Krok 10.

Codzienna Odpowiedzialność

Kluczowa Zasada: Nadal prowadź obrachunek moralny, niezwłocznie przyznając się do popełnianych błędów.

Kiedy doszedłeś do kroku 10., jesteś gotowy na nowy styl życia. Pierwsze dziewięć kroków pomogło ci nauczyć się wzorca życia, które opiera się na zasadach duchowych. Te zasady stają się teraz fundamentem, na którym będziesz budować przez resztę swojego życia.

Podejmując pierwszych dziewięć kroków, stosowałeś zasady ewangelii — wiarę w Pana Jezusa Chrystusa i pokutę. Widziałeś cudowne zmiany w swoim życiu. Doświadczyłeś miłości i tolerancji oraz rozwinąłeś pragnienie pokoju. Twoje pragnienie oddawania się uzależnieniu całkowicie zniknęło. Kiedy przychodzi pokusa, często cofasz się przed takim zachowaniem, zamiast odczuwać pragnienie, by jej ulec. Czujesz pokorę i respekt przed tym, co uczynił Ojciec Niebieski, a czego nie mogłeś zrobić sam.

Ostatnie trzy kroki pomogą ci pozostać na swej nowej, ukierunkowanej na duchowość ścieżce życia i dlatego często nazywane są krokami utrzymania się na nowej drodze życia.

Samoocena prowadzona przez całe życie nie jest nową koncepcją. W Księdze Mormona Alma nauczał, że zachowanie wielkiej przemiany serca wymaga pewnych wysiłków. Werset po wersecie wykazuje, że uczciwość, samoocena i natychmiastowa pokuta nadal muszą stanowić część życia (zob. Alma 5:14–30). Aby zachować to, co zdobyłeś, musisz nadal pozostać w dobrej kondycji duchowej. Czynisz to poprzez zadawanie tego rodzaju wnikliwych pytań, które proponował Alma, na temat własnych uczuć, myśli, motywów i zachowania. Dzięki codziennej samoocenie nie popadniesz w zaprzeczenie i samozadowolenie.

Jak przekonałeś się podczas robienia kroku 4. i 5., obrachunek, który zawiera jedynie twoje zachowanie, nie wystarcza do doświadczenia przemiany serca. Musisz też zbadać swoje myśli i uczucia. Ta zasada odnosi się również do kroku 10. Nadal poszukuj w sobie dumy w każdej postaci i pokornie zanoś swoje słabości do swojego Ojca Niebieskiego, jak nauczyłeś się tego podczas kroku 6. i 7. Jeśli martwisz się, użalasz się nad sobą, odczuwasz niepokój, jesteś zatroskany, czujesz urazę, myślisz tylko o tym, co zmysłowe, lub odczuwasz strach w jakiejkolwiek postaci, natychmiast zwróć się do Ojca i pozwól Jemu, aby zastąpił te myśli pokojem.

Kiedy będziesz zwracać uwagę na swoje myśli i uczucia, możesz też odkryć pewne negatywne przekonania, które nadal masz. Poproś swojego Ojca w Niebie, aby je usunął. Podczas wykonywania kroku 10. nie będziesz już musiał uciekać się do usprawiedliwiania się, racjonalizowania czy obwiniania czegoś lub kogoś. Twoim celem będzie sprawienie, byś nadal miał otwarte serce i aby twój umysł koncentrował się na lekcjach nauczanych przez Zbawiciela.

Większość z nas robi krok 10., codziennie wykonując obrachunek moralny. Kiedy planujesz swój dzień, z modlitwą zbadaj swoją motywację. Czy robisz zbyt dużo czy zbyt mało? Czy troszczysz się o swoje podstawowe potrzeby duchowe, emocjonalne i fizyczne? Czy służysz innym?

Zadaj sobie te i inne pytania, kiedy dążysz do równowagi i spokoju w ciągu dnia. Wraz z upływem godzin możesz szybko zatrzymać negatywne myśli lub uczucia, które grożą tym, że cię przytłoczą. Szczególnie uważaj na dawne zachowania lub wzorce myślenia w wyjątkowo stresujących sytuacjach.

Niektórzy ludzie myślą o tego rodzaju obrachunku jako o krótkiej przerwie. Podczas takiej przerwy zarezerwuj kilka chwil i zastosuj do bieżącej sytuacji każdą zasadę, jakiej się nauczyłeś podczas robienia tych kroków. Wkrótce zapamiętasz, jak zasadnicze jest poleganie na Panu podczas każdego wysiłku, jaki podejmujesz na drodze do wyleczenia. W kryzysowej chwili możesz powiedzieć sobie: „Jaka słabość charakteru jest teraz uruchamiana? Co zrobiłem, aby przyczynić się do powstania tego problemu? Czy jest coś, co mogę powiedzieć albo zrobić, co doprowadzi do rozwiązania, które będzie z poszanowaniem dla mnie i drugiej osoby? Pan ma wszelką moc. Uspokoję się i zaufam Jemu”.

