មានតែឌីជីថលប៉ុណ្ណោះ ៖ សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
ត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះអម្ចាស់
ព្រះអម្ចាស់ស្គាល់យើង និងត្រាស់ដឹងពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់យើងឥឡូវនេះ ។
ថតរូបដោយ ខនឌី ប៊ែល
ហ្គីសេលេ
មុនពេលយើងរៀបការ អនឌ្រេកំពុងរៀនយកសញ្ញាបត្របណ្ឌិតរបស់គាត់ និងបានទទួលមុខតំណែងធ្វើការនៅសាកលវិទ្យាល័យមីឈីហ្គែន ។ យើងបានរៀបការ ហើយបានប្ដូរទៅនៅរដ្ឋមីឈីហ្គែន ។ នៅទីបំផុត អនឌ្រេបានចាប់ផ្ដើមមានបញ្ហាខ្លះៗនៅកន្លែងធ្វើការ និងបានចង់ផ្លាស់ប្ដូរការងារ ។
យើងនៅក្មេង យើងទើបតែរៀបការ ថ្មីថ្មោង យើងមិនបានដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីនោះទេ ។ យើងបានសម្រេចចិត្តអធិស្ឋានអំពីវា ។
អនឌ្រេ
ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានទៅសាកលវិទ្យាល័យ ហើយបានឃើញក្ដារខៀនមួយដែលមានបិទប្រកាសមុខតំណែងការងារ ។ ខ្ញុំបានដាក់ពាក្យសុំធ្វើការបីកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ។ ក្នុងរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍ ខ្ញុំត្រូវបានផ្តល់ការងារទាំងបីនោះ ។
ហ្គីសេលេ
យើងបានឆ្ងល់ថាត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច ។ យើងបានអធិស្ឋានម្ដងទៀត ។ មុខតំណែងការងារមួយគឺនៅប្រទេសអង់គ្លេស ប៉ុន្តែយើងចង់នៅក្នុងសហរដ្ឋ ។ ការងារមួយទៀតគឺនៅរដ្ឋតិចសាស ហើយការងារមួយទៀតនៅរដ្ឋម៉ារីលែន ក្បែររដ្ឋធានី វ៉ាស៊ីងតោន ឌី.ស៊ី. ។ ការងារនៅម៉ារីលែនគឺជាមួយនឹង NASA ។ អនឌ្រេជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ដូច្នេះ NASA ហាក់បីដូចជាកន្លែងដ៏ល្អដើម្បីទៅ ។
អនឌ្រេ
នៅតាមផ្លូវទៅរដ្ឋម៉ារីលែន ខ្ញុំបានបើកបរពេលហ្គីសេលេគេង ។ វាគឺនៅព្រឹកព្រលឹម ពេលខ្ញុំបានឃើញព្រះវិហារបរិសុទ្ធវ៉ាស៊ីងតោន ឌី.ស៊ី. ។
« ភ្ញាក់ឡើង ! ភ្ញាក់ឡើង ! តើអូនបានឃើញវាទេ ? » ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ហ្គីសេលេ ។ « វាដូចជាប្រាសាទមួយអញ្ចឹង ! »
ហ្គីសេលេ
ខ្ញុំបានប្រាប់អនឌ្រេថា ប្រហែលជាយើងអាចទៅលេងនៅថ្ងៃមួយ ។ យើងមិនដឹងទេថាវាជាអ្វីនោះទេ ។ ពីរបីថ្ងៃបន្ទាប់ពីមកដល់រដ្ឋម៉ារីលែន ខ្ញុំបានទៅបណ្ណាល័យដើម្បីប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត ដើម្បីដាក់ពាក្យសុំការងារ និងមើលអ៊ីម៉ែលរបស់ខ្ញុំ ។
ស្ត្រីម្នាក់ដែលបានធ្វើការនៅទីនោះ បានឮតុងនិយាយរបស់ខ្ញុំ ហើយបានសួរថាខ្ញុំមកពីណា ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំមកពីប្រទេសប្រេស៊ីល ហើយយើងបានចាប់ផ្ដើមនិយាយគ្នា ។ គាត់មានឈ្មោះថា អែដណា ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា យើងទើបតែប្ដូរមកពីរដ្ឋមីឈីហ្គែន និងបានប្រាប់ពីកន្លែងដែលយើងរស់នៅ ។
