan.
Deze leer wordt heel eenvoudig, krachtig en prachtig weergegeven in Ruth Gardners tekst van het jeugdwerkliedje ‘Ons gezin kan eeuwig zijn’. Denk eens even aan de jeugdwerkkinderen over de hele wereld die deze woorden in hun eigen taal zingen, uit volle borst, met een enthousiasme zoals alleen liefde voor het gezin die kan opwekken:
Ja, ons gezin kan altijd zo blijven
door Vaders mooie plan.
Het is toch o zo fijn om bij elkaar te zijn,
en de Heer vertelt ons hoe dat kan.3
De hele theologie van ons herstelde evangelie draait om het gezin en om het nieuw en eeuwigdurend huwelijksverbond. In De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen geloven wij in een voorsterfelijk bestaan waar wij allemaal als letterlijke geestkinderen van God, onze hemelse Vader, leefden. Wij geloven dat wij deel van zijn gezin uitmaakten en nog steeds uitmaken.
Wij geloven dat de huwelijks- en gezinsband na de dood kan voortduren — dat een huwelijk dat met het juiste gezag in een tempel van de Heer is gesloten, in de toekomende wereld van kracht blijft. In onze huwelijksceremonie komen de woorden ‘tot de dood ons scheidt’ niet voor. In plaats daarvan wordt er ‘voor tijd en alle eeuwigheid’ gezegd.
Wij geloven ook dat sterke traditionele gezinnen niet alleen de basis van een stabiele samenleving, een stabiele economie en een stabiele cultuur met waarden vormen — maar dat ze ook de basiseenheid van de eeuwigheid en van het koninkrijk en het bestuur van God vormen.
Wij geloven dat de organisatie en het bestuur in de hemel rondom gezinnen en families gevestigd zullen worden.
Vanwege ons geloof dat het huwelijk en het gezin eeuwig zijn, willen wij, als kerk, vooroplopen in en deelnemen aan wereldwijde initiatieven om beide te versterken. Wij beseffen dat niet alleen mensen die actief geloven de gemeenschappelijke waarden en prioriteiten van een blijvende huwelijksrelatie en sterke familieband onderschrijven. Ook veel niet-gelovige mensen zijn tot de conclusie gekomen dat een goed huwelijks- en gezinsleven de zinvolste, financieel gunstigste en gelukkigste manier van leven is.
Als het gaat om de volgende generatie grootbrengen, heeft niemand ooit iets beters kunnen bedenken dan het huishouden met getrouwde ouders en kinderen.
Waarom doen huwelijk en gezin ertoe — waar dan ook? Uit opiniepeilingen blijkt dat het huwelijk nog steeds het ideaal en de hoop voor de meerderheid onder elke leeftijdsgroep is — zelfs onder de millenniumgeneratie, die zoveel rept over bewust vrijgezel blijven, persoonlijke vrijheid en samenwonen in plaats van trouwen. Het is een feit dat mensen wereldwijd in meerderheid nog steeds kinderen willen krijgen en een hecht gezin willen vormen.
Als we eenmaal getrouwd zijn en kinderen hebben, komen de gemeenschappelijke kenmerken onder het hele mensdom zelfs nog meer aan het licht. Als ‘gezinsmensen’ — waar we ook wonen of wat voor geloof we ook aanhangen — hebben we veelal met dezelfde moeilijkheden, dezelfde aanpassingen en dezelfde hoop, zorgen en dromen voor onze kinderen te maken.
New York Times-columnist David Brooks schreef: ‘Mensen zijn niet beter af als ze maximale persoonlijke vrijheid krijgen om te doen wat ze willen. Ze zijn beter af als ze verplichtingen hebben die persoonlijke keuzes overstijgen — verplichtingen jegens familie, God, beroep en vaderland.’4
Een van de problemen is dat de media en amusementswereld vaak niet de prioriteiten en waarden van de meerderheid weerspiegelen. Om uiteenlopende redenen zijn televisie, films, muziek en internet te vaak een klassiek geval van een minderheid die zich als een meerderheid voordoet. Onzedelijkheid en amoraliteit, variërend van expliciet geweld tot vrijblijvende seks, worden als norm afgeschilderd. Ze kunnen mensen met heersende traditionele waarden het gevoel geven dat ze ouderwets of uit de tijd zijn. In een dergelijke wereld waarin media en internet dominant aanwezig zijn, is het moeilijker dan ooit om verantwoordelijke kinderen groot te brengen en een huwelijk en gezin bijeen te houden.
Maar ondanks wat veel media- en amusementskanalen ons willen wijsmaken, en ondanks de werkelijke afbreuk van het huwelijk en gezin door sommigen, is de stevige meerderheid nog steeds van mening dat het huwelijk tussen één man en één vrouw te verkiezen is. Zij geloven in trouw binnen het huwelijk en zij onderschrijven de huwelijksgelofte ‘in tijden van ziekte en gezondheid’ en ‘tot de dood ons scheidt’.
We moeten af en toe weer doordrongen raken, zoals mij in Rome gebeurde, van het heerlijke, geruststellende en troostende feit dat het huwelijk en gezin voor de meeste mensen nog steeds de aspiratie en het ideaal vormen, en dat we in die opvatting niet alleen staan. Het is nog nooit zo moeilijk geweest om een praktische balans te vinden tussen werk, gezin en persoonlijke behoeften als tegenwoordig het geval is. Als kerk willen wij al het mogelijke in het werk stellen om sterke huwelijken en gezinnen te scheppen en te steunen.
Daarom neemt de kerk actief deel aan en loopt zij voorop in diverse coalities en oecumenische initiatieven om het gezin te versterken. Daarom delen wij onze gezinsgerichte waarden in de media en op sociale media. Daarom stellen wij onze genealogische documenten en familieverslagen voor alle landen beschikbaar.
Wij willen onze stem laten horen tegen alle namaak- en alternatieve levensstijlen in die het gezin proberen te vervangen dat God zelf heeft ingesteld. Wij willen onze stem ook laten horen om te wijzen op de vreugde en voldoening die het traditionele gezin met zich meebrengt. Wij moeten die stem over de wereld blijven laten horen en verklaren waarom het huwelijk en gezin zo belangrijk zijn, waarom het huwelijk en gezin er werkelijk toe doen, en waarom dat altijd zo zal blijven.
Broeders en zusters, het herstelde evangelie is op het huwelijk en gezin gericht. Huwelijk en gezin zijn ook de onderwerpen waarmee we het meest met andere geloven kunnen optrekken. Huwelijk en gezin verbinden ons het meest met de rest van de wereld. Juist op het gebied van huwelijk en gezin kan De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen een licht op de heuvel zijn.
Ik besluit met mijn getuigenis (en mijn negen decennia op deze aarde geven mij daar alle recht toe) dat hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat het gezin het middelpunt van het leven en de sleutel tot eeuwig geluk is.
Ik dank mijn vrouw, mijn kinderen, mijn kleinkinderen en mijn achterkleinkinderen, en al mijn neven, nichten, aangetrouwde en verdere familie die mijn leven zo verrijken en, ja, eeuwig maken. Van die eeuwige waarheid getuig ik uit alle kracht en met grote heiligheid. In de naam van Jezus Christus. Amen.