« ចូរព្យាយាមស្វែងរក នោះបងប្អូននឹងបានជួប » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
ចូរព្យាយាមស្វែងរក នោះបងប្អូននឹងបាន ជួប
ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងអំពីរបៀបដែលយើងអាចស្វែងរកសេចក្ដីពិត និងទិសដៅនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
នៅពេល រីជីណា ភរិយារបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅផ្ទះនៅប្រទេសប្រេស៊ីលវិញ បន្ទាប់ពីបានបម្រើក្នុងបេសកកម្ម អង់ហ្គោឡា លូនដា ពីឆ្នាំ ២០១៦ ដល់ឆ្នាំ ២០១៩ យើងមានការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់មួយដើម្បីធ្វើ ។ យើងបានលក់ផ្ទះរបស់យើងពីមុនបេសកកម្មរបស់យើង ។ មួយឆ្នាំបន្ទាប់ពីត្រឡប់មកផ្ទះវិញ យើងត្រូវជ្រើសរើសរវាងការទិញ ឬការជួលផ្ទះ ។ តើយើងនឹងជ្រើសរើសអ្វីដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ការសម្រេចចិត្តបែបនេះគឺស្ថិតក្នុងចំណោមកិច្ចការ សកម្មភាព និងការព្រួយបារម្ភជាច្រើននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដែលកើតឡើងចំពោះយើងទាំងអស់គ្នា ។ ពេលខ្លះ វាអាចរំខានយើងពីពរជ័យ និងឯកសិទ្ធិដ៏រុងរឿង ដែលមានតែដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលផ្ដល់ឲ្យយើង ។ នៅចំពោះមុខការតាំងចិត្ត និងការទទួលខុសត្រូវជាច្រើន វាអាចជាការលំបាកក្នុងការដឹងអំពីអ្វីដែលជាការពិត ឬទិសដៅណាមួយដែលយើងគួរជ្រើសរើស ។ នេះអាចធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍សន្ធប់ដោយការទាមទារដ៏ធំធេងទាំងឡាយភ្លាមៗ ។
ជាអំណរគុណណាស់ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងមិនបានទុកឲ្យយើងស្វែងយល់អំពីអ្វីដែលពិត ឬអ្វីដែលយើងគួរធ្វើដោយខ្លួនឯងនោះ ។
ប្រភពនៃសេចក្ដីពិតទាំងអស់
មុននឹងចាកចេញពីផែនដីនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសន្យាដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា ព្រះវរបិតានឹងបញ្ជូនព្រះដ៏ជាជំនួយ ឬព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីប្រទានពរដល់ពួកគេ ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា ព្រះដ៏ជាជំនួយ « នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នា ពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់ ក៏នឹងរំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្តី » ( យ៉ូហាន ១៤:២៦ ) ។
តួនាទីសំខាន់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីពិត ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៦:១៣ ) ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងគឺជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិតដែលបានបើកសម្ដែងទាំងអស់ មិនថាវាកើតឡើងតាមរយៈព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ ឬចំពោះយើងផ្ទាល់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ពេលយើងខិតខំដើម្បីមានភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងនឹងដឹកនាំយើងឆ្លងកាត់សូម្បីតែគ្រាដ៏លំបាកបំផុត ។
ចូរសូម ចូររក ចូរគោះ
ដ្បិតព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងចង់បំផុសគំនិត បង្រៀន ទូន្មាន និងកសាងយើង នោះយើងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យ « ចូរសូម នោះតែងនឹងឲ្យមកអ្នក ចូររក នោះតែងនឹងឃើញ ចូរគោះ នោះតែងនឹងបើកឲ្យអ្នក » ( ម៉ាថាយ ៧:៧; សូមមើលផងដែរ លូកា ១១:៩; នីហ្វៃទី៣ ១៤:៧ ) ។
