Ons thuis, ons gezin
Onze beste verdediging tegen pornografie
De auteur woont in Washington (VS).
In een Schrifttekst vond ik voor ons gezin de sleutel om de ongepaste beelden die overal op je afkomen te vermijden.
Ik was met mijn negenjarige zoon aan het winkelen om schoolkleren aan te schaffen toen ons gesprek van luchtig gebabbel naar een ernstige vraag verschoof. ‘Mam, waarom moeten ze dat spul in alle etalages zetten?’
Met ‘dat spul’ bedoelde hij onfatsoenlijke reclameplaten in de etalages van bijna elke winkel waar we langskwamen. Hoewel er altijd al zulke platen waren geweest, had ik er tot nu toe niet veel aandacht aan besteed. Maar door het feit dat het mijn zoon opviel, werd ik ze me ook bewust. In de daaropvolgende weken zag ik die beelden overal: op de televisie, in de supermarkt, in restaurants, in reclameblaadjes die in de bus vielen. Ik kon er niet aan ontsnappen. Sommige platen waren zo expliciet dat ik verbijsterd was, en er ontstond een gevoel van grote bezorgdheid. Hoe moest ik mijn gezin tegen de valkuilen van pornografie beschermen?
We horen tijdens elke conferentie waarschuwingen tegen het verwoestende effect ervan en we kennen slachtoffers. We hadden thuis alle voorzorgsmaatregelen met onze computer en de toegestane media getroffen, maar het was duidelijk onmogelijk om ongewenste beelden die tot meer nieuwsgierigheid konden leiden volledig te vermijden, tenzij we onze kinderen in quarantaine zouden doen. Kon de onschuldige blik van mijn zoon in de supermarkt tot een levenslange worsteling met pornografie uitgroeien? Mijn onrust over dit onderwerp nam toe en ik begon me hulpeloos en kwetsbaar in het beschermen van mijn kinderen te voelen.
Kazuto Uota, detail van de Boom des levens.
Toen ik op een dag in het Boek van Mormon zat te lezen, vond ik onverwacht geruststelling in 1 Nephi 15. Nephi legt Lehi’s visioen van de boom des levens aan Laman en Lemuël uit en zij vragen naar de betekenis van de rivier met water. In vers 27 staat Nephi’s antwoord: ‘En ik zeide tot hen dat het water dat mijn vader had gezien vuilheid was; en zijn geest was zodanig door andere dingen in beslag genomen, dat hij zich niet van de vuilheid van het water bewust was geweest’ (cursivering toegevoegd). Lehi richtte zich op de boom des levens en wilde dat zijn gezin van zijn vruchten nam! Door zich daarop te concentreren, zag hij het vuil niet eens.
Dat was het antwoord! Ongepaste media uit ons huis houden, was een begin, maar een direct, bewust plan om onze kinderen in het evangelie te onderwijzen, is uiteindelijk hun beste afweer tegen alles wat hun kan wegleiden.
Vanwege die ervaring met de Schriften hebben mijn man en ik besloten om twee keer zo hard ons best te doen om onze kinderen te onderwijzen en ons oog op die manier op de liefde van God te richten in plaats van op het vuil in de wereld. Wij hebben het idee dat we ons op drie gebieden moeten richten*:
1. Meer persoonlijke Schriftstudie en minder ‘ruis’ om ons heen. Onze geest moet, zoals die van Lehi, met positieve zaken gevuld worden, zodat we de ingevingen van de Geest kunnen waarnemen en ons kunnen blijven richten op het in het evangelie verankeren van ons gezin. Mijn man en ik proberen regelmatig tijd te maken om de geestelijke behoeften van ieder gezinslid te bespreken en te overleggen hoe we aan die behoeften tegemoet kunnen komen en thuis een klimaat kunnen scheppen waarin de Geest overvloedig aanwezig kan zijn.
2. Gezamenlijke Schriftstudie zinvoller maken. Hoewel het veel moeite kost om het gezin dagelijks bij elkaar te krijgen om de Schriften te lezen, proberen we meer te discussiëren als we de Schriften lezen. We hebben kinderen van allerlei leeftijden en daarom lezen we de Schriften met de jongere kinderen later op de dag en met de oudste kinderen ’s morgens vroeg als de kleintjes nog slapen, zodat er minder afleiding en meer gelegenheid tot een gesprek is. We hebben gemerkt dat we dagelijks praten over actuele gebeurtenissen die verband houden met de verzen die we lezen.
De meeste ochtenden zijn verre van idyllisch, maar met doorzettingsvermogen merken we dat de kinderen luisteren en meedoen, zelfs al kost het soms veel moeite om iedereen bij elkaar te krijgen.
3. Zendingswerk verrichten Als we getuigen, bevestigt de Geest dat wat we zeggen waar is, en ons getuigenis groeit. We proberen van zendingswerk een gezinsaangelegenheid te maken. We praten over het evangelie uitdragen en nodigen regelmatig vrienden bij ons uit. We grijpen ook iedere kans aan om de zendelingen en onderzoekers bij ons op bezoek te hebben voor een gesprek over het evangelie. We hebben geweldige ervaringen gehad met nieuwe leden van de kerk en onderzoekers bij ons thuis, en het is van invloed op onze kinderen doordat ze dan nadenken over hun eigen getuigenis en dat van de zendelingen.
Ik ben erg dankbaar voor het Boek van Mormon en de wonderbaarlijke manier waarop een enkele Schrifttekst me geruststelling en duidelijke leiding voor ons gezin heeft verschaft. De Schriften kunnen werkelijk angst en hulpeloosheid plaats doen maken voor macht en vrede.