Vreugde en geestelijk overleven
President Russell M. Nelson
President van het Quorum der Twaalf Apostelen
Als ons leven gericht is op Jezus Christus en zijn evangelie, kunnen we vreugde voelen ongeacht wat er in ons leven gebeurt — of niet gebeurt.
Geliefde broeders en zusters, vandaag wil ik een beginsel bespreken dat essentieel is voor ons geestelijk overleven. Het is een beginsel dat met de toenemende tragedies en wantoestanden om ons heen alleen maar belangrijker zal worden.
Dit zijn de laatste dagen, dus wij hoeven niet verbaasd te zijn als we profetie in vervulling zien gaan. Veel profeten, onder wie Jesaja, Paulus, Nephi en Mormon, voorzagen zware tijden,1 dat in onze tijd de wereld onrustig zou zijn,2 dat mensen ‘liefhebbers […] van zichzelf’ zouden zijn, ‘zonder natuurlijke liefde, […] meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God,’3 en dat veel mensen dienstknechten van Satan zouden worden die zijn werk steunen.4 Ja, wij ‘hebben de strijd […] tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, [en] tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten.’5
Nu de conflicten tussen landen escaleren, laffe terroristen onschuldige slachtoffers maken, en corruptie in alles van het bedrijfsleven tot de overheid steeds gewoner wordt, wat kan ons dan helpen? Wat kan ieder van ons helpen met onze eigen worstelingen en de pittige uitdaging om in deze laatste dagen te leven?
De profeet Lehi leert ons een beginsel van geestelijk overleven. Sta eerst even stil bij zijn omstandigheden: hij was in Jeruzalem vervolgd voor het prediken van de waarheid en was door de Heer geboden zijn bezittingen achter te laten en met zijn gezin de wildernis in te vluchten. Hij had in een tent gewoond en overleefd op het voedsel dat op weg naar een onbekende bestemming te vinden was, en had gezien hoe twee van zijn zoons, Laman en Lemuel, tegen de leringen van de Heer in opstand kwamen en hun broers Nephi en Sam te lijf gingen.
We mogen stellen dat Lehi iets wist van tegenspoed, zorg, hartzeer, pijn, teleurstelling en verdriet. Toch verklaarde hij krachtig en zonder voorbehoud een beginsel dat de Heer had geopenbaard: ‘De mensen zijn, opdat zij vreugde zullen hebben.’6 Stel u voor! Van alle woorden die hij had kunnen gebruiken om de aard en het doel van ons sterfelijke leven te beschrijven, koos hij het woord vreugde!
Het leven is vol omwegen en doodlopende straten, en allerlei beproevingen en moeilijkheden. Ieder van ons is weleens bijna ten onder gegaan aan angst, verdriet en wanhoop. En toch zijn we hier om vreugde te hebben?
Ja! Het antwoord is een welluidend ja! Maar hoe is dat mogelijk? En wat moeten we doen voor de vreugde die onze hemelse Vader voor ons heeft weggelegd?
Eliza R. Snow, tweede algemeen presidente van de ZHV, geeft een prachtig antwoord. Vanwege het beruchte uitroeiingsbevel, uitgevaardigd aan het begin van de verschrikkelijke winter van 1838,7 moest zij met andere heiligen juist die winter de staat ontvluchten. Op een avond bracht het gezin van Eliza de nacht door in een blokhutje dat door gevluchte heiligen werd gebruikt. Veel van het vulmateriaal tussen de boomstammen was door hun voorgangers weggehaald en verbrand, waardoor er tussen de stammen gaten zaten die zo groot waren dat een kat erdoorheen kon kruipen. Het was ijskoud en hun eten was volledig bevroren.