នៅពេលដែលនីហ្វៃបានឮពាក្យសម្ដីរបស់លីហៃជាឪពុករបស់លោកទាក់ទងនឹងការនិមិត្តអំពីដើមជីវិត នោះនីហ្វៃបាននិយាយថា លោក « ក៏ប្រាថ្នាចង់ឃើញ និងឮ និងដឹងនូវរឿងទាំងនេះដែរ គឺដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលជាអំណោយទាននៃព្រះដល់អស់អ្នកណា ដែលព្យាយាមស្វែងរកទ្រង់ » ( នីហ្វៃទី១ ១០:១៧ ) ។
ការស្វែងរកសេចក្ដីពិតទាមទារឲ្យមាន ភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។ នៅពេលយើងឧស្សាហ៍ព្យាយាម យើងខិតខំយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ដោយស្មោះត្រង់ និងមុតមាំ ដើម្បីដឹងអំពីសេចក្ដីពិត និងឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង ។ ភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងការស្វែងរកសេចក្ដីពិតមកពីព្រះអម្ចាស់ធ្វើឲ្យយើងខិតទៅកាន់តែជិតទ្រង់គ្រប់ដំណាក់កាលនៃជីវិតរបស់យើង ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានរៀនតាំងពីក្មេងនៅក្នុងជីវិតរបស់លោកថា វិធីមួយដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីពិតគឺត្រូវស្វែងរកចម្លើយដោយស្មោះត្រង់ចំពោះសំណួរនានា ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្ដិ ១:១០, ១៨ ) ។ យើងអាចសួរសំណួរខាងក្រោមនេះខណៈពេលដែលកំពុងស្វែងរកសេចក្ដីពិត ។ ចម្លើយបង្ហាញលំនាំមួយដែលយើងអាចធ្វើតាមដើម្បីមកស្គាល់សេចក្ដីពិត ។
តើយើងបែរទៅរកអ្នកណាដើម្បីបានសេចក្ដីពិត ?
នៅចុងបញ្ចប់នៃព្រះគម្ពីរមរមន ព្យាការីមរ៉ូណៃអញ្ជើញមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យទូលសួរព្រះដោយមានចិត្តស្មោះ ដោយមានបំណង និងសេចក្ដីជំនឿពិតប្រាកដទៅលើព្រះគ្រីស្ទ « បើសិនជាការណ៍ទាំងនេះមិនពិត » ។ មរ៉ូណៃបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថាព្រះ « នឹងសម្ដែងសេចក្ដីពិតនៃ [ ព្រះគម្ពីរមរមន ] ដល់អ្នក ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ហើយដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះអ្នករាល់គ្នាអាចស្គាល់សេចក្តីពិតនៃគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ( មរ៉ូណៃ ១០:៤–៥ ) ។
ព្រះជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង បានបង្កើតនូវវិធីដ៏មានប្រយោជន៍ និងអាចដំណើរការបានមួយ ដែលបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់អាចទូលសូមពីទ្រង់បាន ( សូមមើល យ៉ាកុប ១:៥ ) ហើយខិតកាន់តែជិតទ្រង់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ រៀងរាល់ម៉ោង—ថែមទាំង គ្រប់ ពេលទាំងអស់ទៀតផង ។ វិធីសាមញ្ញតែមានឥទ្ធិពលនេះគឺការអធិស្ឋាន ។
ការបង្រៀនរបស់អាលម៉ាទៅកាន់ហេលេមិន កូនប្រុសរបស់លោក អាចអនុវត្តយ៉ាងពេញលេញចំពោះយើង ៖ « ចូរអំពាវនាវដល់ព្រះនូវអស់ទាំងការគាំទ្ររបស់កូន » ។ នៅក្នុង « អ្វីៗទាំងអស់ … ហើយទោះជាទីណាដែលកូនទៅ … ចូរបំបែរមនោសញ្ចេតនាទាំងអស់របស់កូន ឆ្ពោះទៅរកព្រះអម្ចាស់វិញ មែនហើយ ចូរដាក់ចិត្តមេត្រីរបស់កូនទៅលើព្រះអម្ចាស់ដរាបតទៅ » ( អាលម៉ា ៣៧:៣៦ ) ។ អាលម៉ាក៏បានបង្រៀនផងដែរថា « ចូរប្រឹក្សាជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់នូវគ្រប់កិច្ចការរបស់កូន ហើយទ្រង់នឹងដឹកនាំកូនទៅរកការល្អ » ( អាលម៉ា ៣៧:៣៧ ) ។ យើងមិនត្រូវការពេលវេលា ឬកន្លែងជាក់លាក់ដើម្បីអធិស្ឋាននោះទេ ។ ទោះបីជាយើងមិនអាចអធិស្ឋានឮៗជានិច្ចបានក៏ដោយ ក៏យើងអាចមានការអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្តរបស់យើងជានិច្ចបានផងដែរ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៤:២៧ ) ។
