Huisbezoekboodschap
Samen het gezin koesteren
Bestudeer dit materiaal onder gebed om te bepalen wat u het beste kunt bespreken. Hoe zal uw begrip van ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’ uw geloof in God vergroten, en hoe is het hen over wie u door huisbezoek waakt tot zegen? Ga voor meer informatie naar reliefsociety.lds.org.
‘Man en vrouw hebben de plechtige taak om van elkaar en van hun kinderen te houden, en voor elkaar en hun kinderen te zorgen.’1 ‘Het gezin is Gods kweekplaats voor liefde en dienstbaarheid,’ heeft president Russell M. Nelson, president van het Quorum der Twaalf Apostelen, gezegd.
‘Onze hemelse Vader wil dat man en vrouw elkaar trouw zijn en dat ze hun kinderen als een erfenis van de Heer beschouwen en behandelen.’2
In het Boek van Mormon zegt Jakob dat de liefde van de man voor zijn vrouw, de liefde van de vrouw voor haar man en de liefde van beiden voor hun kinderen er mede oorzaak van waren dat de Lamanieten op een bepaald moment rechtvaardiger waren dan de Nephieten (zie Jakob 3:7).
Eén van de beste manieren om thuis liefde en eensgezindheid te bevorderen, is vriendelijk te zijn voor onze gezinsleden. Vriendelijke woorden brengen de Heilige Geest met zich mee. Zuster Linda K. Burton, algemeen ZHV-presidente, heeft ons de volgende vraag gesteld: ‘Hoe vaak “spreken wij vriendelijke woorden tegen elkaar”?’3
Aanvullende Schriftteksten
Uit het leven gegrepen
Ouderling D.Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen vertelde over een gebeurtenis uit zijn jeugd die duidelijk maakte hoe belangrijk het is om een liefhebbend gezin te hebben. Toen zijn broers en hij nog jong waren, onderging hun moeder een zware ingreep om kankerweefsel te verwijderen, waardoor het erg pijnlijk voor haar was om haar rechterarm te gebruiken. In een gezin met zonen moet er veel gestreken worden, maar als zijn moeder de strijk deed, moest ze vaak even stoppen en in de slaapkamer gaan huilen tot de pijn afnam.
Toen ouderling Christoffersons vader begreep wat er gebeurde, sloeg hij stiekem gedurende bijna een jaar zijn lunch over, tot hij voldoende geld had gespaard voor een machine die het strijken zou vergemakkelijken. Uit liefde voor zijn vrouw was hij voor zijn zonen een voorbeeld van een koesterende echtgenoot. Ouderling Christofferson zegt hierover: ‘Ik wist toen niets van mijn vaders opoffering en liefdedaad voor mijn moeder af, maar nu ik het weet, zeg ik tegen mijzelf: “Dát is pas een man”.’4