Die avond kropen er zo’n tachtig mensen tegen elkaar aan in dat hutje, dat maar 6 vierkante meter groot was. De meesten zaten of stonden de hele nacht om warm te blijven. Buiten bracht een groep mannen de nacht door rond een laaiend vuur, waarbij sommigen lofzangen zongen en anderen bevroren aardappelen roosterden. Eliza schrijft: ‘Je hoorde geen enkele wanklank — iedereen was opgewekt, en aan ons gezicht te zien zouden anderen gedacht hebben dat we op een pleziertochtje waren in plaats van op de vlucht voor de overheid.’
Eliza’s verslag van die slopende, ijskoude avond was opvallend optimistisch. Ze zei: ‘Dat was een erg vrolijke avond. Alleen de heiligen kunnen onder alle omstandigheden gelukkig zijn.’8
Dat is het! Heiligen kunnen onder alle omstandigheden gelukkig zijn. We kunnen vreugde voelen, zelfs als we een slechte dag, een slechte week of zelfs een slecht jaar hebben!
Geliefde broeders en zusters, de vreugde die we voelen heeft weinig te maken met onze omstandigheden in het leven en alles met waar we ons in het leven op richten.
Als ons leven gericht is op Gods heilsplan, zoals president Thomas S. Monson ons net heeft voorgehouden, en Jezus Christus en zijn evangelie, kunnen we vreugde voelen ongeacht wat er in ons leven gebeurt — of niet gebeurt. Vreugde komt van en door Hem. Hij is de bron van alle vreugde. We voelen het met Kerstmis als we zingen: ‘Juich, wereld, juich, de Heer ‘s nabij.’9 En we kunnen ons het hele jaar zo voelen. Heiligen der laatste dagen verheugen zich in Jezus Christus!
Daarom verlaten onze zendelingen hun thuis om zijn evangelie te prediken. Hun doel is niet om het ledental van de kerk te verhogen. Maar onze zendelingen onderwijzen en dopen10 om de mensen van de wereld vreugde te brengen!11
Net zoals de Heiland vrede biedt die ‘alle begrip te boven gaat,’12 is de vreugde die Hij biedt zo intens, diep en omvangrijk dat ze iedere menselijke logica en elk sterfelijk begrip ver te boven gaat. Zo lijkt het niet mogelijk om vreugde te voelen als je kind ongeneeslijk ziek is of als je je baan verliest, of als je partner je ontrouw is. En toch is dat precies de vreugde die de Heiland biedt. Zijn vreugde is constant, wat ons de verzekering geeft dat onze ‘ellende […] slechts van korte duur [zal] zijn’13 en voor ons welzijn zal worden geheiligd.14
Hoe kunnen we die vreugde dan verkrijgen? We kunnen beginnen door ‘bij iedere gedachte’15 ons ‘oog gericht [te] houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder’16 van ons geloof. We kunnen onze dank voor Hem uiten in onze gebeden en door de verbonden te onderhouden die we met Hem en onze hemelse Vader hebben gesloten. Onze vreugde neemt toe naarmate onze Heiland steeds meer voor ons gaat betekenen en we smeken dat zijn vreugde aan ons gegeven mag worden.
Vreugde is een grote kracht, en we brengen Gods macht in ons leven door ons te richten op die vreugde. Zoals in alles is Jezus Christus ons ultieme voorbeeld, die ‘om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen’ heeft.17 Denk daar eens over na! Om de meest verschrikkelijke ervaring te doorstaan die ooit op aarde was doorstaan, richtte onze Heiland Zich op vreugde!
En welke vreugde werd Hem in het vooruitzicht gesteld? Dat was zeker de vreugde dat Hij ons kon reinigen, genezen en sterken; de vreugde van boete doen voor de zonden van allen die zich zouden bekeren; de vreugde van onze terugkeer naar huis mogelijk maken om rein en waardig bij onze hemelse Ouders en familie te leven.
Als we ons richten op de vreugde die onze dierbaren of wij zullen krijgen, hoeveel kunnen we dan niet doorstaan dat nu overstelpend, pijnlijk, eng, oneerlijk of gewoon onmogelijk lijkt?