Jeśli podejmowałeś negatywne działania względem innej osoby, napraw wyrządzone krzywdy tak szybko, jak jest to możliwe. Wyzbądź się dumy i przypomnij sobie, że szczerze wypowiedziane słowa: „Nie byłem w porządku” są często równie ważne dla uzdrowienia relacji, co powiedzenie: „Kocham cię”.

Zanim pójdziesz spać, dokładnie prześledź cały swój dzień. Zadaj sobie pytanie, czy nadal radzisz się Pana w sprawie negatywnych zachowań, myśli lub uczuć. Oprócz naradzania się z Panem możesz porozmawiać z doradcą lub przyjacielem zaangażowanym w ten program, z kimś, komu możesz zaufać, że będzie obiektywny co do oceny twojego sposobu myślenia.

Wciąż będziesz popełniać błędy podczas komunikowania się z innymi, lecz zaangażowanie w robienie kroku 10. jest zobowiązaniem do powzięcia odpowiedzialności za błędy. Jeśli prześledzisz i przeanalizujesz swoje myśli i uczynki każdego dnia, negatywne myśli i uczucia nie będą narastać, aż przestaną zagrażać twojej abstynencji. Już nie musisz dłużej żyć, będąc odizolowanym od Pana lub innych osób. Będziesz miał siłę i wiarę, aby stawiać czoła trudnościom i przezwyciężać je. Możesz radować się swoimi postępami i ufać, że praktyka i cierpliwość zapewnią dalsze zdrowienie.

Kroki działania

Bierz udział w wywiadach kapłańskich w ramach swojego zobowiązania, że będziesz dokonywać samooceny; nadal wzmacniaj swoje relacje z innymi członkami Kościoła

Wszyscy pamiętamy czas, kiedy baliśmy się uczciwie spojrzeć na własne zachowanie. Próba unikania takich sytuacji była jednym z powodów, dla których wielu z nas ograniczało swoje zaangażowanie w życie Kościoła. Jednakże, kiedy robiliśmy postępy w programie skrupulatnej uczciwości, zaczęliśmy rozumieć wartość dokonywania samooceny.

Teraz już nie obawiamy się chwil, kiedy dokonujemy samooceny, która wynika z aktywności w Kościele. Jesteśmy w stanie doceniać prawdę zawartą w naukach Starszego Josepha B. Wirthlina z Kworum Dwunastu:

„Wywiady dotyczące godności, spotkania sakramentalne, uczęszczanie do świątyni oraz obecność na innych spotkaniach kościelnych — to wszystko stanowi część planu, jaki Pan zapewnia po to, by kształcić dusze, by pomóc nam rozwijać zdrowy nawyk stałego sprawdzania naszej pozycji na ścieżce wiary. Regularne kontrole duchowe pomagają nam nawigować poprzez drogi i bezdroża życia. […]

[…] Wszyscy możemy [.] czerpać korzyść z zaglądania w głąb swego serca podczas pełnych czci chwil, kiedy oddajemy Bogu cześć, modlimy się i zadajemy sobie to proste pytanie: ‘Czy jestem wierny?’

Pytanie staje się coraz bardziej użyteczne, jeśli jesteśmy całkowicie uczciwi podczas udzielania odpowiedzi i jeśli motywuje nas do podjęcia naprawczej drogi pokuty, która utrzymuje nas na ścieżce wiary” (w: Conference Report, kwiec. 1997, 20 lub Ensign, maj 1997, 17).

Kiedy będziesz wykorzystywał możliwości dokonania samooceny, przekonasz się, że wzrastasz w miłości do braci i sióstr w Kościele.

Codziennie sprawdzaj swoje myśli, słowa i uczynki; natychmiast naprawiaj wszelkie błędy

Krok 10. symbolizuje akceptację prawdy, że musimy nadal żyć według zasad duchowych. Jeśli odejdziesz od nich, natychmiast odpokutuj i od razu proś Boga, aby przywrócił ci pokój poprzez Swego Ducha. Wzmocnić cię może uczciwość i pokora. Możesz stać się bardziej świadomy obecności Ojca Niebieskiego w swoim życiu, kiedy zwracasz się do Niego o pomoc, byś mógł pozostać czystym pod względem duchowym. Nauczysz się doceniać postęp i wybaczać niedoskonałości w sobie i w innych. Wyzbędziesz się pragnienia, by nie zgadzać się ze wszystkim i ze wszystkimi. Samoocena staje się sposobem na życie, kiedy pozwalasz odejść obawom i przezwyciężasz pokusy dzień po dniu.

Studiuj i zrozum

Przestudiuj poniższe fragmenty z pism świętych i wypowiedzi przywódców Kościoła. Korzystaj z tych fragmentów, wypowiedzi i pytań podczas medytacji, studiowania i sporządzania notatek. Bądź uczciwy i konkretny.

Pilnuj swoich myśli, słów i uczynków

„Jeśli się nie pilnujecie, nie pilnujecie swych myśli, słów i uczynków, nie przestrzegacie przykazań Boga i nie wytrwacie do końca życia wierząc w to, co usłyszeliście o przyjściu naszego Pana, będziecie musieli zginąć. Zapamiętajcie to, abyście nie zginęli” (Mosjasz 4:30).

