Zijn juk is zacht en zijn last is licht
Denk eraan dat iedereen op aarde een kind van God is, en dat Hij van ons allemaal houdt.
Er is een verhaal over een man, Jack, die een jachthond had. Deze hond, Cassie, hielp hem bij de jacht op vogels. Jack was heel trots op Cassie en schepte vaak op dat ze zo’n goede jachthond was. Om dat te bewijzen, nodigde Jack enkele vrienden uit om Cassie aan het werk te zien. Toen hij op de jachtclub aankwam, liet Jack Cassie buiten rondrennen terwijl hij naar binnen ging om zich aan te melden.
Toen ze moesten beginnen, stond Jack te popelen om te laten zien hoe geweldig Cassie was. Cassie gedroeg zich echter vreemd. Ze gehoorzaamde Jacks bevelen niet, wat ze normaal wel deed. Ze wilde alleen maar bij hem blijven.
Jack was gefrustreerd en schaamde zich. Hij was boos op Cassie en besloot om weg te gaan. Cassie sprong zelfs niet achterin de auto, dus pakte Jack haar ongeduldig op en duwde haar in de kooi. Hij kookte vanbinnen. Zijn vrienden maakten de hele weg naar huis grapjes over het gedrag van zijn hond. Jack begreep niet waarom Cassie zich zo misdroeg. Ze was goed getraind, en in het verleden was hem blij maken en dienen al wat ze wenste.
Toen hij thuiskwam, keek Jack zoals gewoonlijk of Cassie verwondingen, klissen of teken had. Toen hij haar borstkas met zijn hand aanraakte, voelde hij dat die nat was en zag hij dat zijn hand onder het bloed zat. Hij schaamde zich en schrok enorm toen hij zag dat Cassie een lange, brede snee tot aan het borstbeen had. Ook op haar rechtervoorpoot had ze een snee tot op het bot.
Jack nam Cassie in zijn armen en begon te huilen. Hij was overweldigd door schaamte, omdat hij haar zo verkeerd beoordeeld en slecht behandeld had. Cassie was eerder die dag haarzelf niet, omdat ze gewond was. Haar gedrag werd door haar pijn, haar lijden en haar wonden beïnvloed. Het kwam niet doordat ze hem niet wilde gehoorzamen, of niet genoeg van hem hield.1
Ik heb dit verhaal jaren geleden gehoord en ben het nooit vergeten. Hoeveel gewonde mensen zijn er onder ons? Hoe vaak oordelen we over anderen, op basis van hun uiterlijk of daden – of gebrek aan daadkracht? Als we ze volledig begrepen, zouden we dan geen medeleven tonen en willen helpen, in plaats van hun lasten met ons oordeel te verzwaren?
Ik heb deze fout zelf vaak gemaakt, maar de Heer heeft mij geduldig onderwezen door mijn eigen ervaringen en bij het luisteren naar de levenservaringen van vele anderen. Ik ben het voorbeeld van onze dierbare Heiland meer gaan waarderen, omdat Hij zoveel van zijn tijd besteedde aan liefdevolle dienstverlening aan anderen.
Mijn jongste dochter worstelt al sinds zij een klein meisje was met haar emotioneel welzijn. Er zijn veel momenten geweest dat ze dacht dat ze het niet meer aankon. We zijn de aardse engelen die er op die momenten voor haar zijn geweest, eeuwig dankbaar. Zij zaten bij haar, luisterden naar haar en huilden met haar. Samen hebben ze in een liefdevolle relatie unieke gaven en geestelijk begrip uitgewisseld. Onder zulke liefdevolle omstandigheden worden de lasten vaak aan beide kanten verlicht.
Ouderling Joseph B. Wirthlin heeft ooit uit 1 Korinthe geciteerd: ‘Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden.’2
Hij zei verder:
‘Paulus’ boodschap aan deze groep nieuwe heiligen was eenvoudig en direct: wat u ook doet, het maakt niets uit als u geen naastenliefde hebt. U kunt in talen spreken, de gave van profetie hebben, alle geheimenissen begrijpen en alle kennis hebben; maar zelfs al hebt u het geloof om bergen te verzetten, zonder naastenliefde zou u er niets aan hebben.
‘“Naastenliefde is de reine liefde van Christus” [Moroni 7:47]. De Heiland was een toonbeeld van die liefde.’3
In het boek Johannes staat: ‘Hierdoor zullen allen inzien dat u Mijn discipelen bent: als u liefde onder elkaar hebt.’4
Er zijn veel toespraken van kerkleiders over naastenliefde, eenheid, vriendelijkheid, medeleven, vergeving en barmhartigheid. Ik geloof dat de Heiland ons uitnodigt om op een hogere, heiligere manier te leven5 – zijn liefdevolle manier, waarbij allen het gevoel kunnen hebben dat ze er echt bij horen en nodig zijn.
Er is ons geboden om anderen lief te hebben,6 niet om over hen te oordelen.7 Laten we die zware last neerleggen; die hoeven wij niet te dragen.8 Wij kunnen in plaats daarvan het juk van de Heiland, van liefde en medeleven, oppakken.
‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.
‘Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; […]
‘want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.’9
De Heiland keurt zonde niet goed, maar Hij heeft ons lief en vergeeft ons als we ons bekeren. Tegen de overspelige vrouw zei Hij: ‘Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig niet meer.’10 De mensen die Hij raakte, konden zijn liefde voelen. Die liefde genas en veranderde hen. Zijn liefde inspireerde hen zodanig dat zij hun leven wilden veranderen. Op zijn manier leven geeft vreugde en vrede, en Hij heeft anderen zachtmoedig, vriendelijk en liefdevol uitgenodigd om ook op die manier te leven.
Ouderling Gary E. Stevenson heeft gezegd: ‘Wanneer we de wind en stortregen, ziekte en kwetsuren van het leven trotseren, kijkt de Heer – onze Herder, onze Verzorger – liefdevol en zorgzaam naar ons om. Hij geneest ons hart en verkwikt onze ziel.’11 Moeten wij als volgelingen van Jezus Christus niet hetzelfde doen?
De Heiland vraagt ons om van Hem te leren12 en om de dingen te doen die we Hem hebben zien doen.13 Hij belichaamt de naastenliefde, de reine liefde. Als we stap voor stap leren doen wat Hij van ons vraagt – niet uit plicht of zelfs niet voor de zegeningen, maar puur uit liefde voor Hem en onze hemelse Vader14 – zullen we zijn liefde gaan uitstralen. Dat maakt alles wat Hij van ons vraagt niet alleen mogelijk, maar uiteindelijk veel makkelijker en lichter.15 We zullen meer vreugde hebben dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. Dat vergt oefening. Het kan jaren duren, zoals in mijn geval, maar zelfs als we alleen maar verlangen om door liefde te worden gemotiveerd, kan Hij van dat verlangen,16 dat zaadje, een prachtige boom maken die de zoetste vruchten voortbrengt.17
In een van onze geliefde lofzangen zingen we: ‘Waarom zal ’k een oordeel vellen als ik zelf niet feilloos ben? In een hart kan droefheid leven waar ’k de reden niet van ken.’18 Wie van ons heeft misschien droefheid in het hart waarvan we de reden niet kennen? Ogenschijnlijk opstandige kinderen of tieners, kinderen van gescheiden ouders, alleenstaande moeders of vaders, mensen met lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen, zij die aan hun geloof twijfelen, slachtoffers van racisme of xenofobie, eenzamen, zij die naar een huwelijk verlangen, zij die met verslaving worstelen, en zo veel andere mensen die het moeilijk hebben – vaak zelfs mensen met een schijnbaar volmaakt leven.
Niemand heeft een volmaakt leven of gezin; ik in ieder geval niet. Als we ons proberen in te leven in anderen, die ook moeilijkheden en tekortkomingen hebben, kunnen we hen laten voelen dat ze er in hun worsteling niet alleen voor staan. Iedereen moet het gevoel hebben dat hij of zij er echt bij hoort en echt nodig is in het lichaam van Christus.19 Het grote verlangen van Satan is de kinderen van God tegen elkaar uit te spelen. Daarin is hij heel succesvol geweest, maar eendracht maakt macht.20 En het is zo hard nodig dat we op deze moeilijke sterfelijke reis zij aan zij staan!
Onze profeet, president Russell M. Nelson, heeft gezegd: ‘Elke mishandeling of elk vooroordeel tegenover een ander vanwege nationaliteit, ras, seksuele geaardheid, geslacht, opleiding, cultuur of andere belangrijke aanduidingen is een belediging voor onze Schepper! Een dergelijke mishandeling leidt ertoe dat we onder onze stand als zijn verbondszoons en -dochters leven!’21
President Nelson nodigt iedereen uit om op het verbondspad te komen dat terug naar onze Vader in de hemel leidt, en erop te blijven. Hij heeft ook de volgende raad gegeven: ‘Als vrienden of familieleden de kerk verlaten, kun je ze het beste blijven liefhebben. Het is niet aan jou om andermans keuze te bekritiseren, net zomin als jij het verdient om bekritiseerd te worden voor je getrouwheid.’22
Vrienden, denk eraan dat iedereen op aarde een kind van God is,23 en dat Hij van ons allemaal houdt.24 Zijn er mensen op uw pad over wie u geneigd bent te oordelen? Als dat zo is, bedenk dan dat dit geweldige kansen voor ons zijn om liefhebben zoals de Heiland liefheeft te oefenen.25 Als we zijn voorbeeld volgen, kunnen we samen met Hem het juk dragen. Dan kunnen we alle kinderen van onze Vader het gevoel geven dat ze geliefd zijn en erbij horen.
‘Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.’26 Wanneer we met de liefde van de Heiland zijn vervuld, kan zijn juk werkelijk zacht zijn en kan zijn last licht aanvoelen.27 Daarvan getuig ik in de naam van Jezus Christus. Amen.