Πιο πολύτιμο από ένα ασημένιο βραχιόλι
Συλβί Ουμώ
Κεμπέκ, Καναδάς
Όταν μου ζητήθηκε να ηγηθώ μίας συζήτησης στην Ανακουφιστική Εταιρεία για την πρόσκληση του Σωτήρος να ταΐσουμε τα πρόβατά Του, αποφάσισα ότι εάν ήθελα να παρακινήσω τις αδελφές, θα έπρεπε να κάνω κάτι για ένα από τα πρόβατά Του.
Πήρα θάρρος και προσκάλεσα μία λιγότερο ενεργή αδελφή να έλθει σε μία δραστηριότητα της Ανακουφιστικής Εταιρείας μαζί μου. Αποδέχθηκε την πρόσκλησή μου και περάσαμε ευχάριστα. Αισθάνθηκα ότι αυτό ήταν ένα καλό παράδειγμα και ανυπομονούσα να αναφέρω την εμπειρία μου. Αλλά ο Κύριος είχε πιο πολλά να μου διδάξει.
Ένα πρωί ενώ ντυνόμουν, συνειδητοποίησα ότι το ασημένιο μου βραχιόλι έλειπε. Αυτό το βραχιόλι μου δόθηκε ως δώρο γενεθλίων ενώ επισκεπτόμουν τη Γαλλία, οπότε έχει ξεχωριστό νόημα για μένα. Άρχισα να ψάχνω γι’ αυτό στα πιο πιθανά μέρη, αλλά δεν μπορούσα να το βρω. Κατόπιν είπα στον εαυτό μου ότι εάν απλώς προσευχόμουν, θα μπορούσα να βρω το βραχιόλι μου γρήγορα.
Αφού προσευχήθηκα, κοίταξα παντού. Για δύο ημέρες προσευχόμουν με προσήλωση και ερευνούσα επισταμένως. Παρακαλούσα τον Επουράνιο Πατέρα να με βοηθήσει να το βρω, όμως δεν μπορούσα να το βρω. Η καρδιά μου ήταν βαριά, επειδή αυτό το βραχιόλι ήταν πολύτιμο για μένα.
Ένα βράδυ ο γιος μου προσευχήθηκε μαζί μου δίπλα στο κρεβάτι μου. Μετά την προσευχή μας, μάζεψε κάτι και μου το έδωσε. Ήταν το βραχιόλι μου! Το είχε βρει κάτω από το κρεβάτι. Κάπως έπρεπε να το είχα ξεχάσει στην αναζήτησή μου. Έκλαψα από χαρά που το είχα πάλι.
Ξαφνικά μου ήλθε μία εντύπωση: «Προσεύχεσαι τόσο ενθέρμως για τις αδελφές σου στην Εκκλησία; Είναι τόσο πολύτιμες για εσένα όπως το βραχιόλι σου; Τι γίνεται με τις αδελφές σου εκτός Εκκλησίας; Προσεύχεσαι επίσης γι’ αυτές;»
Όταν ανέφερα την εμπειρία μου για το χαμένο μου βραχιόλι στην Ανακουφιστική Εταιρεία, είχαμε μία όμορφη συζήτηση. Είπα στις αδελφές ότι είχα μάθει ότι όταν ο Σωτήρας μας ζητεί να ταΐσουμε τα πρόβατά Του, πρέπει να θυμόμαστε ότι «η αξία των ψυχών είναι μεγάλη στα μάτια του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 18:10). Θέλει από εμάς να μεριμνούμε γι’ αυτούς που είναι γύρω μας και να αγαπούμε, να φροντίζουμε και να προσευχόμαστε με όλη μας την ενέργεια γι’ αυτούς. Καθώς το κάνουμε αυτό, θα βρούμε ότι όλοι είναι πολύ πιο πολύτιμοι από ένα ασημένιο βραχιόλι.