Een vader in een geestelijk precaire situatie richtte zich op de vreugde van eindelijk rein en waardig voor de Heer te zijn — de vreugde om geen schuldgevoel meer te hebben — en de vreugde van gemoedsrust. Die gerichtheid gaf hem de moed om zijn probleem met pornografie en zijn daaropvolgende ontrouw aan zijn vrouw en bisschop te belijden. Hij doet nu alles wat zijn bisschop hem heeft aangeraden en probeert met heel zijn hart het vertrouwen van zijn lieve vrouw terug te winnen.
Een jonge vrouw liep weg van een populaire en aanlokkelijke, maar geestelijk gevaarlijke situatie, omdat ze zich richtte op de vreugde van seksueel rein blijven om de spot van haar vrienden te kunnen doorstaan.
Een man die vaak zijn vrouw had gekleineerd of in woede tegen zijn kinderen was uitgebarsten, richtte zich op de vreugde van de Heilige Geest als constante metgezel waardig te zijn. Die houding motiveerde hem om de natuurlijke mens af te leggen,18 waaraan hij te vaak had toegegeven, en om zich anders te gaan gedragen.
Een dierbare collega vertelde me onlangs over zijn zware beproevingen in de afgelopen twintig jaar. Hij zei: ‘Ik heb geleerd met vreugde te lijden. Mijn lijden werd verzwolgen door de vreugde in Christus.’19
Als we ons richten op de vreugde die óns ‘in het vooruitzicht’ is gesteld, hoeveel kunnen wij dan niet doorstaan?20 Wat voor bekering wordt er dan mogelijk? Welke zwakheid wordt dan een kracht?21 Welke kastijding wordt dan een zegen?22 Welke teleurstellingen, zelfs tragedies, keren zich dan ten goede voor ons?23 En wat voor moeilijke dingen kunnen wij dan voor de Heer doen?24
Als we ons met gedrevenheid op de Heiland richten en dan zijn patroon van gerichtheid op vreugde volgen, moeten we alles vermijden wat onze vreugde kan wegnemen. Kent u Korihor nog, de antichrist? Korihor verspreidde leugens over de Heiland en ging rond tot hij voor een hogepriester werd gebracht die hem vroeg: ‘Waarom gaat gij rond om de wegen des Heren te verdraaien? Waarom leert gij dit volk dat er geen Christus zal zijn, waarmee gij hun vreugde verstoort?’25
Alles wat zich tegen Christus of zijn leer richt, ondermijnt onze vreugde. Dat geldt ook voor de filosofieën van mensen, online en in blogs zo overvloedig te vinden, die precies doen wat Korihor deed.26
Als we het recept voor geluk in de wereld proberen te vinden,27 zullen we nooit vreugde kennen. De onrechtvaardigen kunnen veel emoties en sensaties hebben, maar zullen nooit vreugde ervaren!28 Vreugde is een geschenk voor de getrouwen.29 Het is, zoals Jezus Christus onderwees, het geschenk voor wie bewust proberen rechtschapen te leven.30
Hij leerde ons hoe we vreugde kunnen hebben. Als we onze hemelse Vader als onze God kiezen31 en als we voelen dat de verzoening van de Heiland werkzaam in ons leven is, worden we met vreugde vervuld.32 Elke keer dat we onze huwelijkspartner liefdevol behandelen en onze kinderen begeleiden, elke keer dat we iemand vergeven of om vergeving vragen, kunnen we vreugde voelen.
Elke dag dat wij ervoor kiezen celestiale wetten na te leven, elke dag dat we onze verbonden onderhouden en anderen helpen om dat ook te doen, ontvangen we vreugde.
Luister naar deze woorden van de psalmist: ‘Ik stel mij de Here bestendig voor ogen; omdat Hij aan mijn rechterhand staat, wankel ik niet. […] overvloed van blijdschap is bij [zijn] aangezicht.’33 Als dit beginsel in ons hart verankerd raakt, wordt elke dag een dag van vreugde en blijheid.34 Daarvan getuig ik in de heilige naam van Jezus Christus. Amen.