• Gdybyś nie zważał na to, co robisz podczas prowadzenia samochodu, mógłbyś narazię się na niebezpieczeństwo lub śmierć. W jaki sposób krok 10. pomaga ci pozostać świadomym i czujnym w kwestii tego, dokąd zmierza twoje życie?

• Napisz o tym, jak siebie obserwujesz. W jaki sposób samoocena pomaga ci uniknąć ponownego popadnięcia w twe uzależnienia (i narazić na zgubę)?

Pokora i samokontrola

„Błogosławieni są ci, którzy stają się pokorni nie będąc do tego zmuszeni” (Alma 32:16).

• Gotowość do wyeliminowania negatywnych myśli, zanim nagle staną się krzywdzącym zachowaniem, jest sposobem na ukorzenie się, nie będąc do tego zmuszonym. Napisz o swojej gotowości do ukorzenia się. Zrób eksperyment — przez jeden dzień nie poddawaj się negatywnym myślom. Jakie błogosławieństwa przychodzą do ciebie?

Życie w teraźniejszości

„Im bardziej osoba jest oświecona, tym bardziej szuka daru pokuty i tym bardziej stara się uwolnić od grzechu, gdy tylko nie uda jej się żyć w zgodzie z boską wolą. […] Oznacza to, że grzechy ludzi bogobojnych i prawych są stale odpuszczane, ponieważ dokonują oni pokuty i każdego dnia i w każdej godzinie na nowo szukają Pana” (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1966-1973], 3:342-343).

• Jednym z najbardziej dobroczynnych skutków — pod względem mentalnym, emocjonalnym i duchowym — życia zgodnie z zasadami opisanymi w tych krokach jest to, że uczysz się żyć w teraźniejszości. W jaki sposób krok 10. pomaga ci radzić sobie z życiem godzina po godzinie, kiedy zachodzi taka konieczność?

• W jaki sposób pomaga ci wiedza, że musisz jedynie żyć według tych zasad dzień po dniu, bez wybiegania w przyszłość?

Ciągła pokuta i wybaczanie

„Ile razy ktoś prawdziwie okazał skruchę i pragnął przebaczenia, przebaczano mu” (Moroni 6:8).

• Wiedza o tym, że Pan jest gotów wybaczać ci tak często, jak dokonujesz pokuty, mając szczere intencje, może dodać ci odwagi, abyś próbował wciąż od nowa, gdy nie udaje ci się żyć według zasad. Napisz, co twoim zdaniem oznacza dokonywać pokuty i pragnąć przebaczenia, mając szczere zamiary poprawy.

Nadal czyń postępy duchowe

„Pragnę, abyście byli pokorni, ulegli i łagodni, litościwi, cierpliwi i wytrwali, stosując umiar we wszystkim” (Alma 7:23).

• Ktokolwiek wymyślił stare powiedzenie: „Trening czyni mistrza”, zapomniał wspomnieć, jak dużo cierpliwości wymaga ciągły trening. W jaki sposób codzienna samoocena i codzienne naprawianie wyrządzonych krzywd upewnia cię, że będziesz kroczyć drogą pokory i duchowego rozwoju?

„Oto w ostatnich dniach […] zarówno ci, którzy przybędą na ten ląd, jak też ludzie, którzy przebywać będą na wszystkich innych lqdach ziemi, będą pijani niegodziwością i wszelkimi występkami. […]

[…] Wszyscy, którzy czynicie niegodziwość, zatrzymajcie się i zastanówcie, albowiem będziecie wołać i płakać, będziecie się zataczać, lecz nie z powodu mocnego napoju” (2 Nefi 27:1,4).

„I gdy zapadła noc, byli pijani gniewem, jak ludzie są pijani winem; i znowu spali na swych mieczach” (Eter 15:22).

• W wersetach tych opisano ludzi, którzy byli pijani, ale nie pijani winem. Wychodzenie z uzależnienia często związane jest z tego rodzaju sytuacją, jak gdyby człowiek był „pijany na sucho” lub „pijany od emocji”. Napisz o jakiejkolwiek tendencji do poddawania się złości lub innym przykrym emocjom, jaką możesz przejawiać.

• W jaki sposób sporządzanie obrachunku pod koniec każdego dnia pomaga ci w przezwyciężeniu tych tendencji?

Doskonalenie przez całe życie

„Wciąż odczuwam pragnienie napominania Świętych w Dniach Ostatnich na temat konieczności ścisłego stosowania zasad Ewangelii w naszym życiu, w naszym zachowaniu, wypowiadanych słowach i we wszystkim, co robimy; poznanie prawdy, jaka jest w Jezusie Chrystusie, wymaga tego, aby cały człowiek, całe jego życie było poświęcone doskonaleniu się” (Brigham Young, Discourses of Brigham Young, wyb. John A. Widtsoe [1954], 11).

• Podejmowanie tych kroków z całą pewnością można opisać jako „ścisłe stosowanie” zasad ewangelii. W jaki sposób gotowość do codziennego oceniania siebie na każdym poziomie — na poziomie uczynków, słów, myśli, uczuć i przekonań — pomaga ci poświęcić się doskonaleniu, które ma trwać przez całe życie?