ចម្លើយដែលយើងទទួលបានចំពោះការអធិស្ឋានរបស់យើងប្រហែលជាមិនមែនជាអ្វីដែលយើងរំពឹងទុកជានិច្ចនោះទេ ។ ពេលខ្លះវាប្រហែលជាផ្ទុយពីបំណងរបស់យើងទៀតផង ។ ការអធិស្ឋានរបស់យើងក៏ប្រហែលជាត្រូវចាំចម្លើយយូរជាងអ្វីដែលយើងចង់បាន ។ ពេលខ្លះការអធិស្ឋានទាំងនោះអាចនឹងជួបនឹងភាពស្ងៀមស្ងាត់មួយរយៈ ។ ប៉ុន្តែព្រះវរបិតាសួគ៌គិតគូរអំពីតម្រូវការរបស់យើង ។ ចម្លើយរបស់ទ្រង់នឹងតែងតែសម្រាប់សេចក្ដីល្អរបស់យើងជានិច្ច ។ យើងគ្រាន់តែត្រូវឈានទៅមុខដោយសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ។ ( សូមមើល លូកា ១១:៩–១៣ ) ។១
ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើងបានប្រកាសថា យើងនឹងមិនទៅដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ឡើយលុះត្រាតែតាមរយៈទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា « ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត ហើយជាជីវិត » ។ « បើមិនមកតាមខ្ញុំ នោះគ្មានអ្នកណាទៅឯព្រះវរបិតាបានឡើយ » ( យ៉ូហាន ១៤:៦ ) ។ ការណ៍នេះលុបបំបាត់ជម្រើសដទៃផ្សេងទៀត ឬសូម្បីតែឧបសគ្គណាមួយនៅក្នុងការទាក់ទងរបស់យើងជាមួយព្រះផងដែរ ។ នេះជាមូលហេតុដែលការអធិស្ឋាន សុន្ទរកថា ទីបន្ទាល់ ថ្នាក់រៀន និងអ្វីៗផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដែលយើងធ្វើ—នៅក្នុងព្រះវិហារ នៅផ្ទះជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ឬដោយខ្លួនឯង—គឺធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តើយើងគួរមានអាកប្បកិរិយាបែបណា ?
ដើម្បីស្វែងរកសេចក្ដីពិត យើងត្រូវតែមានចិត្តស្មោះ និងមានបំណងពិតប្រាកដ ។ នៅពេលយើងអំពាវនាវដោយរាបសាទៅដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ យើងធ្វើឲ្យខ្លួនយើងអាចធ្វើសកម្មភាពបានស្របតាមចម្លើយដែលយើងទទួល ហើយពង្រីកសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ។
ភាពស្មោះស និងបំណងពិតប្រាកដជំរុញយើងឲ្យធ្វើអ្វីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងចង់ឲ្យយើងធ្វើ មិនមែនជាអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើនោះទេ ។ យើងបង្ហាញព្រះវរបិតាយ៉ាងច្បាស់នូវការទុកចិត្តរបស់យើងទៅលើទ្រង់ នៅពេលដែលយើង « ងាយប្រដៅ ស្លូតបូត ទាបរាបសា អត់ឱន ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ព្រមទទួលនូវអ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ទតឃើញថាល្អ [ សម្រាប់យើង ] » ( ម៉ូសាយ ៣:១៩ ) ។ តាមរយៈគុណលក្ខណៈទាំងនេះ យើងបានយល់ និងទុកចិត្តថា ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងធ្វើអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់យើងជានិច្ច ។
តើចម្លើយនឹងបានមកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ក្នុងការសម្រេចចិត្តថា តើត្រូវទិញ ឬជួលផ្ទះ ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ពិចារណា ហើយនិយាយច្រើនអំពីរឿងនេះ ។ ទីបំផុតអារម្មណ៍មួយនេះបានចូលមកក្នុងគំនិត និងដួងចិត្តរបស់យើងថា យើងមិនគួរទិញផ្ទះមួយទេ ។ យើងបានធ្វើតាមដោយសេចក្ដីជំនឿ ស្របតាមចម្លើយដែលយើងបានទទួល ដោយមិនដឹងថា អ្វីរៀបនឹងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងនោះទេ ។
