วิธีที่เราประสบผลสำเร็จในการแบ่งปันพระกิตติคุณ
ผมกับภรรยาเป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสใหม่และยังไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับวิธีเป็นผู้สอนศาสนา แต่เราตั้งเป้าหมายแบ่งปันกับคน 100 คน
เนเวอร์กับเอเวอร์จอยซ์ ชิคันกูโว
ผมกับเอเวอร์จอยซ์ภรรยามาจากเมืองเล็กๆ ชื่อมูตาเร บนเขตแดนตะวันออกของซิมบับเว หลังจากเรารับบัพติศมาและการยืนยันได้ไม่นาน เราตื่นเต้นกับการทำงานเผยแผ่ศาสนา เราอ่านว่า “ทุ่งขาวพร้อมที่จะเก็บเกี่ยว” (คพ. 33:7) และถึงแม้เรายังไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับวิธีเป็นผู้สอนศาสนา แต่เราตัดสินใจว่าเราต้อง “ยื่นเคียว [ของเรา] เข้ามา, และเก็บเกี่ยวด้วยสุดพลัง, ความนึกคิด, และพละกำลัง [ของเรา]”
เราเป็นสมาชิกของสาขาแดนกัมวูราที่ตั้งใหม่ในเขตชุมชนแห่งหนึ่งของมูตาเร เวลานั้น ในปี 1991 สาขามีสมาชิก 25 คน ไม่นานเราก็ได้รับเรียกให้เป็นผู้สอนศาสนาสาขา เราเรียนรู้มากมายจากผู้สอนศาสนาอาวุโสคู่หนึ่งที่รับใช้ในเขตของเรา ข้อหนึ่งที่พวกเขาแนะนำคือให้เราตั้งเป้าหมาย
เราต้องการแบ่งปันพระกิตติคุณกับทุกคน เราจึงตั้งเป้าหมายจะแบ่งปันกับคน 100 คนในช่วงปีแรกที่เราเป็นผู้สอนศาสนาสาขา เราอาจจะด้อยประสบการณ์ แต่เราน่าจะทำได้ เราวางใจว่าพระเจ้าจะทรงช่วยเรา
การร้องเพลงสวดที่การประชุมของศาสนจักรทำให้เราค้นพบว่าเรามีพรสวรรค์แอบแฝงด้านดนตรี เราตัดสินใจใช้พรสวรรค์ของเรา ดังนั้นเราจึงเริ่มร้องเพลงให้—และกับ—คนที่สนใจพระกิตติคุณขณะที่เราพบเพื่อสอนพวกเขา พระวิญญาณสถิตกับเราขณะที่เราร้องเพลงศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงสัมผัสใจคนที่เรากำลังสอน ข่าวสารของพระกิตติคุณที่ได้รับการฟื้นฟูสัมผัสใจพวกเขาเช่นกัน เรากระตุ้นให้ทุกคนเข้าร่วมคณะนักร้องประสานเสียงสาขา และหลายคนเข้าร่วม ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นวิสุทธิชนยุคสุดท้ายหรือไม่เป็นก็ตาม เมื่อมีคนเรียนพระกิตติคุณมากขึ้น หลายคนเข้าสู่น้ำแห่งบัพติศมา
ภาพประกอบโดย โอเรียล วิดาล
ขณะที่เราทำงานเผยแผ่ศาสนาของเราอย่างต่อเนื่อง เราอดอาหารและสวดอ้อนวอนให้ครอบครัวที่เข้าร่วมศาสนจักรด้วย เรารู้สึกว่าหลายคนในชุมชนเห็นแบบอย่างอันชอบธรรมของครอบครัวเหล่านี้ เราได้รับคำเชิญให้สอนครอบครัวมากขึ้นเรื่อยๆ และกลุ่มที่เราสอนเต็มไปด้วยผู้มุ่งหวังจะเป็นสมาชิก
เนื่องจากการเรียนรู้และการดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณ คู่สามีภรรยาที่รับบัพติศมาใหม่จึงสนิทกันและรักกันมากขึ้น พ่อแม่สามารถทิ้งประเพณีที่ไม่สอดคล้องกับวัฒนธรรมพระกิตติคุณ พวกเขาเลิกดื่มเหล้าและเลิกสูบบุหรี่ พวกเขาสอนหลักธรรมที่ถูกต้องให้ลูกๆ หลายคนที่เคยหมกมุ่นกับสิ่งของทางโลกมากเกินไปบัดนี้สามารถยอมรับการเรียกในศาสนจักรได้แล้ว พวกเขากลายเป็นพรของสาขา และ ชุมชนของพวกเขา พระหัตถ์ของพระเจ้าทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้งต่อชีวิตพวกเขา
ถึงแม้เวลานั้นเกิดการข่มเหงมากในมูตาเร แต่ไม่ได้ทำให้การเติบโตของศาสนจักรหยุดชะงัก ดูเหมือนว่ายิ่งต่อต้าน จำนวนคนที่ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนจักรยิ่งมากขึ้น ตัวอย่างเช่น เมื่อทหารจากกองทัพประจำชาติแฝงตัวเข้ามาสอดส่องการทำผิดของศาสนจักร พวกเขารู้สึกถึงพระวิญญาณ ต่อมาหลายคนรับบัพติศมาและได้รับการวางมือแต่งตั้งสู่ฐานะปุโรหิต
ด้วยความช่วยเหลือจากพระเจ้า เราจึงแบ่งปันพระกิตติคุณได้มากกว่าที่ตั้งเป้าหมายไว้แต่แรก เพราะเราเต็มใจมองหาวิธีที่เราจะเอื้อมไปหาผู้อื่น เราจึงสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้งในชีวิตคนมากมายในชุมชนทั้งหมดของเรา