‘Kerstmis staat voor hoop, vrede en liefde’, Liahona, december 2023.
Kerstmis staat voor hoop, vrede en liefde
Het Kindje Jezus dat we in de kersttijd aanbidden, biedt ons hoop, vrede en liefde in moeilijke tijden.
Hope Gentile, vier dagen vóór haar eerste chemotherapie in maart 2015.
Foto’s van Hope, Nicholas Gentile
‘Als er een kind wordt geboren, begint de wereld opnieuw onschuldig’, heeft president Boyd K. Packer (1924–2015), president van het Quorum der Twaalf Apostelen gezegd.1 En dankzij de beloofde geboorte lang geleden van een kind ‘in de stad van David’ (Lukas 2:11), kan het hart van ieder die dat kind en zijn zending omarmt elke dag opnieuw hoop, vrede en liefde ontvangen.
Hoop, vrede en liefde vinden we in het ‘grote licht’ (zie Jesaja 9:1) dat Jezus Christus in onze donker wordende wereld heeft gebracht. Hoop, vrede en liefde zijn ook te vinden in de verkondiging van ‘grote blijdschap’ (Lukas 2:10) die al Gods kinderen door zijn geboorte tot zegen is.
De kersttijd is de ideale gelegenheid om ons hart en verstand te richten op het Christuskind dat zo lang geleden is geboren, en op de vrede en hoop die de boodschap van zijn evangelie in ons hart brengt als we Hem gewillig volgen.
Hoop in de Heiland
Enkele jaren geleden werd het jonge gezin van Nicholas en Christina Gentile door een enkel woord – kanker – gestort in wat broeder Gentile ‘de onbekende diepten van een levensbedreigende beproeving’ noemt. Hun dochtertje van 19 maanden oud, Hope, had een tumor in haar onderrug.
‘In de daaropvolgende vijf maanden vol operaties en chemotherapie’, zegt broeder Gentile, ‘schiep Hope’s levenscrisis een kaleidoscoop aan ervaringen waardoor het getuigenis dat wij als gezin van Christus’ genade hadden, uiteindelijk is gesterkt.’
Hope’s beproeving en onzekere toekomst brachten het gezin dichter tot elkaar en tot de Heiland.
‘We wisten dat wij slechts een deel zagen van wat God voor Hope voor ogen had’, zegt broeder Gentile. ‘Ondanks de duisternis vertrouwden we op Hem, wat er ook zou gebeuren.’
Op een donkere nacht tijdens Hope’s tweede chemokuur van vijf dagen merkte broeder Gentile op hoeveel haar ze de afgelopen dagen had verloren. Haar overgebleven roodblonde haarplukjes waren voor hem een pijnlijke herinnering aan haar sterfelijkheid. Niettemin vond hij troost in de belofte van de Heer dat ‘geen haar van [haar] hoofd ongemerkt op de grond [zal] vallen’ (Leer en Verbonden 84:116).
‘Ik had het gevoel dat Jezus Christus zich zeer bewust was van Hope’s krachttoer – en van ons hartzeer’, zegt broeder Gentile. ‘Hij liet ons “niet alleen” [Johannes 14:18, BGT].’
Op een avond las broeder Gentile voor het slapengaan een boekje aan Hope voor. Hij vroeg haar met een gek stemmetje: ‘Wat zegt de uil?’ Hope giechelde en antwoordde: ‘Oehoe!’ Toen vroeg hij: ‘Wat zegt de koe?’ Hope antwoordde trots: ‘Boe!’
Op dat moment trok een afbeelding van de Heiland aan de muur de aandacht van broeder Gentile. De Geest gaf hem de ingeving om te vragen: ‘Hope, wat zegt Jezus?’
Terwijl hij afwachtte wat zijn dochter zou antwoorden, kroop ze tegen zijn schouder aan, deed haar grote blauwe ogen open en fluisterde: ‘Jou knuffelen. Jezus zegt: “Jou knuffelen”.’
Broeder Gentile trok Hope’s tengere lijfje naar zich toe en omarmde haar snikkend. Hope knuffelde hem met haar kleine armpjes en fluisterde: ‘Hou van jou, papa.’
God had broeder Gentile en zijn gezin dat moment voor een bijzondere reden gegeven: ‘Jezus hield ons gezin in zijn liefdevolle armen’, zegt hij. ‘Sinds die heilige avond heb ik nagedacht over de hartverwarmende waarheid die God mij door de woorden van mijn dochter leerde: Jezus zal ons tijdens onze beproevingen omarmen en zegenen als we dat toelaten. Die zegeningen komen volgens zijn volmaakte timing, wijze en wil, maar ze zullen komen. Ik weet deze waarheden omdat de Heilige Geest me heeft geholpen om ze op die donkere avond in Hope’s kamer te voelen.’2
Een veilig gevoel, David Bowman, kopiëren niet toegestaan
Vrede in Christus
Ik ben blij dat ik kan melden dat het geloof en de gebeden van de familie Gentile werden verhoord. Hope is nu een gezond en gelukkig meisje van 10 jaar oud.