ប្រហែល ១៨ ខែ ក្រោយមកនៅ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២២ ខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើជាពួកចិតសិបនាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ ។ បន្ទាប់ពីសន្និសីទទូទៅនៅ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០២២ យើងមានរយៈពេលតែបីសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះដើម្បីចាកចេញពីប្រទេសប្រេស៊ីលសម្រាប់ការចាត់តាំងដំបូងរបស់យើង ។ ការរស់នៅក្នុងផ្ទះជួលនៅពេលនោះបានធ្វើឲ្យដំណើរការនៃការផ្លាស់ប្តូរមានភាពងាយស្រួលជាង ។ ថ្ងៃនេះ រីជីណា និងខ្ញុំអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំយើងនៅក្នុងការសម្រេចចិត្តរបស់យើង ។
នីហ្វៃក៏បានទទួលតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់លោកផងដែរ ។ តាមរយៈការព្យាយាមស្វែងរកសេចក្ដីពិត ហើយជឿ និងទុកចិត្តថាព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងបង្ហាញសេចក្ដីពិតដល់លោក នោះនីហ្វៃបានទទួលពរជ័យឲ្យឃើញអ្វីៗដែលឪពុករបស់លោកបានឃើញ ។ លោកបានឃើញដើមជីវិតដែលតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ—ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែល « គួរឲ្យប្រាថ្នាដ៏លើសលប់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ » និង « ជាសេចក្ដីរីករាយបំផុតដល់ព្រលឹង » ( នីហ្វៃទី១ ១១:២២, ២៣ ) ។
តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងបង្ហាញសេចក្ដីពិតដែលមានសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ថាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចនឹងមានបន្ទូលទៅកាន់គំនិត និងចិត្តរបស់យើង ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨:២ ) « ជ្រួតជ្រាប … មកក្នុងអារម្មណ៍ [ របស់យើង ] » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១ ) ជាហេតុធ្វើឲ្យ « ទ្រូងរបស់ [ យើង ] ខ្មួលខ្មាញ់ខាងក្នុង » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៩:៨ ) បំពេញព្រលឹងយើងដោយអំណរ បំភ្លឺគំនិតរបស់យើង ឬនិយាយដោយភាពសុខសាន្តដល់ចិត្តដែលមានបញ្ហារបស់យើង ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១:១៣; ៦:១៤–១៥, ២២–២៣ ) ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា សេចក្ដីពិតរបស់ព្រះបានបំបាត់ការសង្ស័យ និងការភ័យខ្លាច ហើយពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើង ។ ខ្ញុំសូមប្រកាសជាមួយនឹងនីហ្វៃថា « ដ្បិតអ្នកណាដែលព្យាយាមរកនឹងឃើញ » ( នីហ្វៃទី១ ១០:១៩ ) ។ ព្រះនឹងបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិត ប្រសិនបើយើងស្វែងរកវាដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ដ្បិតទ្រង់ « ប្រទានរង្វាន់ ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់ » ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ( ហេព្រើរ ១១:៦ ) ។ ហើយទ្រង់នឹងធ្វើដូច្នោះយ៉ាងច្បាស់ ដែលវានឹងមិនបន្សល់ទុកនូវការសង្ស័យទេថា ព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់ដឹកនាំជីវិតរបស់យើង ។