«Վերջապես հասկացա, թե ինչ է նշանակում սիրված լինել Աստծո կողմից», Լիահոնա, սեպտ. 2023:
Չափահաս երիտասարդներ
Վերջապես հասկացա, թե ինչ է նշանակում սիրված լինել Աստծո կողմից
Ես անտեսել էի իմ աստվածային ինքնությունն իմանալու զորությունը:
Նկարը` Ալեսիա Շուբերտի
Երբ ես երիտասարդ էի, իմ ընտանիքը Հունգարիայից տեղափոխվեց Գերմանիա։ Ես ոգևորված էի այնտեղ տեղափոխվելու համար, բայց պարզվեց, որ դրանք իմ կյանքի դժվարագույն ինը տարիներն էին։
Ես դժվարությամբ էի սովորում գերմաներենը, և միշտ բավականին զգայուն եմ եղել: Այս երկու հանգամանքը ինձ դարձրին ծաղր ու ծանակի թիրախ: Իմ ինքնագնահատականը իսկապես կտրուկ ընկավ: Ժամանակի ընթացքում ես զգացի, որ ինձ չեն սիրում, և ես քիչ հույս ունեի ապագայի համար: Ես մտածում էի՝ արդյո՞ք աշխարհն ավելի լավը կլիներ առանց ինձ, և երբեմն նույնիսկ ինքնասպանության մտքեր էի ունենում:
Բայց ինչ-որ կերպ, իմ ողջ տառապանքով հանդերձ, ես գիտեի, որ կյանքն ինձ տրվել է ինչ-որ պատճառով, նույնիսկ, եթե ես լիովին չէի հասկանում, թե ինչու: Ես գիտեի, որ կարող եմ գտնել Փրկչի լույսը՝ նույնիսկ ամենամութ ժամանակներում (տես Եթեր 12.4): Երբ թվում էր, թե աշխարհը շրջվում է իմ դեմ, ես գիտեի, թե որտեղ կարող եմ գտնել Նրան, և Նա ինչ կարող է անել ինձ համար, եթե ես փնտրեի Նրան սուրբ գրությունների, աղոթքի միջոցով և ամեն ինչ անեի՝ Նրա աշակերտը լինելու համար: Հիրավի Նրա ավետարանով ապրելն էր, որ ինձ տվեց ցանկացած տեսակի խաղաղություն և օգնեց ինձ շարունակել առաջ գնալ այդ սարսափելի ժամանակաշրջանում:
Ճշմարտություն, որը ես կորցրել էի իմ տեսադաշտից
Ի վերջո, ես և իմ ընտանիքը տեղափոխվեցինք Հունգարիա: Ես ավարտել էի միջնակարգ դպրոցը, և չնայած ավարտվել էին այն օրերը, երբ ինձ ծաղր ու ծանակի էին ենթարկում, ես դեռևս ունեի ինքնագնահատականի պակաս: Այդ վատ վերաբերմունքի հետևանքներն իսկապես ազդեցին ինձ վրա, և ես դեռևս կասկածի տակ էի դնում իմ ինքնագնահատականը:
Ես՝ որպես չափահաս երիտասարդ, իսկապես ցանկանում էի վստահ լինել կյանքի կարևոր որոշումներ կայացնելիս և որոշել, թե ինչի եմ ուզում հասնել կյանքում:
Մինչ ես պայքարում էի դրա դեմ, հուշում զգացի մասնակցելու արևելյան Եվրոպայում երիտասարդ ամուրիների համար նախատեսված համաժողովին: Ես իմ կյանքում հոգևոր ուղղության կարիք ունեի, որը կօգներ ինձ խորացնել իմ ինքնագնահատականը, և աղոթեցի՝ այնտեղ պատասխաններ գտնելու համար:
Համաժողովում մի երեկո ձեռքերիս մաշկը փշաքաղվեց, երբ հավաքի մի մասնակից սկսեց խոսել այն մասին, թե ինչպես են իրեն ծաղր ու ծանակի ենթարկել մանկության տարիներին: Նա խոսեց այն մասին, թե ինչպես է մի ժամանակ իրեն անարժեք ու անտեսանելի զգացել։ Ես անմիջապես սկսեցի լաց լինել։
Նա նկարագրեց այն, ինչ ես էի զգացել։
Ելութ ունեցողը շարունակեց և կիսվեց ճշմարտությամբ, որին նա կառչել էր իր մարտահրավերների ընթացքում, մի ճշմարտություն, որը ես կորցրել էի տեսադաշտից.