Maar hoe zit het met die momenten waarop Gods antwoord niet is wat we hadden gehoopt? Kunnen we te midden van persoonlijk hartzeer vrede vinden?
Zoals de familie Gentile heeft ondervonden, kunnen we altijd vrede vinden door ons te wenden tot de Heiland, wiens geboorte in Bethlehem we dit in deze tijd vieren. ‘In december, als onze kerststemming wordt weggedrukt door zorgen, verdriet en ziekte, kan ons getuigenis van de geboorte, de dood en de opstanding van de Heiland ons vrede brengen.
Onze geliefde profeet, president Russell M. Nelson, heeft gezegd: ‘Net zoals de Heiland vrede biedt die “alle begrip te boven gaat” [Filippenzen 4:7], is de vreugde die Hij biedt zo intens, diep en omvangrijk dat ze iedere menselijke logica en elk sterfelijk begrip ver te boven gaat. Zo lijkt het niet mogelijk om vreugde te ondervinden als je kind ongeneeslijk ziek is of als je je baan verliest, of als je partner je ontrouw is. En toch is dat precies de vreugde die de Heiland biedt. Zijn vreugde is constant, wat ons de verzekering geeft dat onze “ellende […] slechts van korte duur [zal] zijn” [Leer en Verbonden 121:7] en voor ons welzijn zal worden geheiligd [zie 2 Nephi 2:2].’3
Als de Heer onze ziel troost, kunnen we ons aansluiten bij de ‘menigte van de hemelse legermacht, die God loofde en zei: Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen’ (Lukas 2:13–14).
We kunnen ‘verheugd van harte’ naar Bethlehem komen.4
We weten dat uiteindelijk alles goed zal komen in overeenstemming met Gods beloften en volmaakte timing, wijze en wil, en wij kunnen Hem ‘danken daarvoor’.5
Links: Hope na haar vierde chemokuur in juni 2015. Rechts: Hope op 9-jarige leeftijd.
Het geschenk van liefde
De Vader kent ieder van ons volledig – onze beproevingen en onvolmaaktheden, onze verlangens en verliezen. Omdat Hij van ons houdt, heeft Hij ons het grootste geschenk gegeven dat we ooit zouden kunnen ontvangen.
‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Johannes 3:16).
Omdat de Zoon ons ook lief heeft, heeft Hij gewillig zijn leven voor ons gegeven.
‘[De Zoon] doet niets, tenzij het voor het welzijn van de wereld is; want Hij heeft de wereld lief, zodat Hij zelfs zijn eigen leven aflegt teneinde alle mensen tot Zich te kunnen trekken’, heeft Nephi over de Heiland geprofeteerd. ‘Daarom gebiedt Hij niemand om geen deel te hebben aan zijn heil’ (2 Nephi 26:24).
Als discipelen van de Heiland in de laatste dagen hebben wij de taak en het voorrecht om de liefde van de Vader en de Zoon uit te dragen. We dragen die liefde uit als we tot Gods kinderen getuigen van de waardevolle kennis die we hebben dat God leeft, dat zijn Zoon naar de aarde is gekomen om ons van de lichamelijke en geestelijke dood te redden, en dat de Heiland zijn kerk in deze tijd heeft hersteld – De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Het geschenk van Gods eniggeboren Zoon is de reden waarom we Kerstmis vieren. Kerstmis staat voor de blijvende hoop en vrede die door de verzoening en opstanding van de Heiland uit liefde voor ons mogelijk zijn gemaakt. Kerstmis staat voor het eeuwigdurende leven en de eeuwige hereniging die mogelijk worden gemaakt door de heilige verordeningen die in heilige tempels worden verricht.
President Nelson heeft gezegd: ‘Pasen is de reden waarom we Kerstmis vieren. […] Dankzij Jezus Christus kunnen we ons bekeren en vergeving van onze zonden ontvangen. Dankzij Hem zullen wij allemaal opstaan.’6
In het Nieuwe Testament lezen we heilige verslagen over de geboorte van de Heiland. Dit verhaal staat centraal in veel van onze favoriete kersttradities. Maar laten we bij het vieren van zijn geboorte niet vergeten dat we zonder zijn opstanding en verzoening geen Kerstmis zouden hebben.
Het Boek van Mormon getuigt van de herrezen Christus en van de rijkdom en diepgang van de leer van Christus. In de kersttijd kunnen we de leringen over Christus die in dat boek te vinden zijn gebruiken om meer betekenis aan de kerstvieringen van ons gezin te geven.
Ik weet dat we dankzij de liefde van de Heiland en zijn centrale rol in het heilsplan zijn vrede (zie Johannes 14:27) en ‘een voortreffelijker hoop’ (Ether 12:32) kunnen ontvangen – in de kersttijd en altijd.