អែដណាបាននិយាយថា « ខ្ញុំរស់នៅក្នុងផ្ទះល្វែងហ្នឹងដែរ » ។
ពេលខ្ញុំត្រឡប់ទៅបណ្ណាល័យវិញនៅថ្ងៃបន្ទាប់ទៀត អែដណាបាននិយាយថា « ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលប្អូនត្រឡប់មកវិញ ។ ខ្ញុំចង់អញ្ជើញប្អូន និងស្វាមីប្អូនមកទទួលទានអាហារពេលល្ងាចនៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំ » ។
ខ្ញុំគិតថា វាចម្លែកណាស់ដោយសារគាត់មិនស្គាល់ខ្ញុំផង ។ បន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំបានអធិស្ឋានអំពីប្អូន ព្រោះខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍អ្វីមួយពិសេសណាស់ ពេលខ្ញុំបានជួបប្អូនកាលពីម្សិលមិញ » ។
យើងបានទៅផ្ទះគាត់ ហើយបានដឹងថា ស្វាមីគាត់ទើបតែបានស្លាប់ថ្មីៗនេះ ។ បន្ទាប់ពីអាហារពេលល្ងាចហើយ គាត់បានលេងបទ « ខ្ញុំនឹងដើរតាមព្រះអង្គ » ( ទំនុកតម្កើង លេខ ១៣៥ ) នៅលើព្យាណូ ។ គាត់បាននិយាយថា វាជាទំនុកតម្កើងដែលស្វាមីគាត់ចូលចិត្ត ហើយបានលេងវានៅពេលបុណ្យសពរបស់គាត់ ។ បន្ទាប់មកគាត់បាននិយាយជាមួយយើងអំពីផែនការណ៍នៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ហើយបានអញ្ជើញពួកយើងឲ្យទៅព្រះវិហារជាមួយគាត់ ។
យើងបានទៅព្រះវិហារ ហើយមនុស្សនៅទីនោះបានស្វាគមន៍យើងណាស់ ។ យើងបានសម្រេចចិត្តទៅថ្ងៃអាទិត្យបន្ទាប់ទៀត ។ យើងបានយល់ព្រមដើម្បីរៀនជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ អែដណាបានអញ្ជើញយើងឲ្យរៀននៅផ្ទះគាត់ ។ អស់រយៈពេលប្រាំខែ យើងបានទៅព្រះវិហាររៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ។ ដួងចិត្ត និងវិញ្ញាណរបស់យើងបានរៀបចំសម្រាប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
អនឌ្រេ
ពេលបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើងត្រូវបានប្រកាស គ្រប់គ្នាមើលទៅភ្ញាក់ផ្អើល ។ ពួកគេបាននិយាយថា « អស្ចារ្យណាស់ អ្នកមិនមែនជាសមាជិកទេឬ ? » « ប៉ុន្តែ អ្នកបានមកទីនេះជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ! » បុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើងពិសេសណាស់ ។ ស្ទើរតែទាំងអស់គ្នានៅក្នុងវួដបានចូលរួម ។
យើងបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគ្នានៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធវ៉ាស៊ីងតោន ឌី.ស៊ី. មួយឆ្នាំក្រោយមក ។ ពេលយើងបានទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងបានដឹងថា វាជាប្រាសាទដែលយើងបានឃើញជាងមួយឆ្នាំមុននោះ !
