Voedselvoorraad: kaas in blik en hypotheekrente

Yvonne Aston, Kanaaleilanden (Verenigd Koninkrijk)

Toen ik trouwde, begon ik ijverig voedsel op te slaan. Mijn man en ik wilden een grote voorraad, maar we konden ons niet veroorloven alles in één keer aan te schaffen. We besloten elke week iets extra’s te kopen. We zochten naar speciale aanbiedingen op de dingen die we regelmatig kochten, zoals voedsel in blik.

Ik vond het leuk om onze voorraad ingeblikt en gedroogd voedsel geleidelijk te zien groeien. Op een keer maakten we de vergissing om kaas in blik te kopen, een afschuwelijk goedje, maar mijn man dwong zich om elke week een blik op te eten tot alles op was. Toen we een degelijke voorraad hadden, begonnen we ervan te eten. We besloten om elk artikel dat we nuttigden door twee artikelen te vervangen.

We hadden al gauw voldoende voedsel in de voorraad en dus begonnen we ook zaken voor onze hond en katten op te slaan. We sloegen ook kruiden, vacuümverpakte tarwe, water en limonade op, en alledaagse zaken die niets met eten te maken hadden, zoals zeep, deodorant, en wasmiddel.

Toen kochten we een huis en net vóór we het contract ondertekenden, schoot de hypotheekrente de hoogte in. We moesten het bijna een jaar met onze voedselvoorraad stellen om ons huis niet kwijt te raken.

Het beheer van onze voedselvoorraad hoort nu gewoon bij het huishouden. We gebruiken onze voorraad dagelijks en hij is ons tot zegen. Ik ben zo dankbaar dat we naar de geïnspireerde raad van de profeten van de Heer geluisterd hebben, want daardoor kan ik nu van mijn comfortabele, gezellige huis genieten.