Onder heiligen der laatste dagen
Opperbevelhebber Moroni hielp me lesgeven op de middelbare school
Illustratie Allen Garns
Ik zat midden in een moeilijk jaar als leerkracht van dertien- en veertienjarigen. Ik was net thuis van een frustrerende bespreking met de conrector in verband met een recente evaluatie. Ik was nieuw in het vak en moest de meeste lessen helemaal zelf uitwerken. Ik vond het best moeilijk om de leerlingen geïnteresseerd en bij de les te houden. Het gesprek kwam er in feite op neer dat ik mijn leerlingen voor een keuze moest stellen — bij de les blijven of in de problemen komen — en mijn waarschuwingen consequent ten uitvoer moest brengen.
Ik voelde me na de bijeenkomst depri en uit het lood geslagen. Ik nam de kwestie de volgende dag als vraag in mijn Schriftstudie mee. Het was niet te geloven, maar ik kreeg antwoorden terwijl ik in het Boek van Mormon las.
Ik bad die ochtend dat ik uit de Schriften mocht leren hoe ik een betere leerkracht kon zijn. De Heilige Geest onderrichtte mij terwijl ik in Alma 44 over opperbevelhebber Moroni las. In het verhaal hadden opperbevelhebber Moroni en de Nephieten de Lamanieten bij de rivier de Sidon omsingeld en ze zodanig afgeschrikt dat de Lamanieten gedwongen waren hun wapens neer te leggen. Ik bleef lezen met de gedachte dat ik graag als opperbevelhebber Moroni in de klas wilde zijn: gezaghebbend, zelfverzekerd en succesvol.
Ik las de dialoog door en merkte dat Moroni Zerahemnah en de Lamanieten een dwingende keuze voorlegde: ‘Ik gebied u […] uw oorlogswapens aan ons over te dragen, en […] wij zullen uw leven sparen als gij heengaat en niet weer tegen ons ten strijde trekt’, of anders ‘als gij dat niet doet, […] zal [ik] mijn mannen gebieden u aan te vallen’ (Alma 44:6, 7). Ik besefte dat hij deed wat mijn leidinggevende mij verteld had te doen! ‘Stel ze voor een keuze en blijf consequent’, had hij gezegd. Met dat in mijn achterhoofd nam ik Moroni’s motto over: ‘Zie, wij zullen de strijd [beëindigen]’ (Alma 44:10).
Gewapend met de beginselen die ik in een verhaal uit de Schriften over een van mijn helden geleerd had, keerde ik met vertrouwen in mijn strijdplan naar de klas terug. Ik had toevallig een miniatuurbeeldje van opperbevelhebber Moroni. Dat droeg ik de rest van het schooljaar in mijn borstzak als herinnering aan de les die ik van opperbevelhebber Moroni geleerd had hoe je een klas op de middelbare school in toom houdt. Nadat ik mijn leerlingen voor een keuze gesteld had, verbeterde hun gedrag, deden ze hun werk en konden we het beter met elkaar vinden. Het schooljaar liep ten einde en het was nog steeds pittig, maar met het verhoorde gebed en de kracht van de Schriften kon ik ‘de strijd [beëindigen]’.