«Ես Աստծո զավակն եմ»:
Ընդունելով իմ աստվածային ինքնությունը
Երբ երեկոն ավարտվեց, դեմքս դեռ ծածկված էր արցունքներով: Խոսնակը նկատեց, մոտեցավ ինձ և ձեռքը դրեց ուսիս։ Նա ասաց, որ ինքը սովորաբար անձամբ չի գալիս երեկոներին ելույթ ունենալու, բայց հուշում էր ստացել, որ կա մեկը, ով պետք է ուղղակիորեն լսի իր ուղերձը:
Ես այդ մարդն էի։
Այս փորձառությունը ցույց տվեց ինձ, որ Երկնային Հայրը լիովին տեղյակ է Իր զավակներից, և Նա հստակ գիտի, թե ինչպես օգնել մեզ, որպեսզի մենք կարողանանք զգալ Իր կատարյալ ծնողական սիրո թեկուզ մի շող: Նա գիտեր, որ ես պետք է լսեի այդ խոսնակի ուղերձը և ինձ ուղղորդեց ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում լինել:
«Ես Աստծո զավակն եմ» արտահայտությունը ես գիտեի իմ ամբողջ կյանքում, բայց դրա ճշմարտացիությունը միայն այն ժամանակ լիովին արձագանքեց իմ հոգում: Ես իսկապես հասկացա, թե ինչ է նշանակում լինել կատարյալ Աստծո զավակ, ով սիրում է մեզ այնքան, որ Նա պատրաստ էր զոհաբերել իր սեփական Որդուն, որպեսզի մենք կարողանանք նորից ապրել և ազատվել մեր մեղքերից: Նա ինձ այնքան շատ է սիրում, որ թեև չի կարող ինձ միշտ պաշտպանել ցավից, Նա ինձ հետ է դրա միջոցով անցնելիս և կարող է օգնել ինձ վեր բարձրանալ դրանից, աճել դրանից և վերադառնալ Իր մոտ:
Նա սիրում է ինձ այժմ, և անսահման սիրում էր այն տարիներին, երբ ինձ ծաղր ու ծանակի էին ենթարկում, երբ ես զգում էի, որ ոչ ոք ինձ չի սիրում: Ես հիմա գիտեմ, որ որոշեցի շարունակել ապրել այն պատճառով, որ խորապես գիտեի այդ ճշմարտությունը:
Նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնը վերջերս ուսուցանեց մեր աստվածային ինքնությունն իմանալու զորության մասին: Նա ասել է. «Իմ սիրել՛ ընկերներ, դուք բառացիորեն Աստծո հոգևոր զավակներն եք:… Բայց արդյո՞ք այդ հավերժական ճշմարտությունը դրոշմված է ձեր սրտում:
Սխալ մի հասկացեք․ ձեր ներուժն աստվածային է: Երբ ջանասիրաբար փնտրեք, Աստված ձեզ հուշումներ կտա, թե ինչ կարող եք դառնալ»:1
Այժմ, երբ ես կասկածի տակ եմ դնում իմ ինքնագնահատականը, ես ինքս ինձ միշտ հիշեցնում եմ այն փաստի մասին, որ ես Աստծո զավակն եմ, և իմ կյանքը Նրա նվերն է:
Հիշեք, որ դուք Աստծո զավակն եք: Եվ երբեք մի մոռացեք պահպանող, կյանքը փոխող և արտասովոր հոգևոր ուժը, որը գալիս է այդ ճշմարտությունն ընդունելուց:
Հեղինակն ապրում է Սեգեդում (Հունգարիա):