ហ្គីសេលេ
បន្ទាប់ពីយើងបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ មានរឿងជាច្រើនដំណើរការមិនបានល្អទេ ។
បន្ទាប់ពីថ្ងៃទី ១១ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១១ វាពិបាកសម្រាប់យើងដើម្បីបន្តទិដ្ឋាការរបស់យើង ។ ខ្ញុំសោកសៅ ដោយសារខ្ញុំទើបតែបានបញ្ចប់ការសិក្សាមកពីមហាវិទ្យាល័យសហគមន៍មួយ ហើយបានដាក់ពាក្យស្នើសុំអាហារូបករណ៍ពេញលេញនៅសាកលវិទ្យាល័យម៉ារីលែន ។ ខ្ញុំមិនបានទទួលអាហារូបករណ៍នោះទេ ហើយមន្ទីរពិសោធន៍ដែលអនឌ្រេធ្វើការនោះបានបិទ ។
យើងបានគិតថា ប្រហែលជាដល់ពេលយើងត្រូវត្រឡប់ទៅប្រទេសប្រេស៊ីលវិញហើយ ។
អនឌ្រេ
ប៊ីស្សពរបស់យើងបានប្រាប់យើងថា យើងអាចជួយសមាជិកជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល ហើយរីកចម្រើននៅក្នុងរបៀបដែលយើងប្រហែលជាមិនអាចមាននៅក្នុងសហរដ្ឋ ។ គាត់បានប្រឹក្សាយើងឲ្យបន្តនៅជិតដិតនឹងសាសនាចក្រ ។
គាត់បាននិយាយថា « ទៅប្រទេសប្រេស៊ីល ហើយបម្រើព្រះអម្ចាស់ » ។
បន្ទាប់ពីរស់នៅប្រទេសប្រេស៊ីលមួយរយៈ ប្រធានស្តេករបស់យើងបានមកផ្ទះយើង ហើយបានហៅខ្ញុំឲ្យបម្រើនៅក្នុងគណៈប៊ីស្សព ។ ខ្ញុំហាក់ដូចជាបានដឹងថា ខ្ញុំនឹងត្រូវបានហៅ ។ ពីរបីយប់មុនការហៅបម្រើរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនអាចគេងលក់ទេ ។ ខ្ញុំបានគិត ហើយបានសិក្សា ។
ហ្គីសេលេ
ខ្ញុំបានឆ្ងល់ថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើង ។ ខ្ញុំបានឃើញគាត់ផ្លាស់ប្ដូរពីមុនការហៅបម្រើរបស់គាត់ ។
អនឌ្រេ
ពេលខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមការហៅបម្រើរបស់ខ្ញុំ វួដរបស់យើងមានសមាជិកសកម្ម ៨០ នាក់ ។ ពេលខ្ញុំត្រូវបានដោះលែង មានមនុស្សជាច្រើនថែមទៀតបានចូលរួមព្រះវិហារជាទៀងទាត់ និងមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ១២ នាក់ បានទៅបម្រើដែលចេញពីវួដរបស់យើង ។ វាអស្ចារ្យណាស់ !
អំឡុងពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានដោះលែង ជាពេលដែលប្រធាន ឌៀថើរ អែហ្វ អុចដូហ្វ ត្រូវបានដោះលែងពីគណៈប្រធានទីមួយ ។ ខ្ញុំចងចាំថា ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន មានប្រសាសន៍ថា ប្រធាន អុចដូហ្វ មានទំនួលខុសត្រូវថ្មី និងសំខាន់ៗនៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។
បីខែក្រោយមក ខ្ញុំត្រូវបានហៅជាទីប្រឹក្សាទីមួយនៅក្នុងគណៈប្រធានបេសកម្ម ។ ខ្ញុំពុំបានបម្រើបេសកកម្មទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្រឡាញ់ការហៅបម្រើរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំចូលចិត្តធ្វើការជាមួយនឹងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ព្រះអម្ចាស់ស្គាល់ខ្ញុំ ។ ទ្រង់បានត្រាស់ដឹងថា ខ្ញុំត្រូវដោះលែងពីប៊ីស្សព ដូច្នេះខ្ញុំអាចបម្រើនៅក្នុងពេល និងកន្លែងដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់ខ្ញុំពេលនេះ ។